σκίτσο του Κυριάκου Γκούμα
Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Εγώ έχασα, αλλά ούτε εσύ θεωρείσαι κερδισμένος αγαπητέ μου φίλε. Πάντα τα όνειρά σου γκρεμίζονταν όταν θεωρούσες ότι είχες κερδίσει. Κάθε νίκη σου απογοήτευση. Αν μου πεις μέτρα τις απογοητεύσεις που μάζεψες, δεν μπορώ να το κάνω. Πάλι θα περάσουν τα χρόνια.
Θα δεις με έκπληξη ότι κάθε μέρα που περνά δεν είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Πάλι θα έρθει η άνοιξη. Πάλι θα ανθίσουν τα λουλούδια. Πάλι θα βρέξει. Θα σε βλέπω περισσότερο σε εκείνες τις πόρτες, σε εκείνες τις πλατείες. Με πανό στα χέρια. «Λύση τώρα αμέσως». Θα κάνεις πολλά ακόμα σχέδια που χρηματοδοτούνται από ταμεία. Όταν έρθουν νέοι μεσολαβητές πάλι θα βγεις στους δρόμους. Μιαν επίσκεψη στον έναν και μιαν στον άλλον. Θα υπάρξουν πολλοί ηγέτες ακόμα τους οποίους θα ενθαρρύνεις.
Έτσι πέρασε μια ζωή. Στο εξής δεν πρόκειται να περάσει διαφορετικά. Κάθε εποχή διαθέτει μια αγορά. Ιδού μια αγορά του κυπριακού προβλήματος! Κάθισε στο καλντερίμι του Σπιτιού της Συνεργασίας. Πιες έναν καφέ. Μια δικοινοτική εκδήλωση το βράδυ. Στείλε χαιρετίσματα στον Στέλιο. Ένα σχέδιο και από εμένα. Λύση, ειρήνη, αδελφοσύνη! Δεν υπάρχει για εμάς κανένα δεκαχιλιαρικάκι; Εκείνοι που φωνάζουν «Δεν ξεχνώ» έχουν ακόμα δρόμο μέχρι την κόλαση!
Να μην πολυλογώ. Κοίτα το εξής. Μπροστά μου έχω έναν οπαδό της 20ής Ιουλίου. Σε μεγάλα κέφια. Μόλις είδε το αποτέλεσμα των εκλογών σχεδόν ενθουσιάστηκε. Μου στέλλει μήνυμα. Λέει το εξής: «Πήρες τα μέτρα του λαιμού σου;» Τρέχει μέλι από το στόμα του: «Κατηγορείς την Τουρκία ότι είναι κατοχική δύναμη, ε; Ιδού, ο λαός καθόρισε την ποινή σου. Δεν θα μπορείς να βρεις κανέναν δίπλα σου στο εξής, έστω και αν πετροβολείσαι, έστω και αν πυροβολείσαι. Είσαι οπαδός των Ελληνοκυπρίων, αλλά ακόμα και οι Ελληνοκύπριοι δεν σε εκτιμούν!»
Κοίτα. Τι βγάζει από μέσα του. Σάμπως και η Τουρκία είναι αυτή που κέρδισε τις εκλογές και όχι το ΑΚΕΛ! Μου κινήθηκε το ενδιαφέρον και κοίταξα τις ειδήσεις. Άραγε ο Ταγίπ Ερντογάν συνεχάρη τον εκλεγέντα Τουρκοκύπριο βουλευτή και εγώ δεν το πήρα είδηση;
Αλήθεια, ποιος κέρδισε αυτές τις εκλογές αδελφέ; Η λύση και η ειρήνη; Ή μήπως η κατοχή και το στάτους κβο; Μην ανησυχείς, εγώ πήρα το μήνυμα. Το πήρες και εσύ; Ο Ταγίπ Ερντογάν κέρδισε τις εκλογές! Έχασε την Κωνσταντινούπολη, κέρδισε τη Λευκωσία! Την έβαψαν εκείνοι που τρέφουν μίσος στην Τουρκία λέγοντάς της «ξεκουμπίσου κατακτητή». Αχ και πάλι αχ.
Μου έλεγαν «άλλαξε μυαλά» και δεν το πίστευα. Εσύ φταις Samuel Beckett. Εσύ με έπεισες. «Ηττήσου, προσπάθησε ξανά», είπες, «ηττήσου ξανά, δοκίμασε ξανά»! Πόσο ακόμα. Κοίτα, αυτός ο κόσμος αγαπά την Τουρκία. Δεν θέλει καβγάδες και άλλα παρόμοια με την Τουρκία. Αν την ξαναπώ κατακτητή, να με πάρει ο διάβολος. Όπως είπε και η Καίτη, πρέπει να είμαστε φίλοι μαζί της και όχι εχθροί.
Βεβαίως ο Νίκος φταίει για τη μη λύση και ο Άντρος έχει απόλυτο δίκιο. Αναποδογύρισε το τραπέζι στο Κραν Μοντανά ο προδότης! Αδίκησε την Τουρκία που θέλει λύση! Τώρα άρχισε το τροπάρι για τα δύο κράτη. Δείρε τον Άντρο! Σε εξουσιοδότησε ο λαός. Είσαι ήρωας ομοσπονδιακός εσύ. Πες του να δώσει στην Τουρκία αυτό που δικαιούται στις θάλασσες. Να μην γκρινιάζει. Αν χρειάζεσαι ενίσχυση, κάλεσε και εμένα. Να τον βάλω στη θέση του.
Αποκάλεσα εισβολέα και κατοχική δύναμη την Τουρκία. Έχασα. Είπα «επιστρέψτε αμέσως το Βαρώσι στους ιδιοκτήτες του και ανοίξτε το». Έχασα. «Μην γιορτάζετε πλέον την 20ή Ιουλίου», είπα. Έχασα. «Γίνεται και χωρίς εκ περιτροπής προεδρία», είπα. Έχασα. Είπα «μια πατρίδα, ένα κράτος, ένας λαός». Έχασα. «Κατέκτησε το Αφρίν όπως την Κύπρο», είπα. Έχασα. «Δεν μπορεί να παραβιάζει τα χωρικά μας ύδατα», είπα. Έχασα.
Έγινε αντιληπτό ότι σωστά είναι τα αντίθετα όλων αυτών! Μόνο 5.221 άτομα μέσα στις 280.935 θεώρησαν ότι έχω δίκιο. Κατά τη γνώμη μου, είναι σαν τους ηρωικούς 300 Σπαρτιάτες. Αλλά δεν αρκεί. Εδώ είναι Κύπρος. Υπάρχουν πολλοί Δούρειοι Ίπποι εδώ. Θέλω να τους ευχαριστήσω όλους έναν προς έναν. Τους αγκαλιάζω όλους με αγάπη και στοργή. Οι πιο άδολες, αληθινές, μη ψεύτικες ψήφοι των εκλογών. Αν μια μέρα υποστούμε την οργή του Θεού όπως τα Σόδομα και τα Γόμορρα και γκρεμιστούν όλα πάνω στο κεφάλι μας, θα υπάρξουν βεβαίως κάποιοι που θα θυμηθούν τις ψήφους που έδωσαν αυτοί.
Έτσι είναι αδελφέ. Εγώ ηττήθηκα, αλλά ούτε εσύ θεωρείσαι κερδισμένος. Πάλι θα έρθει η άνοιξη. Πάλι θα ανθίσουν τα λουλούδια. Πάλι θα βρέξει. Δείξει μου έστω και μία σου νίκη που δεν καταλήγει σε απογοήτευση. Δεν μπορείς να μου δείξεις. Ούτε και μετά από χρόνια θα μπορείς να το κάνεις.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Εγώ έχασα, αλλά ούτε εσύ θεωρείσαι κερδισμένος αγαπητέ μου φίλε. Πάντα τα όνειρά σου γκρεμίζονταν όταν θεωρούσες ότι είχες κερδίσει. Κάθε νίκη σου απογοήτευση. Αν μου πεις μέτρα τις απογοητεύσεις που μάζεψες, δεν μπορώ να το κάνω. Πάλι θα περάσουν τα χρόνια.
Θα δεις με έκπληξη ότι κάθε μέρα που περνά δεν είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Πάλι θα έρθει η άνοιξη. Πάλι θα ανθίσουν τα λουλούδια. Πάλι θα βρέξει. Θα σε βλέπω περισσότερο σε εκείνες τις πόρτες, σε εκείνες τις πλατείες. Με πανό στα χέρια. «Λύση τώρα αμέσως». Θα κάνεις πολλά ακόμα σχέδια που χρηματοδοτούνται από ταμεία. Όταν έρθουν νέοι μεσολαβητές πάλι θα βγεις στους δρόμους. Μιαν επίσκεψη στον έναν και μιαν στον άλλον. Θα υπάρξουν πολλοί ηγέτες ακόμα τους οποίους θα ενθαρρύνεις.
Έτσι πέρασε μια ζωή. Στο εξής δεν πρόκειται να περάσει διαφορετικά. Κάθε εποχή διαθέτει μια αγορά. Ιδού μια αγορά του κυπριακού προβλήματος! Κάθισε στο καλντερίμι του Σπιτιού της Συνεργασίας. Πιες έναν καφέ. Μια δικοινοτική εκδήλωση το βράδυ. Στείλε χαιρετίσματα στον Στέλιο. Ένα σχέδιο και από εμένα. Λύση, ειρήνη, αδελφοσύνη! Δεν υπάρχει για εμάς κανένα δεκαχιλιαρικάκι; Εκείνοι που φωνάζουν «Δεν ξεχνώ» έχουν ακόμα δρόμο μέχρι την κόλαση!
Να μην πολυλογώ. Κοίτα το εξής. Μπροστά μου έχω έναν οπαδό της 20ής Ιουλίου. Σε μεγάλα κέφια. Μόλις είδε το αποτέλεσμα των εκλογών σχεδόν ενθουσιάστηκε. Μου στέλλει μήνυμα. Λέει το εξής: «Πήρες τα μέτρα του λαιμού σου;» Τρέχει μέλι από το στόμα του: «Κατηγορείς την Τουρκία ότι είναι κατοχική δύναμη, ε; Ιδού, ο λαός καθόρισε την ποινή σου. Δεν θα μπορείς να βρεις κανέναν δίπλα σου στο εξής, έστω και αν πετροβολείσαι, έστω και αν πυροβολείσαι. Είσαι οπαδός των Ελληνοκυπρίων, αλλά ακόμα και οι Ελληνοκύπριοι δεν σε εκτιμούν!»
Κοίτα. Τι βγάζει από μέσα του. Σάμπως και η Τουρκία είναι αυτή που κέρδισε τις εκλογές και όχι το ΑΚΕΛ! Μου κινήθηκε το ενδιαφέρον και κοίταξα τις ειδήσεις. Άραγε ο Ταγίπ Ερντογάν συνεχάρη τον εκλεγέντα Τουρκοκύπριο βουλευτή και εγώ δεν το πήρα είδηση;
Αλήθεια, ποιος κέρδισε αυτές τις εκλογές αδελφέ; Η λύση και η ειρήνη; Ή μήπως η κατοχή και το στάτους κβο; Μην ανησυχείς, εγώ πήρα το μήνυμα. Το πήρες και εσύ; Ο Ταγίπ Ερντογάν κέρδισε τις εκλογές! Έχασε την Κωνσταντινούπολη, κέρδισε τη Λευκωσία! Την έβαψαν εκείνοι που τρέφουν μίσος στην Τουρκία λέγοντάς της «ξεκουμπίσου κατακτητή». Αχ και πάλι αχ.
Μου έλεγαν «άλλαξε μυαλά» και δεν το πίστευα. Εσύ φταις Samuel Beckett. Εσύ με έπεισες. «Ηττήσου, προσπάθησε ξανά», είπες, «ηττήσου ξανά, δοκίμασε ξανά»! Πόσο ακόμα. Κοίτα, αυτός ο κόσμος αγαπά την Τουρκία. Δεν θέλει καβγάδες και άλλα παρόμοια με την Τουρκία. Αν την ξαναπώ κατακτητή, να με πάρει ο διάβολος. Όπως είπε και η Καίτη, πρέπει να είμαστε φίλοι μαζί της και όχι εχθροί.
Βεβαίως ο Νίκος φταίει για τη μη λύση και ο Άντρος έχει απόλυτο δίκιο. Αναποδογύρισε το τραπέζι στο Κραν Μοντανά ο προδότης! Αδίκησε την Τουρκία που θέλει λύση! Τώρα άρχισε το τροπάρι για τα δύο κράτη. Δείρε τον Άντρο! Σε εξουσιοδότησε ο λαός. Είσαι ήρωας ομοσπονδιακός εσύ. Πες του να δώσει στην Τουρκία αυτό που δικαιούται στις θάλασσες. Να μην γκρινιάζει. Αν χρειάζεσαι ενίσχυση, κάλεσε και εμένα. Να τον βάλω στη θέση του.
Αποκάλεσα εισβολέα και κατοχική δύναμη την Τουρκία. Έχασα. Είπα «επιστρέψτε αμέσως το Βαρώσι στους ιδιοκτήτες του και ανοίξτε το». Έχασα. «Μην γιορτάζετε πλέον την 20ή Ιουλίου», είπα. Έχασα. «Γίνεται και χωρίς εκ περιτροπής προεδρία», είπα. Έχασα. Είπα «μια πατρίδα, ένα κράτος, ένας λαός». Έχασα. «Κατέκτησε το Αφρίν όπως την Κύπρο», είπα. Έχασα. «Δεν μπορεί να παραβιάζει τα χωρικά μας ύδατα», είπα. Έχασα.
Έγινε αντιληπτό ότι σωστά είναι τα αντίθετα όλων αυτών! Μόνο 5.221 άτομα μέσα στις 280.935 θεώρησαν ότι έχω δίκιο. Κατά τη γνώμη μου, είναι σαν τους ηρωικούς 300 Σπαρτιάτες. Αλλά δεν αρκεί. Εδώ είναι Κύπρος. Υπάρχουν πολλοί Δούρειοι Ίπποι εδώ. Θέλω να τους ευχαριστήσω όλους έναν προς έναν. Τους αγκαλιάζω όλους με αγάπη και στοργή. Οι πιο άδολες, αληθινές, μη ψεύτικες ψήφοι των εκλογών. Αν μια μέρα υποστούμε την οργή του Θεού όπως τα Σόδομα και τα Γόμορρα και γκρεμιστούν όλα πάνω στο κεφάλι μας, θα υπάρξουν βεβαίως κάποιοι που θα θυμηθούν τις ψήφους που έδωσαν αυτοί.
Έτσι είναι αδελφέ. Εγώ ηττήθηκα, αλλά ούτε εσύ θεωρείσαι κερδισμένος. Πάλι θα έρθει η άνοιξη. Πάλι θα ανθίσουν τα λουλούδια. Πάλι θα βρέξει. Δείξει μου έστω και μία σου νίκη που δεν καταλήγει σε απογοήτευση. Δεν μπορείς να μου δείξεις. Ούτε και μετά από χρόνια θα μπορείς να το κάνεις.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου