Τους σχεδιασμούς και τα σενάρια, διαρκών προκλήσεων των ΗΠΑ προς την Ρωσία, αλλά και “αντεπίθεση” της τελευταίας στην Ουκρανία, καταγράφει άρθρο του antiwar.com, το οποίο βασίζεται στην Έκθεση Rand του 2019 . Με δεδομένο ότι ο Rand είναι μια αμερικανική κυβερνητική δεξαμενή σκέψης που λαμβάνει τα τρία τέταρτα της χρηματοδότησής της από τον αμερικανικό στρατό, οι αναφορές και τα σενάρια που αναλύονται έχουν βαρύτητα.
Όπως σημειώνει ο συντάκτης του άρθρου Ρικ Στέρλινγκ (ανεξάρτητος δημοσιογράφος με έδρα την περιοχή του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο) η Έκθεση Rand του 2019 με τίτλο «Υπερέκταση και ανισορροπία της Ρωσίας», τόνιζε ότι ο στόχος των ΗΠΑ είναι να υπονομεύσουν τη Ρωσία όπως ακριβώς έκανε η Σοβιετική Ένωση στον Ψυχρό Πόλεμο. Αντί να «προσπαθούμε να παραμείνουμε μπροστά» ή να προσπαθούμε να βελτιώσουμε τις ΗΠΑ στο εσωτερικό ή στις διεθνείς σχέσεις, η έμφαση πρέπει να δίνεται στις προσπάθειες και τις ενέργειες για την υπονόμευση του καθορισμένου αντιπάλου Ρωσίας, είναι το νόημα της Έκθεσης σύμφωνα με τον Στέρλινγκ.
Σημειώνει ότι η έκθεση απαριθμεί τα αντιρωσικά μέτρα χωρισμένα στους ακόλουθους τομείς: οικονομικός, γεωπολιτικός, ιδεολογικός/πληροφοριακός και στρατιωτικός. Αξιολογούνται σύμφωνα με τους αντιληπτούς κινδύνους, τα οφέλη και η «πιθανότητα επιτυχίας». Επίσης η έκθεση αναφέρει ότι η Ρωσία έχει «βαθιά εδραιωμένες» ανησυχίες για δυτικές παρεμβάσεις και πιθανή στρατιωτική επίθεση. Αυτά τα “άγχη”, όπως αναφέρει, «θεωρούνται ευάλωτα προς εκμετάλλευση». Η αιτία των ρωσικών ανησυχιών δεν αναφέρεται, ωστόσο επισημαίνεται πως οι Ρώσοι έχουν εισβάλει πολλές φορές και ότι είχαν 27 εκατομμύρια θανάτους στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η σημασία της Ουκρανίας
Όπως επισημαίνεται η Ουκρανία είναι σημαντική για τη Ρωσία. Οι δύο χώρες μοιράζονται πολύ κοινή κληρονομιά και μακρά κοινά σύνορα. Ένας από τους σημαντικότερους ηγέτες της Σοβιετικής Ένωσης, ο Νικήτα Χρουστσόφ, ήταν Ουκρανός. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ουκρανία ήταν μια από τις οδούς εισβολής του Χίτλερ και υπήρχε ένας μικρός αλλά ενεργός αριθμός Ουκρανών συνεργατών με τη Ναζιστική Γερμανία. Η απόσταση από την πρωτεύουσα της Ουκρανίας, το Κίεβο, έως τη Μόσχα είναι λιγότερο από 500 μίλια.
Για αυτούς τους ίδιους λόγους γεωγραφίας και ιστορίας, η Ουκρανία αποτελεί βασικό συστατικό μιας προσπάθειας των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ να υπονομεύσουν τη Ρωσία. Η σημερινή υφυπουργός Πολιτικών Υποθέσεων, Βικτόρια Νούλαντ, είπε ότι για πάνω από 20 χρόνια οι ΗΠΑ επένδυσαν πέντε δισ. δολάρια στο έργο για να ανατρέψουν την Ουκρανία. Το αποκορύφωμα ήταν ένα βίαιο πραξικόπημα τον Φεβρουάριο του 2014. Από το 2015, οι ΗΠΑ εκπαιδεύουν υπερεθνικιστές και νεοναζιστικές πολιτοφυλακές.
Αυτό έχει τεκμηριωθεί σε άρθρα όπως “Η Βουλή των ΗΠΑ παραδέχεται τον ρόλο των Ναζί στην Ουκρανία” (Robert Parry, 2015), “Οι ΗΠΑ εξοπλίζουν και βοηθούν τους νεοναζί στην Ουκρανία ενώ η Βουλή συζητά την απαγόρευση“. (Max Blumenthal, 2018), “Οι νεοναζί και η ακροδεξιά είναι στην πορεία στην Ουκρανία” (Lev Golinken το 2019) και “Η CIA μπορεί να εκτρέφει τον ναζιστικό τρόμο στην Ουκρανία” (Branko Marcetic Ιαν. 2022).
Έκθεση Rand: Πώς προκάλεσαν οι ΗΠΑ
Σύμφωνα με το άρθρο του Στέρλινγκ στο ANTI WAR, πριν από το 2018, οι ΗΠΑ παρείχαν μόνο “αμυντικό” στρατιωτικό οπλισμό στην Ουκρανία. Η έκθεση Rand εκτιμά ότι η παροχή θανατηφόρου (επιθετικής) στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία θα έχει υψηλό κίνδυνο αλλά και υψηλό όφελος. Αντίστοιχα, τα φονικά όπλα των ΗΠΑ εκτοξεύτηκαν από σχεδόν μηδέν σε 250 εκατ. δολάρια το 2019, σε 303 εκατ. δολάρια το 2020, σε 350 εκατ. δολάρια το 2021. Η συνολική στρατιωτική βοήθεια είναι πολύ μεγαλύτερη. Πριν από μερικές εβδομάδες, το “The Hill” ανέφερε , «Οι ΗΠΑ συνεισέφεραν περισσότερα από ένα δισ. δολάρια για να βοηθήσουν τον στρατό της Ουκρανίας τον περασμένο χρόνο».
Η έκθεση Rand απαριθμεί πολλές τεχνικές και “μέτρα” για να προκαλέσει και να απειλήσει τη Ρωσία. Μερικά από τα βήματα περιλαμβάνουν:
- Επανατοποθέτηση βομβαρδιστικών εντός εμβέλειας εύκολης προσβολής βασικών ρωσικών στρατηγικών στόχων
- Ανάπτυξη πρόσθετων τακτικών πυρηνικών όπλων σε τοποθεσίες στην Ευρώπη και την Ασία
- Αύξηση της στάσης και της παρουσίας της ναυτικής δύναμης των ΗΠΑ και των συμμάχων στις επιχειρησιακές περιοχές της Ρωσίας (Μαύρη Θάλασσα).
- Διεξαγωγή πολεμικών ασκήσεων του ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσίας.
- Αποχώρηση από τη Συνθήκη για τις Ενδιάμεσες Πυρηνικές Δυνάμεις (INF).
Από το 2008, όταν το ΝΑΤΟ καλωσόρισε τις φιλοδοξίες ένταξης της Ουκρανίας και της Γεωργίας, η Ρωσία είπε ότι αυτό θα ξεπερνούσε την κόκκινη γραμμή και θα απειλούσε την ασφάλειά της. Τα τελευταία χρόνια το ΝΑΤΟ παρείχε συμβούλους, εκπαίδευση και συνεχώς αυξανόμενες ποσότητες στρατιωτικού υλικού. Αν και η Ουκρανία δεν είναι επίσημο μέλος του ΝΑΤΟ, αντιμετωπίζεται όλο και περισσότερο σαν ένα μέλος του ΝΑΤΟ.
Η έκθεση Rand λέει: «Ενώ η απαίτηση του ΝΑΤΟ για ομοφωνία καθιστά απίθανο την ένταξη της Ουκρανίας στο άμεσο μέλλον, η προώθηση αυτής της πιθανότητας από την Ουάσιγκτον θα μπορούσε να ενισχύσει την αποφασιστικότητα της Ουκρανίας ενώ θα οδηγήσει τη Ρωσία να διπλασιάσει τις προσπάθειές της για να αποτρέψει μια τέτοια εξέλιξη». Η εναλλακτική λύση, που θα μπορούσε να είχε αποτρέψει ή τουλάχιστον να αποτρέψει την τρέχουσα ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία, θα ήταν να κηρυχθεί η Ουκρανία μη επιλέξιμη για το ΝΑΤΟ. Αλλά αυτό θα ήταν αντίθετο με την πρόθεση των ΗΠΑ να τονίσουν, να προκαλέσουν και να απειλήσουν σκόπιμα τη Ρωσία.
Η Ουκρανία ως πελάτης των ΗΠΑ
Τον Νοέμβριο του 2021, οι ΗΠΑ και η Ουκρανία υπέγραψαν Χάρτη για τη Στρατηγική Εταιρική Σχέση. Αυτή η συμφωνία επιβεβαίωσε τις φιλοδοξίες της Ουκρανίας να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και την απόρριψη της απόφασης των λαών της Κριμαίας να επανενωθούν με τη Ρωσία μετά το πραξικόπημα του Κιέβου το 2014. Η συμφωνία σηματοδότησε μια εδραίωση της οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής επιρροής της Ουάσιγκτον. Τον Δεκέμβριο του 2021, η Ρωσία πρότεινε μια συνθήκη με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Η κεντρική ρωσική πρόταση ήταν μια γραπτή συμφωνία ότι η Ουκρανία δεν θα προσχωρούσε στη στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ.
Όταν η προτεινόμενη συνθήκη απορρίφθηκε από την Ουάσιγκτον, φαίνεται ότι ο κύβος ερρίφθη. Στις 21 Φεβρουαρίου, ο Πούτιν εκφώνησε μια ομιλία με λεπτομέρειες για τα παράπονά του. Στις 24 Φεβρουαρίου, ο Πούτιν εκφώνησε άλλη μια ομιλία ανακοινώνοντας τη δικαιολογία και τους στόχους της στρατιωτικής επέμβασης για την «αποστρατικοποίηση» και την “αποναζιστικοποίηση” της Ουκρανίας. Όπως είπε αργότερα ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Λαβρόφ: «Δεν πρόκειται για την Ουκρανία. Αυτό είναι το τελικό αποτέλεσμα μιας πολιτικής που έχει εφαρμόσει η Δύση από τις αρχές της δεκαετίας του 1990».
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η έκθεση Rand αξιολογεί το κόστος και τα οφέλη από διάφορες ενέργειες των ΗΠΑ. Θεωρείται “όφελος” εάν η αυξημένη βοήθεια των ΗΠΑ προς την Ουκρανία έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια ρωσικού αίματος και πόρων. Εικασίες για την πιθανότητα παρουσίας ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία, η έκθεση υποδηλώνει ότι θα μπορούσε να γίνει «αρκετά αμφιλεγόμενη στο εσωτερικό, όπως έγινε όταν οι Σοβιετικοί εισέβαλαν στο Αφγανιστάν». (σελ. 99 της πλήρους έκθεσης).
Αυτή η ιστορική αναφορά είναι σημαντική. Ξεκινώντας το 1979, οι ΗΠΑ και η Σαουδική Αραβία χρηματοδότησαν και εκπαίδευσαν θρησκευτικούς ξένους μαχητές για να εισβάλουν και να αποσταθεροποιήσουν την αφγανική κυβέρνηση . Οι στόχοι ήταν να ανατραπεί η σοσιαλιστική κυβέρνηση και να δελεάσουν τη Σοβιετική Ένωση να υποστηρίξει την αποσταθεροποιημένη κυβέρνηση. Πέτυχε αυτούς τους μακιαβελικούς στόχους εις βάρος εκατομμυρίων Αφγανών πολιτών των οποίων η χώρα δεν ήταν ποτέ η ίδια. Φαίνεται ότι οι Ουκρανοί πολίτες χειραγωγούνται παρομοίως για να εξυπηρετήσουν τους στόχους των ΗΠΑ.
Χιλιάδες νεκροί στο Ντομπάς
Σύμφωνα με το άρθρο η έκθεση Rand λέει: «Η αύξηση της στρατιωτικής βοήθειας των ΗΠΑ σίγουρα θα ανέβαζε το ρωσικό κόστος, αλλά κάτι τέτοιο θα μπορούσε επίσης να αυξήσει την απώλεια ζωών και εδαφών της Ουκρανίας ή να οδηγήσει σε μια δυσμενή ειρηνευτική διευθέτηση». Αλλά για ποιον θα ήταν «μειονεκτικό» μια ειρηνευτική διευθέτηση; Ουκρανικές ζωές και έδαφος χάνονται αυτή τη στιγμή. Πάνω από δεκατέσσερις χιλιάδες ζωές Ουκρανών έχουν χαθεί στην ανατολική περιοχή του Ντονμπάς από το πραξικόπημα του 2014.
Σύμφωνα με το άρθρο, μια ειρηνευτική διευθέτηση που εγγυάται τα βασικά δικαιώματα για όλους τους Ουκρανούς και την κρατική ουδετερότητα στον ανταγωνισμό των μεγάλων δυνάμεων, θα ήταν επωφελής για τους περισσότερους Ουκρανούς. Μόνο το κατεστημένο της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένου του αμερικανικού βιομηχανικού συγκροτήματος των στρατιωτικών μέσων ενημέρωσης και των Ουκρανών υπερεθνικιστών, θα ήταν «μειονεκτικά».
Δεδομένου ότι η Ουκρανία είναι ένα πολυεθνικό κράτος, σημειώνει το άρθρο, θα ήταν καλύτερο να αποδεχτούμε αυτήν την πραγματικότητα και να βρούμε μια συμβιβαστική εθνική λύση που να διευκολύνει όλους τους Ουκρανούς. Το να είσαι πελάτης μιας μακρινής ξένης δύναμης δεν είναι προς το εθνικό συμφέρον της Ουκρανίας. Η έκθεση Rand δείχνει πώς η πολιτική των ΗΠΑ επικεντρώνεται σε ενέργειες για να βλάψει τη Ρωσία και χειραγωγεί τρίτες χώρες (Ουκρανία) για αυτό το καθήκον.
Δημοσίευση σχολίου