Γράφει ο Νίκος Ελευθερόγλου
«Η στάμνα πάει πολλές φορές στην πηγή, αλλά μια φορά θα σπάσει». Με αυτόν τον τρόπο έμπειρο πολιτικό στέλεχος παρομοίαζε τα παιχνίδια εξουσίας που παίζουν το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜ.ΑΡ. με το Μαξίμου, κάθε φορά που είναι να ληφθεί κάποια απόφαση. Μπορεί για την ώρα, βέβαια, το σενάριο «ο καλός, ο κακός και ο άσχημος» να κρατά το «πείραμα» των τριών στη ζωή, αλλά ο κίνδυνος παραμονεύει ανά πάσα στιγμή από τον εξής έναν παράγοντα: «το απρόβλεπτο».
Ο Αντώνης Σαμαράς, ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Φώτης Κουβέλης πρόκειται, εκτός απροόπτου, να καθίσουν την Τρίτη στο τραπέζι για να «κλειδώσουν» το φορολογικό, που δοκίμασε για άλλη μια φορά τις αντοχές της κυβέρνησης και έδωσε την ευκαιρία στους δύο «μικρούς» εταίρους να το παίξουν ο ένας εγγυητής της κυβερνητικής συνοχής και ο έτερος ο φιλολαϊκός, για άλλη μια φορά, της παρέας. Οι τρεις αρχηγοί γνωρίζουν ότι κανείς τους δεν θέλει (ο καθένας για τους δικούς του λόγους) να προκαλέσει την πτώση της κυβέρνησης. Ακόμη και αν δεχτούμε το σενάριο που φέρνει τα μέτρα να «στήνονται» πολύ άγρια για να καταλήγουν στο τέλος λιγότερο, αλλά πάλι όμως άγρια ως άσκηση κατευνασμού των κομματικών ακροατηρίων, τα προβλήματα είναι μπροστά και δεν είναι λίγα.
Το μόνο που μπορεί να ανοίξει τη βαλβίδα στη χύτρα που βράζει είναι η εκταμίευση της δόσης. Αυτό θα δώσει στην κυβέρνηση και χρόνο αλλά κυρίως ένα πολιτικό επιχείρημα για τη διατήρησή της. Από κεί και πέρα η εικόνα της κυβέρνησης, και κυρίως του Μαξίμου, δέχτηκε το πρώτο ισχυρό πλήγμα με τους χειρισμούς που έγιναν στο φορολογικό. Οι βουλευτές της Ν.Δ. χωρίστηκαν στα δύο. Η μία τάση υποστήριζε ότι δεν μπορεί για ένα τόσο σοβαρό νομοσχέδιο να δίνεται η εικόνα ερασιτεχνών και δείχνει ως υπεύθυνο του φιάσκου τον Γιάννη Στουρνάρα. Η δεύτερη τάση υποστηρίζει ότι η εικόνα ενός πρωθυπουργού που ακυρώνει τους συνεργάτες του και παίρνει εκείνος τα πράγματα πάνω του μπορεί να βοηθάει, αλλά δημιουργεί ανασφάλεια, από τη μια, και υψηλές προσδοκίες, από την άλλη.
Υπάρχουν όμως πολλά αγκάθια που μπορούν να ματώσουν τη συγκυβέρνηση. Το πρώτο αφορά την εκρηκτική κατάσταση στον χώρο της Αυτοδιοίκησης, με αφορμή την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου του Αντώνη Μανιτάκη.
Το δεύτερο, την ψήφιση της κατάργησης φορέων και οργανισμών, που τις επόμενες μέρες θα κατατεθεί επίσης στη Βουλή. Το τρίτο είναι το θέμα του χαρατσιού μέσω της ΔΕΗ, που μεγαλώνει τις συγκρουσιακές σχέσεις κυβέρνησης - Δικαιοσύνης. Η ωμή παρέμβαση του κ. Στουρνάρα έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις.
Το τέταρτο αφορά το άθροισμα των «κουκιών» της κυβερνητικής πλειοψηφίας, που δεν βγαίνουν με άνεση και έχουν κάνει το Μαξίμου να κυβερνά μέσω Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου.
Το πέμπτο αφορά τον ανασχηματισμό. Οι ισορροπίες είναι δύσκολες και τον έχουν παγώσει, όπως την ομάδα «συντονισμού».
Αν σε αυτά προστεθούν οι σκέψεις του κ. Βενιζέλου να γίνει... ΔΗΜ.ΑΡ. και να στηρίζει, όπως ο κ. Κουβέλης, a la carte την κυβέρνηση για να μην εκμηδενιστεί πολιτικά, τότε γίνεται κατανοητό γιατί το Μαξίμου σε πολλές περιπτώσεις βρίσκεται στα όρια νευρικής κρίσης. Εάν δε ανοίξουν και τα θέματα της λίστας Λαγκάρντ, του εκλογικού νόμου, της ονομασίας των Σκοπίων, τότε η στάμνα μπορεί να μην αντέξει...
πηγή
Δημοσίευση σχολίου