Αναμφισβήτητα σοκ προκάλεσε η υπόθεση της εκτέλεσης με 60 τουλάχιστον σφαίρες -τόσοι κάλυκες εντοπίστηκαν επιτόπου- των έξι “τουρκικής καταγωγής” ατόμων στην Αρτέμιδα (Λούτσα). Η υπόθεση χρεώθηκε εσπευσμένα σε “πόλεμο μαφιόζων”. Επειδή όμως πολλά έχουν δει τα μάτια μας, αλλά κι επειδή έχουν συμβεί ξανά αιματηρά περιστατικά με “Τούρκους πολίτες” στην Ελλάδα, μήπως να κρατούσαμε “μικρό καλάθι”… Χωρίς καν να μπούμε στα πολλαπλά ερωτήματα που εγείρονται από την υπόθεση αυτή καθαυτή, αλλά και το ότι τόσες ώρες “σέρνεται” η συνήθης και βολική “ερμηνεία” ότι πρόκειται για ξεκαθάρισμα λογαριασμών….
Χωρίς ασφαλώς να περιμένει κανείς ότι για αρκετό χρονικό διάστημα θα υπάρξει διαλεύκανση της υπόθεσης και θα ανακοινωθούν δημόσια τα πορίσματα. Δεν υπονοούμε τίποτα, ούτε κάποιο χειροπιαστό στοιχείο υπάρχει, παρά μόνον η ιστορική εμπειρία και μια κάποια γνώση του αθέατου “modus operandi” στα ελληνοτουρκικά. Μια λιγότερο ή περισσότερο κρυφή αν θέλετε ιστορία των διμερών σχέσεων, την οποία διαβάζει κανείς στο έργο αναφοράς του μακαρίτη δημοσιογράφου Μάνου Ηλιάδη, το βιβλίο για τη δράση της κορωνίδας των περιβόητων τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, της ΜΙΤ (Millî İstihbarat Teşkilatı).
Είναι και αυτή η περίεργη ιστορική συγκυρία, όπου όλοι προσποιούνται ότι δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα. Όχι προφανώς διότι άλλαξε κάτι στην ουσία των ελληνοτουρκικών, αλλά επειδή αυτό αυτό υπαγορεύει σε τακτικό επίπεδο -τονίζεται αυτό, όχι στο στρατηγικό- και όλοι έχουν συμφέρον αν επικρατήσει αποκλιμάκωση. Λίγο μπας και κάνει λίγο πίσω ο Γερουσιαστής Μενέντεζ και μπορέσει ο Λευκός Οίκος του Μπάιντεν να δώσει στους Τούρκους τα τελευταίας τεχνολογίας F-16 Block 70 (τα αντίστοιχα των δικών μας “V”)…
Λίγο τα οικονομικά αδιέξοδα της Τουρκίας που την κάνουν ενδεχομένως να αναθεωρεί την στρατηγική της στο θέμα των θαλασσίων ζωνών με το βλέμμα πάντα στραμμένο στους υδρογονάνθρακες της ανατολικής Μεσογείου. Λίγο διότι κατάλαβε ενδεχομένως ότι με τις αντισυσπειρώσεις που προκάλεσε, καθότι η πολιτική του κατάφερε να τους εκνευρίσει όλους, έχει διαμορφωθεί μια κατάσταση “νιρβάνας” πασπαλισμένης με πλήθος προσδοκιών, γεωπολιτικής φύσεως, για τη διατήρηση της… άσωτης κορασίδας Τούρκιγιε στο δυτικό στρατόπεδο!
Όλα αυτά επαρκούν για να επιλεγεί η βολική ερμηνεία ότι φαγώθηκαν μεταξύ τους οι μαφιόζοι που έκαναν εμπόριο ναρκωτικών. Τώρα βέβαια εάν κανείς ρωτήσει, ακόμα κι αν εμπλέκονται ναρκωτικά, είναι το εάν η εξαιρετικά επικερδής αυτή δραστηριότητα έχει εμπλέξει μυστικές υπηρεσίες ανά τον κόσμο, των τουρκικών ασφαλώς συμπεριλαμβανομένων. Ή, εναλλακτικά, το αν οι διάφορες μαφίες αποτέλεσαν εργαλεία μυστικών υπηρεσιών στο πλαίσιο βέβαια της εξυπηρέτησης των οικονομικών τους συμφερόντων, δεν έχει νόημα να το ανοίξουμε ως θέμα, απουσία στοιχείων. Το κρατάμε όμως στο πίσω μέρος του κεφαλιού μας…
Και κάτι τελευταίο. Αυτό το “Τούρκοι πολίτες”, δε νομίζετε ότι δεν εξαιρεί, ως τυχαίο παράδειγμα το λέμε, τους Κούρδους; Ή εναλλακτικά τους παραδοσιακούς στόχους του τουρκικού βαθέος κράτους, τους “Αριστερούς” (μικρή πιθανότητα); Τον κουρδικό εφιάλτη κυρίως δηλαδή, την πιθανότερη θρυαλλίδα που θα οδηγήσει σε εδαφικό ακρωτηριασμό της Τουρκίας; Πολλώ δε μάλλον τώρα που είναι και σύμμαχοι με τους Αμερικανούς στο μέτωπο της Συρίας; Ούτε είναι κανένα μυστικό η σχεδόν παγκόσμια, σίγουρα όμως πανευρωπαϊκή, δράση της τουρκικής ΜΙΤ.
Η τουρκική μυστική υπηρεσία διαθέτει “μακριά χέρια” τα οποία χρησιμοποιεί εναντίον κάθε λογής θύλακα που εναντιώνεται στο καθεστώς Ερντογάν, με ιδιαίτερη εστίαση στους Κούρδους, των οποίων το κίνημα εθνικής χειραφέτησης και ίδρυσης δικής τους πατρίδας, αποτελούσε πάντα κορυφαίο εχθρό και στόχο για την ΜΙΤ. Πιστεύει κανείς ότι η τακτική συγκυρία των Ελληνοτουρκικών θα επηρεάσει έστω κατ’ ελάχιστον τις στρατηγικές προτεραιότητες της Τουρκίας που αφορούν τον σκληρό πυρήνα της κρατικής της ασφάλειας;
Όχι “εθνικής” ασφάλειας, λόγω πανσπερμίας εθνών που ζουν εντός των τουρκικών συνόρων (πάνω από 100), στους οποίους γίνεται συστηματική προσπάθεια τις τελευταίες δεκαετίες να ενστερνιστούν την “τουρκική ταυτότητα”. Με το καλό ή με το άγριο. Οπότε, επιτρέψτε μας να παραμείνουμε εξαιρετικά σκεπτικιστές απέναντι στο… φονικό της Λούτσας.
Σε τελική ανάλυση, θυμόμαστε τι συνέβη στις 5 Σεπτεμβρίου 2021; Ή μήπως δεν ξέραμε ότι στην περιοχή της ανατολικής Αττικής ζουν στην Κούρδοι που οι Τούρκοι τους χρεώνουν στο κουρδικό PKK. Ή ότι πρόσφατα, με βολικό πρόσχημα, άδειασε ο καταυλισμός των Κούρδων -“στρατοπέδου εκπαίδευσης τρομοκρατών” στη δημόσια ρητορική των Τούρκων- στο Λαύριο;
Δεν λέμε ότι ισχύουν όλα το ανωτέρω, καθώς δεν υπάρχουν -ακόμα τουλάχιστον- στοιχεία. Ένα τέτοιο μακελειό, λογικά θα έπρεπε να αποτελεί πρώτη είδηση, άντε μετά τις πλημμύρες και να θεωρείται ζήτημα τιμής η διαλεύκανσή του, καθώς θα απασχολούσε και τη διεθνή δημοσιότητα. Προς το παρόν όμως, επισήμως επικρατεί… σιγή ιχθύος. Εάν όμως ίσχυαν οι ανωτέρω υποψίες, τότε θα ήταν σοβαρότατο θέμα που αναπόφευκτα θα επηρέαζε την εξέλιξη των ελληνοτουρκικών.
Με αυτό το σκεπτικό κρίνεται ορθή η αποσιώπηση, σημαίνει ότι το DNA του κατευνασμού δεν μπορεί να αποβληθεί από το “αίμα” μας… έχουμε δηλαδή φθάσει στο σημείο να κατασκευάζουμε μια βολική για τις επιθυμίες μας “πραγματικότητα” και να κάνουμε τα πάντα για να αποδείξουμε ότι έτσι είναι! Αν αυτό δεν άπτεται του αντικειμένου ψυχολόγων ή/και ψυχιάτρων, θα έπρεπε να αναρωτιέται κανείς ποιους αφορά…
Δημοσίευση σχολίου