Αν και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που δόθηκαν στην δημοσιότητα για την Τουρκία, ο πρωθυπουργός Ερντογάν κατάφερε να θέσει υπό τον έλεγχό του το στράτευμα, οι πονοκέφαλοι για την τουρκική κυβέρνηση συνεχίζονται. Η κρίση με τους Κούρδους εντείνεται και εξαπλώνεται.
Οι επαναστάτες εναντίον του καθεστώτος Ασάντ-παλιού φίλου του Ερντογάν, κερδίζουν έδαφος ενώ Σύριοι αντικαθεστωτικοί ισλαμιστές, έχουν διαβεί τα σύνορα της Τουρκίας τη ανοχή της. Οι απόπειρες τουρκικής παρέμβασης προς συμμόρφωση του Ασαντ απέτυχαν. Ο δυτικός κόσμος φέρεται υποστηρικτής των Συρίων επαναστατών και η Ουάσιγκτον με την ΕΕ καλούν τον Ασάντ να υποχωρήσει. Η Τουρκία προφανώς, με τη φιλοξενία Συρίων αντικαθεστωτικών στο δικό της έδαφος, επιχείρησε να περάσει την εντύπωση ότι συνάδει με τις γραμμές της Δύσης, αλλά...Οι "φιλοξενούμενοι" είναι και φανατικοί σουνίτες, που σίγουρα θα αναζητήσουν υποστήριξη από το βαθύ ισλάμ της Τουρκίας, αναθερμαίνοντας ζητήματα που ίσως η τουρκική κυβέρνηση είχε συμφέρον να αποφύγει αυτόν τον καιρό.
Παράλληλα, οι παγωμένες σχέσεις Τουρκίας με το Ισραήλ δεν σημείωσαν καμία πρόοδο από τον περυσινό Μάιο μετά τα επεισόδια του Μάβι Μαρμαρά και φυσικά, το Ισραήλ δεν προτίθεται να ζητήσει την πολυπόθητη "συγνώμη" στην Τουρκία, ενώ προχώρησε ήδη από την άνοιξη στην οριοθέτηση ΑΟΖ με την Κύπρο. Η τελευταία απόπειρα της Τουρκίας να τορπιλλίσει την συνεργασία Κύπρου-Ισραήλ, ήταν η ένσταση που πρόσφατα προέβαλε για το θέμα της γεώτρησης που θα ξεκινήσει η Κύπρος στο οικόπεδο 12, σύντομα. Ηταν όμως ατυχής, διότι η επίκληση της επίλυσης του Κυπριακού και το διεθνές δίκαιο, δεν έπεισαν. Πώς θα μπορούσαν να πείσουν άλλωστε αυτά τα επιχειρήματα, όταν προέρχονται από μια χώρα που καταπατά ευθαρσώς τις διεθνείς συνθήκες; Αλλά είναι και οξύμωρο παράλληλα, όταν ένας διεθνής ταραξίας σαν την Τουρκία, επικαλείται δίκαια και συνθήκες τα οποία ουδέποτε σεβάστηκε, αντίθετα μάλιστα, κάνει ό,τι μπορεί για να τα παραβιάσει επινοώντας απίστευτες τακτικές βαρβαρότητας και καιροσκοπισμού. Ενα παράδειγμα που καταδεικνύει πολύ χαρακτηριστικά "ότι η Τουρκία πάντα είναι ίδια", συνιστάται από τις πρόσφατες δηλώσεις Νταβούτογλου, που έγιναν μόλις δύο μέρες μετά την τραγωδία στην ναυτική βάση της Κύπρου. Ποιός να ξεχάσει εκείνες τις ημέρες που ενώ η Κύπρος μετρούσε τις καταστροφές και τα θύματά της παράλληλα με το ξέσπασμα πολιτικής και οικονομικής κρίσης, η Τουρκία δια στόματος Νταβούτογλου διαμηνούσε στους Ευρωπαίους εκβιαστικά "ότι η Βόρεια Κύπρος πρέπει να μπεί στην ΕΕ ως αναγνωρισμένο κράτος...και χωρίς η Τουρκία να χρωστάει τίποτα". Και όλο αυτό το διάστημα του τελευταίου μήνα, όσο αντιλαμβανόταν ότι πλησιάζει η ημερομηνία έναρξης γεωτρήσεων στην Κύπρο, έκανε σαν το λιοντάρι στο κλουβί. Παρ΄όλη την αγωνιώδη προσπάθειά της να εμποδίσει τις ενέργειες αυτές όμως, η απάντηση της Ουάσιγκτον δεν την ευνόησε διόλου....Η γεώτρηση θα ξεκινήσει στην προκαθορισμένη ημερομηνία, με τις ευχές της ΕΕ και του Ισραήλ προς την Κύπρο και την εταιρεία Noble Energy.
Μετά απ΄αυτά, ο τουρκικός παροξυσμός είναι μάλλον ευνόητος αλλά και όχι ακίνδυνος. Και παρ΄όλο που ο Ερντογάν έχει στην αυλή του, αρκετά ....μαλλιά να ξάνει, μην ξεχνάμε ότι είναι τυπικός εκπρόσωπος της τουρκικής πολιτικής με τις γνωστές τακτικές. Εχουμε δεί πολλές φορές πώς αντιδρά η Τουρκία όταν στριμώχνεται ή όταν εμποδίζονται τα αρπακτικά σχέδιά της... Ειδικά το πετσί των Ελλήνων, το έχει γνωρίσει πολύ καλά αυτό. Και θα ήταν ό,τι χειρότερο για την Ελλάδα αλλά και για την ταραγμένη ισορροπία της ΕΕ, μια σύγκρουση με την Τουρκία τώρα, πράγμα που δεν αποκλείεται καθόλου να επιδιώξει η ίδια, προσπαθώντας με χίλιους δυό τρόπους άμεσους ή έμμεσους, να επιτύχει. Μην ξεχνάμε μάλιστα, ότι ένας αδίστακτος καιροσκόπος, θα επιλέξει πάντα τον πιό αδύναμο στην χειρότερη στιγμή του, για να χτυπήσει...
Ισως σε πολλές περιπτώσεις να θεωρείται η επίθεση ως η καλύτερη άμυνα. Ομως σε πολλές άλλες, μπορεί να αποβεί καταστροφική και μοιραία. Πώς να το ξέρουμε αυτό; Μια ένδειξη είναι όταν ο απέναντι δείχνει ότι βιάζεται "ν΄αρχίσει το μάτς". Και τότε, η καλύτερη άμυνα του αντιπάλου, είναι η ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση σε πάσης φύσεως προκλήσεις που εισπράττει. Προ παντός όμως, να διαβάζονται σωστά τα σήματα κινδύνου...
της Ελίνας Γαληνού
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου