Η υφαλοκρηπίδα στις Διαπόντιες Νήσους ενοχλεί εκ των υστέρων τα Τίρανα στη συμφωνία τους με την Αθήνα.
Μετά τα τουρκικά μποφώρ στο Αιγαίο, έχουμε τώρα τα αλβανικά στο Ιόνιο. Και γιατί να μην τα έχουμε;;; Εφόσον ΕΜΕΙΣ τους το επιτρέπουμε, με τις πράξεις και ενεργειές μας;; Εκείνοι, τούρκοι και αλβανοί, εκμεταλλεύονται αυτά που ΕΜΕΙΣ τους προσφέρουμε, με τον καλύτερο τρόπο. ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ!!!
Τροχιοδεικτικές βολές προς την ελληνική πλευρά για παραπομπή του θέματος της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών μεταξύ των δύο χωρών στη Χάγη φαίνεται ότι ρίχνουν το τελευταίο διάστημα τα Τίρανα, βολιδοσκοπώντας αντιδράσεις.
Το κλίμα καλλιεργείται κυρίως από τα αλβανικά Μέσα Ενημέρωσης, χωρίς να λείπουν και φωνές από το πολιτικό προσωπικό της γείτονος που μπαίνουν στο παιχνίδι.
Η συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας υπεγράφη επισήμως τον Απρίλιο του 2009, αλλά δεν πρόλαβε να κυρωθεί από το αλβανικό Κοινοβούλιο, καθώς, έπειτα από προσφυγή των Σοσιαλιστών (και δάκτυλο της Αγκυρας) το Συνταγματικό Δικαστήριο έκρινε κάποια σημεία της αντισυνταγματικά. Οι πληροφορίες λένε ότι το μπλοκάρισμα αφορά το σημείο αναγνώρισης υφαλοκρηπίδας στις Διαπόντιες Νήσους, κάτι που θα αποτελούσε προηγούμενο σε πιθανή συμφωνία με την Τουρκία στο Αιγαίο.
Τις προηγούμενες ημέρες ο πρώην πρωθυπουργός, Παντελί Μάικο, χαρακτήρισε τη συμφωνία όχι νομικό, αλλά πολιτικό ζήτημα που τίθεται πλέον μεταξύ των δύο χωρών και εκτίμησε ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορεί να την επαναδιαπραγματευτεί. Ωστόσο, αμέσως μετά και σε έναν αγώνα «πατριωτισμού», η πρόεδρος του Κοινοβουλίου, Γιοζεφίνα Τοπάλι, από το κόμμα του Σαλί Μπερίσα, υποστήριξε ότι εκείνη ήταν που απέτρεψε την κύρωσή της από την αλβανική Βουλή. Είναι η πρώτη φορά που επισήμως εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος παραδέχεται ότι δεν ήταν επιθυμητή η κύρωση της συμφωνίας, αφού μέχρι τώρα ο αλβανός πρωθυπουργός επέρριπτε τις ευθύνες στην αντιπολίτευση.
Η ελληνική κυβέρνηση απορρίπτει κάθε σκέψη επαναδιαπραγμάτευσης της συμφωνίας, τονίζοντας ότι αυτή είναι αμοιβαία επωφελής και έγινε ύστερα από μακροχρόνια διαπραγμάτευση με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας. "Η συμφωνία βασίστηκε στη μέθοδο της μέσης γραμμής και χρησιμοποιήθηκαν 150 σημεία για τον ορισμό των θαλασσίων ζωνών, τη στιγμή που στην αντίστοιχη συμφωνία με την Ιταλία του 1977 για την υφαλοκρηπίδα είχαν χρησιμοποιηθεί μόλις 20."
Ωστόσο, το υπουργείο Εξωτερικών κρατά χαμηλούς τόνους και τονίζει ότι οι δίαυλοι επικοινωνίας παραμένουν ανοιχτοί. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, το θέμα συζητήθηκε και κατά την επίσκεψη την περασμένη εβδομάδα στη χώρα μας του γενικού γραμματέα του αλβανικού υπουργείου Εξωτερικών, Γκαζμέντ Τουρντίου.
Η σημασία της συμφωνίας είναι δεδομένη για τη χώρα μας, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που το θέμα των ενεργειακών πόρων βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη. Πρόσφατα ο εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ, Γρ. Δελαβέκουρας, υπογράμμισε ότι αυτή είναι σημαντική, έτσι ώστε οι δύο χώρες να μπορέσουν να προχωρήσουν ακόμη και σε εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου που υπάρχει στις θαλάσσιες ζώνες των δύο χωρών, ενώ επισήμανε και το θετικό αντίκτυπο που θα είχε μια τέτοια κίνηση στην πορεία της Αλβανίας προς την Ε.Ε.
Οι όποιες εξελίξεις, πάντως, δεν αναμένονται άμεσα, καθώς η διελκυστίνδα αποδεικνύεται ένας αγώνας αντοχής, ο οποίος απαιτεί λεπτούς διπλωματικούς χειρισμούς.
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου