Μια εμπνευσμένη ημερήσια διαταγή εκφώνησε ο διοικητής της 13ης ΔΕΕ κατά την τελετή για την επέτειο της ίδρυσης του σχηματισμού. Η ημερήσια διαταγή του ταξιάρχου Κ. Φλώρου, εξαίρετου αξιωματικού από κάθε άποψη, αξίζει να διαβαστεί ολόκληρη. Γιατί καταφέρνει, αξιοποιώντας ευρηματικά τους στίχους μεγάλων Ελλήνων ποιητών, να απευθυνθεί στο μυαλό και την ψυχή των επίλεκτων στελεχών του, δίνοντας την απαραίτητη τόνωση στο ηθικό τους. Και επιπλέον να δώσει προς κάθε κατεύθυνση τη διαβεβαίωση ότι οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις παραμένουν κυρίαρχες του Αιγαίου και είναι έτοιμες να δώσουν σκληρά μαθήματα σε όποιον τυχόν αμφιβάλλει...
"Χρέος! Επαχθής λέξη! Συνειρμικά δυσάρεστη! Στις μέρες που ζούμε οδηγεί ανθρώπους στο βάραθρο θεωρητικά, αλλά και κυριολεκτικά. Πολλοί υποστηρίζουν οτι αποτελεί το απόλυτο σύγχρονο όπλο, επικυριαρχίας των ισχυρών, επί των εθνών-κρατών. Ο ιστορικός του μέλλοντος εξετάζοντας, εμβαθύνοντας και επιδαψιλεύοντας τα γεγονότα που ζούμε στις μέρες μας, θα κρίνει. Και πρέπει όλοι να είμαστε βέβαιοι, οτι η Ιστορία τελικώς θα κρίνει και ακριβοδίκαια θα αποδώσει, ψυχρά κι αδέκαστα, «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ».
Όμως, η Ελληνική γλώσσα, η γλώσσα των γλωσσών, καθ’ ομολογίαν πολλών μεγάλων και διακεκριμένων Ελλήνων και ξένων, ανθρώπων του πνεύματος, η μητέρα όλων των γλωσσών του δυτικού κόσμου, επιφυλάσσει γι΄ αυτήν την τρομερή λέξη, ακόμα μια νοηματοδότηση, όταν την συνδέει με την Πατρίδα, το Έθνος, την Ελλάδα.
Αυτό το Χρέος, το Χρέος προς το Έθνος και ό,τι αυτό αντιπροσωπεύει, ήταν ο Οδηγός και η Φλόγα που πύρωνε το νού και έκαιγε τις καρδιές εκείνων των μεγάλων, ηρωικών και υπέροχων Ελλήνων, επωνύμων και ανωνύμων, που συγκροτούσαν διαχρονικά τους Ιερούς Λόχους των Θηβών και του Πελοπίδα, του Δραγατσανίου και του Νικολάου Υψηλάντη και του πλέον προσφάτου, του ΙΕΡΟΥ ΛΟΧΟΥ της Εγγύς Ανατολής και του Χριστόδουλου Τσιγάντε, πέφτοντας με αυταπάρνηση και απαράμιλλο ηρωισμό, στα πεδία των μαχών. Πέφτοντας στα πεδία των μαχών για την μεγαλύτερη ιδέα που συνέλαβε ποτέ ο ανθρώπινος νούς, την ιδέα της Πατρίδος και για την μεγαλύτερη αξία της ανθρώπινης υποστάσεως, την κατάκτηση της Ελευθερίας.
Εξ άλλου ο ποιητής της Ρωμιοσύνης, δίνει το στίγμα και τον μπούσουλα για όλους μας, επωνύμους και ανωνύμους, εχθρούς και φίλους εντός και εκτός εισαγωγικών: «Η μεγαλοσύνη των εθνών δε μετριέται με το στρέμμα. Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και το αίμα».
Είμαι βαθιά πεπεισμένος ότι, όταν η Ιεραρχία, απεφάσιζε το 2001 να δώσει στην 13η ΔΕΕ την επωνυμία ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ, όλα αυτά είχε στο νού της, για τον επίλεκτο αυτό Σχηματισμό, τον μοναδικό, από πλευράς οργανώσεως και αποστολών, με το επιλεγμένο και υπέροχο προσωπικό του, που μόνο διακρίσεις έχει να δείξει στα 12 χρόνια της μέχρι τώρα πορείας του, εν ειρήνη.
Η 13η ΔΕΕ απετέλεσε μετεξέλιξη του 13ου Συντάγματος Αμφιβίων Καταδρομών, του 13ου ΣΑΚ, το οποίο είχε συγκροτηθεί στις 22 Μαίου 1988, στην έδρα της πάλαι ποτέ ΙΙΙης Μεραρχίας Ειδικών Δυνάμεων, μετά την ατυχή και πέραν πάσης στρατιωτικής και επιχειρησιακής λογικής, διάλυσή της, στις αρχές του ιδίου έτους.
Στο 13ο ΣΑΚ, την εποχή εκείνη, υπήγοντο ως οργανικές του Μονάδες, οι ιστορικές και νικηφόρες Μονάδες Καταδρομών, των προσφάτων μεταπολεμικών αγώνων του Έθνους, η Α΄ Μοίρα Αμφιβίων Καταδρομών, στη Ρόδο και η Γ΄ Μοίρα Αμφιβίων Καταδρομών στη Χίο, με την γνωστή εδαφική κατανομή των 2 αυτών Μονάδων, στις βασικές νήσους του Ανατολικού Αιγαίου, με την μορφή των Ειδικών Τμημάτων Εθνοφυλακής, των γνωστών ΕΤΕΘ, στη Λέσβο, στη Χίο, στη Σάμο, στην Κω και στη Ρόδο.
Τον Αύγουστο του 1996 και μετά την γνωστή σε όλους μας, πλέον πρόσφατη εθνική περιπέτεια των Ιμίων, μια νέα Μονάδα προσετέθη στις προαναφερθείσες, ιστορικές μονάδες του 13ου ΣΑΚ, η Ζ΄ Μοίρα Αμφιβίων Καταδρομών, η γνωστή σ’ όλους μας Ζ΄ ΜΑΚ, με το επίλεκτο και εγνωσμένης πλέον αξίας, προσωπικό της.
Το 1998 ήταν χρονιά ευρείας αναδιοργανώσεως για το 13ο ΣΑΚ, με την ανεξαρτητοποίηση του 2ου, 4ου και 5ου ΕΤΕΘ, απο τις μητρικές Μονάδες και την αναγόρευση τους, σε αυτοτελείς Μονάδες, υπο τις επωνυμίες Η΄, Θ΄και Ι΄ ΜΑΚ, αντιστοίχως, οι οποίες με την εργατικότητα και την θέληση των Διοικήσεων και του προσωπικού τους, αποτελούν μαζί με την Α΄ και Γ΄ ΜΑΚ, τους σύγρονους ακρίτες της Διοικήσεως, με συνεχή και έντονη παρουσία, στις εσχατιές της Ελληνικής επικρατείας, στα νησάκια και στους βράχους του Αιγαίου μας. Το ίδιο έτος υπήχθη στο 13ο ΣΑΚ και η αρχαιότερη επαγγελματική μονάδα του στρατού μας, το γνωστό, υψηλής αξιοπιστίας και επιχειρησιακής ικανότητος Ειδικό Τμήμα Αλεξιπτωτιστών, το ΕΤΑ, μετασταθμεύοντας στο Μ. Πεύκο.
Το 2001 το 13ο ΣΑΚ αναδιοργανώθηκε σε Σχηματισμό επιπέδου Ταξιαρχίας και μετονομάσθηκε σε 13η ΔΕΕ, με την επωνυμία ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ, όπως προαναφέρθηκε.
Τον Σεπτέμβριο του 2002, για την υποστήριξη του Σχηματισμού σε θέματα επικοινωνιών δημιουργήθηκε ο 13ος Λόχος Διαβιβάσεων και για την υποστήριξη του εξειδικευμένου υλικού της Διοικήσεως, ο 13ος Λόχος Τεχνικού, ο οποίος υποστηρίζει επιπλέον και το ειδικό υλικό όλων των Μονάδων Ειδικών Δυνάμεων, καθώς επίσης και το πλωτό υλικό των ΑΔΤΕ. Τέλος, απο τον Σεπτέμβριο του 2005 και μέχρι σήμερα, η 13η ΔΕΕ υπάγεται στο Β΄ΣΣ, ως οργανικός του Σχηματισμός.
Σεβαστοί παλαιοί Διοικητές του 13ου ΣΑΚ και της 13ης ΔΕΕ, δημιουργοί, μέντορες και εμπνευστές αυτής της 25ετούς πραγματικά επιτυχημένης πορείας, αυτού του τόσο ιδιαιτέρου και μοναδικού Σχηματισμού, υποκλίνομαι με σεβασμό στη προσφορά σας και θέλω ειλικρινά να σας ευχαριστήσω, διότι με την παρουσία σας, την διοίκησή σας, το έργο σας, τις γνώσεις σας, τις ιδέες σας και την εργατικότητα σας, έχετε συμβάλει σ’ αυτό που σήμερα η 13η ΔΕΕ αντιπροσωπεύει. Δηλαδή, την πλέον αξιόπιστη, αξιόμαχη και επιχειρησιακά πανέτοιμη δύναμη αποτροπής, αλλά και προβολής ισχύος του Ελληνικού Στρατού. Εσείς βάλατε τις βάσεις και πάνω σ’ αυτές πορευόμαστε εμείς, ευελπιστώντας σ’ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς, να πάμε και λίγο παραπέρα. Δύσκολο φαντάζει υπο τις παρούσες συνθήκες θα πεί κανείς...
Δεν μπορεί να γίνει όμως αλλιώς, γιατί τότε, τι θα έπρεπε να πούν οι προγενέστεροι μας, που η μοίρα, τους επεφύλαξε να υπηρετήσουν την Ελλάδα, κάτω από πολύ δυσμενέστερες συνθήκες;
Εδώ, κυρίες και κύριοι, αγαπητοί συνάδελφοι, παλαιοί και νέοι, είναι που η επωνυμία του Σχηματισμού γίνεται βάρος ασήκωτο, κληρονομιά θεόρατη και ζηλευτή μαζί. Φουντώνει το μυαλό, αναταράζεται η καρδιά, βαραίνει η ευθύνη... Αν χρειασθεί, θα φανούμε αντάξιοι;
Την απάντηση εγώ, ως Διοικητής της 13ης ΔΕΕ, την εισπράττω κάθε μια ξεχωριστή ημέρα, βιώνοντας και βλέποντας καθημερινά την προσπάθεια και την αγωνία των Διοικητών μου, την εργώδη, φιλότιμη, συνεχή και αταλάντευτη επιμονή των μικρών ηγητόρων και όλου του προσωπικού των Μονάδων και Υπομονάδων της 13ης ΔΕΕ, να φέρουν εις πέρας το έργο τους, την αγωνία τους και την εφευρετικότητα τους να διατηρήσουν αξιόπιστο και αξιόπλοο το υλικό τους, χωρίς σημαντική βοήθεια, χωρίς την οικονομική υποστήριξη του προσφάτου παρελθόντος, ξεχωρίζοντας αξιοζήλευτα και με πολύ μεγάλη αξιοπρέπεια προς το παρόν, το καθήκον απο την προσωπική τους οικονομική Οδύσσεια, Οδύσσεια όλων μας άλλωστε, διδάσκοντας καρτερία, ήθος και αξιοπρέπεια, όπως προείπα.
Η απάντηση λοιπόν, στο ερώτημα ειναι : Ναι, μπορώ να σας διαβεβαιώσω, οτι εάν και όποτε απαιτηθεί θα τα καταφέρουμε. Το υλικό κι ο σπόρος που έπλαθε τους Έλληνες που τα κατάφερναν και νικούσαν στο παρελθόν, δεν έχει χαθεί, δεν έχει αλλάξει, παραμένει ίδιος και αναλλοίωτος. Κατά καιρούς, στη μακραίωνη ιστορία μας, η οποία αποτελεί την βάση και αφετηρία της εξελικτικής πορείας κάθε δυτικού έθνους για χειραφέτηση και μετεξέλιξη, απο βάρβαρο μπουλούκι, σε κανονικό έθνος, οι ίδιοι, απαράλλακτοι, επιλήσμονες και ξεδιάντροποι αμφισβητίες, διαπιστώνουν στη πράξη οτι η αγάπη του Έλληνα για την πατρίδα είναι υπεράνω όλων. Πολλώ δε μάλλον του Έλληνα Καταδρομέα…. Να είμαστε όλοι βέβαιοι, το ίδιο θα συμβεί κι αυτή τη φορά... Άλλωστε είμαστε σ’ αυτό το βράχο 4000 χρόνια, μας γνωρίζουν τα κύματα και μας σέβονται οι καιροί… Όπως λέει και ο μεγάλος μας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης:
«Την οργή των νεκρών να φοβάστε και των βράχων τ' αγάλματα!»
Το γνωστό ρητό «Η΄ΤΑΝ Η΄ΕΠΙ ΤΑΣ», που κοσμεί πλέον, το νέο έμβλημα της 13ης ΔΕΕ, διαλύει όλες τις αμφιβολίες και τις παλινδρομήσεις. Προς τους παλαιούς συναδέλφους δηλώνουμε μετα παρρησίας, «άμες δε γεσόμεθα πολλώ κάρρονες» και στους εαυτούς μας επαναλαμβάνουμε τα λόγια του μεγάλου μας Έλληνα συγγραφέα Νικολάου Καζαντζάκη :
«Να αγαπάς την ευθύνη
Να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο.
Αν χαθεί, ΕΓΩ θα φταίω……»
Δεν θέλω να είμαι άδικος και υπερβολικός. Ίσως, ή μάλλον σίγουρα, τα ίδια πιθανόν να αφορούν και στις άλλες Μονάδες και Σχηματισμούς των Ειδικών Δυνάμεων.
Εδώ όμως σήμερα, απευθύνομαι στο δικό μου προσωπικό, στους άνδρες και τις γυναίκες της 13ης ΔΕΕ και είμαι υποχρεωμένος να τους ευχαριστήσω για την συνέπεια, το ήθος, την αυταπάρνηση, το ενδιαφέρον, την εργατικότητα, την εφευρετικότητα, την θέληση, την αξιοπρέπεια, την καρτερία, την υπομονή, την επιμονή και την αξιοπιστία, σε ό,τι τους ζητηθεί. Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις, δεν είμαστε άγγελοι, ούτε αιθεροβάμονες. Αυτές οι εξαιρέσεις υπάρχουν πάντοτε, αφ’ ενός μεν, για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα κι αφ’ ετέρου, για να επιβεβαιώνουν οτι δεν έχουμε πεθάνει και είμαστε πια στον παράδεισο. Δεν είμαστε. Είμαστε όμως σ’ αυτή την ταραγμένη γωνιά της Υφηλίου, που είναι, όπως αποδεικνύουν τα γεγονότα πλέον, το κεντρο του Κόσμου κι εμείς, αυτή την φορά, πρέπει να φανούμε Προμηθείς κι οχι Επιμηθείς, δηλαδή προνοητικοί και γρηγορούντες και όχι απρονόητοι, αστόχαστοι και άφρονες.
Το τι δέον γενέσθαι, μας το λέει πάλι ο Οδυσσέας Ελύτης, μέσα απ’ το «Άξιον Εστί» :
«Ο,τι σώσεις μες στην αστραπή, καθαρό στον αιώνα, θα διαρκέσει»
Κι αυτό θα κάνουμε, με την βοήθεια του Θεού και τις άοκνες προσπάθειες όλων. Αν αυτός είναι ο πόλεμος της γενιάς μας, κι αν ήρθαν πάλι ντυμένοι φίλοι οι εχθροί, χρέος δικό μας είναι να φυλάξουμε τούτο το παμπάλαιο χώμα και να νικήσουμε. Και θα το κάνουμε!! Γι΄ αυτό είμαστε εδώ, γι’ αυτό εκπαιδευόμαστε, γι’ αυτό προετοιμαζόμαστε και γι’ αυτό υπάρχουμε.
Κλείνοντας θα ήταν παράλειψή μου, εάν δεν εξέφραζα την υπερηφάνια μου για την υψίστη τιμή που μου επεφύλαξε η Υπηρεσία, να διοικώ προσωπικό όπως αυτό της 13ης ΔΕΕ και θα ήθελα να διαβεβαιώσω την Ηγεσία, τις παλαιότερες Διοικήσεις, αλλά και όλους τους παρισταμένους, ότι το έργο τους αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη για μας και κρυφή μας επιθυμία, να πουν οι μεταγενέστεροι, οτι και εμείς καταφέραμε να βάλουμε ενα μικρό λιθαράκι στο οικοδόμημα.
Με τις παραπάνω σκέψεις, επικαλούμενος για μια ακόμη φορά την βοήθεια του Θεού και της Υπερμάχου Στρατηγού, της Παναγιάς μας, αναλογιζόμενος τους Αθανάτους νεκρούς μας και έχοντας κατά νούν, τα λόγια του μεγάλου μας ποιητή Κωστή Παλαμά οτι,
«Χρωστάμε σ’ όσους πέρασαν, θαρθούνε θα περάσουν,
Κριτές θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι και οι νεκροί».
Σας καλώ να αναφωνήσωμε :
Ζήτω το Έθνος!
Ζήτω η Ελλάς!
Ζήτω οι Ειδικές Δυνάμεις!
Ζήτω η 13η Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων!!!!!"
πηγή
Δημοσίευση σχολίου