21 Απριλίου αύριο….
Τότε ήμουν μόνο 12 χρόνων παιδί.
Αλλά θυμάμαι καλά σαν σήμερα…
Θυμάμαι τους δικυκλιστές της ΕΣΑ με το όπλο στην πλάτη.
Θυμάμαι τους ψίθυρους με τους οποίους όλοι μίλαγαν τότε.
Θυμάμαι που όταν ήταν δύο παρέα και πλησίαζε τρίτος… ένας έπρεπε να φύγει
Θυμάμαι που ο ένας έδινε κουράγιο στον άλλον λέγοντας
< άμα δεν κάνεις τίποτα δεν έχεις να φοβηθείς κάτι. Εμάς τους απλούς ανθρώπους θα πειράξουν?>
Το πρώτο μούδιασμα.. οι πρώτοι φόβοι για ένα άγνωστο καθεστώς.
Άγνωστο για εμάς τα παιδιά αλλά όχι για τους παλιότερους - η χώρα πέρασε κι άλλες χούντες-
Οι παλιοί μας ήξεραν….
Κι εμείς με τα χρόνια κι με την έρευνα μάθαμε τι σήμαινε στρατιωτικό καθεστώς, τι σήμαινε χούντα των συνταγματαρχών.
Μάθαμε κι γνωρίσαμε την χούντα και τα έργα της......
Θυμάμαι στο πολυτεχνείο που δούλευα σε ένα ξενοδοχείο το βράδυ.
Ένας φίλος από ένα άλλο ξενοδοχείο κοντά στο πολυτεχνείο είχε το τηλέφωνο ανοικτό κι άκουγα τους πυροβολισμούς κι ότι γινόταν στους δρόμους.
Μετά έμαθα τι έγινε…
Από το ραδιόφωνο κρυφά άκουγα την φωνή της συμπατριώτισσας μου που φώναζε
εδω πολυτεχνείο, εδω πολυτεχνείο , που παρακαλούσαν για αίμα για χειρουργικά εργαλεία, για φάρμακα.
Κι κάποιοι τόλμησαν να πουν ότι δεν έγινε τίποτα ότι δεν πέθανε κανείς
Δείτε τε τι ακολουθεί.
Μετά την χούντα των συνταγματαρχών η χούντα του Ιωαννίδη.
20 Ιουλίου 1974 ημέρα Σάββατο.
Εγώ στην ηλικία των 18 ετών πλέον.
Ξυπνώ με εμβατήρια και μια τρομερή ανησυχία παντού.
ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ‘ΟΛΩΝ
Φοβήθηκα ότι κι εμένα με παίρνουν στα όπλα αλλά όχι.
Φεύγει ο πατέρας μου 45 ετών τότε και τον χάνουμε.
Τον έψαχνα σε όλο τον Νομό
Εκεί να δείτε επιστράτευση….
Μέχρι και τα γαϊδούρια επιστράτευσαν… εκατοντάδες γαϊδούρια….
Ετσι θα κέρδιζαν τον πόλεμο οι προδότες του Έθνους…..
Μετά στην μεταπολίτευση άρχισαν σιγά σιγά όλα να ξεκαθαρίζουν …
Πώς να ξεχάσω την τραγική φιγούρα του ήρωα Σπύρου Μουστακλή όταν τον είδα στην τηλεόραση καταβεβλημένο κι ανάπηρο από τα βασανιστήρια του αρχιβασανιστή Σπανού….
Πως μπορώ να ξεχάσω όλους αυτούς που έκαναν αντίσταση ενάντια στην χούντα?
Κάθε λαός προχωρά μέσα από τις μνήμες του και την ιστορία του,
Αρκεί η ιστορία και η μνήμη να γίνεται μάθημα για το μέλλον και να προχωρά μπροστά κι όχι να κάνει βήματα πίσω.
Γιατί μόνο τότε υπάρχει πρόοδος και ευημεία…
Τότε ήμουν μόνο 12 χρόνων παιδί.
Αλλά θυμάμαι καλά σαν σήμερα…
Θυμάμαι τους δικυκλιστές της ΕΣΑ με το όπλο στην πλάτη.
Θυμάμαι τους ψίθυρους με τους οποίους όλοι μίλαγαν τότε.
Θυμάμαι που όταν ήταν δύο παρέα και πλησίαζε τρίτος… ένας έπρεπε να φύγει
Θυμάμαι που ο ένας έδινε κουράγιο στον άλλον λέγοντας
< άμα δεν κάνεις τίποτα δεν έχεις να φοβηθείς κάτι. Εμάς τους απλούς ανθρώπους θα πειράξουν?>
Το πρώτο μούδιασμα.. οι πρώτοι φόβοι για ένα άγνωστο καθεστώς.
Άγνωστο για εμάς τα παιδιά αλλά όχι για τους παλιότερους - η χώρα πέρασε κι άλλες χούντες-
Οι παλιοί μας ήξεραν….
Κι εμείς με τα χρόνια κι με την έρευνα μάθαμε τι σήμαινε στρατιωτικό καθεστώς, τι σήμαινε χούντα των συνταγματαρχών.
Μάθαμε κι γνωρίσαμε την χούντα και τα έργα της......
Θυμάμαι στο πολυτεχνείο που δούλευα σε ένα ξενοδοχείο το βράδυ.
Ένας φίλος από ένα άλλο ξενοδοχείο κοντά στο πολυτεχνείο είχε το τηλέφωνο ανοικτό κι άκουγα τους πυροβολισμούς κι ότι γινόταν στους δρόμους.
Μετά έμαθα τι έγινε…
Από το ραδιόφωνο κρυφά άκουγα την φωνή της συμπατριώτισσας μου που φώναζε
εδω πολυτεχνείο, εδω πολυτεχνείο , που παρακαλούσαν για αίμα για χειρουργικά εργαλεία, για φάρμακα.
Κι κάποιοι τόλμησαν να πουν ότι δεν έγινε τίποτα ότι δεν πέθανε κανείς
Δείτε τε τι ακολουθεί.
Μετά την χούντα των συνταγματαρχών η χούντα του Ιωαννίδη.
20 Ιουλίου 1974 ημέρα Σάββατο.
Εγώ στην ηλικία των 18 ετών πλέον.
Ξυπνώ με εμβατήρια και μια τρομερή ανησυχία παντού.
ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ‘ΟΛΩΝ
Φοβήθηκα ότι κι εμένα με παίρνουν στα όπλα αλλά όχι.
Φεύγει ο πατέρας μου 45 ετών τότε και τον χάνουμε.
Τον έψαχνα σε όλο τον Νομό
Εκεί να δείτε επιστράτευση….
Μέχρι και τα γαϊδούρια επιστράτευσαν… εκατοντάδες γαϊδούρια….
Ετσι θα κέρδιζαν τον πόλεμο οι προδότες του Έθνους…..
Μετά στην μεταπολίτευση άρχισαν σιγά σιγά όλα να ξεκαθαρίζουν …
Πώς να ξεχάσω την τραγική φιγούρα του ήρωα Σπύρου Μουστακλή όταν τον είδα στην τηλεόραση καταβεβλημένο κι ανάπηρο από τα βασανιστήρια του αρχιβασανιστή Σπανού….
Πως μπορώ να ξεχάσω όλους αυτούς που έκαναν αντίσταση ενάντια στην χούντα?
Κάθε λαός προχωρά μέσα από τις μνήμες του και την ιστορία του,
Αρκεί η ιστορία και η μνήμη να γίνεται μάθημα για το μέλλον και να προχωρά μπροστά κι όχι να κάνει βήματα πίσω.
Γιατί μόνο τότε υπάρχει πρόοδος και ευημεία…
Δημοσίευση σχολίου