Στην περίπτωση που η Ρωσική Ομοσπονδία αποφασίσει να εισβάλει στις Δημοκρατίες της Βαλτικής, οι ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις αδυνατούν να τις αναχαιτίσουν και τα ρωσικά άρματα μάχης θα φθάσουν στη Ρίγα, την πρωτεύουσα της Λετονίας και στο Ταλίν, την πρωτεύουσα της Εσθονίας, σε 36 έως 60 ώρες από την έναρξη των επιχειρήσεων!
Αυτό είναι το συμπέρασμα που εξήχθη από πολυάριθμα, επιτραπέζια πολεμικά παίγνια που διεξήγαγε ο γνωστός, αμερικανικός οργανισμός ερευνών και μελετών Rand Corporation.
«Τα ευρήματα των [πολεμικών] παιγνίων είναι σαφή: όπως είναι σήμερα ταγμένο το NATO δεν μπορεί με επιτυχία να υπερασπιστεί την επικράτεια των πιο εκτεθειμένων μελών του», αναφέρεται στην έκθεση του Rand Corporation που φέρει τον τίτλο «Ενισχύοντας την αποτροπή στο ανατολικό πλευρό του NATO» («Reinforcing Deterrence on NATO’s Eastern Flank»).
Σε όλα τα πολυάριθμα, επιτραπέζια πολεμικά παίγνια που η διεξαγωγή τους διήρκεσε αρκετούς μήνες, το διάστημα μεταξύ του θέρους του 2014 και της άνοιξης του 2015, οι ρωσικές δυνάμεις έφθασαν στα προάστια της Ρίγας και του Ταλίν, σε 36 έως 60 ώρες (στη χειρότερη περίπτωση) από την έναρξη των επιχειρήσεων.Οι δε χερσαίες δυνάμεις των ΗΠΑ και των χωρών της Βαλτικής, παρά την αεροπορική υποστήριξη των αμερικανικών δυνάμεων που είναι αναπτυγμένες στην Ευρώπη, αποδείχθηκαν ανίκανες να αναχαιτίσουν τις ρωσικές μηχανοκίνητες δυνάμεις. Αντίθετα, υπέστησαν βαρείες απώλειες και σχεδόν ολοκληρωτικά καταστράφηκαν στις θέσεις άμυνας.
Όπως είναι αναμενόμενο, η μελέτη αναφέρει ότι το NATO «πιάστηκε στον ύπνο» από μία αναδυόμενη και απρόβλεπτη Ρωσική Ομοσπονδία η οποία μετά την κατάληψη της Κριμαίας και την ενεργό υποστήριξη προς τους αυτονομιστές της Ανατολικής Ουκρανίας αναβαθμίζει συστηματικά τη στρατιωτική ισχύ της.
Από την άλλη πλευρά, τόσο οι ΗΠΑ όσο και οι σύμμαχοι τους στο NATO, στην περίπτωση ρωσικής εισβολής στις δημοκρατίες της Βαλτικής, δεν διαθέτουν επαρκή αριθμό προσωπικού, αρμάτων μάχης και τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης ώστε (κατ’ ελάχιστον) να επιβραδύνουν την προέλαση των ρωσικών μηχανοκίνητων δυνάμεων. «Μία τέτοια ταχεία ήττα θα αφήσει το NATO με περιορισμένο αριθμό επιλογών, που στο σύνολο τους είναι άσχημες», αναφέρεται χαρακτηριστικά στη μελέτη.
1. Για παράδειγμα, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι τους στο NATO θα μπορούσαν να προσπαθήσουν να εκτοξεύσουν μία αιματηρή αντεπίθεση που όμως θα προκαλούσε την κλιμάκωση από τη Ρωσική Ομοσπονδία καθώς θα αξιολογούνταν ως άμεση στρατηγική απειλή κατά της ρωσικής επικράτειας.
2. Μία άλλη επιλογή θα μπορούσε να είναι η επαναφορά στην επιτυχημένη συνταγή του Ψυχρού Πολέμου δια της διατύπωσης από τις ΗΠΑ της απειλής μαζικών αντιποίνων, συμπεριλαμβανομένης και της χρήσης πυρηνικών όπλων.
3. Μία τρίτη επιλογή θα ήταν η έστω και προσωρινή αποδοχή των τετελεσμένων, γεγονός που θα καθιστούσε το NATO αδύναμο (στη μελέτη «ξεδοντιασμένο») και αυτομάτως θα σηματοδοτούσε την έναρξη ενός νέου Ψυχρού Πολέμου.
Στη μελέτη, που κατά βάση κωδικοποιεί τα συμπεράσματα που εξήχθησαν από τα πολυάριθμα πολεμικά παίγνια, όπου τον ρόλο των αντιπάλων ανέλαβαν στρατιωτικοί, μέλη όλων των Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ, πολίτες ειδικοί από διάφορες υπηρεσίες του υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ και αναλυτές της Rand, γίνεται σαφής αναφορά τόσο στη στρατιωτική γεωγραφία, που ευνοεί δραματικά τη Ρωσική Ομοσπονδία, όσο και τον συσχετισμό δυνάμεων που είναι αρνητικότατος για τις δυνάμεις των ΗΠΑ και του NATO.
Μάλιστα, σε ό,τι αφορά τη στρατηγική γεωγραφία, αναφέρεται ότι το ολικό μήκος των συνόρων Εσθονίας, Λετονίας και Λιθουανίας με τη Ρωσική Ομοσπονδία και τη Λευκορωσία είναι περίπου ίσο με το μήκος των συνόρων της τότε Δυτικής Γερμανίας με το Σύμφωνο της Βαρσοβίας κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.
Ενώ όμως στη δεύτερη περίπτωση διατίθετο οκτώ συμμαχικά σώματα στρατού και 20 μεραρχίες για την υπεράσπιση της μεθορίου, σήμερα οι τρεις δημοκρατίες της Βαλτικής παρατάσσουν τα ισοδύναμο τριών ελαφρών ταξιαρχιών (μία ανά χώρα).
Επιπρόσθετα, από τα σύνορα μέχρι το Ταλίν η απόσταση είναι περί τα 200 χιλιόμετρα ενώ μέχρι τη Ρίγα 210–275 χιλιόμετρα (ανάλογα με τη διαδρομή). Από την άλλη πλευρά, η απόσταση από τα σύνορα της Πολωνίας μέχρι τη Ρίγα είναι 325 χιλιόμετρα ενώ μέχρι το Ταλίν περίπου 600 χιλιόμετρα.
Και φυσικά, οι ΝΑΤΟϊκές ενισχύσεις, εξορμώντας από την Πολωνία προκειμένου να αναπτυχθούν και επιχειρήσουν στις δημοκρατίες της Βαλτικής, θα πρέπει να διέλθουν τον πλάτους 110 έως 150 χιλιομέτρων «διάδρομο του Kaliningrad» που συνδέει τον ομώνυμο θύλακα με τη Λευκορωσία, εκτεθειμένες σε πυρά πυροβολικού μακρού βεληνεκούς και πλευρικές επιθέσεις. Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η εξασφάλιση της διέλευσης απαιτεί πρόσθετες ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις οι οποίες πολύ απλά δεν διατίθενται.
Σε ό,τι αφορά τον συσχετισμό στρατιωτικής ισχύος, η μελέτη αναφέρει (για λόγους οικονομίας χώρου τα στοιχεία παρατίθενται περιληπτικά) ότι οι ΝΑΤΟϊκές χερσαίες δυνάμεις αντιστοιχούν σε 20 τάγματα (στη συντριπτική τους πλειοψηφία ελαφρού Πεζικού και αερομεταφερόμενα), αριθμό στον οποίο συμπεριλαμβάνονται και δύο τάγματα επιθετικών ελικοπτέρων του Στρατού των ΗΠΑ.
Αντίθετα, οι χερσαίες δυνάμεις της Ρωσικής Ομοσπονδίας ανέρχονται συνολικά σε 46 τάγματα (συμπεριλαμβανομένων έξι ταγμάτων επιθετικών ελικοπτέρων και 15 ταγμάτων [μοίρες] συμβατικού και πυραυλικού Πυροβολικού).
Το ίδιο αρνητικός είναι και ο συσχετισμός στις αεροπορικές δυνάμεις. Απέναντι στις 27 μοίρες μαχητικών και βομβαρδιστικών που εκτιμάται ότι θα διαθέσει η Ρωσική Ομοσπονδία, οι ΗΠΑ και το NATO μπορούν να αντιπαρατάξουν συνολικά 18,5 μοίρες.
Στη θετική για τις ΗΠΑ και το NATO, πλευρά, η μελέτη αναφέρει ότι τα πολεμικά παίγνια απέδειξαν πως υπάρχουν προληπτικά μέτρα που μπορούν να ληφθούν, ώστε αφενός να αποφευχθεί μία ταχεία και καταστροφική ήττα και αφετέρου να καταστήσουν σαφές στη Μόσχα, ότι τυχόν επιχειρήσεις στη Βαλτική κάθε άλλο παρά ανέμελος περίπατος θα είναι.
Συγκεκριμένα, η μελέτη εκτιμά ότι μία δύναμη από επτά ταξιαρχίες εκ των οποίων οι τρεις θα είναι βαρείες τεθωρακισμένες (ABCT: Armored Brigade Combat Team) υποστηριζόμενες από αεροπορικές δυνάμεις και Πυροβολικό, επαρκεί για να αποτρέψει την ταχεία υπέρβαση των Δημοκρατιών της Βαλτικής.
Σε ό,τι αφορά τις τρεις ABCT η μελέτη εκτιμά το κόστος της εκ του μηδενός συγκρότησης και εξοπλισμού τους σε 13 δις δολάρια ΗΠΑ (11,6 δις ευρώ) συμπεριλαμβανομένου και του κόστους συγκρότησης και εξοπλισμού των μονάδων Πυροβολικού Μάχης, Αντιαεροπορικής Άμυνας και υποστήριξης
.
Επισημαίνει όμως, ότι οι τρεις ABCT μπορούν να συγκροτηθούν από τον Στρατό των ΗΠΑ εκ των ενόντων με παράλληλα μεταφορά μέσων και υλικών από τις εφεδρικές δυνάμεις στον ενεργό Στρατό. Η μελέτη της RAND Corporation υπολογίζει ότι το ετήσιο κόστος λειτουργίας και συντήρησης της δύναμης των επτά ταξιαρχιών ανέρχεται σε 2,7 δις δολάρια ΗΠΑ (2,41 δις ευρώ).
«Το ποσό δεν είναι μικρό, αλλά αν ιδωθεί στο πλαίσιο της Συμμαχίας που έχει συνολικό ακαθάριστο εθνικό προϊόν περισσότερα από 35 τρις δολάρια ΗΠΑ (31,2 τρις ευρώ) και συνολικό αμυντικό προϋπολογισμό περισσότερο από 1 τρις δολάρια ΗΠΑ (892,5 δις ευρώ), είναι δύσκολο κατά μείζονα λόγο να χαρακτηριστεί οικονομικά απρόσιτο ειδικά σε σύγκριση με το πιθανό κόστος αποτυχίας υπεράσπισης των πιο εκτεθειμένων και ευάλωτων συμμάχων του NATO, δυνητικά απευθύνοντας πρόσκληση για έναν καταστροφικό πόλεμο, αντί να τον αποθαρρύνει», αναφέρεται χαρακτηριστικά στη μελέτη.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου