ΣΤΑΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Η γεωπολιτική πραγματικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο καθιστά αναγκαίες στρατηγικές συμμαχίες, που διασφαλίζουν την επιβίωση και την ασφάλεια του Ελληνισμού. Σε αυτό το πλαίσιο, η συνεργασία Ελλάδας–Ισραήλ δεν στηρίζεται σε ιδεολογική σύμπνοια ή ηθικά κριτήρια, αλλά αποτελεί επιτακτική γεωπολιτική αναγκαιότητα, ώστε να θωρακιστούν τα ελληνικά συμφέροντα απέναντι σε αναθεωρητικές δυνάμεις όπως η Τουρκία (Inbar, 2016).
Η ανάλυση παραμένει ρεαλιστική και όχι συναισθηματική, παρότι αναγνωρίζεται το αδιαμφισβήτητο δράμα των αμάχων λιμοκτονούντων Παλαιστινίων, που “πληρώνουν” και την αδιαλλαξία οργανώσεων, όπως η Χαμάς και η Χεζμπολάχ, καθώς και των χρηματοδοτών τους. Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι το διεθνές δίκαιο, όσο θεμελιώδες και αν είναι, δεν επαρκεί για να προστατεύσει τους αδύναμους, καθώς οι συσχετισμοί ισχύος καθορίζουν τις εξελίξεις (Sandler & Frisch, 2018).
Σε αυτό το πλαίσιο, η στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ λειτουργεί ως ultima linea αποτροπής, ενισχύοντας την αποτρεπτική ικανότητα Ελλάδας και Κύπρου και αναβαθμίζοντας τον ρόλο τους ως πυλώνων σταθερότητας. Όπως επισημαίνει το Begin-Sadat Center for Strategic Studies (BESA), η τριμερής συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ αποτελεί κομβικό άξονα ασφαλείας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η Κύπρος κατέχει καθοριστικό γεωστρατηγικό ρόλο, καθώς η στήριξη του Ισραήλ ενισχύει την αποτροπή έναντι των τουρκικών διεκδικήσεων και διασφαλίζει την ανεξαρτησία της. Χωρίς αυτή τη συνεργασία, η περιοχή θα ήταν εκτεθειμένη σε εντεινόμενους κινδύνους και γεωπολιτικές ανατροπές.
Ελλάδα και Κύπρος ως γέφυρα
Παράλληλα, η Ελλάδα και η Κύπρος λειτουργούν ως γέφυρα του Ισραήλ προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, εξασφαλίζοντας στρατηγική πρόσβαση και ενεργειακή συνεργασία. Η συνεργασία ξεπερνά το στρατιωτικό σκέλος, περιλαμβάνοντας ενεργειακά έργα, τεχνολογία και ανταλλαγή πληροφοριών, με πολλαπλά οφέλη.
Αυτή η στρατηγική επιλογή πρέπει να ιδωθεί όχι ως συγκυριακή διπλωματική τακτική, αλλά ως μακροχρόνιο εθνικό καθήκον. Όπως υπογραμμίζει το International Crisis Group (2021), η σταθερή συνεργασία μειώνει τον κίνδυνο σύγκρουσης και ενισχύει την πολιτική επιρροή. Η Ελλάδα, μέσω της εμβάθυνσης αυτής της ultima linea συμμαχίας με Ισραήλ και Κύπρο, αναδεικνύεται σε αξιόπιστο πυλώνα ειρήνης και σταθερότητας. Η διατήρηση και ενίσχυση της συνεργασίας αυτής πρέπει να αποτελεί σταθερή προτεραιότητα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, ως ρεαλιστική απάντηση σε μια περιοχή που χαρακτηρίζεται από αυξανόμενη αστάθεια.
Η γεωπολιτική πραγματικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο καθιστά αναγκαίες στρατηγικές συμμαχίες, που διασφαλίζουν την επιβίωση και την ασφάλεια του Ελληνισμού. Σε αυτό το πλαίσιο, η συνεργασία Ελλάδας–Ισραήλ δεν στηρίζεται σε ιδεολογική σύμπνοια ή ηθικά κριτήρια, αλλά αποτελεί επιτακτική γεωπολιτική αναγκαιότητα, ώστε να θωρακιστούν τα ελληνικά συμφέροντα απέναντι σε αναθεωρητικές δυνάμεις όπως η Τουρκία (Inbar, 2016).
Η ανάλυση παραμένει ρεαλιστική και όχι συναισθηματική, παρότι αναγνωρίζεται το αδιαμφισβήτητο δράμα των αμάχων λιμοκτονούντων Παλαιστινίων, που “πληρώνουν” και την αδιαλλαξία οργανώσεων, όπως η Χαμάς και η Χεζμπολάχ, καθώς και των χρηματοδοτών τους. Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι το διεθνές δίκαιο, όσο θεμελιώδες και αν είναι, δεν επαρκεί για να προστατεύσει τους αδύναμους, καθώς οι συσχετισμοί ισχύος καθορίζουν τις εξελίξεις (Sandler & Frisch, 2018).
Σε αυτό το πλαίσιο, η στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ λειτουργεί ως ultima linea αποτροπής, ενισχύοντας την αποτρεπτική ικανότητα Ελλάδας και Κύπρου και αναβαθμίζοντας τον ρόλο τους ως πυλώνων σταθερότητας. Όπως επισημαίνει το Begin-Sadat Center for Strategic Studies (BESA), η τριμερής συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ αποτελεί κομβικό άξονα ασφαλείας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η Κύπρος κατέχει καθοριστικό γεωστρατηγικό ρόλο, καθώς η στήριξη του Ισραήλ ενισχύει την αποτροπή έναντι των τουρκικών διεκδικήσεων και διασφαλίζει την ανεξαρτησία της. Χωρίς αυτή τη συνεργασία, η περιοχή θα ήταν εκτεθειμένη σε εντεινόμενους κινδύνους και γεωπολιτικές ανατροπές.
Ελλάδα και Κύπρος ως γέφυρα
Παράλληλα, η Ελλάδα και η Κύπρος λειτουργούν ως γέφυρα του Ισραήλ προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, εξασφαλίζοντας στρατηγική πρόσβαση και ενεργειακή συνεργασία. Η συνεργασία ξεπερνά το στρατιωτικό σκέλος, περιλαμβάνοντας ενεργειακά έργα, τεχνολογία και ανταλλαγή πληροφοριών, με πολλαπλά οφέλη.
Αυτή η στρατηγική επιλογή πρέπει να ιδωθεί όχι ως συγκυριακή διπλωματική τακτική, αλλά ως μακροχρόνιο εθνικό καθήκον. Όπως υπογραμμίζει το International Crisis Group (2021), η σταθερή συνεργασία μειώνει τον κίνδυνο σύγκρουσης και ενισχύει την πολιτική επιρροή. Η Ελλάδα, μέσω της εμβάθυνσης αυτής της ultima linea συμμαχίας με Ισραήλ και Κύπρο, αναδεικνύεται σε αξιόπιστο πυλώνα ειρήνης και σταθερότητας. Η διατήρηση και ενίσχυση της συνεργασίας αυτής πρέπει να αποτελεί σταθερή προτεραιότητα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, ως ρεαλιστική απάντηση σε μια περιοχή που χαρακτηρίζεται από αυξανόμενη αστάθεια.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου