Αν ισχύουν τα όσα αναφέρει ο Αυστραλιανός αμυντικός τύπος, πως το Βασιλικό Πολεμικό Ναυτικό φέρεται να μην αποδεσμεύει, το ίδιο, τους πυραύλους SM-2 και ESSM, τότε κανείς δεν μπορεί στο Πολεμικό Ναυτικό να κρύψει τον προβληματισμό του γι’ αυτή την εξέλιξη.
Μετά από σχετική ερώτηση που θέσαμε σε δυο ανώτατα στελέχη του ΠΝ, κράτησαν κλειστά τα χαρτιά τους (άλλωστε βρισκόμαστε και λίγες ώρες πριν το Συμβούλιο Ανωτάτων, που κρίνονται πολλοί και πολλά…). Δεν απάντησαν αν αυτό το μήνυμα έχει φτάσει στη Λ. Μεσογείων και περιορίστηκαν να πουν ότι όλα είναι ανοιχτά αυτή τη στιγμή, ενώ στον σχεδιασμό πάντα υπάρχει και το «Plan B», για το οποίο ωστόσο και πάλι δεν θέλησαν να πουν το παραμικρό.
Ο Ευάγγελος Αποστολάκης, από την θέση του Α’ ΓΕΕΘΑ, λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα είχε τονίσει:
Πρώτον, πως η απόκτηση των δυο φρεγατών από την Αυστραλία κλάσης «Adelaide» στην τιμή των 180.000.000 είναι μια πολύ καλή ευκαιρία ενδιάμεσης λύσης έως ότου αποφασιστεί από ποια χώρα θα προμηθευτεί η Ελλάδα τα νέα της πλοία.
Δεύτερον είχε ξεκαθαρίσει πως οι αναβαθμισμένες Parry των Αυστραλών, με τους SM-2 είναι ικανές να προσφέρουν την λεγόμενη «αεράμυνα περιοχής» , πράγμα που ενδιαφέρει απόλυτα την χώρα μας σε στρατηγικό και τακτικό επίπεδο,
Τρίτον πως το Ελληνικό κλιμάκιο που θα κάνει δια ζώσης αυτοψία θα κρίνει αν οι φρεγάτες από την Αυστραλία είναι ακόμη ικανές να προσφέρουν αυτό που θέλει η Ελλάδα τόσο για το Αιγαίο και πολύ περισσότερο για την Ανατολική Μεσόγειο. Σ’ αυτά τα τρία σημεία ήταν απόλυτα σύμφωνος και ο Αντιναύαρχος Νικόλαος Τσούνης, Αρχηγός- και ο μοναδικός παραμένων στην θέση του από τις κρίσεις- ο οποίος σε άλλη στιγμή, είχε εξηγήσει πως αυτές οι δυο φρεγάτες θα είναι μια ανάσα για τις Ελληνικές ΜΕΚΟ, οι οποίες εντός του 2019 θα πρέπει μια -μια να περάσουν σε καθεστώς μακράς ακινησίας, ώστε να γίνει η αναβάθμιση που χρειάζονται, αρκεί βέβαια ν’ αποφασιστεί ποιος θ’ αναλάβει αυτή την αναβάθμιση διότι ενώ οι ανάγκες υπάρχουν και τα προβλήματα παραμένουν, το θέμα βαλτώνει κι’ όλοι κοιτάζουν τις εξελίξεις με πολιτική χροιά.
Οι φρεγάτες τύπου ΜΕΚΟ, έχουν αναλάβει στις «σιδερένιες πλάτες» του σκαριού τους, αλλά και στη σιδερένια θέληση των πληρωμάτων τους, που τις κρατάνε «όρθιες», ένα τιτάνιο έργο όχι μόνο στο Αιγαίο, αλλά και στην Ανατολική Μεσόγειο, εκεί δηλαδή που αναπτύσσονται ολοένα και περισσότερο οι εξελίξεις που αφορούν το νέο δίχτυ ασφαλείας στην περιοχή, το οποίο είναι απόλυτα συνδυασμένο και εναρμονισμένο με το ενεργειακό μέλλον.
Πάντως άλλη πηγή μας από το Πολεμικό Ναυτικό, σε σχέση με όλα όσα προαναφέραμε και την τεχνική εξέλιξη με τις Αυστραλιανές φρεγάτες, έλεγε πως πιθανότατα η ενδιάμεση λύση θα ξεπροβάλλει μέσα από τις υπάρχουσες φρεγάτες που διαθέτουμε κι αυτό θα είναι ένας συνδυασμός, μια εξίσωση, την οποία όποιος την λύσει, ίσως να είναι εκείνος με τον οποίο το Πολεμικό Ναυτικό θα πορευτεί για τα επόμενα τουλάχιστον τριάντα χρόνια. Αντί αριθμών, στην εξίσωση, ας βάλουμε, την αναβάθμιση των φρεγατών ΜΕΚΟ, τα ναυπηγεία που παζαρεύει η Ελλάδα με χώρες κατασκευής μονάδων επιφανείας, που είναι ταυτόχρονα και «μνηστήρες» για το ΠΝ και τέλος το νέο πλοίο που θα φέρει την ψηφιακή εποχή και την αλλαγή σελίδας.
Μνηστήρων… συνέχεια στο ΠΝ για την μονάδα επιφανείας του μέλλοντος Μετά τους Γάλλους, ύστερα από τους Αμερικανούς, την Αμερικανο-καναδική σύμπραξη κι’ άλλες χώρες που «σφάζονται» στα καταστρώματα του Πολεμικού Ναυτικού για το ποιος θα προκριθεί ως η χώρα που θα κάνει η Ελλάδα το μεγάλο πολυεπίπεδο deal, να προσθέσουμε σ’ αυτές και την Γερμανία.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι Γερμανοί παρουσιάζουν στο Πολεμικό Ναυτικό τη νέα γενιά των φρεγατών ΜΕΚΟ, τις Α-200, οι οποίες ήδη έχουν ξεκινήσει να πωλούνται και μάλιστα μια από τις χώρες που έκλεισε συμφωνία για τέσσερα νέα πλοία είναι η σύμμαχη χώρα Αίγυπτος η οποία ήδη διαθέτει και τις Γαλλικές Fremm. Όπως μαθαίνουμε, το κόστος κατασκευής μιας Α-200 , σε σχέση με άλλες φρεγάτες που βρίσκονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, είναι κατά τι φθηνότερες, μ’ ένα αρκετά σεβαστό ποσό, ενώ σ’ αυτό το σημείο πρέπει να μπουν δυο αστερίσκοι.
Ο πρώτος έχει να κάνει με το ενδιαφέρον που έχουν εκφράσει οι Γερμανοί για τα Ελληνικά ναυπηγεία. Ο δεύτερος έχει να κάνει με την άρνηση των Γερμανών στις Γαλλικές ερωτήσεις για την αποδέσμευση των κερδών από τα Ελληνικά ομόλογα που κατέχουν οι Γαλλικές και Γερμανικές τράπεζες και που αποτελούν την πρόταση της χώρας μας ως το ποσό που θα «κλειδώσει» μια συμφωνία για την έναρξη εργασιών ναυπήγησης νέας φρεγάτας για το Πολεμικό Ναυτικό.
Αν θέλουμε να τοποθετήσουμε και τρίτο αστερίσκο, εκείνος έχει να κάνει με το ενδιαφέρον του ΠΝ να προμηθευτεί νέου τύπου τορπίλες, με την Γερμανία να είναι υποψήφια, όπως και τη Γαλλία, αλλά και την Ιταλία.
Εκείνο που γίνεται απόλυτα κατανοητό εδώ είναι πως θα δούμε μια Γαλλο-Γερμανική οικονομική «ναυμαχία» σε Ελληνικά κατά κάποιον τρόπο νερά, με τις Γαλλικές Belhara και τις Γερμανικές Α-200, γιατί όχι και για το θέμα της προμήθειας των τορπιλών.
Ουσιαστικά ανώτατη πηγή δικαιώνεται, όταν έλεγε πως δεν έχει φτάσει ακόμη το κατάλληλο timing που θα ξεκλειδώσει τα χρηματοκιβώτια, όσο κι’ αν το Πολεμικό Ναυτικό καίγεται να κλείσει τα θέματα που χρονίζουν και που έχει πάρα πολλές πιεστικές στιγμές στις οποίες πληρώματα και μηχανές πρέπει ν’ ανταπεξέλθουν ώστε να φανεί ο πολλαπλασιαστής ισχύος της χώρας.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου