Όταν η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν εισέβαλε τον περασμένο μήνα στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, η αμερικανική πρεσβεία στη Λευκωσία έκανε μία «απρέπεια», που έσπευσε να διορθώσει αμέσως το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Και αυτό πρέπει να το αναγνωρίσω, διότι άλλες πρεσβείες που ασχολούνται με τα θέματά μας, αλλά και οι αξιωματούχοι του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών έδειξαν μία απρόβλεπτη αποφασιστικότητα.
Το ξέρω ότι αρκετοί στην Κύπρο και στην Ελλάδα δεν θα είναι ικανοποιημένοι μέχρι να δουν τον πρόεδρο της Αμερικής να… στέλνει αεροπλάνα και βαπόρια στο νησί, αλλά όσοι παρακολουθήσαμε από κοντά όσα συνέβησαν είμαστε ικανοποιημένοι, αν και περιμένουμε περισσότερα, διότι πρέπει.
Θα γίνουμε και ευτυχισμένοι όταν η αμερικανική γραφειοκρατία αντιληφθεί τα τραγικά λάθη της απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο, δύο χωρών που δεν δημιούργησαν ποτέ πρόβλημα στην υπερδύναμη. Αντίθετα, ήταν η Αμερική που εκτέλεσε τα πραξικοπήματα, τα οποία έριξαν πολύ πίσω –απ’ όλες τις απόψεις– την Ελλάδα, ενώ στην Κύπρο η κατοχή είναι ακόμα εκεί.
Εκείνες, λοιπόν, τις κρίσιμες στιγμές, όταν ο τουρκικός Αττίλας εισέβαλε στην κυπριακή ΑΟΖ, η αμερικανική πρεσβεία έκανε ένα ατόπημα. Έδωσε στη δημοσιότητα μία παλαιά δήλωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που είχε κάνει η τότε εκπρόσωπος Βικτώρια Νούλαντ απαντώντας σε ερώτησή μου, η οποία υπό τα τότε δεδομένα ήταν σχετικά καλή, καθώς υποστήριζε το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να αναζητεί φυσικούς πόρους στην ΑΟΖ της. Υπό τις νέες αρνητικές συνθήκες που δημιούργησε η κατοχική δύναμη, η επανάληψη της δήλωσης αυτής ήταν ένα μεγάλο λάθος.
Όμως, σήμανε συναγερμός στην Αθήνα, την Άγκυρα και την Ουάσινγκτον και τα πάντα άλλαξαν. Σε σημείο που αξίζουν μπράβο σε κάποιους Αμερικανούς διπλωμάτες, που αντιλήφθηκαν ότι λόγω αυτής της Τουρκίας που βιώνουμε εδώ και καιρό, τα πράγματα δεν είναι «παίξε-γέλασε». Έπρεπε να δράσουν. Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι η ανακοίνωση επέδρασε καταλυτικά, όσο και αν διαφωνούν μαζί μου καλοί φίλοι και συνάδελφοι. Βλέπω τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία και γνωρίζω πολύ καλά πόσο δύσκολο είναι για την αμερικανική γραφειοκρατία να μετατοπιστεί έστω και ένα πόντο.
Η νέα δήλωση για την κυπριακή ΑΟΖ πιστεύω ότι είναι αποτέλεσμα αλλαγής πολιτικής, και καλώς κάνουν όσοι επιμένουν να ζητούν περισσότερα. Διότι οι φίλοι μας οι Αμερικανοί μάς χρωστάνε. Η Ελλάδα και η Κύπρος δεν φταίνε σε τίποτα. Και οι δύο χώρες είναι πάντα εκεί όταν τις χρειάζεται η Αμερική. Η Τουρκία είναι το πρόβλημα της αμερικανικής δύναμης, και εάν δεν την συνετίσουν το πρόβλημα αυτό θα διογκωθεί ακόμα περισσότερο.
Η κατοχική δύναμη δεν θα συνετιστεί με την «πολιτική του χαϊδέματος», που άσκησε όλα αυτά τα χρόνια η Ουάσινγκτον. Διότι για να φτάσουν εδώ τα πράγματα και η Τουρκία να οδεύει ολοταχώς στην αγκαλιά της Ρωσίας, οι Αμερικανοί ευθύνονται. Που δεν είπαν ποτέ όχι στους Τούρκους, αντίθετα πουλούσαν τους γνήσιους και πιστούς συμμάχους τους για να ικανοποιήσουν την Τουρκία. Και τώρα τα λούζονται και δεν ξέρουν και πώς να ξεπλυθούν…
Ο λόγος της εισαγωγής, για να επιστρέψουμε εκεί που αρχίσαμε, είναι οι πομπώδεις δηλώσεις της Αμερικανίδας Πρέσβειρας στη Λευκωσία, της κ. Τζούντιθ Γκάρμπερ, η οποία την Πέμπτη το βράδυ εξέφρασε τη βαθιά της ανησυχία για την απόφαση της Τουρκίας να αρχίσει γεώτρηση στα ύδατα ανοικτά της Κύπρου.
Βεβαίως, ομιλούμε για την κυπριακή ΑΟΖ και τίποτε λιγότερο ή περισσότερο και καλό είναι να μην ξεφεύγει από τη «γραμμή» της Ουάσινγκτον. Διότι η Τουρκία πρέπει να αντιμετωπίζεται όπως της πρέπει: ως κατοχική δύναμη…
Η κ. Γκάμπερ υπενθύμισε μάλιστα ότι η Αμερική έχει καλέσει τις τουρκικές Αρχές να σταματήσουν αυτές τις επιχειρήσεις εναντίον της Κύπρου.
Τα πράγματα στην ανατολική Μεσόγειο, με ευθύνη πάντα της Τουρκίας, χαρακτηρίζονται εκρηκτικά. Ο υπουργός Άμυνας της Ελλάδας, Ευάγγελος Αποστολάκης, είχε σχετικές συζητήσεις στην Ουάσινγκτον και οι συνομιλητές του έδειξαν ότι ανησυχούν. Αυτό που πρέπει να κάνουν, πέραν της ανησυχίας, είναι να αντιδράσουν. Η Κύπρος θα εξελιχθεί μοιραία στην πιο σημαντική τους βάση, μαζί με τη Σούδα, και πρέπει να ακούσουν τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου, που τους λέει ότι δεν πρέπει να χαριστεί στην Τουρκία, όπως δυστυχώς απαιτούν και μερικοί δικοί μας πολιτικοί –ευτυχώς είναι ελάχιστοι– στα δύο μεγάλα κόμματα του νησιού, το ΑΚΕΛ και τον ΔΗΣΥ.
Θα το επαναλαμβάνουμε συνέχεια με την ελπίδα ότι θα το εμπεδώσουν αυτοί οι ελάχιστοι πολιτικοί, που εικάζω ότι κάθονται και ακούνε τους Βρετανούς διπλωμάτες, αντί να τους διαολοστείλουν: Λύση του Κυπριακού με την Τουρκία να έχει τον βασικό ρόλο είναι απαράδεκτη και θα απορριφθεί ακόμα και αν κάνουν 100 δημοψηφίσματα, ακόμα και αν είναι σικέ αυτά τα δημοψηφίσματα.
Η κ. Γκάμπερ είπε και μία άλλη κουβέντα με μεγάλη σημασία:
Η ανακάλυψη υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ της Κύπρου, τόνισε, προσφέρει μεγάλη ελπίδα. Ελπίζουμε ότι οι πόροι αυτοί θα προωθήσουν την ευημερία σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο και θα βοηθήσουν στη διαφοροποίηση του ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης.
Η χώρα η οποία εξυπηρετεί τη Ρωσία έναντι χονδρής αμοιβής για να «πνίγει» την Ευρώπη στα θέματα της ενέργειας, δεν είναι βεβαίως η Κύπρος, ούτε η Ελλάδα, ούτε το Ισραήλ, ούτε η Αίγυπτος. Είναι η Τουρκία. Είναι η κατοχική δύναμη αγαπητή κυρία Πρέσβειρα που βρίσκεται απέναντι στους αμερικανικούς στρατηγικούς και ενεργειακούς σχεδιασμούς. Όλες οι άλλες χώρες της περιοχής είναι από την απ’ εδώ πλευρά, τη δική σας. Και τι κάνετε εσείς; Την εξυπηρετείτε ακόμα και σήμερα.
Στη φάση αυτή και ενόψει του «καυτού» Ιουνίου που διανύουμε, θα πιστέψω μερικούς καλούς διπλωμάτες στην Ουάσινγκτον και την Αθήνα που προσπαθούν να επιτύχουν μία ισορροπία και οι οποίοι γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα την πραγματική κατάσταση με την Τουρκία. Αυτός και είναι ο λόγος που φαίνεται πως έχει αποφασιστεί ότι ανεξάρτητα από την έκβαση της υπόθεσης των S-400, ο νέος άξονας της ανατολικής Μεσογείου θα ενισχυθεί ακόμα περισσότερο.
Είναι μία καλή απόφαση, φτάνει να μειωθεί το «μπούλιγκ» των ΗΠΑ, που εντόπισαν μερικοί διπλωμάτες. Διότι όταν κάποιες χώρες δείχνουν την προθυμία τους να σε βοηθήσουν, δεν απαιτείς ακόμα περισσότερα, μερικά εκ των οποίων δεν μπορούν να υλοποιηθούν.
Στο τέλος-τέλος, φανταστήκατε να χάσουν οι Αμερικανοί την Τουρκία, που είναι πιθανό; Είναι τόσο τυχεροί διότι ο άξονας από το Ισραήλ μέχρι την Αθήνα θα διασώσει τα στρατηγικά τους σχέδια στην ανατολική Μεσόγειο. Ας βοηθήσουν, λοιπόν, πραγματικά την Ελλάδα και την Κύπρο, γιατί έχει και η υπομονή των κ. Αναστασιάδη και Τσίπρα τα όριά της…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Η πρώην Πρέσβειρα κ. Ντόχερτι ακόμα βρίσκεται στο παρελθόν. Δεν έχει φαίνεται αντιληφθεί ότι η Τουρκία αλλάζει στρατόπεδο. Τα σχόλιά της στην ΠΣΕΚΑ ήταν προ του… «ψυχρού πολέμου»!
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Στα λεγόμενα «κίτρινα γιλέκα» της Κύπρου εισχώρησαν φαίνεται οι άγριοι «εθνομηδενιστές», που ενοχλήθηκαν από τα σχόλιά μας για τον κ. Νιαζί, τον ευρωβουλευτή του ΑΚΕΛ και της Τουρκίας. Η Κύπρος παράγει καλό… ξύδι. Ας πιούνε λίγο… Η γνώμη δεν τιμωρείται ούτε από τα κυπριακά δικαστήρια. Και θα την εκφράζουμε χωρίς φόβο και πάθος. Διότι δεν έχουμε οικονομικές ή άλλες εξαρτήσεις.
Άλλο οι φιλίες με πολιτικούς και άλλο η κριτική για τα λάθη τους. Που παρεμπιπτόντως είναι πολλά. Στον ΔΗΣΥ ακόμα δεν κατάλαβαν τον μπάτσο που έφαγαν. Και στο ΑΚΕΛ νομίζουν πως δεν γνωρίζουν οι πολίτες πως αν δεν είχαν εξασφαλίσει τις ψήφους αυτών που έστειλε «πακέτο» ο Μουσταφά Ακιντζί, θα άγγιζαν μετά βίας στο 22%.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙΙ: Μερικοί συνάδελφοι, ειδικά του ΚΥΠΕ, επιμένουν να γράφουν τους παράνομους ψευτο-«υπουργούς» των κατεχομένων με τίτλους, όπως ας πούμε «υπουργός Εξωτερικών» σε εισαγωγικά. Πρόκειται για μέγα λάθος. Η βρετανική πρεσβεία στο θέμα αυτό πέτυχε απόλυτα τον στόχο της. Δυστυχώς…
Φιλελεύθερος
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου