Σε αυτό το άρθρο θα προσπαθήσουμε να «οπτικοποιήσουμε» τα μέγιστα βεληνεκή των τωρινών, καθώς και των μελλοντικών όπλων επιφανείας-επιφανείας και επιφανείας-αέρος του Ναυτικού. Σκοπός αυτού του άρθρου δεν είναι να συγκριθούν οι δυνατότητες του κάθε όπλου, αλλά να καταλάβει ο καθένας, ακόμα κι αυτός που δεν ασχολείται με θέματα άμυνας, τη σημασία της ένταξης νέων σύγχρονων πλοίων στο ΠΝ, ή μεταχειρισμένων πλοίων αλλά με πιο σύγχρονα όπλα.
Βέβαια όσοι ασχολούνται με τα αμυντικά θέματα, ξέρουν πως καίριο λόγο για την επίδοση ενός οπλικού συτήματος δεν παίζει μόνο το μέγιστο βεληνεκές, αλλά και ο τρόπος καθοδήγησης προς τον στόχο, η αποτελεσματικότητα μιας βολής Ε-Ε ή Ε-Α, καθώς και το κόστος πρόκτησης και συντήρησης ενός οπλικού συτήματος.
1η Εικόνα
Στην πρώτη εικόνα επιλέξαμε να βάλουμε τα μέγιστα βεληνεκή όλων των τωρινών και μελλοντικών Α/Α όπλων των Ναυτικών της Ελλάδας, αλλά και της Τουρκίας, για να διαπιστώσουμε «ιδίοις όμασοι», πως όποιο σύγχρονο Α/Α σύστημα μακρού βεληνεκούς κι αν επιλεγεί από το ΠΝ (SM-2, Aster-30), αποτελεί τεράστια αναβάθμιση σε σχέση με το παρόν.
Tα μέγιστα βεληνεκή των Α/Α έχουν ως εξής:
RIM-67D/ RIM 156A (SM-2ER) με βεληνεκές 185 χλμ.
Aster-30, με βεληνεκές 110-120 χλμ.
RIM-66M (SM-2), με βεληνεκές 75-167 χλμ. Στην εικόνα απεικονίζεται με 100χλμ, που είναι και το πιο πιθανό «πραγματικό» βεληνεκές.
ESSM με 50-55χλμ.
SM-1 με 45 χλμ.
Aster-15 με 30-35 χλμ.
Όπως προείπαμε όμως, ο τρόπος καθοδήγησης του πυραύλου καθώς και η δυνατότητα ελιγμών του, παίζουν καθοριστικό ρόλο. Σε αυτόν τον τομέα, οι πύραυλοι RIM-156A, ASTER και ο ESSM (Block2) κυριαρχούν, διότι έχουν ενεργή καθοδήγηση ρανταρ, και δεν απαιτούν την ύπαρξη ραντάρ καταύγασης στόχου επί του πλοίου. Ειδικά δε ο ESSM Block 2, θα διαθέτει δύο τρόπους τερματικής καθοδήγησης (ημιενεργής και ενεργής), κάτι που επιτρέπει και την δυνατότητα επιλογής στο πλοίο που θα τους διαθέτει. Διότι υπάρχουν περιπτώσεις (ελάχιστες), όπου η ημιενεργή καθοδήγηση είναι προτιμότερη.
Από την άλλη, στον τομέα των ελιγμών, οι ASTER πιστεύουμε πως έχουν το πάνω χέρι, διότι η σύγχρονη πιο «compact» κατασκευή τους, τους επιτρέπει μεγαλύτερους σε «G» ελιγμούς.
Τέλος, στα θετικά στοιχεία του SM-2, είναι η δυνατότητα να χρησιμοποιείται και ως όπλο Επιφανείας-Επιφανείας (δευτερευόντως), κάτι που σε καταστάσεις ανάγκης, είναι σωτήριο για την ασφάλεια του πλοίου. Μέγιστα βεληνεκή των υπαρχόντων Α/Α όπλων (Sea Sparrow, ΕSSM), των μελλοντικών (ASTER15/30, SM-2/ER), καθώς και των Τουρκικών (SM-1, ESSM). Σημειώνεται ότι το μέγιστο βεληνεκές του Sea Sparrow είναι παρόμοιο με αυτό του Aster-15.
Πηγή εικόνας: CMANO Simulator.
2η Εικόνα
Στην 2η εικόνα επιλέξαμε την απεικόνιση των βεληνεκών των όπλων Επιφανείας-Επιφανείας. Στην παρακάτω εικόνα θα δείτε την χαοτική διαφορά βεληνεκούς ανάμεσα στον ήδη υπηρετούντα Harpoon Block 1C που εξοπλίζει τις Φρεγάτες του ΠΝ, του Exocet MM40 BlockIII που εξοπλίζει τις ΤΠΚ Super Vita, καθώς και τον Naval Strike Missile, που θα αποτελεί επιλογή του ΠΝ σε περίπτωση προτίμησης Αμερικανικών πλοίων.
Είναι παραπάνω από εμφανές, ότι οι σύγχρονοι πύραλυλοι Επιφανείας-Επιφανείας, αλλάζουν το επίπεδο στον ναυτικό αγώνα επιφανείας. Επίσης, η περιορισμένη δυνατότητα παράκτιας κρούσης που διαθέτουν τόσο ο Exocet MM40, όσο και ο NSM, επιτρέπουν στο ΠΝ να εκτελεί χειρουργικά πλήγματα σε παράκτιους στόχους (λιμάνια, υποδομές κοκ).
Μέγιστα βεληνεκή των αντιπλοϊκών πυραύλων Harpoon 1C, και των σύγχρονων Exocet MM40 BlockIII, και NSM.
3η Εικόνα
Στην 3η εικόνα, τοποθετούμε μια (υποθετική) Ομάδα Μάχης του ΠΝ στην Ανατολική Μεσόγειο, νοτίως του συμπλέγματος της Μεγίστης. Η Ομάδα χωρίστηκε σε δύο υποομάδες, με την κάθε μία να αποτελείται από μια Φρεγάτα Αεράμυνας, μία ΜΕΚΟ 2000ΗΝ, και μία ΤΠΚ τύπου Super Vita.
Είναι φανερό, πως το μεγάλο βεληνεκές των Aster30 (ή SM-2), επιτρέπει στο ΠΝ να «απομονώσει» τον εναέριο χώρο πέριξ του συμπλέγματος, από 50 έως και 90 χλμ μακρυά.
Για την ασφάλεια του Στόλου, θα χρησιμοποιηθούν οι υπόλοιποι πύραυλοι μικρότερου βεληνεκούς, όπως οι ESSM (ή Aster-15), καθώς και οι RAM των Super Vita. Είναι αδύνατο συνεπώς να «κορεστεί» η αεράμυνα μιας τέτοιας ισχυρής Ομάδας μάχης, ειδικά όταν αυτή υποστηρίζεται από φίλια αεροσκάφη που εκτελούν περιπολίες CAS.
Υποθετική Ομάδα Μάχης του ΠΝ, νοτίως του συμπλέγματος της Μεγίστης. Η πικοιλία των Α/Α όπλων, καθώς και οι εξαιρετικές τους επιδόσεις, καθιστούν αδύνατη την όποια προσπάθεια κορεσμού της, ειδικά αν επιχειρούν και φίλια μαχητικά με καθήκοντα CAS.
Συμπέρασμα
Όπως είπαμε κι εξαρχής, σκοπός του άρθρου είναι να καταλάβει κι ο πιο αδαής, την σημασία απόκτησης σύγχρονων πλοίων Αεράμυνας Περιοχής. Κι ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό, είναι με την παράθεση εικόνων.
Αν και ο καλύτερος συνδυασμός Α/Α όπλων μακρού/βραχέως βεληνεκούς είναι κατα την άποψη του γραφόντος, ο συνδυασμός Aster-30 και ESSM Block2, εντούτοις όλοι οι πιθανοί συνδυασμοί μπορούν να προσφέρουν την πολυπόθητη «αεράμυνα περιοχής». Διότι και ο SM-2 έχει ορισμένα πλεονεκτήματα, όπως αυτό της περιορισμένης συμμετοχής του ως όπλο επιφανείας-επιφανείας.
Στον τομέα των αντιπλοϊκών όπλων, πιστεύουμε πως και όποιο όπλο κι αν επιλεγεί, θα προσφέρει στο ΠΝ πρωτόγνωρες δυνατότητες τόσο στον ναυτικό αγώνα, όσο και στην παράκτια κρούση. Η είσοδος των Exocet Block III έχει επιφέρει σημαντική αναβάθμιση των ικανοτήτων.
Επίλογος
Το ΠΝ χρειάζεται άμεσα (χθες), πλοία με Α/Α συστήματα μεγάλου βεληνεκούς. Ευτυχώς, το γνωρίζουν και το αποδέχονται οι πάντες. Εμείς από την μεριά μας, θα γράφουμε συνέχεια γι’αυτό το θέμα, έως ότου παρθεί η όποια απόφαση. Ως εκ τούτων, η παρουσία του ΠΝ στην Ανατολική Μεσόγειο με μονάδες επιφάνειας κρίνεται περιορισμένη και ανεπαρκής.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου