Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
«Χριστουγεννιάτικα» επέλεξε ο Ταγίπ Ερντογάν να ρίξει λάδι στη φωτιά, επιχειρώντας να επιβεβαιώσει ότι οι μυστικές υπηρεσίες της κατοχικής Τουρκίας και του Ισραήλ συνομιλούν για να εξεύρουν τρόπους ομαλοποίησης των σχέσεων.
Δεν γνωρίζουμε αν πραγματικά συμβαίνει αυτό, διότι από την πλευρά του Ισραήλ, μέσω δημοσιευμάτων, διαψεύστηκε. Αλλά, ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας είπε και μία αλήθεια: ότι τα ανώτατα κλιμάκια του Εβραϊκού Κράτους δεν επιθυμούν την επαναπροσέγγιση. Προφανώς αναφέρεται στον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου αλλά και στους υπόλοιπους πολιτικούς του Ισραήλ. Στο πολιτικό σύστημα της χώρας δύσκολα βρίσκει κανείς κάποιον που να έχει καλά αισθήματα για την Τουρκία.
Και γιατί να την επιθυμούν την επαναπροσέγγιση όταν ο Ερντογάν έχει χαρακτηρίσει το Ισραήλ «κράτος ναζί»…
Και γιατί να την επιθυμούν όταν φιλοξενεί την Χαμάς, την οργάνωση που δολοφονεί Ισραηλινούς στο όνομα της Παλαιστίνης.
Όλο αυτό το διάστημα προσπαθούμε να εξηγήσουμε στους αναγνώστες μας το τουρκικό παιγνίδι εναντίον του Ισραήλ, (παιγνίδι) που παίζει το τουρκικό κράτος χρησιμοποιώντας αραβικά μέσα ενημέρωσης, που έχουν δυστυχώς ακροατήριο και στην Ελλάδα.
Για να ομαλοποιηθούν οι σχέσεις της κατοχικής Τουρκίας με το Εβραϊκό Κράτος, ο Ταγίπ Ερντογάν πρέπει να απολογηθεί για όλα όσα έχει πράξει εναντίον των Ισραηλινών. Και δεν αναφέρομαι μόνο στους απαράδεκτους χαρακτηρισμούς, ιδιαίτερα στη σύνδεση των ναζί με το Ισραήλ. Αλλά και στη στρατιωτική και οικονομική ενίσχυση της Χαμάς, όπως και στο «μπούλιγκ» που επιχείρησε ο ίδιος ο Ερντογάν προσωπικά σε χώρες που είχαν αποφασίσει να αναγνωρίσουν την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Εβραϊκού Κράτους. Αλλά και για άλλα πολλά που κατά καιρούς έχουν δημοσιεύσει τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης και έχουμε αναδημοσιεύσει στην ιστοσελίδα μας.
Ο Ερντογάν έχει πολύ μεγάλη ανάγκη να ξεκινήσει πορεία ομαλοποίησης με την Ευρωπαϊκή Ένωση και με το Ισραήλ πριν αναλάβει τα ηνία των Ηνωμένων Πολιτειών ο εκλεγμένος Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν. Προφανώς γνωρίζει ότι στην αρχή τουλάχιστον θα είναι ταραγμένες οι σχέσεις. Ο Τούρκος πρόεδρος δεν δέχθηκε ακόμα τηλεφώνημα από τον κ. Μπάιντεν και αυτό τον ενοχλεί και τον ανησυχεί.
Το θέμα, λοιπόν, είναι αν εννοεί αυτά που λέει στους Ευρωπαίους και στους Ισραηλινούς, για τη «νέα φάση των σχέσεων τους» με την Τουρκία ή είμαστε στο ίδιο έργο θεατές.
Δηλαδή, να επιδιώκει να κερδίσει χρόνο μέχρι τον Μάρτιο που υποτίθεται οι Ευρωπαίοι θα επιβάλουν κυρώσεις στην κατοχική δύναμη και να μπορεί να δείξει στον κ. Μπάιντεν ότι αλλάζει το καθεστώς των σχέσεων με τον μεγαλύτερο σύμμαχο της Αμερικής, το Ισραήλ.
Ο κ. Ερντογάν είναι ένας πολιτικός που δεν έχει ντροπή. Βρίζει, σπιλώνει και κατηγορεί για να έρθει την επομένη και να «το γυρίσει». Μόνο που στην περίπτωση του Ισραήλ, είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποσύρει όλες τις κατηγορίες και ειδικά να πάρει πίσω το αίσχος της δήλωσής του για το «κράτος ναζί». Εάν αποσύρει τις κατηγορίες αυτόματα χάνει το παιγνίδι με τον αραβικό κόσμο, στον οποίο πούλησε σανό όλα τα προηγούμενα χρόνια, ότι είναι ο ηγέτης που θα καταστρέψει το Ισραήλ.
Ο Ερντογάν δεν πήρε χαμπάρι ότι οι Αμερικανοί είχαν ξεκινήσει σιωπηλά τη μεγάλη προσπάθεια βελτίωσης των σχέσεων του Ισραήλ με τις αραβικές χώρες, και μάλιστα με τα εχθρικά προς την Τουρκία κράτη… Διότι αν τον είχαν ενημερώσει θα είχε προσπαθήσει να ανατρέψει την προσπάθεια, της οποίας ηγήθηκε ο γαμπρός του προέδρου Τραμπ, ο «περίφημος» Τζάρεντ Κούσνερ.
Εάν επιχειρούσα μία πρόβλεψη για το μέλλον των σχέσεων της κατοχικής Τουρκίας με το Εβραϊκό Κράτος, θα τολμούσα να πω ότι είναι «χλωμό». Θυμάμαι μία κουβέντα ανώτερου αξιωματούχου, μετά την απόφαση του κ. Τραμπ να μεταφέρει την αμερικανική πρεσβεία στην Ιερουσαλήμ και τη θυελλώδη αντίδραση του Ερντογάν, ο οποίος απείλησε όσες χώρες έπραξαν το ίδιο. Αυτό, είπε, δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ.
Χωρίς αμφιβολία κάποια στιγμή ο Ερντογάν θα αναγκαστεί να απολογηθεί για να βελτιωθούν οι σχέσεις. Αλλά μέχρι τότε ας αποφεύγουν τα ελληνικά και κυπριακά μέσα ενημέρωσης τα fake news της Τουρκίας. Οι συντάκτες των κειμένων και οι αναλυτές έχουν ξεπεράσει το «φράγμα» του γελοίου.
Δημοσίευση σχολίου