Κωνσταντίνος Λουκόπουλος*
Mία εβδομάδα μετά την «εκτόξευση» επίθεσης υβριδικής μορφής στον Έβρο από την Τουρκία χρησιμοποιώντας πρωτίστως δεκάδες χιλιάδες απελπισμένους μετανάστες, η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων πιστεύουμε ότι η Κυβέρνηση διαχειρίζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κρίση αυτή. Τόσο από πλευράς Στρατηγικής όσο και από πλευράς εφαρμογής της σε επιχειρησιακό και τακτικό επίπεδο από τις Ελληνικές Δυνάμεις Ασφαλείας (ΕΔ-ΕΛΑΣ). Τα αποτελέσματα είναι πασιφανή και αδιαμφισβήτητα. Οι διάφορες φωνές αντίθεσης φανερής ή συγκεκαλυμμένης με «ναι μεν αλλά», προήλθαν αντίστοιχα από συγκεκριμένους κύκλους της ιδεοληπτικής αριστεράς και από επαγγελματίες του (ψευδό)προοδευτισμού και της υποτιθέμενης…διανόησης.
Όλα καλά λοιπόν μέχρι τώρα και για να τα λέμε όλα, θα ήταν ακόμα καλύτερα αν αποφεύγονταν κάποιες μεμονωμένες γραφικότητες και κάποια ελάχιστα επικοινωνιακά ολισθήματα, αλλά τι γίνεται από εδώ και πέρα; Πρόκειται για ένα κρίσιμο ερώτημα που απασχολεί βασανιστικά τόσο την Κυβέρνηση όσο και τον ελληνικό λαό.
Αναλύοντας, όλα τα συγκεντρωθέντα στοιχεία, «πληροφοριακές επιχειρήσεις» και όλες τις λοιπές δραστηριότητες των Τούρκων, εκτιμάται ότι η κρίση που έχει δημιουργηθεί από την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου στα σύνορα μας με τουρκική ευθύνη, θα «τραβήξει» σε χρόνο. Η Τουρκία εφαρμόζει πλέον την Στρατηγική «κατατριβής και εξάντλησης» του αντιπάλου προσδοκώντας σε κάμψη της ελληνικής πλευράς. Μία προβοκάτσια είναι πλέον πιθανή και η τουρκική πλευρά θα χαρεί να υπάρχουν και απώλειες. Δεν είναι μόνον ο ιταμός εκβιασμός προς την αμήχανη ΕΕ, αλλά ο κύριος σκοπός της Άγκυρας (επιμένω σκόπιμα στο να μην διαχωρίζω την Τουρκία από τον Πρόεδρο της) είναι η δημιουργία χάους και η αποσταθεροποίηση της Ελλάδος για να την καταστήσει πλέον ευάλωτη απέναντι στην αναθεωρητική και ηγεμονική πολιτική της. Ίσως και να θέλει να της αποσπάσει την «προσοχή» με αυτά που σχεδιάζει να κάνει στην ΝΑ Μεσόγειο. Αδιάψευστος μάρτυρας της Στρατηγικής «κατατριβής», ο Τούρκος Υπουργός Εσωτερικών κ. Σουλεϊμάν Σοϊλού που μας «προειδοποίησε» με το γνωστό ερντογανικό ύφος : «Όσα συνέβησαν μέχρι τώρα δεν είναι τίποτα, να δείτε τι έχει να συμβεί από εδώ και πέρα, ο Μητσοτάκης δεν έχει την ικανότητα να κρατήσει τα σύνορα, ιδιαίτερα το καλοκαίρι που περνάς τον Έβρο με τα πόδια».
Η «αιφνίδια» ανακοίνωση της Τουρκικής Ακτοφυλακής περί απαγορεύσεως διακίνησης μεταναστών προς τα Νησιά του Αιγαίου (παρεμπιπτόντως στην Τουρκία ποτέ δεν τα αποκαλούν Ελληνικά Νησιά) λίγες ώρες μετά την τηλεφωνική συνομιλία Μέρκελ-Ερντογάν, εκλήφθηκε λανθασμένα, μάλλον από κάποιους κύκλους και ΜΜΕ στην Ελλάδα ως… στροφή πολιτικής! Είναι όμως έτσι άραγε; O Τούρκος Πρόεδρος επισκέπτεται σήμερα Δευτέρα τις Βρυξέλλες, όπου θα συναντηθεί με την Ηγεσία της ΕΕ, αυτή που επισκέφθηκε τον Έβρο την Τρίτη 3 Μάρτιου και μίλησε για την αλληλεγγύη και την στήριξη της ΕΕ στην Ελλάδα η οποία προστατεύει τα… «Ευρωπαϊκά Σύνορα». Το να εμποδίζει τις μεταναστευτικές ροές προς την Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη είναι υποχρέωση του σύμφωνα με την με την Κοινή Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας τον Μάρτιο 2016; Το έκανε μήπως με 2000 αφίξεις τον μήνα και μάλιστα μέσα στον χειμώνα; Όλα δείχνουν ότι η Γερμανίδα Καγκελάριος για πολλούς λόγους, που δεν είναι του παρόντος, για να έχει «το κεφάλι της ήσυχο» ενθαρρύνει τον κ. Ερντογάν να «ζητήσει πρόσθετα λύτρα» προκειμένου να εξευμενιστεί προετοιμάζοντας μία νέα επωφελέστερη για την Τουρκία Συμφωνία για το «Μεταναστευτικό». Όσο σεβάστηκε όμως την προηγούμενη, θα σεβαστεί και αυτή.
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι θα γίνει σήμερα στις Βρυξέλλες, μεταξύ της κατατονικής ΕΕ και της «απομονωμένης» αλλά εκβιαστικής Τουρκίας. Η Ελλάδα όμως έχει εθνική ευθύνη να κάνει όλα αυτά που πρέπει «για να συνεχίζει να διασφαλίζει πλήρως την Χώρα από τις υβριδικές επιθέσεις του επιθετικού μας γείτονα που όλα δείχνουν ότι θα συνεχιστούν από τον Έβρο μέχρι και το Καστελόριζο. Η Ελλάδα δεν επιτρέπεται να αρκεστεί σε γενικόλογες διακηρύξεις αλληλεγγύης και υποστήριξης των συνόρων μας ως...Ευρωπαϊκών αλλά να απαιτήσει «το ξεκλείδωμα» της διαδικασίας κυρώσεων και να τεθούν προ των ευθυνών τους όλοι και ιδιαίτερα η Γερμανία που ούτε καν θέλει να συζητήσει αυτό το ενδεχόμενο. Γιατί όχι να ζητήσει και έκτακτη Σύνοδο Κορυφής. Σε κάθε περίπτωση, o Πρωθυπουργός και οι Κυβερνητικοί Αξιωματούχοι πρέπει να συνεχίζουν να προβάλλουν το δικαίωμα της Νόμιμης Άμυνας. Ο κατευνασμός με «τσεκ» δις ευρώ, και μία πολιτική υποστήριξη των τουρκικών επιχειρήσεων στην Ιντλίμπ όχι μόνο δεν επιλύουν το πρόβλημα αλλά «ανοίγουν την όρεξη» στην Τουρκία να ζητήσει και άλλα αργότερα όταν βρει ευνοϊκές συνθήκες. Η «σκληρή» διεθνοποίηση δηλαδή στο ΝΑΤΟ για διαβουλεύσεις σύμφωνα με τις προβλέψεις του Αρ 4, και προσφυγή στο ΣΑ/ΟΗΕ στην οποία αναφέρθηκα σε άρθρο μου στο Liberal την 1 Μαρτίου πρέπει να παραμείνει ως επιλογή της Κυβέρνησης.
Επειδή όπως προαναφέρθηκε η Άγκυρα επιδίδεται πλέον σε έναν «πόλεμο φθοράς» για μεγάλο χρόνο προς την Ελλάδα, απαιτείται ανασύνταξη όλων των δυνάμεων και μέσων που διαθέτουμε και επανασχεδιασμός και πιστεύουμε ότι προς αυτή την κατεύθυνση κινείται η Κυβέρνηση. Αν χρειάζονται πρόσθετα ειδικά μέσα όπως πχ μη φονικά όπλα και κατάλληλα οχήματα, αυτά πρέπει να αποκτηθούν άμεσα, αν χρειάζονται νέα έργα ας αρχίσουν… χθες. Αν υπάρξει κόπωση του προσωπικού που εμπλέκεται στην ανάσχεση και την αποτροπή των μαζικών εισόδων των μεταναστών λόγω της χαμηλής στελέχωσης υπάρχουν θεσμικές λύσεις. Κρίνεται σκόπιμη η δημιουργία και μία ζώνης μικρού εύρους παράλληλης της Ζώνης Ασφαλείας Προκαλύψεως (ΖΑΠ), ώστε να ελέγχεται και γιατί όχι να απαγορεύεται η είσοδος σε αυτήν οργανωμένων ομάδων και μη εξουσιοδοτημένων ατόμων έστω και αν βρίσκονται εκεί καλοπροαίρετα. Υπάρχει ο κίνδυνος κάποιες γραφικές ή ακραίες ομάδες με τις ενέργειες τους να υπονομεύσουν ή ακόμα και να καταστρέψουν ότι έχει επιτευχθεί τις τελευταίες ημέρες από τις Ελληνικές Δυνάμεις Ασφαλείας. Ιδιαίτερα τώρα που οι Τούρκοι προπαγανδίζουν διεθνώς εαυτούς ως «τους καλούς» και εμάς ως .. «κακούς»!
Βέβαια άθελα του, ο κ. Ερντογάν μας κάνει και κάποια… καλά! Εκτός από την ενίσχυση της αυτοπεποίθηση μας, δημιουργείται εθνική συσπείρωση και επιτέλους αρχίζει να διαφαίνεται η δημιουργία κουλτούρας ασφάλειας. Αυτή η κρίση στα σύνορά μας μαζί με κάποια άλλα «μαθήματα», μας διδάσκει και το ποσό «λείπει» από το Κράτος ένα Αστυνομικό Σώμα Στρατιωτικής Δομής και Εκπαίδευσης, όπως η Χωροφυλακή που καταργήθηκε κάκιστα από το ΠΑΣΟΚ το 1984. Τέτοια Σώματα έχουν η Ιταλία (Carabinieri), η Ισπανία (Guardia Civil), η Γαλλία (Gendarmerie Nationale Francaise), η Αυστρία (Bundesgendarmerie), το Βέλγιο και άλλες χώρες. Αυτό το Σώμα θα είχε την πλήρη ευθύνη και τα ανάλογα μέσα της εξασφάλισης των συνόρων από παράνομες μαζικές εισόδους μεταναστών χωρίς να χρειάζεται και η άμεση εμπλοκή Στρατιωτικών Μονάδων των οποίων η αποστολή είναι άλλη και η δικαιοδοσία τους περιορίζεται σε αυτόν το πεδίο, μόνο στην Ζώνη Ασφαλείας Προκαλύψεως.
Η Ελληνική Κυβέρνηση, με τον ελληνικό λαό συσπειρωμένο περί αυτήν πρέπει να παραμείνει σταθερή στην Στρατηγική που ορθότατα επέλεξε, αυτήν της διασφάλισης των συνόρων και την αντιμετώπιση της προερχόμενης από την Τουρκία υβριδικής απειλής διατηρώντας την πρωτοβουλία σε διεθνές επίπεδο.
*Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι επικεφαλής στο «Παρατηρητήριο Liberal»
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου