Σε αδιέξοδο η τουρκική πολεμική αεροπορία.
Ιωάννης ΧάρχαρηςΗτουρκική Πολεμική Αεροπορία πληρώνει βαρύ τίμημα για την αγορά από την Άγκυρα ρωσικών πυραυλικών συστημάτων αεράμυνας S-400. Έχασε την ευκαιρία να αποκτήσει μαχητικά stealth F-35 Lightning II πέμπτης γενιάς, ως άμεσο αποτέλεσμα αυτής της προμήθειας. Κατά συνέπεια, δεν είναι πιθανό να διαθέτει ικανό αεροσκάφος πέμπτης γενιάς, είτε εγχώριας είτε εισαγόμενης, για τουλάχιστον μια δεκαετία.
Η τουρκική κυβέρνηση έχει επανειλημμένα προτείνει ότι εάν οι ΗΠΑ αρνηθούν αυτό το αίτημα, θα απευθυνθούν στη Ρωσία για τζετ Su-35 Flanker-E. Ωστόσο, μια τέτοια κίνηση σίγουρα θα πυροδοτούσε πρόσθετες κυρώσεις των ΗΠΑ, βάσει του νόμου Countering America’s Adversaries Through Sanctions (CAATSA) στην Τουρκία για αγορά προηγμένου ρωσικού στρατιωτικού υλικού και θα ανταγωνιζόταν περαιτέρω το ΝΑΤΟ, κάτι που θα μπορούσε να περιορίσει περαιτέρω τις ευρωπαϊκές επιλογές της Άγκυρας για σύγχρονα μαχητικά.
Οι ευρωπαϊκές επιλογές της Τουρκίας είναι ήδη πολύ περιορισμένες. Η Βρετανία είναι απίθανο να πουλήσει Eurofighter Typhoons προς το παρόν, καθώς έχει κυρώσεις στην Άγκυρα για τις διασυνοριακές στρατιωτικές της επιθέσεις στη Συρία.
Η Γαλλία δεν θα πουλήσει στην Άγκυρα κανένα Dassault Rafales , αφού πουλάει αυτά στην Ελλάδα . Αυτό μπορεί να σημαίνει, ότι η μόνη πιθανή επιλογή της Τουρκίας για ένα ευρωπαϊκής κατασκευής τζετ 4,5 γενιάς θα μπορούσε να είναι το σουηδικό Saab Gripen E.
Εάν η Τουρκία αρνείται διαρκώς να συμβιβαστεί με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ για τους S-400, θα υποστεί αναπόφευκτα τις συνέπειες.
Υπάρχουν άλλες βιώσιμες επιλογές για την Άγκυρα;
Σύμφωνα με το Forbes, το αίτημα της Άγκυρας για τα μαχητικά αεροσκάφη F-16, η οποία αντιμετωπίζει κυρώσεις από τις ΗΠΑ μετά την απόφαση αγοράς των S-400 από τη Ρωσία, εκκρεμεί ακόμη από τις ΗΠΑ. Όπως σημειώνεται η Τουρκία, της οποίας οι επιλογές εξαντλούνται, μπορεί να αγοράσει αεροπλάνα από την Κίνα ή τη Νότια Κορέα.
J-10C
Η Άγκυρα θα μπορούσε να στραφεί στην Κίνα για το Chengdu J-10C «Firebird». Το Πακιστάν έλαβε πρόσφατα τα πρώτα J-10C που παρήγγειλε ως απάντηση στην απόκτηση από την Ινδία αεριωθούμενων αεροσκαφών Rafale F3R, αν και οι ειδικοί λένε ότι το Rafale παραμένει ένα πολύ πιο προηγμένο και ικανό τζετ 4,5 γενιάς από το J-10C.
Η αγορά J-10C θα είχε νόημα για την Τουρκία εάν δεν έχει άλλες δυτικές εναλλακτικές. Ο Justin Bronk, ο ερευνητής για την Αεροπορική Δύναμη και την Τεχνολογία στην ομάδα Στρατιωτικών Επιστημών στο Royal United Services Institute (RUSI) στο Λονδίνο, είπε τα ίδια σε μια συνέντευξη στο Ahval News πέρυσι.
Είπε επίσης ότι η Κίνα, είναι πολύ πιο ανταγωνιστική στην πώληση μαχητικών αεροσκαφών από τη Ρωσία.
Το J-10C είναι ένα αρκετά φθηνότερο και αναμφισβήτητα πιο προηγμένο τζετ 4,5 γενιάς από το ρωσικό Sukhoi Su-35, αφού διαθέτει ραντάρ AESA. Το Su-35 εξακολουθεί να βασίζεται σε λιγότερο προηγμένο ραντάρ παθητικής ηλεκτρονικής σάρωσης (PESA). Το J-10C είναι επίσης συμβατό με τον κινεζικό πύραυλο αέρος-αέρος μεγάλου βεληνεκούς PL-15 πέρα από το οπτικό βεληνεκές.
Εκτός από το κόστος περισσότερο, η προμήθεια Su-35 θα συνεπαγόταν αναμφίβολα και πιο σοβαρές κυρώσεις CAATSA.
Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ όμως σίγουρα δεν θα ήταν ευχαριστημένοι με την Τουρκία να αγοράζει κινεζικά μαχητικά αεροσκάφη. Το πρώτο μισό της δεκαετίας του 2010, χρόνια πριν υπάρξει το CAATSA, η Τουρκία αναζήτησε πυραυλικά συστήματα αεράμυνας FD-2000 από την Κίνα. Οι αμερικανικές και ευρωπαϊκές αμυντικές εταιρείες, προειδοποίησαν την Άγκυρα τότε, ότι «οι συνεργασίες τους σε ορισμένους τομείς δεν θα μπορούσαν να συνεχιστούν εάν η Τουρκία αγοράσει πυραύλους από την Κίνα».
KF-21
Η Νότια Κορέα αναπτύσσει ένα νέο εθνικό μαχητικό που ονομάζεται KF-21 Boramae. Αν και είναι ακόμα πρωτότυπο, το KF-21 πιθανότατα θα γίνει ένα μαχητικό αεροσκάφος αιχμής 4,5 γενιάς.
Η Άγκυρα εξέφρασε αρχικά έντονο ενδιαφέρον για το έργο, πριν από μια δεκαετία και έχει ήδη, εκτεταμένους αμυντικούς δεσμούς με τη Νότια Κορέα. Η Τουρκία διαθέτει πολλές παραλλαγές νοτιοκορεατικών συστημάτων που έχουν κατασκευαστεί με άδεια χρήσης, όπως το οβιδοφόρο T-155 Fırtına, που βασίζεται στο K9 Thunder. Το κύριο άρμα μάχης Altay που αναπτύσσει η Τουρκία, βασίζεται επίσης σε μεγάλο βαθμό στη σχεδίαση αρμάτων μάχης K2 Black Panther της Νότιας Κορέας.
Με άλλα λόγια, οι αμυντικοί δεσμοί μεταξύ Άγκυρας και Σεούλ δεν είναι κάτι καινούργιο.
Το Forbes αναφέρει ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, δύσκολα θα αντιταχθούν στην επέκταση των αμυντικών δεσμών της Τουρκίας με τη Νότια Κορέα. Και η Σεούλ αναμφίβολα θα καλωσορίσει όσο το δυνατόν περισσότερους πελάτες για το τζετ, το οποίο σχεδιάζει να αρχίσει να εξάγει το 2028 για 65 εκατομμύρια δολάρια ανά μονάδα.
«Εάν η Σεούλ μπορέσει να κυκλοφορήσει και να αρχίσει να εξάγει το KF-21 για αυτήν την ανταγωνιστική τιμή, η οποία είναι φθηνότερη από την τρέχουσα τιμή για τα Rafales και Typhoon, μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας, τότε η Τουρκία θα μπορούσε να γίνει πελάτης και να αρχίσει να αντικαθιστά τα παλαιότερα F-16 της, ειδικά το ήδη γερασμένο Block 30s», αναφέρει το Forbes και συνεχίζει:
«Σε αντίθεση με τους Ρώσους και Κινέζους ομολόγους του, το KF-21 θα είναι επίσης συμβατό με αμερικανικούς και ευρωπαϊκούς πυραύλους όπως οι AIM-120 AMRAAM, AIM-9X Sidewinder και MBDA Meteor».
Δημοσίευση σχολίου