konstantakopoulos.blogspot.com
Στρατηγική … Κιουταχή εναντίον του Μεσολογγίου στην ελληνική Επανάσταση, θυμίζει τώρα η τουρκική πολιτική έναντι της Κύπρου. Η μία “πολιορκία” διαδέχεται την άλλη, κάποια στιγμή το “κάστρο” θα πέσει, σκέφτονται ίσως στην ‘Αγκυρα, τουλάχιστο θα παύσουν τα εμπόδια στην ενταξιακή πορεία.
Ενθαρρυμένη από το ότι δεν υπέστη την παραμικρή κύρωση τον περασμένο Δεκέμβριο, παρόλο που αρνείται την εκπλήρωση όλων των υποχρεώσεών της, η ‘Aγκυρα ετοιμάζει τώρα μεγάλη πολιτικο-διπλωματική επίθεση κατά της Κύπρου το φθινόπωρο.
Καλά πληροφορημένοι διπλωματικοί κύκλοι στις Βρυξέλλες υπογραμμίζουν ότι η Τουρκία επιδιώκει κατ’ ελάχιστον, να “αποενοχοποιηθεί” για την εισβολή-κατοχή, αναγκάζοντας τη Λευκωσία (και την Αθήνα) να άρει το βέτο σε κεφάλαια της ευρωτουρκικής διαπραγμάτευσης. Το βέτο είναι το ισχυρότερο διπλωματικό χαρτί σήμερα της Κύπρου (και της Ελλάδας).
Κατά μέγιστο, λένε οι ίδιες πηγές, η Τουρκία επιδιώκει να επιτραπεί το εμπόριο κατεχομένων και ΕΕ, ενώ, σε ότι αφορά την ουσία του κυπριακού αποβλέπει, δεν το κρύβει άλλωστε, είτε σε λύση τύπου Ανάν, είτε σε δύο κράτη. Ο ατλαντικός παράγων υποστηρίζει την πρώτη λύση, γιατί προτιμά μπερδεμένη κυριαρχία, με τον ίδιο διαιτητή, από δύο αμιγώς εθνικές κυριαρχίες.
Η Τουρκία εξασφάλισε, κατά τα φαινόμενα, την υποστήριξη της Κομισιόν, του Προέδρου του ευρωκοινοβουλίου, του συνόλου της “ατλαντικής” Ευρώπης και, σε έναν βαθμό, του ΓΓ του ΟΗΕ. ‘Οσο για την ενθουσιώδη στήριξη της Βρετανίας σε κάθε αντικυπριακό σχέδιο και φιλοτουρκική κίνηση δεν χρειάζεται καν να την αναφέρουμε, εκδηλώνεται πιο συχνά απότι βρέχει στο Λονδίνο. Eίναι χαρακτηριστική η μνημειώδης έλλειψη στοιχειώδους τακτ που επέδειξε προ ημερών ο κ. Κάμερον, επιλέγοντας την ‘Αγκυρα για να επικρίνει, εμμέσως πλην σαφώς, τους υποτιθέμενους εταίρους του στην ‘Ενωση, Γαλλία, Γερμανία και Κύπρο!
Η εντυπωσιακή φιλοτουρκική και αντικυπριακή συμμαχία συγκροτήθηκε στη βάση της “ανάγκης” στήριξης πάση θυσία (Κύπρου και Ελλάδας) της τουρκικής ένταξης, το κυριότερο εμπόδιο της οποίας παραμένει το κυπριακό. Oι “σύμμαχοι” δεν ζητούν από την ‘Aγκυρα να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, να αναγνωρίσει την Κύπρο, να αποσύρει τον στρατό της, αλλά πιέζουν και εκβιάζουν το θύμα της τουρκικής εισβολής, τη Λευκωσία, να κλείσει το θέμα όπως-όπως, εις βάρος των Ελληνοκυπρίων, συντριπτικής πλειοψηφίας του κυπριακού λαού, και της ανεξαρτησίας και κυριαρχίας του μελλοντικού επανενωμένου κράτους.
Στις Βρυξέλλες πιστεύουν, ακριβέστερα κάνουν ότι πιστεύουν, πως το κυπριακό δεν λύνεται γιατί δεν θέλουν οι Κύπριοι (το ίδιο πιστεύουν και πολλοί στην Αθήνα). ‘Oπως κάθε ψέμμα και αυτό δεν στερείται κάποιου στοιχείου αλήθειας. Μόνο που οι Κύπριοι δεν θέλουν, αν και όσο δεν θέλουν λύση, γιατί συνήθως αυτά που τους προτείνονται είναι εξωφρενικές ρυθμίσεις χωρίς διεθνές προηγούμενο που μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο το κράτος και την ασφάλειά τους. Αν σε κάτι έχουν, και έχουν, σοβαρή ευθύνη οι εκάστοτε κυπριακές πολιτικές ηγεσίες είναι κυρίως γιατί δεν αρθρώνουν, δεν διεκδικούν και δεν προβάλλουν με την απαραίτητη σαφήνεια μια συμβιβαστική μεν, δημοκρατική δε λύση του κυπριακού, που να ανταποκρίνεται τα ελάχιστα αποδεκτά από τον κυπριακό λαό και την κοινή λογική. Και με το ελαφρυντικό πάντα, για νάμαστε δίκαιοι, ότι η Κύπρος παραμένει μικρό, τραυματισμένο, απειλούμενο κράτος.
Στις Βρυξέλλες πάντως τείνουν ευήκοο ους στον Νταβούτογλου, που δηλώνει προς τους Ευρωπαίους, περίπου ως νέος Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής: “Διαλέξτε αν θα πάτε με την ισχυρή Τουρκία ή τη μικρή Κύπρο”. Βεβαίως, σχολιάζει έμπειρος διπλωμάτης, “για να πούμε και του στραβού το δίκηο, η κρίση μεγαλείου δεν θα εκδηλωνόταν τόσο εύκολα αν κάποιος του απαντούσε, αλλά ουδείς φαίνεται διατεθειμένος να το πράξει, ούτε καν μεταξύ των άμεσα ενδιαφερομένων!” Εκ του ασφαλούς “εκστρατεύει” o ιδεολόγος του “νεοωθωμανισμού”.
Κατά έγκυρες πληροφορίες από τις Βρυξέλλες, τις βαλίτσες τους για την Κύπρο ετοιμάζουν για το φθινόπωρο ο Πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μπούγιεκ και ο Επίτροπος Φούλε, αμφότεροι από την “αμερικανική” Νέα Ευρώπη, Πολωνία και Τσεχία. Οι επισκέψεις αποβλέπουν στον εκβιασμό της Κύπρου να κάνει περαιτέρω παραχωρήσεις για να “λυθεί” το κυπριακό, υπό την δαμόκλειο σπάθη έγκρισης του απευθείας εμπόριου της ΕΕ με τα κατεχόμενα. Ο κανονισμός του απευθείας εμπορίου είναι ηθικο-πολιτικά, νομικά και από άποψη κοινοτικής αλληλεγγύης απαράδεκτος. Αντιμετωπίζει τα κατεχόμενα από τον τουρκικό στρατό κυπριακά εδάφη όχι ως κατεχόμενο ευρωπαϊκό έδαφος, αλλά ως τρίτη χώρα, με την οποία επιτρέπεται κανονικά το εμπόριο, παρά τα κατηγορηματικά ψηφίσματα του ΟΗΕ και την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Ο Μπαρόζο, παρά τη στήριξη που προσέφεραν πρόσφατα στην επανεκλογή του Λευκωσία και Αθήνα, υπήρξε σαφής επ’ αυτού, εξηγώντας ξερά στον κ. Χριστόφια τον Ιούνιο, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές στη Λευκωσία, ότι δεν προτίθεται να παγώσει έστω το ζήτημα του κανονισμού. Μόλις προ ημερών, η εκπρόσωπος του Επιτρόπου Διεύρυνσης ‘Aντζελα Φιλότε, προέβη στη πρωτοφανή δήλωση ότι δεν υπάρχει κανένα κώλυμμα, από πλευράς γενικού διεθνούς δικαίου, για τη χρήση των κατειλημμένων από τον τουρκικό στρατό κυπριακών λιμανιών της Αμμοχώστου, της Κερύνειας και του Καραβοστασίου. Το μόνο που απέφυγε μέχρι στιγμής να ζητήσει από τη Λευκωσία η Κομισιόν, είναι να καταβάλει η Κύπρος αποζημίωση στην Τουρκία για τα έξοδα του στρατού κατοχής.
Από μέρους του ΟΗΕ υφίσταται η “απειλή” ότι ο Γραμματέας Μπαν Κι Μουν, που θεωρείται ευρέως ο πιο εξαρτημένος στην ιστορία του Οργανισμού, θα αποδώσει, με έκθεσή του τον Νοέμβριο, ευθύνες για το αδιέξοδο στις συνομιλίες, συστήνοντας άρση της απομόνωσης. Η ευθύνη ανήκει σαφώς στην τουρκική πλευρά, με δεδομένη όμως τη δράση και διεθνή επιρροή της τουρκικής διπλωματίας και των δυτικών συμμάχων της, η Λευκωσία “τρέμει”, υπογραμμίζουν πολιτικοί παρατηρητές στην κυπριακή πρωτεύουσα, το περιεχόμενο της έκθεσης.
Ο κ. Χριστόφιας και η Κύπρος έχουν ασφαλώς τεράστια όπλα στα χέρια τους, που θα μπορούσαν να σταματήσουν εν τη γενέσει τους τις μεθοδεύσεις αυτές, αυτά τα όπλα όμως θα σήμαιναν το λιγότερο πολύ σκληρή διαπραγμάτευση ή και ρήξη. Ο ‘Eρογλου έχει προσφέρει ήδη, με τις προτάσεις του, λένε Κύπριοι διπλωμάτες, στον κ. Χριστόφια όλους τους λόγους του κόσμου να διακόψει τις διαπραγματεύσεις, καταγγέλλοντας διεθνώς την Τουρκία και, κυρίως, να διακόψει πλήρως το περαιτέρω άνοιγμα κεφαλαίων της ενταξιακής διαπραγμάτευσης. Δεν χρειάζεται καν να τα κάνει αυτά, αρκεί να απειλήσει πειστικά τους εταίρους στην ΕΕ ότι θα τα κάνει αν επιμένουν να τον στριμώχνουν. Μόνο που τέτοια ριζικά μέτρα είναι τελείως εκτός προθέσεων και νοοτροπίας του Προέδρου, υπογραμμίζουν πολιτικοί παρατηρητές στη Λευκωσία.
Απομένει να δούμε ποια εναλλακτική διαθέτει, αν διαθέτει, η κυπριακή ηγεσία. Προς το παρόν, η κατάσταση που διαμορφώνεται τροφοδοτεί περαιτέρω την “κονιορτοποίηση” του εσωτερικού μετώπου και τις ούτως ή άλλως κάκιστες σχέσεις των κομμάτων μεταξύ τους. Οι επικρίσεις στο ΑΚΕΛ πέφτουν βροχή, ακόμα και από το ΔΗΚΟ. Την Τρίτη, το Εθνικό Συμβούλιο αναλώθηκε κυρίως στον καυγά του Προέδρου του ΔΗΣΥ Νίκου Αναστασιάδη με τον Πρόεδρο Χριστόφια. Θα συνεχισθεί την Πέμπτη, με πιθανότητες επίτευξης μίνιμουμ συνεννόησης περίπου μηδέν.
Τα κόμματα πλην ΑΚΕΛ κατηγορούν τον Πρόεδρο για αυθαιρεσία, επειδή υποβάλλει προτάσεις που δεσμεύουν την Κύπρο χωρίς προηγούμενη διαβούλευση με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, προτάσεις με τις οποίες διαφωνεί κατηγορηματικά η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών (εκ περιτροπής προεδρία, σταθμισμένη ψήφος, παραμονή 50.000 εποίκων). Επικρίνουν επίσης την κυβέρνηση ως υπεύθυνη της σημερινής διεθνούς κατάστασης, ενώ ενίοτε διατυπώνονται και βαρύτεροι υπαινιγμοί για μυστικές συμφωνίες στο παρασκήνιο, ώστε να ανοίξουν και άλλα κεφάλαια των ευρωτουρκικών, ή ακατανόητη αδράνεια στο ζήτημα του κανονισμού εμπορίου. Ο κανονισμός μπορούσε πολύ ευκολότερα να σταματήσει προτού τον προωθήσει η Κομισιόν στο ευρωκοινοβούλιο. Η Λευκωσία όμως δεν έπραξε τίποτα και εκ των υστέρων ισχυρίσθηκε ότι δεν το είχε πάρει είδηση. Παρόλο που το κυπριακό ΥΠΕΞ, η Κυπρία Επίτροπος, η κυπριακή βουλή και προεδρία, όπως και όλα τα άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, είχαν εγκαίρως και επισήμως ειδοποιηθεί.
Κόσμος του Επενδυτή
Δημοσίευση σχολίου