Δεν είναι μόνο η υπόθεση πώλησης 40 μαχητικών Eurofighter στην Τουρκία, θέμα στο οποίο η κυβέρνηση Μητσοτάκη έδωσε μια μάχη για τις εντυπώσεις, εκ των προτέρων χαμένη. Το μείζον είναι ότι στην ΕΕ κυριαρχούν νέες τάσεις και προσανατολισμοί που αποσκοπούν στην γενικότερη αναβάθμιση των σχέσεων με την Τουρκία, τόσο σε συλλογικό επίπεδο , δηλαδή ΕΕ -Τουρκίας, όσο και σε διμερές επίπεδο . Ένα μάθημα διπλωματίας, για το πως οικοδομούνται οι συμμαχίες , έδωσε στην Αθήνα η επίσκεψη του Γερμανού ΥΠΕΞ Γιοχάν Βάντεφουλ στην Άγκυρα και οι δηλώσεις που έκανε με τον Τούρκο ομόλογό του Χακάν Φιντάν.
Πρόκειται για μια ηχηρή αδιαφορία έναντι των ενστάσεων που θέτει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως προς την συμμετοχή της Άγκυρας στο μηχανισμό SAFE, αλλά όχι μόνο. Οι δύο ΥΠΕΞ ξεδίπλωσαν ένα στρατηγικό σχέδιο συνεργασίας και αλληλοϋποστήριξης σε όλα τα μέτωπα. Η επίθεση του Φιντάν κατά της Ελλάδας, ενώπιον του Γερμανού ΥΠΕΞ για ένα θέμα της ΕΕ, όπως το SAFE,έπρεπε να προκαλέσει την οργισμένη αντίδραση της Αθήνας. Αλλά, σιωπή...
“Σχέσεις θησαυρός”
Αναφερόμενος στο ζήτημα της συμμετοχής της Τουρκίας στο SAFE, ο Φιντάν κάλεσε την ΕΕ, «να αφήσει στην άκρη την προκατειλημμένη της στάση, που είναι εγκλωβισμένη στους στενόμυαλους πολιτικούς υπολογισμούς κάποιων μελών της». Και αντί ο Βάντεφουλ να απαντήσει ως όφειλε ότι η ΕΕ αποφασίζει με δικά της κριτήρια και όχι με τουρκικά , όχι μόνο εξήρε την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, αλλά και τον γενικότερο γεωπολιτικό της ρόλο, αφού την στήριξε απόλυτα για την στάση της από το SAFE, που είναι θέμα της ΕΕ και δεν αποφασίζει μόνη της η Γερμανία, το ουκρανικό και τη Μαύρη Θάλασσα, μέχρι τη Συρία, τη Γάζα, ενώ μίλησε σχεδόν θριαμβευτικά για τις διμερές σχέσεις λέγοντας:
«υπάρχει ένας ισχυρός και βαθύς δεσμός μεταξύ Γερμανίας και Τουρκίας. Πρόκειται για άρρηκτους ανθρώπινους δεσμούς μεταξύ των δύο χωρών. Οι άρρηκτοι ανθρώπινοι δεσμοί μας αποτελούν πολύτιμο θησαυρό. Μας ενθαρρύνουν να εντείνουμε τις πολιτικές μας σχέσεις».
Ο Φιντάν , κατά την πάγια τουρκική αντίληψη περί διπλωματίας, δεν αρκείται στα ωραία λόγια και τους επαίνους. Γιατί βρίσκει την ευκαιρία να προσποιηθεί ότι έχει παράπονα για να κερδίζει πάντα κάτι παραπάνω. Είπε ο Φιντάν:
«Η Τουρκία εισπνέει τον ίδιο αέρα με τις χώρες της Ευρώπης – βρισκόμαστε στην ίδια περιοχή. Μπορεί να έχουμε στοιχεία που κοιτάζουν προς διαφορετικές κατευθύνσεις, αλλά μια συμμαχία που θα δημιουργήσουμε στην Ευρώπη, ένας πόλος έλξης που θα διαμορφώσουμε μαζί, θα μας κάνει να εξαρτόμαστε λιγότερο από τον υπόλοιπο κόσμο. Αν δεν ενωθούμε, Ευρώπη και Τουρκία θα συνεχίσουν να πορεύονται με τις δικές τους εξαρτήσεις· αν όμως ενωθούν, μπορούν να δημιουργήσουν μια υπερδύναμη».
Και υπερθεμάτισε ο Γιοχάν Βάντεφουλ, ο οποίος, αφού χαρακτήρισε την Τουρκία «αξιόπιστο και σημαντικό σύμμαχο του ΝΑΤΟ», πρόσθεσε:
“είναι φυσικό οι αμυντικές μας βιομηχανίες να συνεργάζονται στενά.. Με ποιον άλλον θα έπρεπε να συνεργαζόμαστε, αν όχι με τους εταίρους μας στο ΝΑΤΟ;» ανέφερε, προσθέτοντας ότι κάθε κράτος μπορεί να λαμβάνει ανεξάρτητες αποφάσεις, με βάση την τιμή και την ποιότητα των εξοπλιστικών του επιλογών. «Από την οπτική της Γερμανίας δεν υπάρχει κανένας περιορισμός σε αυτό».
Οι ηχηρές ήττες
Να σημειωθεί πως λίγο πολύ, το ίδιο κλίμα κυριαρχεί στις σχέσεις της Τουρκίας με όλες τις χώρες της ΕΕ. Ο Έλληνας πρωθυπουργός , παρά την δεδομένη στάση του, δεν έχει διαπραγματευθεί ποτέ οφέλη για τη χώρα. Κάθε φορά που γίνονται διεργασίες για κάποια πολιτική, είτε στην Ουκρανία, είτε στη Μέση Ανατολή, είτε σε διάφορα σχέδια όπως το SAFE, τρέχει πρώτος να ενσωματωθεί και στην συνέχεια εμφανίζεται ως δήθεν εισηγητής. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι η Αθήνα δεν έχει καταφέρει, ούτε καν έχει προσπαθήσει ιδιαίτερα να καταστήσει τις ελληνικές θέσεις και θέσεις της ΕΕ. Δέχεται συνεχώς ήττες, τις οποίες παρουσίασε ως νίκες στη βουλή.
Στο θέμα του ηλεκτρικού καλωδίου στο οποίο συμμετέχει και χρηματοδοτεί η ΕΕ, δεν υπήρξε ποτέ μια ουσιαστική πολιτική παρέμβαση , ούτε συλλογικά από τις Βρυξέλλες, ούτε διμερώς από τα μεγάλα κράτη -μέλη.
Στο θέμα του SAFE, η Ελλάδα είναι απομονωμένη και δίνει και πάλι μάχη οπισθοφυλακής.
Στην αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας δεν υπήρξε ποτέ καμία απάντηση, ούτε η Ελλάδα διαπραγματεύθηκε κυρώσεις κατά της Τουρκίας.
Στο παράνομο θαλάσσιο πάρκο της Τουρκίας δεν υπήρξε καμία κινητοποίηση.
Γενικότερα ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι μια διπλωματική σκιά που αδυνατεί να γίνει διεκδικητικός και απαιτητικός , με συνέπεια η Ελλάδα να υποχωρεί διαρκώς στην διεθνή σκηνή και να έχει περιχαρακωθεί από την Τουρκία και στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Από λόγια του αέρα όμως…
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου