Του Καθηγητή Πανεπιστημίου Πατρών Χρίστο Γούδης
Ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία και εγκαινιάζεται επίσημα το Σάββατο, 20 Ιουνίου 2009, το υπερσύγχρονο πολυμορφικό κτίριο στον χώρο του Συντάγματος Χωροφυλακής Μακρυγιάννη. Το επιβλητικό σε όγκο, αισθητική, και εσωτερική ψυχική έκλαμψη, δομικό θαύμα της σύγχρονης Ελλάδας, βάζει πλέον οριστικά στη θέση τους τα ερείπια του παρελθόντος, και ιδιαίτερα το φτιαγμένο από μαρμάρινους στήλους αναχρονιστικό και εν πολλοίς σπασμένο κουτί, που ακόμα στέκεται στο βράχο της Ακρόπολης, και που μέχρι τώρα παγίδευε τους Νεοέλληνες σε ένα παρελθόν που καταδυνάστευε το μέλλον τους.
Η Ελλάδα εισέρχεται πλέον πλησίστια, όπως η κοφτερή οξυγώνεια πρώρα του κτιρίου μαρτυρεί, στον ωκεανό της προόδου και της μεγαλοπρέπειας του παρόντος. Το κτίριο εγκαινιάζεται, όπως αντιλαμβάνομαι από τις προετοιμασίες, ως εκθεσιακός χώρος προβολής (ή δημοπράτησης;) αρχαιοτήτων, ενώ το εξωτερικό του κέλυφος κατά τις νυκτερινές ώρες, τουλάχιστον κατα την διάρκεια των εγκαινίων, θα λούζεται από μία πανδαισία οπτικο-ακουστικών δρώμενων, εφάμιλλων των κινουμένων σχεδίων μιας σύγχρονης «Ντίσνεϋλαντ», η οποία άλλωστε αντικατοπτρίζει και την κωμική υφή μιας τρέχουσας αριστοφανικής πραγματικότητας........
Δεν γνωρίζω αν σχεδιάζεται η παράδοση του πανέμορφου αυτού αρχιτεκτονήματος στις δυνάμεις μιας επανασυστιώμενης Χροφυλακής, τις ανάγκες της οποίας ως στρατοπαιδευτικός χώρος σίγουρα είναι σχεδιασμένο να εξυπηρετήσει. Πρότασή μου πάντως είναι, λόγω του μεγέθους και της πολυμορφικότητας του ευέλικτου και λεπτεπίλεπτου αυτού οικοδομήματος, να αποτελέσει το υπόδειγμα μιας σύγχρονης πολυπολιτισμικής κοινωνίας, χρησιμοποιούμενο, με κάποιες απαιτούμενες επί πλέον μικροκατασκευές ως χώρος ισλαμικής λατρείας, χειρονομία που πιστεύω ότι θα τύχει καθολικής αποδοχής. Ένας νεόδμητος μιναρές και ένα ελικοδρόμιο, μετά την εκκαθάριση του βράχου της Ακροπόλεως από τα εναπομείναντα ερείπια, θα προσέδιδε ένα σαφές πανισλαμικό χρώμα στο κλεινόν άστυ των Αθηνών, όπου αφίξεις μέσω ελικοπτέρων, πολλών προσκυνητών Σαουδαράβων μεγιστάνων, θα ενίσχυε ενδεχομένως και την οικονομία της χώρας μας, εις το όνομα του Αλλάχ, του φιλεύσπλαχνου και μεγαλοδύναμου («Μπισμιλάχ ιλ ραχμάν ιλ ραχίμ»). Άλλωστε το κυβικό σχήμα του κτιρίου, το καθιστά κατάλληλο για την φιλοξενία του ιερού μετεωρίτη, κατ΄αναλογίαν με το ιερό της Κάαμπα στη Μέκκα, ο οποίος οσονούπω αναμένεται να πέσει από το διάστημα, επί των πεφωτισμένων κεφαλών μας.
Ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία και εγκαινιάζεται επίσημα το Σάββατο, 20 Ιουνίου 2009, το υπερσύγχρονο πολυμορφικό κτίριο στον χώρο του Συντάγματος Χωροφυλακής Μακρυγιάννη. Το επιβλητικό σε όγκο, αισθητική, και εσωτερική ψυχική έκλαμψη, δομικό θαύμα της σύγχρονης Ελλάδας, βάζει πλέον οριστικά στη θέση τους τα ερείπια του παρελθόντος, και ιδιαίτερα το φτιαγμένο από μαρμάρινους στήλους αναχρονιστικό και εν πολλοίς σπασμένο κουτί, που ακόμα στέκεται στο βράχο της Ακρόπολης, και που μέχρι τώρα παγίδευε τους Νεοέλληνες σε ένα παρελθόν που καταδυνάστευε το μέλλον τους.
Η Ελλάδα εισέρχεται πλέον πλησίστια, όπως η κοφτερή οξυγώνεια πρώρα του κτιρίου μαρτυρεί, στον ωκεανό της προόδου και της μεγαλοπρέπειας του παρόντος. Το κτίριο εγκαινιάζεται, όπως αντιλαμβάνομαι από τις προετοιμασίες, ως εκθεσιακός χώρος προβολής (ή δημοπράτησης;) αρχαιοτήτων, ενώ το εξωτερικό του κέλυφος κατά τις νυκτερινές ώρες, τουλάχιστον κατα την διάρκεια των εγκαινίων, θα λούζεται από μία πανδαισία οπτικο-ακουστικών δρώμενων, εφάμιλλων των κινουμένων σχεδίων μιας σύγχρονης «Ντίσνεϋλαντ», η οποία άλλωστε αντικατοπτρίζει και την κωμική υφή μιας τρέχουσας αριστοφανικής πραγματικότητας........
Δεν γνωρίζω αν σχεδιάζεται η παράδοση του πανέμορφου αυτού αρχιτεκτονήματος στις δυνάμεις μιας επανασυστιώμενης Χροφυλακής, τις ανάγκες της οποίας ως στρατοπαιδευτικός χώρος σίγουρα είναι σχεδιασμένο να εξυπηρετήσει. Πρότασή μου πάντως είναι, λόγω του μεγέθους και της πολυμορφικότητας του ευέλικτου και λεπτεπίλεπτου αυτού οικοδομήματος, να αποτελέσει το υπόδειγμα μιας σύγχρονης πολυπολιτισμικής κοινωνίας, χρησιμοποιούμενο, με κάποιες απαιτούμενες επί πλέον μικροκατασκευές ως χώρος ισλαμικής λατρείας, χειρονομία που πιστεύω ότι θα τύχει καθολικής αποδοχής. Ένας νεόδμητος μιναρές και ένα ελικοδρόμιο, μετά την εκκαθάριση του βράχου της Ακροπόλεως από τα εναπομείναντα ερείπια, θα προσέδιδε ένα σαφές πανισλαμικό χρώμα στο κλεινόν άστυ των Αθηνών, όπου αφίξεις μέσω ελικοπτέρων, πολλών προσκυνητών Σαουδαράβων μεγιστάνων, θα ενίσχυε ενδεχομένως και την οικονομία της χώρας μας, εις το όνομα του Αλλάχ, του φιλεύσπλαχνου και μεγαλοδύναμου («Μπισμιλάχ ιλ ραχμάν ιλ ραχίμ»). Άλλωστε το κυβικό σχήμα του κτιρίου, το καθιστά κατάλληλο για την φιλοξενία του ιερού μετεωρίτη, κατ΄αναλογίαν με το ιερό της Κάαμπα στη Μέκκα, ο οποίος οσονούπω αναμένεται να πέσει από το διάστημα, επί των πεφωτισμένων κεφαλών μας.
Δημοσίευση σχολίου