Με την έκθεση της Deutsche Bank, η ελληνική ΑΟΖ δίνει ρέστα. Διότι τώρα δεν εμφανίζεται πια κανένας να αμφισβητήσει την αξία της. Η έκθεση όχι μόνο επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις μας και το έργο του Ηλία Κονοφάγου και του Αντώνη Φώσκολου, μ’ έναν ανεξάρτητο τρόπο, αλλά επιπλέον ενισχύει τη στρατηγική μας αφού η ανάλυση της αποδεικνύει ότι οι επενδύσεις έχουν χαμηλό ρίσκο στην περιοχή. Ανοίγουν επίσημα λοιπόν τη δήλωση ενδιαφέροντος από τις εταιρείες που έχουν την τεχνογνωσία στον τομέα των υδρογονανθράκων και ειδικά στην περιοχή νότια της Κρήτης. Αυτό το σημείο είναι ακόμα πιο σημαντικό, διότι η ύπαρξη των κοιτασμάτων είναι γνωστή. Αν δεν υπήρχε αυτή η αναφορά τότε ακόμα και με την ύπαρξη δεν θα άλλαζε τίποτα για την οικονομική μας κατάσταση. Τώρα λοιπόν ακόμα και οι πιο επιφυλακτικοί για την αξία της ελληνικής ΑΟΖ πρέπει να αποδεχθούν, αν δεν το παραδεχθούν, ότι υπάρχουν στοιχεία και από ξένους φορείς. Είχε ήδη γίνει μια αναφορά από το αγγλικό BBC πριν μερικούς μήνες, αλλά τώρα πρόκειται για μια χρηματοοικονομική ανάλυση που δίνει κατευθύνσεις στους ξένους επενδυτές. Η Ελλάδα μπορεί πλέον ν’ ακολουθήσει ανεμπόδιστη τη στρατηγική της Κύπρου και να αξιοποιήσει την ελληνική ΑΟΖ και τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Άρα ήρθε η ώρα της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ για να ξεκινήσει επιτέλους η όλη διαδικασία. Δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο και δεν μπορούμε να δεχθούμε άλλη καθυστέρηση. Τώρα όλοι ξέρουν την αξία και αναμένουν την αξιοποίηση. Η Ελλάδα μπορεί να περάσει σε αυτή τη φάση. Έχει την τεχνογνωσία και οι ξένες εταιρείες που θέλουν να κάνουν συμβάσεις μαζί μας έχουν ήδη δηλώσει το ενδιαφέρον τους. Πρέπει επίσης να περάσουμε γρήγορα και αποτελεσματικά στη φάση των οριοθετήσεων και της οικοπεδοποίησης, για να υλοποιηθεί ο πρώτος πραγματικός γύρος αδειοδότησης που να αφορά ουσιαστικά στην ελληνική ΑΟΖ. Τώρα υπάρχει πολιτική βούληση και υπάρχει και γνώση του αντικειμένου. Το νομοσχέδιο πρέπει να περάσει από τη ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων για να δείξουμε σε όλους αλλά και στους δικούς μας ότι δεν πρόκειται να καθίσουμε στα αβγά μας, έχοντας έναν τέτοιο πλούτο στη διάθεση μας. Δε μπορούμε ν’ αφήσουμε άλλο τον λαό μας να υποφέρει και να περιμένει δίχως προοπτικές. Το ηθικό των Ελλήνων μπορεί ν’ ανέβει από αυτές τις διαδικασίες και να μπορέσουν με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο να ξεπεράσουν τα οικονομικά εμπόδια, αλλά και να αναπτύξουμε επί του πρακτέου την υψηλή στρατηγική μας.
ΑΟΖ και εθνική αξία
Η ΑΟΖ δεν είναι πια μόνο και μόνο μία οικονομική έννοια, όπως νομίζουν οι περισσότεροι. Έχει αποκτήσει έναν αξιακό συμβολισμό που είναι πέρα από αυτό το στενό πλαίσιο. Η θέσπιση της ΑΟΖ δεν είναι μόνο η αρχή της διαδικασίας της αξιοποίησης των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που διαθέτει η πατρίδα μας, είναι και μία στρατηγική κίνηση που δείχνει την αξία μας την εθνική. Δείχνει σε όλους και στους συμμάχους και στους εχθρούς ότι δεν πρόκειται να παραμείνουμε παθητικοί και να περιμένουμε από τους άλλους και μόνο να βοηθήσουν την κατάσταση. Δίνουμε το στίγμα μας με την ΑΟΖ και δηλώνουμε ότι για μας το Δίκαιο της Θάλασσας δεν είναι απλά μία νομοθετική ρήτρα. Αυτό το Δίκαιο είναι και το δικό μας και δεν καταπατούμε κανένα. Διεκδικούμε κάτι που μας ανήκει μέσω της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών. Δεν πρόκειται για καμία εχθρική πράξη. Είμαστε ένας λαός της θάλασσας που θέλει να αξιοποιήσει το Δίκαιο της για να μπορέσει να ξεπεράσει τα οικονομικά προβλήματα και να δώσει προοπτικές στον ελληνικό λαό. Διότι δεν αρκεί η εξοικονόμηση για να λύσεις οικονομικά προβλήματα, χρειάζεται η στρατηγική επένδυση για να βρεθεί μία ορθολογική λύση. Αν επιπλέον συνειδητοποιήσουμε ότι η θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ θα γίνει τον Δεκέμβριο 2012 και συνδυάσουμε αυτό το γεγονός με την επέτειο του θανάτου του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου, το Δεκέμβριο του 2008, τότε καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για ένα συμβολισμό που αφορά καθαρά το πνεύμα του Ελληνισμού και αποτελεί μια αξιολογία για την πολιτική της πατρίδας μας. Σιγά σιγά όλα τα κόμματα καταλαβαίνουν ότι η συμβολή του Προέδρου της Κύπρου ήταν τεράστια και με αυτή δόθηκε το έναυσμα για να υλοποιηθεί το όραμα της ΑΟΖ. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Κύπρος ζήτησε δύο φορές από την Ελλάδα να οριοθετήσουν την ΑΟΖ, και δυο φορές η απάντηση ήταν αρνητική για να μην ενοχληθεί η Τουρκία. Φτάνει πια αυτός ο ραγιαδισμός. Ήρθε η ώρα να συνεχίσουμε το έργο του Τ. Παπαδόπουλου και να αποδείξουμε επί του πρακτέου την εθνική αξία της ΑΟΖ για χώρες που διαθέτουν νησιά. Με αυτόν τον τρόπο, θα επιτευχθεί ο φόρος τιμής προς τον ηγέτη της Κύπρου και θα αναδείξει την αποτελεσματικότητα της πορείας που επέλεξε για τον Ελληνισμό. Έτσι η ελληνική ΑΟΖ είναι και ένας τρόπος να ευχαριστήσουμε τη θυσία αυτού του ανθρώπου, με την αντίσταση μας ενάντια στη βαρβαρότητα και το ραγιαδισμό.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου