Ο Ντόναλντ Τραμπ προσπαθεί να απελευθερώσει τον πάστορα Μπράνσον. Ο Ταγίπ Ερντογάν αρνείται και οι Τούρκοι τον έχουν χαρακτηρίσει ως πράκτορα της CIA. Το σκληρό μπρα ντε φερ ανάμεσα στους δύο προέδρους έχει επιδεινώσει τις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας και αν συνεχιστεί δεν αποκλείεται να προκαλέσει ακόμα και ανατροπές στις συμμαχίες και τη στρατηγική των ΗΠΑ στην περιοχή.
Η νέα κατάσταση που τείνει να δημιουργηθεί επιδρά και στη θέση της Ελλάδας σημαντικά. Το λόγο της επιμονής Τραμπ στην απελευθέρωση Μπράνσον και τη νέα γεωσρατηγική κατάσταση, που τείνει να δημιουργηθεί αναλύει και παρουσιάζει ο Μιχάλης Ιγνατίου σε ένα πολύ εμπεριστατωμένο άρθρο στην ιστοσελίδα Hellas Journal.
«Αυτές τις μέρες εξελίσσεται στην Αμερική ένας υπόγειος «πόλεμος» που το αρνητικό αποτέλεσμα του θα μπορούσε να επηρεάσει θετικά την Ελλάδα, την Κύπρο και άλλους συμμάχους των Ηνωμένων Πολιτειών στην ευρύτερη γειτονιά μας.
Το βράδυ της Τετάρτης, και ενώ όλες οι πληροφορίες συνέκλιναν πως ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν θα απελευθέρωνε τον Αμερικανό πάστορα Αντριου Μπράνσον, τον οποίο υποστηρίζει με σθένος ο αντιπρόεδρος Μαικ Πενς, ήρθε ένα tweet του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για να ανατρέψει τα πάντα και να οδηγήσει ξανά τις σχέσεις με την Άγκυρα σε κρίση.
Μίλησε για μεγάλη ντροπή του κ. Ερντογάν και της Τουρκίας, και μάλιστα στο tweet συμπεριέλαβε και τον προσωπικό λογαριασμό του ισλαμιστή προέδρου της χώρας. Απ’ εκεί και μετά ξεκίνησε ένα παιγνίδι εκβιασμού και πήραν «φωτιά» οι τηλεφωνικές γραμμές μεταξύ της Ουάσιγκτον και της Άγκυρας.
Ο υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο, φέρεται να τηλεφώνησε στον Τούρκο ομόλογό του, Μεβλούτ Τσαβούσογλου και να του μετέφερε ένα τελεσίγραφο του κ. Τραμπ: Ή απελευθερώνετε τον πάστορα ή θα αντιδράσουμε με όσα πολιτικά και διπλωματικά μέσα έχουμε στη διάθεσή μας, λέγεται ότι ανέφερε το μήνυμα.
Η ομηρία του κ. Μπράνσον, από την Τουρκία, έχει καταστεί προσωπική υπόθεση για τον Αμερικανό Πλανητάρχη. Θεωρεί αδιανόητο να έχει καταφέρει να πάρει τρεις Αμερικανούς ομήρους από τον εχθρό της Αμερικής, τον Κιμ Γιόνκ Ουν και να μην μπορεί να κερδίσει την ελευθερία ενός πολίτη των ΗΠΑ από μία σύμμαχο και φίλη χώρα, την Τουρκία. Έχει και ένα άλλο λόγο που επιμένει.
Εάν κερδίσει την ελευθερία του πάστορα, θα συλλέξει τις ψήφους των Αμερικανών χριστιανών στις εκλογές του Νοεμβρίου. Άρα, η απελευθέρωσή του πρέπει να κερδηθεί με κάθε θυσία, είναι το μήνυμα του Αμερικανού προέδρου σε όλους τους συνεργάτες του.
Τι θα συμβεί εάν ο κ. Ερντογάν συνεχίσει να απαντά όχι στις εκκλήσεις του κ. Τραμπ; Πολλά και δυσάρεστα. Από την Πέμπτη έρπει η φήμη ότι οι Αμερικανοί σκέφτονται, ως πρώτο μέτρο, να επιβάλουν κυρώσεις στην Τουρκία. Πρωτάκουστη ενέργεια, διότι αφορά σύμμαχο στο ΝΑΤΟ.
Η φήμη διακινείται από τους «Γκιουλενιστές» της Ουάσιγκτον, οι οποίοι γνωρίζουν περισσότερα από εμάς.
Ένα δεύτερο μέτρο είναι η επισημοποίηση του παγώματος μεταφοράς των μαχητικών F-35, που αγόρασε η Τουρκία, με τη ψήφιση του νομοσχεδίου της Γερουσίας. Και αυτό παρά το γεγονός ότι ο υπουργός Άμυνας Τζέιμς Μάτις συνεχίζει να είναι εκτός γραμμής και να υποστηρίζει με κλειστά μάτια την Τουρκία.
Και μία τρίτη κίνηση, που θα πονέσει πολύ είναι η επιβολή νέων κυρώσεων, με βάση το νόμο που αφορά τη Ρωσία, για την αγορά των ρωσικών S-400.
Όλα τα παραπάνω, σε περίπτωση που συμβούν, θα αναγκάσουν την Αμερική να αλλάξει τους στρατηγικούς σχεδιασμούς της στην περιοχή της Μεσογείου και εν μέρει και στη Μέση Ανατολή. Χώρες όπως το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Ελλάδα, η Κύπρος, αλλά και οι αδικημένοι Κούρδοι θα κληθούν να αντικαταστήσουν την Τουρκία.
Ο στρατηγικός χάρτης των ΗΠΑ θα αλλάξει εντελώς και νέες συμμαχίες θα δημιουργηθούν. Η κατάσταση μεταξύ της Ουάσιγκτον και της Άγκυρας είναι ρευστή και ευαίσθητη. Τα πάντα εξαρτώνται από τη σχιζοφρενική διάθεση του Ερντογάν.
Η άρνηση του να παραδώσει τον πάστορα Μπράνσον στον Τραμπ, είναι σίγουρο πως θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου για τη χώρα του και θα τον σπρώξει περισσότερο στην αγκαλιά της Ρωσίας και του Ιράν και μακριά από την Αμερική και το ΝΑΤΟ.»
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Θέση του Λευκού Οίκου είναι ότι δεν πρέπει να χαθεί η «σύμμαχος» Τουρκία για τη Δύση. Γι’ αυτό συνεχίζεται η προσπάθεια εξομάλυνσης των σχέσεων, η οποία προς το παρόν συναντά τοίχο.
Το πρώτο ερώτημα είναι πόσο σύμμαχος χώρα είναι. Το δεύτερο είναι εάν στο σημείο που βρίσκονται τα πράγματα μπορούν να «επιδιορθωθούν» οι σχέσεις. Και το τρίτο ερώτημα είναι και το βασικό: Πόση εμπιστοσύνη μπορεί η Δύση να έχει στον Ερντογάν, όταν έχει πουλήσει και το ΝΑΤΟ και την Αμερική σε κρίσιμες στιγμές για τα στρατηγικά τους συμφέροντα…
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου