Πίσω από την ευαισθησία για τα δεινά των αποκλεισμένων (από αέρα, στεριά και θάλασσα) Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας, την προσπάθεια που αναλήφθηκε με πρωτοβουλία τουρκικής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης για το σπάσιμο του αποκλεισμού και της βάρβαρης ισραηλινής αντίδρασης, το παιχνίδι που εξελίσσεται στην περιοχή είναι ενδιαφέρον αλλά και επικίνδυνο.
Η τουρκική κυβέρνηση, συστηματικά τα τελευταία χρόνια κάνει κάθε τι δυνατό για να διεκδικήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιοχή. Η μουσουλμανική θρησκεία από την μια και η επίφαση της δυτικής δημοκρατίας από την άλλη, επιτρέπουν στην Αγκυρα να εμφανίζεται σαν χώρα- μοντέλο η οποία μπορεί να αποτελέσει τη γέφυρα για τη συνάντηση των πολιτισμών την οικοδόμηση συνεργασιών, την υπονόμευση της επιρροής των «σκληρών» μουλάδων του Ιράν και τελικά την εμπέδωση της ειρήνης.
Ως μουσουλμανική χώρα, η Τουρκία μπορεί να προσφέρει στους Αμερικανούς πολύτιμες υπηρεσίες. Οι δίαυλοι που διατηρεί η τουρκική διπλωματία με τη Συρία και το Ιράν, για παράδειγμα, λειτουργούν σταθεροποιητικά σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι μπορεί να προσφέρει στην περιοχή η υπεροπλία του Ισραήλ. Για να το πούμε με πιο απλά λόγια, οι χώρες αντίπαλοι των ΗΠΑ στην περιοχή (Συρία, Ιράν) έχουν να αντιμετωπίσουν είτε την στρατιωτική μηχανή του Ισραήλ είτε την «πολιτική ηγεμονία» της Αγκυρας.
Για την Ουάσιγκτον καλό και ωφέλιμο θα ήταν προφανώς, η συνύπαρξη και η συνεργασία των δύο (Τουρκίας και Ισραήλ) πόλων ισχύος στην περιοχή. Το μαστίγιο και το καρότο είναι άλλωστε σίγουρη και δοκιμασμένη μέθοδος (και) από τους Αμερικανούς. Φαίνεται, ωστόσο, ότι η αμερικανική ισχύς υποχωρεί και η Ουάσιγκτον δεν είναι πια σε θέση να κρατήσει ταυτόχρονα και το τουρκικό… καρότο και το ισραηλινό… μαστίγιο.
Αυτήν ακριβώς την αμερικανική αδυναμία θα εκμεταλλευτεί η τουρκική κυβέρνηση με αφορμή τη βάρβαρη ισραηλινή αντίδραση κατά των ακτιβιστών για το σπάσιμο του αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας, προκειμένου να πιέσει την αμερικανική κυβέρνηση να «διαλέξει» που θα προσφέρει την εύνοιά της: Στο τουρκικό μουσουλμανικό κράτος- μοντέλο ή στον ισραηλινό χωροφύλακα;
Ανεξάρτητα από το πως και πότε θα διαμορφωθεί η αμερικανική απάντηση στο δίλημμα που διατυπώνεται, ένα είναι σίγουρο: Η επίθεση των Ισραηλινών κατά των ακτιβιστών που επιχείρησαν να σπάσουν το αποκλεισμό της Γάζας, περιγράφει την κλιμάκωση ενός ανταγωνισμού μεταξύ δύο φιλόδοξων δυνάμεων σε μια περιοχή—πυριτιδαποθήκη.
Η τουρκική κυβέρνηση, συστηματικά τα τελευταία χρόνια κάνει κάθε τι δυνατό για να διεκδικήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιοχή. Η μουσουλμανική θρησκεία από την μια και η επίφαση της δυτικής δημοκρατίας από την άλλη, επιτρέπουν στην Αγκυρα να εμφανίζεται σαν χώρα- μοντέλο η οποία μπορεί να αποτελέσει τη γέφυρα για τη συνάντηση των πολιτισμών την οικοδόμηση συνεργασιών, την υπονόμευση της επιρροής των «σκληρών» μουλάδων του Ιράν και τελικά την εμπέδωση της ειρήνης.
Ως μουσουλμανική χώρα, η Τουρκία μπορεί να προσφέρει στους Αμερικανούς πολύτιμες υπηρεσίες. Οι δίαυλοι που διατηρεί η τουρκική διπλωματία με τη Συρία και το Ιράν, για παράδειγμα, λειτουργούν σταθεροποιητικά σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι μπορεί να προσφέρει στην περιοχή η υπεροπλία του Ισραήλ. Για να το πούμε με πιο απλά λόγια, οι χώρες αντίπαλοι των ΗΠΑ στην περιοχή (Συρία, Ιράν) έχουν να αντιμετωπίσουν είτε την στρατιωτική μηχανή του Ισραήλ είτε την «πολιτική ηγεμονία» της Αγκυρας.
Για την Ουάσιγκτον καλό και ωφέλιμο θα ήταν προφανώς, η συνύπαρξη και η συνεργασία των δύο (Τουρκίας και Ισραήλ) πόλων ισχύος στην περιοχή. Το μαστίγιο και το καρότο είναι άλλωστε σίγουρη και δοκιμασμένη μέθοδος (και) από τους Αμερικανούς. Φαίνεται, ωστόσο, ότι η αμερικανική ισχύς υποχωρεί και η Ουάσιγκτον δεν είναι πια σε θέση να κρατήσει ταυτόχρονα και το τουρκικό… καρότο και το ισραηλινό… μαστίγιο.
Αυτήν ακριβώς την αμερικανική αδυναμία θα εκμεταλλευτεί η τουρκική κυβέρνηση με αφορμή τη βάρβαρη ισραηλινή αντίδραση κατά των ακτιβιστών για το σπάσιμο του αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας, προκειμένου να πιέσει την αμερικανική κυβέρνηση να «διαλέξει» που θα προσφέρει την εύνοιά της: Στο τουρκικό μουσουλμανικό κράτος- μοντέλο ή στον ισραηλινό χωροφύλακα;
Ανεξάρτητα από το πως και πότε θα διαμορφωθεί η αμερικανική απάντηση στο δίλημμα που διατυπώνεται, ένα είναι σίγουρο: Η επίθεση των Ισραηλινών κατά των ακτιβιστών που επιχείρησαν να σπάσουν το αποκλεισμό της Γάζας, περιγράφει την κλιμάκωση ενός ανταγωνισμού μεταξύ δύο φιλόδοξων δυνάμεων σε μια περιοχή—πυριτιδαποθήκη.
Δημοσίευση σχολίου