Τον ναυτικό αποκλεισμό βραχονησίδας ως ένα από τα πιθανά σενάρια τα οποία απασχολούν το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ανέφερε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας κατά την πρόσφατη παρουσία του στο Γενικό Συμβούλιο του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ). Μάλιστα ανακοίνωσε ότι πλέον η εγχώρια καινοτομία έχει δώσει λύσεις για την αντιμετώπιση ενός τέτοιου σεναρίου.
Όπως εξήγησε, οι φρουρές των βραχονησίδων (προφανώς αν και δεν αναφέρθηκε περιλαμβάνει και τις μικρονήσους) θα αποκτήσουν αυτάρκεια πόσιμου νερού με την εγκατάσταση συστημάτων αφαλάτωσης και αυτάρκεια τροφής με τη χρήση θωρακισμένων τυποποιημένων εμπορευματοκιβωτίων (κοντέινερ), που θα «ενταφιαστούν» για προστασία από τα εχθρικά πλήγματα, εντός των οποίων με κατάλληλο φωτισμό θα καλλιεργούνται φυλλώδη λαχανικά (σημείωση 1). Με αυτό τον τρόπο δεν θα αναγκαστούν να αποχωρήσουν οι φρουρές σε περίπτωση ναυτικού αποκλεισμού από τους Τούρκους, μας ενημέρωσαν οι πηγές μας ότι δήλωσε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας.
Άραγε εκτός της συστηματικής καλλιέργειας του επικοινωνιακού αφηγήματος με το οποίο επενδύει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας τις πολιτικές – κομματικές φιλοδοξίες του, αντιλαμβάνεται ότι τέτοιου είδους αναφορές είναι αποσταθεροποιητικές και μπορούν να έχουν το αντίθετο ακριβώς αποτέλεσμα από την πρόθεση του; Για να το θέσουμε παραστατικά, στην περίπτωση που οι Τούρκοι προχωρήσουν σε ναυτικό αποκλεισμό βραχονησίδας όπου βρίσκεται -ή δεν βρίσκεται- εγκατεστημένη φρουρά, ο υπουργός υπονοεί ότι η ελληνική αντίδραση δεν θα είναι ΑΜΕΣΗ και δυναμική για την άρση του ναυτικού αποκλεισμού;
Επειδή δηλαδή η φρουρά της βραχονησίδας / μικρονήσου θα διαθέτει απόθεμα πόσιμου ύδατος και τροφίμων, υπονοεί ότι έμπρακτα, για κάποιο χρονικό διάστημα, θα αποδεχθούμε τον ναυτικό αποκλεισμό; Και εάν ναι, για πόσο χρόνο; Όσο απαιτηθεί για να εκδηλωθεί παρέμβαση των εντός και εκτός εισαγωγικών «φίλων» / «εταίρων» / «συμμάχων» / «επιδιαιτητών»;
Μήπως παραιτούμεθα προκαταβολικά του δικαιώματος χρήσης στρατιωτικής ισχύος για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των ζωτικών συμφερόντων της χώρας και θα επιδιώξουμε την άρση του ναυτικού αποκλεισμού αποκλειστικά δια της διπλωματικής οδού; Και εφόσον δεν υπάρχει φρουρά, εάν δηλαδή πρόκειται για μη φυλασσόμενη βραχονησίδα ή μικρόνησο, θα ισχύσει το ίδιο;
Άραγε από το «όποιος πατήσει τα ποδάρια του πάνω [σε ελληνικό έδαφος] πρώτα θα τον κάψουμε και μετά θα πάμε να δούμε ποιος ήτανε» του πρώην Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας (Α/ΓΕΕΘΑ) στρατηγού ε.α. Κωνσταντίνου Φλώρου κατά την πρώτη τετραετία της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, έχουμε αθόρυβα μεταβεί κατά τη δεύτερη τετραετία στην αποδοχή της πολιορκίας; Διότι ο ναυτικός αποκλεισμός μίας βραχονησίδας ή μικρονήσου ισοδυναμεί με πολιορκία.
Άραγε το δόγμα της άμεσης αντίδρασης που άρχισε να υλοποιείται το 1997 με τη συγκρότηση της Ζ’ Μοίρας Αμφιβίων Καταδρομών (Ζ’ ΜΑΚ), και στην πορεία των ετών εξελίχθηκε στην Ενδιάμεση Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης (ΕΔΤΑ) το 2005 επί αρχηγίας στο ΓΕΕΘΑ του ναυάρχου ε.α. Παναγιώτη Χηνοφώτη, στη Δύναμη «Δ» και τις διαδοχικές ασκήσεις «Πυρπολητής» επί αρχηγίας στο ΓΕΕΘΑ του αείμνηστου στρατηγού ε.α. Μιχαήλ Κωσταράκου και μέχρι σήμερα, εγκαταλείπεται όπως έχει εγκαταλειφθεί και το δόγμα του «ισοδύναμου τετελεσμένου»;
Μήπως έχουμε αθόρυβα επαναφέρει το δόγμα της «σημειακής κρίσης» και μάλιστα με σημαντικές εκπτώσεις σε σχέση με την υπουργική θητεία Βενιζέλου;
Γίνεται αντιληπτό ότι ακόμα και η αναφορά που μπορεί να ερμηνευθεί ότι αφήνει έστω και ελάχιστο περιθώριο για ΜΗ άμεση ΔΥΝΑΜΙΚΗ αντίδραση στην περίπτωση ναυτικού αποκλεισμού φυλασσόμενης ή μη βραχονησίδας / μικρονήσου μπορεί να λειτουργήσει ως θρυαλλίδα μείζονος ελληνοτουρκικής κρίσης; Ότι δηλαδή η πιθανότητα αποδοχής στην πράξη του ναυτικού αποκλεισμού ως τετελεσμένου, όπως και της άμεσης συνεπείας αυτού, της διαδικασίας «γκριζαρίσματος» της μικρονήσου / βραχονησίδας και της περί αυτής θαλάσσιας περιοχής, μπορεί να εκτιμηθεί από την Άγκυρα ως τόσο ισχυρή που θα καθιστά την πρόκληση κρίσης ελκυστική;
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Όπως εξήγησε, οι φρουρές των βραχονησίδων (προφανώς αν και δεν αναφέρθηκε περιλαμβάνει και τις μικρονήσους) θα αποκτήσουν αυτάρκεια πόσιμου νερού με την εγκατάσταση συστημάτων αφαλάτωσης και αυτάρκεια τροφής με τη χρήση θωρακισμένων τυποποιημένων εμπορευματοκιβωτίων (κοντέινερ), που θα «ενταφιαστούν» για προστασία από τα εχθρικά πλήγματα, εντός των οποίων με κατάλληλο φωτισμό θα καλλιεργούνται φυλλώδη λαχανικά (σημείωση 1). Με αυτό τον τρόπο δεν θα αναγκαστούν να αποχωρήσουν οι φρουρές σε περίπτωση ναυτικού αποκλεισμού από τους Τούρκους, μας ενημέρωσαν οι πηγές μας ότι δήλωσε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας.
Άραγε εκτός της συστηματικής καλλιέργειας του επικοινωνιακού αφηγήματος με το οποίο επενδύει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας τις πολιτικές – κομματικές φιλοδοξίες του, αντιλαμβάνεται ότι τέτοιου είδους αναφορές είναι αποσταθεροποιητικές και μπορούν να έχουν το αντίθετο ακριβώς αποτέλεσμα από την πρόθεση του; Για να το θέσουμε παραστατικά, στην περίπτωση που οι Τούρκοι προχωρήσουν σε ναυτικό αποκλεισμό βραχονησίδας όπου βρίσκεται -ή δεν βρίσκεται- εγκατεστημένη φρουρά, ο υπουργός υπονοεί ότι η ελληνική αντίδραση δεν θα είναι ΑΜΕΣΗ και δυναμική για την άρση του ναυτικού αποκλεισμού;
Επειδή δηλαδή η φρουρά της βραχονησίδας / μικρονήσου θα διαθέτει απόθεμα πόσιμου ύδατος και τροφίμων, υπονοεί ότι έμπρακτα, για κάποιο χρονικό διάστημα, θα αποδεχθούμε τον ναυτικό αποκλεισμό; Και εάν ναι, για πόσο χρόνο; Όσο απαιτηθεί για να εκδηλωθεί παρέμβαση των εντός και εκτός εισαγωγικών «φίλων» / «εταίρων» / «συμμάχων» / «επιδιαιτητών»;
Μήπως παραιτούμεθα προκαταβολικά του δικαιώματος χρήσης στρατιωτικής ισχύος για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των ζωτικών συμφερόντων της χώρας και θα επιδιώξουμε την άρση του ναυτικού αποκλεισμού αποκλειστικά δια της διπλωματικής οδού; Και εφόσον δεν υπάρχει φρουρά, εάν δηλαδή πρόκειται για μη φυλασσόμενη βραχονησίδα ή μικρόνησο, θα ισχύσει το ίδιο;
Άραγε από το «όποιος πατήσει τα ποδάρια του πάνω [σε ελληνικό έδαφος] πρώτα θα τον κάψουμε και μετά θα πάμε να δούμε ποιος ήτανε» του πρώην Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας (Α/ΓΕΕΘΑ) στρατηγού ε.α. Κωνσταντίνου Φλώρου κατά την πρώτη τετραετία της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, έχουμε αθόρυβα μεταβεί κατά τη δεύτερη τετραετία στην αποδοχή της πολιορκίας; Διότι ο ναυτικός αποκλεισμός μίας βραχονησίδας ή μικρονήσου ισοδυναμεί με πολιορκία.
Άραγε το δόγμα της άμεσης αντίδρασης που άρχισε να υλοποιείται το 1997 με τη συγκρότηση της Ζ’ Μοίρας Αμφιβίων Καταδρομών (Ζ’ ΜΑΚ), και στην πορεία των ετών εξελίχθηκε στην Ενδιάμεση Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης (ΕΔΤΑ) το 2005 επί αρχηγίας στο ΓΕΕΘΑ του ναυάρχου ε.α. Παναγιώτη Χηνοφώτη, στη Δύναμη «Δ» και τις διαδοχικές ασκήσεις «Πυρπολητής» επί αρχηγίας στο ΓΕΕΘΑ του αείμνηστου στρατηγού ε.α. Μιχαήλ Κωσταράκου και μέχρι σήμερα, εγκαταλείπεται όπως έχει εγκαταλειφθεί και το δόγμα του «ισοδύναμου τετελεσμένου»;
Μήπως έχουμε αθόρυβα επαναφέρει το δόγμα της «σημειακής κρίσης» και μάλιστα με σημαντικές εκπτώσεις σε σχέση με την υπουργική θητεία Βενιζέλου;
Γίνεται αντιληπτό ότι ακόμα και η αναφορά που μπορεί να ερμηνευθεί ότι αφήνει έστω και ελάχιστο περιθώριο για ΜΗ άμεση ΔΥΝΑΜΙΚΗ αντίδραση στην περίπτωση ναυτικού αποκλεισμού φυλασσόμενης ή μη βραχονησίδας / μικρονήσου μπορεί να λειτουργήσει ως θρυαλλίδα μείζονος ελληνοτουρκικής κρίσης; Ότι δηλαδή η πιθανότητα αποδοχής στην πράξη του ναυτικού αποκλεισμού ως τετελεσμένου, όπως και της άμεσης συνεπείας αυτού, της διαδικασίας «γκριζαρίσματος» της μικρονήσου / βραχονησίδας και της περί αυτής θαλάσσιας περιοχής, μπορεί να εκτιμηθεί από την Άγκυρα ως τόσο ισχυρή που θα καθιστά την πρόκληση κρίσης ελκυστική;
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου