Ο Ιωσήφ ο πάγκαλος ήταν δισέγγονο του πατριάρχη Αβραάμ. Τα μεγαλύτερα αδέρφια του τον πούλησαν σκλάβο σε έναν αυλικό του Φαραώ της Αιγύπτου, η γυναίκα του οποίου ζήλεψε την ομορφιά του και του ζήτησε να κοιμηθούν μαζί. Αυτός δέχτηκε, τη στιγμή όμως που πήγαινε να πλαγιάσει μαζί της έφυγε και έτρεξε γυμνός στο δρόμο, για να μην πέσει στην αμαρτία που δεν θα άρεσε στο Θεό του.
Σε μία τυπική σημερινή παρέα, ο Ιωσήφ θα ήταν περίγελος. Μα να χάσει τέτοια ευκαιρία; Αν δεν έφευγε ίσως να κέρδιζε την ελευθερία του, αντ αυτού κέρδισε τη φυλακή! Για να μην πούμε ότι έχασε την ηδονή που θα του προσέφερε η στιγμή! Την κατά κόσμο ανοησία του Ιωσήφ η Εκκλησία την θεώρησε ανδρεία και μας τον παρουσιάζει ως παράδειγμα, αιώνες μετά. Θέλει ανδρεία η αποφυγή της αμαρτίας. Θέλει ανδρεία η ζωή με το νόμο του Ιησού. Ίσως θεωρούμε ότι τέτοια ανδρεία είναι αδύνατη σήμερα· ίσως γιατί οι σαρκικές αμαρτίες είναι τόσο συνηθισμένες πια, που τις κάναμε βίωμά μας, που τις θεωρούμε φύση μας.
Δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτα από μία τέτοια ζωή! Η ηδονή διαρκεί μερικά δευτερόλεπτα, η ψυχή μας θα υπάρχει εις τους αιώνες! Μήπως η Εκκλησία θέλει να στερήσει την ηδονή από τα μέλη της; Μήπως οι Πατέρες μας αποτρέπουν από σαρκικές αμαρτίες για να δικαιολογήσουν τη δική τους αποχή από αυτές; Μήπως όλα αυτά είναι ευσεβισμοί που ανήκουν στο παρελθόν; Όχι! Η Εκκλησία δεν μας αποτρέπει από τις σαρκικές αμαρτίες για κανέναν από τους παραπάνω λόγους, παρά μόνον για να διαφυλάξουμε την ψυχή μας αλώβητη, ακέραια. Για να τιμήσουμε το σώμα μας, για να τιμήσουμε τον μελλοντικό ή τον νυν σύζυγό μας, για να μην υποβάλουμε τον εαυτό μας στις αγωνίες και τις συνέπειες που θα προκύψουν από τις πράξεις μας. Η στιγμή της αμαρτίας είναι πολύ γλυκιά για να μπορέσει να της ξεφύγει κανείς εύκολα. Μην απατόμαστε, όμως, ότι οι πράξεις μας δεν έχουν συνέπειες στη ζωή μας. Η ψυχή και το σώμα είναι άρρηκτα δεμένα και δεν μπορεί να υπάρξει καθαρή ψυχή, καθαρή ζωή χωρίς καθαρό σώμα.
Ποιοι είναι εγγυητές για όλα αυτά; Όχι οι Πατέρες, ούτε ο ίδιος ο Ιησούς! Εγγυητές είναι οι χιλιάδες των νέων που τηρούν την καθαρότητα του σώματός τους και αγωνίζονται για την καθαρότητα της ψυχής τους. Όλοι αυτοί που ζουν την εν Χριστώ ζωή και θεωρούνται μαλθακοί, ανόητοι· μάλλον γιατί αυτοί που τους χαρακτηρίζουν με αυτό τον τρόπο δεν έχουν την ανδρεία να παραδεχθούν ό,τι παραδέχονται οι πρώτοι: την αμαρτωλότητά τους και την ανάγκη να ζήσουν μία ζωή που θα τους τιμά ως ανθρώπους, ως προσωπικότητες, μια ζωή που θα κάνει τον Θεό φίλο, αδελφό και Πατέρα τους.
Ο τρόπος υπάρχει, τον έδειξε ο Ιωσήφ: Φύγε για να σωθείς!
Σε μία τυπική σημερινή παρέα, ο Ιωσήφ θα ήταν περίγελος. Μα να χάσει τέτοια ευκαιρία; Αν δεν έφευγε ίσως να κέρδιζε την ελευθερία του, αντ αυτού κέρδισε τη φυλακή! Για να μην πούμε ότι έχασε την ηδονή που θα του προσέφερε η στιγμή! Την κατά κόσμο ανοησία του Ιωσήφ η Εκκλησία την θεώρησε ανδρεία και μας τον παρουσιάζει ως παράδειγμα, αιώνες μετά. Θέλει ανδρεία η αποφυγή της αμαρτίας. Θέλει ανδρεία η ζωή με το νόμο του Ιησού. Ίσως θεωρούμε ότι τέτοια ανδρεία είναι αδύνατη σήμερα· ίσως γιατί οι σαρκικές αμαρτίες είναι τόσο συνηθισμένες πια, που τις κάναμε βίωμά μας, που τις θεωρούμε φύση μας.
Δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτα από μία τέτοια ζωή! Η ηδονή διαρκεί μερικά δευτερόλεπτα, η ψυχή μας θα υπάρχει εις τους αιώνες! Μήπως η Εκκλησία θέλει να στερήσει την ηδονή από τα μέλη της; Μήπως οι Πατέρες μας αποτρέπουν από σαρκικές αμαρτίες για να δικαιολογήσουν τη δική τους αποχή από αυτές; Μήπως όλα αυτά είναι ευσεβισμοί που ανήκουν στο παρελθόν; Όχι! Η Εκκλησία δεν μας αποτρέπει από τις σαρκικές αμαρτίες για κανέναν από τους παραπάνω λόγους, παρά μόνον για να διαφυλάξουμε την ψυχή μας αλώβητη, ακέραια. Για να τιμήσουμε το σώμα μας, για να τιμήσουμε τον μελλοντικό ή τον νυν σύζυγό μας, για να μην υποβάλουμε τον εαυτό μας στις αγωνίες και τις συνέπειες που θα προκύψουν από τις πράξεις μας. Η στιγμή της αμαρτίας είναι πολύ γλυκιά για να μπορέσει να της ξεφύγει κανείς εύκολα. Μην απατόμαστε, όμως, ότι οι πράξεις μας δεν έχουν συνέπειες στη ζωή μας. Η ψυχή και το σώμα είναι άρρηκτα δεμένα και δεν μπορεί να υπάρξει καθαρή ψυχή, καθαρή ζωή χωρίς καθαρό σώμα.
Ποιοι είναι εγγυητές για όλα αυτά; Όχι οι Πατέρες, ούτε ο ίδιος ο Ιησούς! Εγγυητές είναι οι χιλιάδες των νέων που τηρούν την καθαρότητα του σώματός τους και αγωνίζονται για την καθαρότητα της ψυχής τους. Όλοι αυτοί που ζουν την εν Χριστώ ζωή και θεωρούνται μαλθακοί, ανόητοι· μάλλον γιατί αυτοί που τους χαρακτηρίζουν με αυτό τον τρόπο δεν έχουν την ανδρεία να παραδεχθούν ό,τι παραδέχονται οι πρώτοι: την αμαρτωλότητά τους και την ανάγκη να ζήσουν μία ζωή που θα τους τιμά ως ανθρώπους, ως προσωπικότητες, μια ζωή που θα κάνει τον Θεό φίλο, αδελφό και Πατέρα τους.
Ο τρόπος υπάρχει, τον έδειξε ο Ιωσήφ: Φύγε για να σωθείς!
Δημοσίευση σχολίου