 |
| του Μάριου Ευρυβιάδη |
Η ουσία είναι μία. Οι ηγέτες της Ευρώπης δεν έχουν πολιτικό ανάστημα έναντι της Ουάσιγκτον. Είναι νάνοι. Και ως νάνους τους συμπεριφέρεται η Ουάσιγκτον. Καθήστε τους λέει, κάθονται. Σηκωθείτε, σηκώνονται. Στείλτε στρατεύματα στο Αφγανιστάν, στέλνουν. Συλλάβετε τον τάδε χωρίς νομικές διαδικασίες, τον συλλαμβάνουν. Βάλτε την Τουρκία στην ΕΕ, τους διατάζει, τρέχουν όσο πιο «κοντοί» τόσο πιο γρήγορα.
Ποιος θα ικανοποιήσει πρώτος την Ουάσιγκτον στην περίπτωση της Τουρκίας; Θα είναι ο πουριτανός ηθικοπλάστης Υπουργός Εξωτερικών της Σουηδίας, ο Carl Bildt, του οποίου ο κατηγορούμενος ως έμπορος ανθρωπίνων οργάνων ηγέτης των Κοσοβάρων, ο Thaci, παραμένει φίλος και προστατευόμενος της χώρας του; Μήπως ο νυν Υπουργός Εξωτερικών της Φιλανδίας, ο νεαρός Alexander Stubb μέχρι πρόσφατα γνωστός μόνο για τις δεξιότητες του ως «Αμερικανός» παίκτης του γκολφ; Ίσως ο νέος Υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας, ο Wiliam Hague, του οποίου τον πρώην πρωθυπουργό του, Gordon Brown, οι Αμερικανοί διπλωμάτες αποκαλούσαν «σκυλί του Μπους»; Ή μήπως λέτε να είναι ο καινούργιος Επίτροπος Διεύρυνσης της ΕΕ ο Stephan Fulle, που πήρε άφεση αμαρτιών από την Ουάσιγκτον λόγω της πρωτύτερης κομμουνιστικής του θητείας στις υπηρεσίες της Μόσχας;
Οι πολιτικοί ηγέτες της Ευρώπης, μηδενός εξαιρουμένου, συνωστίζονται στην Αυλή του Αυτοκράτορα. Ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλο για την εύνοιά του. Ποιος θα εξασφαλίσει πρόσκληση για το ράντσο του Μπους; Η Μέρκελ της Γερμανίας ή ο Σαρκοζί της Γαλλίας; Το 2007 την εξασφάλισε η Μέρκελ γιατί όπως μας αποκαλύπτουν τα έγγραφα υπεσχέθη ότι θα έστελνε κι άλλα στρατεύματα στο Αφγανιστάν.
Επί προεδρίας των Ισπανών στην ΕΕ, ο Ισπανός Πρωθυπουργός κόπτετο για μια συνάντηση κορυφής ΗΠΑ-ΕΕ στην Ισπανία. Θα την έχεις, του διεμήνυσαν οι Αμερικάνοι, εφόσον η χώρα σου μας βοηθήσει στο Αφγανιστάν, στο Ιράν και αλλού. Σαν καλός αυλικός έτρεξε να συμμορφωθεί ο Ισπανός Ζαπατέρο. Μόνο που την τελευταία στιγμή ο Αμερικανός Πρόεδρος Ομπάμα άλλαξε γνώμη. Ακύρωσε τη συμμετοχή του στη συνάντηση κορυφής ΗΠΑ-ΕΕ. Έτσι αποφάσισε ο Αυτοκράτορας και οι αυλικοί έμειναν σύξυλοι.
Θα ακύρωνε λέτε, ο Αμερικανός Πρόεδρος έτσι ελαφρά τη καρδία μία συνάντηση με την Μόσχα; Με το Πεκίνο; Με το Νέο Δελχί; Με την Ευρώπη όμως το έπραξε. Γιατί; Διότι η μόνη έννοια όλων των ηγετών της ΕΕ στην προκειμένη περίπτωση δεν ήταν τα προβλήματα της Ευρώπης. Στην συγκεκριμένη περίπτωση της συνάντησης κορυφής ΗΠΑ-ΕΕ το μείζον πολιτικό ζήτημα ήταν, όπως μας αποκαλύπτουν τα έγγραφα, η «καθιστική σειρά» στο βραδινό δείπνο με τον Ομπάμα. Ποιος θα καθόταν πιο κοντά στον Αυτοκράτορα; Ο νάνος με το μεγαλύτερο ύψος; Ο νάνος με την καλύτερη αμερικανική προφορά; Ο νάνος που σπούδασε και αυτός στο Χάρβαρτ; Ο νάνος που έστειλε περισσότερα στρατεύματα στο Αφγανιστάν; Τσακώθηκαν οι νάνοι μεταξύ τους για τη θέση τους στο τραπέζι, αλλά δεν κατάλαβαν γιατί με τόση άνεση ο Αμεριακανός Πρόεδρος τους άφησε να περιμένουν.
Τα αμερικανικά έγγραφα αποκαλύπτουν πολλά. Αλλά δεν μας λένε τίποτα καινούργιο ως προς τη σχέση ανάμεσα στον Αυτοκράτορα και την Αυλή του. Η δουλικότητα μπροστά στην εξουσία παραμένει διαχρονικά αναλλοίωτη. Η συμπεριφορά των αυλικών είναι παντού η ίδια , η προσαρμογή τους στα δεδομένα της ισχύος πανομοιότυπη. Είναι πάντοτε πρόθυμοι να εκλογικεύσουν τα πάντα αρκεί να έχουν την εύνοιά του. Όπως ο κάθε σατράπης.
Οι ηγέτες της Ευρώπης σήμερα έχουν αναγάγει τον σατραπισμό σε επιστήμη. Η Ευρώπη των λαών δεν μπορεί να περιμένει τίποτα από αυτούς.
Ίσως τελικά η σωτηρία της Ευρώπης να προκύψει από την παρούσα οικονομική κρίση που αποδεικνύει κάθε μέρα που περνά πόσο ανεπαρκής, ανίκανη, διεφθαρμένη, κομπλεξική και δουλοπρεπής είναι η σημερινή της ηγεσία. Πολιτικοί νάνοι, όλοι τους, κυριολεκτικά.
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου