Oι ενεργειακές συμφωνίες της Τουρκίας δείχνουν την πρόθεση και την προσπάθειά της να καταστεί ανεξάρτητος και ισχυρός παίκτης στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη
Η Τουρκία τα τελευταία χρόνια έχει επιδοθεί σε μια δυναμική διπλωματία με στόχο να αναδειχθεί σε περιφερειακό κόμβο ενέργειας.
Με συμφωνίες που εκτείνονται από τη Ρωσία και το Αζερμπαϊτζάν, μέχρι τη Λιβύη, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, η Άγκυρα προσπαθεί να εδραιώσει τη θέση της ως στρατηγικού διαμετακομιστικού κόμβου φυσικού αερίου και πετρελαίου, ενισχύοντας παράλληλα την ενεργειακή της ασφάλεια.
Οι κύριες συμφωνίες της Τουρκίας
Ο αγωγός Turkish Stream μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο μέσω της Μαύρης Θάλασσας στην Τουρκία και από εκεί στην Ευρώπη. Πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες διμερείς ενεργειακές συμφωνίες της Τουρκίας.
Ο Διαδριατικός Αγωγός Φυσικού Αερίου TANAP είναι βασικό τμήμα του Νοτίου Διαδρόμου Φυσικού Αερίου και μεταφέρει αέριο από το Αζερμπαϊτζάν μέσω Τουρκίας προς την Ευρώπη, υπογραμμίζοντας τον ρόλο της Τουρκίας ως γέφυρα Ανατολής – Δύσης.
Αν και κυρίως πολιτικής φύσης, η συμφωνία Άγκυρας – Τρίπολης (Συμφωνία για ΑΟΖ το 2019) έχει έντονη ενεργειακή διάσταση, καθώς δίνει στην Τουρκία ερείσματα στην Ανατολική Μεσόγειο, σε περιοχές πλούσιες σε κοιτάσματα υδρογονανθράκων.
Η Τουρκία έχει επεκτείνει τη συνεργασία της με αφρικανικές και τουρκογενείς χώρες για προμήθεια ενεργειακών πόρων και ανάπτυξη υποδομών.
Τι σημαίνουν αυτές οι συμφωνίες
Οι συμφωνίες αυτές σημαίνουν καταρχάς ενεργειακή ανεξαρτησία. Η Τουρκία προσπαθεί να μειώσει την εξάρτησή της από συγκεκριμένους προμηθευτές, διαφοροποιώντας τις πηγές και τις διαδρομές μέσω των οποίων φτάνει στη χώρα η ενέργεια.
Μέσω του ελέγχου ενεργειακών διαδρομών, η Τουρκία επιδιώκει να αποκτήσει διαπραγματευτική δύναμη έναντι της Ευρώπης και των γειτόνων της, να αποκτήσει δηλαδή γεωπολιτική επιρροή
Υπάρχουν βέβαια και τα οικονομικά οφέλη. Η διαμετακόμιση ενέργειας προσφέρει στην Τουρκία εισόδημα και προστιθέμενη αξία, προσελκύοντας επενδύσεις και ενισχύοντας την εγχώρια βιομηχανία ενέργειας.
Ο ρόλος της Ελλάδας
Από την άλλη, η Ελλάδα βρίσκεται σε γεωπολιτικά κρίσιμη θέση και προσπαθεί να αναδειχθεί ως εναλλακτική ενεργειακή πύλη προς την Ευρώπη
Ο αγωγός TAP συμπληρώνει τον TANAP και μεταφέρει φυσικό αέριο από την Τουρκία, μέσω Ελλάδας και Αλβανίας στην Ιταλία.
Η Ελλάδα συμμετέχει ενεργά στο Νότιο Διάδρομο Φυσικού Αερίου.
Στη Ρεβυθούσα και την Αλεξανδρούπολη, η Ελλάδα αναπτύσσει σταθμούς επαναεριοποίησης LNG (υγροποιημένου φυσικού αερίου), ενισχύοντας τον ρόλο της στην ασφάλεια εφοδιασμού της ΕΕ, ενώ μέσω του EastMed Gas Forum και τις συμμαχίες με Κύπρο – Ισραήλ – Αίγυπτο η Ελλάδα προωθεί έναν άξονα συνεργασίας που έρχεται σε αντιπαράθεση με τις φιλοδοξίες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Παρότι η Τουρκία και η Ελλάδα έχουν ανοιχτά «πολεμικά» μέτωπα, όπως για παράδειγμα η οριοθέτηση της ΑΟΖ, υπάρχουν και σενάρια συνεργασίας μέσω της ευρύτερης ευρωπαϊκής αγοράς ή μελλοντικών ενεργειακών ενώσεων.
Μπορεί οι ενεργειακές συμφωνίες της Τουρκίας να δείχνουν την πρόθεση και την προσπάθειά της να καταστεί ανεξάρτητος και ισχυρός παίκτης στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη, αλλά η Ελλάδα, αν και μικρότερη χώρα σε μέγεθος, αξιοποιεί τη γεωστρατηγική της θέση και τις διεθνείς συνεργασίες για να προωθήσει τις δικές της επιδιώξεις.
Η ενέργεια παραμένει βασικός άξονας του γεωπολιτικού ανταγωνισμού στην Ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια – με ευρωπαϊκές και διεθνείς επιπτώσεις και πάντα θα παραμένει ένα ζήτημα που θα απασχολεί την παγκόσμια κοινότητα.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Η Τουρκία τα τελευταία χρόνια έχει επιδοθεί σε μια δυναμική διπλωματία με στόχο να αναδειχθεί σε περιφερειακό κόμβο ενέργειας.
Με συμφωνίες που εκτείνονται από τη Ρωσία και το Αζερμπαϊτζάν, μέχρι τη Λιβύη, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, η Άγκυρα προσπαθεί να εδραιώσει τη θέση της ως στρατηγικού διαμετακομιστικού κόμβου φυσικού αερίου και πετρελαίου, ενισχύοντας παράλληλα την ενεργειακή της ασφάλεια.
Οι κύριες συμφωνίες της Τουρκίας
Ο αγωγός Turkish Stream μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο μέσω της Μαύρης Θάλασσας στην Τουρκία και από εκεί στην Ευρώπη. Πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες διμερείς ενεργειακές συμφωνίες της Τουρκίας.
Ο Διαδριατικός Αγωγός Φυσικού Αερίου TANAP είναι βασικό τμήμα του Νοτίου Διαδρόμου Φυσικού Αερίου και μεταφέρει αέριο από το Αζερμπαϊτζάν μέσω Τουρκίας προς την Ευρώπη, υπογραμμίζοντας τον ρόλο της Τουρκίας ως γέφυρα Ανατολής – Δύσης.
Αν και κυρίως πολιτικής φύσης, η συμφωνία Άγκυρας – Τρίπολης (Συμφωνία για ΑΟΖ το 2019) έχει έντονη ενεργειακή διάσταση, καθώς δίνει στην Τουρκία ερείσματα στην Ανατολική Μεσόγειο, σε περιοχές πλούσιες σε κοιτάσματα υδρογονανθράκων.
Η Τουρκία έχει επεκτείνει τη συνεργασία της με αφρικανικές και τουρκογενείς χώρες για προμήθεια ενεργειακών πόρων και ανάπτυξη υποδομών.
Τι σημαίνουν αυτές οι συμφωνίες
Οι συμφωνίες αυτές σημαίνουν καταρχάς ενεργειακή ανεξαρτησία. Η Τουρκία προσπαθεί να μειώσει την εξάρτησή της από συγκεκριμένους προμηθευτές, διαφοροποιώντας τις πηγές και τις διαδρομές μέσω των οποίων φτάνει στη χώρα η ενέργεια.
Μέσω του ελέγχου ενεργειακών διαδρομών, η Τουρκία επιδιώκει να αποκτήσει διαπραγματευτική δύναμη έναντι της Ευρώπης και των γειτόνων της, να αποκτήσει δηλαδή γεωπολιτική επιρροή
Υπάρχουν βέβαια και τα οικονομικά οφέλη. Η διαμετακόμιση ενέργειας προσφέρει στην Τουρκία εισόδημα και προστιθέμενη αξία, προσελκύοντας επενδύσεις και ενισχύοντας την εγχώρια βιομηχανία ενέργειας.
Ο ρόλος της Ελλάδας
Από την άλλη, η Ελλάδα βρίσκεται σε γεωπολιτικά κρίσιμη θέση και προσπαθεί να αναδειχθεί ως εναλλακτική ενεργειακή πύλη προς την Ευρώπη
Ο αγωγός TAP συμπληρώνει τον TANAP και μεταφέρει φυσικό αέριο από την Τουρκία, μέσω Ελλάδας και Αλβανίας στην Ιταλία.
Η Ελλάδα συμμετέχει ενεργά στο Νότιο Διάδρομο Φυσικού Αερίου.
Στη Ρεβυθούσα και την Αλεξανδρούπολη, η Ελλάδα αναπτύσσει σταθμούς επαναεριοποίησης LNG (υγροποιημένου φυσικού αερίου), ενισχύοντας τον ρόλο της στην ασφάλεια εφοδιασμού της ΕΕ, ενώ μέσω του EastMed Gas Forum και τις συμμαχίες με Κύπρο – Ισραήλ – Αίγυπτο η Ελλάδα προωθεί έναν άξονα συνεργασίας που έρχεται σε αντιπαράθεση με τις φιλοδοξίες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Παρότι η Τουρκία και η Ελλάδα έχουν ανοιχτά «πολεμικά» μέτωπα, όπως για παράδειγμα η οριοθέτηση της ΑΟΖ, υπάρχουν και σενάρια συνεργασίας μέσω της ευρύτερης ευρωπαϊκής αγοράς ή μελλοντικών ενεργειακών ενώσεων.
Μπορεί οι ενεργειακές συμφωνίες της Τουρκίας να δείχνουν την πρόθεση και την προσπάθειά της να καταστεί ανεξάρτητος και ισχυρός παίκτης στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη, αλλά η Ελλάδα, αν και μικρότερη χώρα σε μέγεθος, αξιοποιεί τη γεωστρατηγική της θέση και τις διεθνείς συνεργασίες για να προωθήσει τις δικές της επιδιώξεις.
Η ενέργεια παραμένει βασικός άξονας του γεωπολιτικού ανταγωνισμού στην Ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια – με ευρωπαϊκές και διεθνείς επιπτώσεις και πάντα θα παραμένει ένα ζήτημα που θα απασχολεί την παγκόσμια κοινότητα.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου