Του Σωτήρη Σιδέρη
Περίπου 40 στελέχη του φιλοναζιστικού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία, του AfD, έχουν προσκληθεί το Δεκέμβριο στην Ουάσιγκτον, με πρωτοβουλία μιας ομάδας Ρεπουμπλικανών της Βουλής των Αντιπροσώπων. Ταυτόχρονα όμως οξύνεται η ρητορική υπέρ του νεοναζιστικού κόμματος και η ευθεία ανάμειξη στην πολιτική ζωή της Γερμανίας και πολλών άλλων χωρών από την Ευρώπη μέχρι την Λατινική Αμερική. Αλλά δεν είναι το μόνο πρόβλημα. Το περιβάλλον του Τραμπ έχει συστηματικές επαφές και δείχνει δημόσια την προτίμησή του σε ακροδεξιές κυβερνήσεις όπως της Μελόνι στην Ιταλία, του Όρμπαν στην Ουγγαρία και άλλων, αλλά και σε ακροδεξιά κόμματα, συχνά επιδεικνύοντας αδιαφορία για τους δημοκρατικούς θεσμούς και κανόνες.
Μια σαφής κινητικότητα προς την κατεύθυνση εκφασισμού και των ΗΠΑ και της Ευρώπης, όπως ονειρεύεται ο Στηβ Μπάνον, έχει εδραιωθεί στον Λευκό Οίκο. Στην Αθήνα οργιάζουν τα σενάρια και οι πληροφορίες που δύσκολα επιβεβαιώνονται προς το παρόν, ότι η Κίμπερλι Γκιλφόϊλ θα αναμειχθεί ενεργά στην πολιτική ζωή της Ελλάδας με στόχευση την ενίσχυση της ακροδεξιάς. Αυτά , σε συνδυασμό με την δημόσια θέση της ότι η Κίνα πρέπει να φύγει από την Ελλάδα, αναμένεται να προκαλέσουν σεισμό στην πολιτική ζωή της χώρας και στις διεθνείς σχέσεις της.
Προς κρίση με την Κίνα;
Η Ελλάδα με προσωπική ευθύνη του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει συρθεί κυριολεκτικά στις αποφάσεις της ΕΕ και των ΗΠΑ για την συγκρότηση αντιρωσικού μετώπου και συμμετέχει ενεργά σε όλα τα μέτωπα. Στις κυρώσεις που έχουν κόστος για την ελληνική οικονομία και κυρίως για τους παραγωγούς. Στην μεταφορά οπλικών συστημάτων, με κάποιο στοιχειώδες τίμημα ή και δωρεάν. Στην εξοπλιστική φρενίτιδα που στοιχίζει δις ευρώ στην Ελλάδα. Στην πλήρη ανατροπή της ενεργειακής πολιτικής υπέρ των ΗΠΑ. Αλλά υπάρχει και μια ακόμη παράμετρος. Η Ελλάδα δεν έχει πλέον ουσιαστικές διπλωματικές σχέσεις με την Ρωσία , κάτι που σαφώς έχει ήδη συνέπειες στο Κυπριακό, προφανώς αργότερα και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις , δεδομένης της ρωσικής επιρροής και στον ΟΗΕ και λόγω των στενών σχέσεων με την Άγκυρα.
Περίπου 40 στελέχη του φιλοναζιστικού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία, του AfD, έχουν προσκληθεί το Δεκέμβριο στην Ουάσιγκτον, με πρωτοβουλία μιας ομάδας Ρεπουμπλικανών της Βουλής των Αντιπροσώπων. Ταυτόχρονα όμως οξύνεται η ρητορική υπέρ του νεοναζιστικού κόμματος και η ευθεία ανάμειξη στην πολιτική ζωή της Γερμανίας και πολλών άλλων χωρών από την Ευρώπη μέχρι την Λατινική Αμερική. Αλλά δεν είναι το μόνο πρόβλημα. Το περιβάλλον του Τραμπ έχει συστηματικές επαφές και δείχνει δημόσια την προτίμησή του σε ακροδεξιές κυβερνήσεις όπως της Μελόνι στην Ιταλία, του Όρμπαν στην Ουγγαρία και άλλων, αλλά και σε ακροδεξιά κόμματα, συχνά επιδεικνύοντας αδιαφορία για τους δημοκρατικούς θεσμούς και κανόνες.
Μια σαφής κινητικότητα προς την κατεύθυνση εκφασισμού και των ΗΠΑ και της Ευρώπης, όπως ονειρεύεται ο Στηβ Μπάνον, έχει εδραιωθεί στον Λευκό Οίκο. Στην Αθήνα οργιάζουν τα σενάρια και οι πληροφορίες που δύσκολα επιβεβαιώνονται προς το παρόν, ότι η Κίμπερλι Γκιλφόϊλ θα αναμειχθεί ενεργά στην πολιτική ζωή της Ελλάδας με στόχευση την ενίσχυση της ακροδεξιάς. Αυτά , σε συνδυασμό με την δημόσια θέση της ότι η Κίνα πρέπει να φύγει από την Ελλάδα, αναμένεται να προκαλέσουν σεισμό στην πολιτική ζωή της χώρας και στις διεθνείς σχέσεις της.
Προς κρίση με την Κίνα;
Η Ελλάδα με προσωπική ευθύνη του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει συρθεί κυριολεκτικά στις αποφάσεις της ΕΕ και των ΗΠΑ για την συγκρότηση αντιρωσικού μετώπου και συμμετέχει ενεργά σε όλα τα μέτωπα. Στις κυρώσεις που έχουν κόστος για την ελληνική οικονομία και κυρίως για τους παραγωγούς. Στην μεταφορά οπλικών συστημάτων, με κάποιο στοιχειώδες τίμημα ή και δωρεάν. Στην εξοπλιστική φρενίτιδα που στοιχίζει δις ευρώ στην Ελλάδα. Στην πλήρη ανατροπή της ενεργειακής πολιτικής υπέρ των ΗΠΑ. Αλλά υπάρχει και μια ακόμη παράμετρος. Η Ελλάδα δεν έχει πλέον ουσιαστικές διπλωματικές σχέσεις με την Ρωσία , κάτι που σαφώς έχει ήδη συνέπειες στο Κυπριακό, προφανώς αργότερα και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις , δεδομένης της ρωσικής επιρροής και στον ΟΗΕ και λόγω των στενών σχέσεων με την Άγκυρα.
Τώρα ο Μητσοτάκης ανοίγει και άλλο μέτωπο , αυτή τη φορά με την Κίνα. Που δεν αστειεύεται σε ότι αφορά τον σεβασμό στις συμφωνίες που υπογράφει και το απέδειξε και έναντι του Τραμπ.
Στην Ελλάδα τα πράγματα χειροτερεύουν ήδη , καθώς η Κίμπερλι Γκιλφόϊλ θέλει να φύγει η Κίνα από την Ελλάδα, επιδεικνύοντας πρωτοφανή αδιαφορία για το γεγονός ότι η COSCO έχει το λιμάνι του Πειραιά μετά από διαγωνισμό και ότι ο νόμος έχει ψηφιστεί από τη βουλή των Ελλήνων. Πως θα πεταχθεί έξω η Κίνα, χωρίς να προκληθεί σοβαρή κρίση στις ελληνοκινεζικές σχέσεις;
Η πρωτοφανής, όσο και πρωτόγονη πολιτικά συμπεριφορά του Ντόναλντ Τραμπ προς κυβερνήσεις, προσωπικότητες, κόμματα και ηγέτες, όσο και η αδιαφορία του για το διεθνές δίκαιο και τη μη ανάμειξη στα εσωτερικά άλλων χωρών, προκαλεί ήδη σοκ στην Ευρώπη. Από τη μια η ΕΕ, προσπαθεί να επιβιώσει μέσα από μια φρενίτιδα εξοπλισμών και μια ψυχροπολεμική ρητορική κατά της Ρωσίας και από την άλλη, οι ακροδεξιές δυνάμεις συντονίζονται και απειλούν τη δημοκρατία και το θεσμικό οικοδόμημα που εγκαθιδρύθηκε μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ειδικότερα για το λιμάνι του Πειραιά η αμερικανίδα πρέσβειρα δήλωσε μεταξύ άλλων ότι είναι ατυχής η ιδιοκτησία του λιμανιού από την COSCO, «αλλά νομίζω πως υπάρχουν τρόποι να το χειριστούμε, να βρεθεί λύση. Επιδιώκοντας την αύξηση των δυνατοτήτων σε άλλες περιοχές, και ίσως κάποια μέρα ο Πειραιάς βγει προς πώληση».
Επιστροφή σε σκοτεινές εποχές….
Πρόκειται για μια συμπεριφορά που εξευτελίζει την ελληνική κυβέρνηση, το κοινοβούλιο και το δημοκρατικό θεσμικό οικοδόμημα της χώρας. Και όμως επικρατεί απόλυτη σιωπή. Ούτε η κυβέρνηση, ούτε ο πρόεδρος της βουλής, ούτε τα πολιτικά κόμματα αντέδρασαν . Οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις οπισθοδρομούν σε ένα παρελθόν που όλοι στην Ελλάδα θέλουν να ξεχάσουν. Αν στόχος των ΗΠΑ είναι να επιστρέψουν οι διμερείς σχέσεις στο σκοτεινό σκηνικό που δημιουργήθηκε μετά τον εμφύλιο στην Ελλάδα, είναι βέβαιο ότι η κρίση στη χώρα μας, πολιτική και κοινωνική θα πάρει δραματικές διαστάσεις.
Το επόμενο διάστημα αναμένεται στην Αθήνα ο ΥΠΕΞ Μάρκο Ρούμπιο , που κατά τις εκτιμήσεις διπλωματών στόχο έχει να εδραιώσει την πλήρη υποταγή του θεσμικού οικοδομήματος της Ελλάδας στα σχέδια των ΗΠΑ, πολιτικά , οικονομικά και ιδεολογικά.
Η στήριξη όλων των ακροδεξιών, ακόμη και φιλοναζιστικών δυνάμεων είναι απειλή , όχι μόνο για τη Δημοκρατία , αλλά και για την ειρήνη στον κόσμο και για την κοινωνική ομαλότητα. Γιατί προφανώς θα οργανωθούν αντιδράσεις . Η Αριστερά και οι οπαδοί της Δημοκρατίας δεν θα παραδοθούν αμαχητί και θα αντισταθούν σε αυτά τα σχέδια.
Είναι κατά συνέπεια, πολύ κρίσιμη για το μέλλον της Ελλάδας , η σχέση με τις ΗΠΑ. Όχι πλέον σε επίπεδο συμμάχων, αλλά ως προς τον ρόλο των Τραμπικών στην εσωτερική πολιτική ζωή της Ελλάδας, για την οποία δεν επιδεικνύουν τον παραμικρό σεβασμό. Ακόμη και αν θέλουν να ξεφορτωθούν τον Μητσοτάκη για να στηρίξουν κάποιον ακροδεξιό, δεν πρέπει να τους επιτραπεί. Η ανατροπή ή όχι του Μητσοτάκη είναι υπόθεση του ελληνικού λαού και μόνο.
Σε άλλη δήλωσή της, μετά την υπογραφή των συμφωνιών για την ενέργεια, η Γκιλφόϊλ είπε:
«Έχουμε αποτελέσματα. Δεν είναι συμβολικές συμφωνίες. Εστιάζουμε στα θέματα που είναι σημαντικά ώστε η Ελλάδα να αποκτήσει κυριαρχία στην ενέργεια και να υπάρξουν διμερείς σχέσεις. Οπότε θα έλεγα δέστε τις ζώνες σας γιατί τώρα απογειωνόμαστε».
Το γεγονός όμως ότι η νέα πρέσβειρα δεν έχει πει λέξη για τα μείζονα ζητήματα που αφορούν την Ελλάδα , τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό, προκαλεί εύλογο προβληματισμό. Προφανώς η σιωπή δεν είναι τυχαία. Ούτε η δική της σιωπή, ούτε των ΗΠΑ γενικότερα. Και αυτό είναι ανησυχητικό.
Η ακροδεξιά και η ενότητα της Αριστεράς
Συνοψίζοντας την κινητικότητα των ΗΠΑ στην Ελλάδα, παρατηρούμε ήδη μια υπόγεια προς το παρόν προσπάθεια της Γκιλφόιλ να υποτάξει τους μεγαλύτερους Έλληνες επιχειρηματίες στα σχέδια των ΗΠΑ. Εκτός από τους εφοπλιστές που θα μεταφέρουν το LNG, έχει συναντηθεί και έχει φωτογραφηθεί με πολλούς επιχειρηματίες που έχουν και τα ΜΜΕ και διαθέτουν επιρροή στην πολιτική ζωή της χώρας. Ταυτόχρονα στο σχέδιο για τον εκφασισμό της Ευρώπης με την στήριξη των πιο ακραίων και αντιδημοκρατικών κομμάτων είναι σίγουρο ότι θα ενταχθεί και η Ελλάδα, κάτι που θα φανεί σύντομα.
Ο φόβος να προκληθεί πολιτική ανωμαλία και να αποσταθεροποιηθεί η χώρα είναι υπαρκτός. Η ιστορία της χώρας “καίει” ακόμη. Υπό αυτή την έννοια η ενότητα της Αριστεράς είναι κάτι από παραπάνω αναγκαία. Όχι μόνο πολιτικά αναγκαία, αλλά και εθνικά...
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου