Σπύρος Σουρμελίδης
Το αμεσο κέρδος είναι οτι δυο εκατομμυρια παλαιστίνιοι θα πάψουν να ζουν υπο το κράτος των βομβαρδισμών και των όπλων, θα σταματήσει το καθεστώς πείνας και εθνοκάθαρσης. Και συγχρόνως οι τελευταίοι 20 ζωντανοί ισραηλινοί όμηροι της Χαμάς, θα επιστρέψουν στα σπίτια τους, οπως και 2000 παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι. . Τα επόμενα βήματα είναι αδιευκρίνιστα και συγχρόνως κρίσιμα για να υπάρξει μια κάποια ειρήνη, οπως ο αμερικανός Πρόεδρος σχεδιάζει και οι παλαιστίνιοι αποδέχθηκαν. Είναι σαφές ότι μόνο οι αμερικανοί θα μπορούσαν να υποχρεώσουν το Ισραήλ να προχωρήσει σε κάποιο συμβιβασμό. Και αυτό έγινε, αφού ούτε ο Λευκός Οίκος μπορούσε πλέον να σηκώσει το βάρος του αιματος. Το κόστος σε ολα τα επίπεδα μεγάλωνε επικίνδυνα και ο γενοκτόνος δρόμος του Νετανιάχου είναι αδιέξοδος .
Ο Ντόναλντ Τραμπ πέτυχε να είναι ο ειρηνοποιός, μετά απο ένα μακελειό που έχει εξαντλήσει για διαφορετικούς λόγους και τις δύο πλευρές. Το κόστος για τον παλαιστινιακό λαό είναι τεράστιο.
Το σχέδιο Τραμπ φτιάχνει ενα Προτεκτοράτο στην Γάζα και αφήνει το καθεστώς απαρτχάιντ στην δυτική όχθη. Το σχέδιο εμφανίστηκε την ώρα που σημαντικά ευρωπαϊκά κράτη (εστω με μεγάλη καθυστέρηση) αρχισαν τις αναγνωρίσεις του Παλαιστινιακού Κράτους.
Το σχέδιο Τραμπ, εβγαλε απο την συζήτηση προς ωρας, το παλαιστινιακο κράτος και τον ρόλο της παλαιστινιακής αρχής. Ηρθε επίσης σε μια στιγμή που η παγκόσμια κοινή γνώμη καταφέρεται εντονότερα κατα του Ισραήλ. Μέσα στις ΗΠΑ και μεταξύ των οπαδών του Τραμπ η πλειοψηφία ηταν ηδη κατα του Ισραήλ.
Το κόστος του πολέμου αυξάνεται, η οικονομία το Ισραήλ δεν αντέχει, παρα το γεγονός οτι διαθέτει υπεροπλία. Το κόστος για τις ΗΠΑ ηταν αμεσα 21,7 δις δολάρια (2022-2025) και επιπλέον δεκάδες δις δολάρια τα οποία υποτίθεται θα πληρώσει στην συνέχεια το Ισραήλ για αγορά όπλων και υπηρεσιών.
Το συνολικό κόστος στην διετία για όλες τις συρράξεις (Γαζα, Λίβανος, Ιράν, Υεμένη) για τις ΓΠΑ φτάνει ατ 33 δισ δολάρια. Την ώρα που δισεκατομμυρια δολάρια κοστίζει η Ουκρανία.
Η κυβέρνηση του Νετανιάχου δεν αντέχει να σηκώνει το πολιτικό κόστος και την κοινωνική πίεση μέσα στο Ισραήλ. Ενω κόπωση υπάρχει και στην εβραϊκή διασπορά σε Αμερική και Ευρώπη.
Το σχέδιο Τραμπ είναι και σχέδιο διάσωσης του Ισραήλ, ίσως και του Νετανιάχου. Ο οποίος όμως αν τελειώσει ο πόλεμος, δεν μπορεί να συνεχίσει την πολιτική του καριέρα, ενω θα κυνηγηθεί και για τα εγκληματα κατα της ανθρωπότητας.
Για τους παλαιστίνιους είναι μια ανάσα, είναι ενα στοπ στην προσπάθεια εθνοκάθαρσης. Είναι σαφές ότι και μεταξύ των παλαιστινίων, θα υπάρξουν αλλαγές. Πρωτα σε πολιτικό επίπεδο. Διότι η κουρασμένη παλαιστινιακή αρχή πρέπει να αλλάξει ρότα, ενω και οι ακραίες απόψεις πρέπει να περιοριστούν. Η ανάπαυλα μπορεί να δώσει ενα χρόνο αναστοχασμού.
Το πείραμα στην Γαζα,. θα δείξει και τα ποια μπορεί να είναι τα επόμενα βήματα.
Ο ίδιος ο Τραμπ, δημιουργεί ενα καλό κλίμα για τον εαυτό του, είναι ορατό οτι τωρα θ ασχοληθεί με την Ουκρανία, αν και η Ρωσία δεν είναι Χαμάς.
Το αμεσο κέρδος είναι οτι δυο εκατομμυρια παλαιστίνιοι θα πάψουν να ζουν υπο το κράτος των βομβαρδισμών και των όπλων, θα σταματήσει το καθεστώς πείνας και εθνοκάθαρσης. Και συγχρόνως οι τελευταίοι 20 ζωντανοί ισραηλινοί όμηροι της Χαμάς, θα επιστρέψουν στα σπίτια τους, οπως και 2000 παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι. . Τα επόμενα βήματα είναι αδιευκρίνιστα και συγχρόνως κρίσιμα για να υπάρξει μια κάποια ειρήνη, οπως ο αμερικανός Πρόεδρος σχεδιάζει και οι παλαιστίνιοι αποδέχθηκαν. Είναι σαφές ότι μόνο οι αμερικανοί θα μπορούσαν να υποχρεώσουν το Ισραήλ να προχωρήσει σε κάποιο συμβιβασμό. Και αυτό έγινε, αφού ούτε ο Λευκός Οίκος μπορούσε πλέον να σηκώσει το βάρος του αιματος. Το κόστος σε ολα τα επίπεδα μεγάλωνε επικίνδυνα και ο γενοκτόνος δρόμος του Νετανιάχου είναι αδιέξοδος .
Ο Ντόναλντ Τραμπ πέτυχε να είναι ο ειρηνοποιός, μετά απο ένα μακελειό που έχει εξαντλήσει για διαφορετικούς λόγους και τις δύο πλευρές. Το κόστος για τον παλαιστινιακό λαό είναι τεράστιο.
Το σχέδιο Τραμπ φτιάχνει ενα Προτεκτοράτο στην Γάζα και αφήνει το καθεστώς απαρτχάιντ στην δυτική όχθη. Το σχέδιο εμφανίστηκε την ώρα που σημαντικά ευρωπαϊκά κράτη (εστω με μεγάλη καθυστέρηση) αρχισαν τις αναγνωρίσεις του Παλαιστινιακού Κράτους.
Το σχέδιο Τραμπ, εβγαλε απο την συζήτηση προς ωρας, το παλαιστινιακο κράτος και τον ρόλο της παλαιστινιακής αρχής. Ηρθε επίσης σε μια στιγμή που η παγκόσμια κοινή γνώμη καταφέρεται εντονότερα κατα του Ισραήλ. Μέσα στις ΗΠΑ και μεταξύ των οπαδών του Τραμπ η πλειοψηφία ηταν ηδη κατα του Ισραήλ.
Το κόστος του πολέμου αυξάνεται, η οικονομία το Ισραήλ δεν αντέχει, παρα το γεγονός οτι διαθέτει υπεροπλία. Το κόστος για τις ΗΠΑ ηταν αμεσα 21,7 δις δολάρια (2022-2025) και επιπλέον δεκάδες δις δολάρια τα οποία υποτίθεται θα πληρώσει στην συνέχεια το Ισραήλ για αγορά όπλων και υπηρεσιών.
Το συνολικό κόστος στην διετία για όλες τις συρράξεις (Γαζα, Λίβανος, Ιράν, Υεμένη) για τις ΓΠΑ φτάνει ατ 33 δισ δολάρια. Την ώρα που δισεκατομμυρια δολάρια κοστίζει η Ουκρανία.
Η κυβέρνηση του Νετανιάχου δεν αντέχει να σηκώνει το πολιτικό κόστος και την κοινωνική πίεση μέσα στο Ισραήλ. Ενω κόπωση υπάρχει και στην εβραϊκή διασπορά σε Αμερική και Ευρώπη.
Το σχέδιο Τραμπ είναι και σχέδιο διάσωσης του Ισραήλ, ίσως και του Νετανιάχου. Ο οποίος όμως αν τελειώσει ο πόλεμος, δεν μπορεί να συνεχίσει την πολιτική του καριέρα, ενω θα κυνηγηθεί και για τα εγκληματα κατα της ανθρωπότητας.
Για τους παλαιστίνιους είναι μια ανάσα, είναι ενα στοπ στην προσπάθεια εθνοκάθαρσης. Είναι σαφές ότι και μεταξύ των παλαιστινίων, θα υπάρξουν αλλαγές. Πρωτα σε πολιτικό επίπεδο. Διότι η κουρασμένη παλαιστινιακή αρχή πρέπει να αλλάξει ρότα, ενω και οι ακραίες απόψεις πρέπει να περιοριστούν. Η ανάπαυλα μπορεί να δώσει ενα χρόνο αναστοχασμού.
Το πείραμα στην Γαζα,. θα δείξει και τα ποια μπορεί να είναι τα επόμενα βήματα.
Ο ίδιος ο Τραμπ, δημιουργεί ενα καλό κλίμα για τον εαυτό του, είναι ορατό οτι τωρα θ ασχοληθεί με την Ουκρανία, αν και η Ρωσία δεν είναι Χαμάς.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου