Αγγελική-Βιλελμίνη Ορνστάιν
Όταν η τύχη σου σώζει τη ζωή, τείνεις να συνδέεσαι με το θείο. Όταν σου τη σώζει η καλή οργάνωση συνδέεσαι με τη χώρα, τους συμπολίτες, την ανθρωπιά, το κράτος που προνοεί, το όραμα, τους θεσμούς. Καλό είναι να έχουμε την τύχη με το μέρος μας αλλά καλύτερη γη η βεβαιότητα και η ευημερία όχι μόνο για εκείνους που τυχαία αποβιβάστηκαν στην προηγούμενη στάση από τη σύγκρουση.
Εμείς που έχουμε τύχη, ζούμε, έχουμε το δικαίωμα που δεν έχουν οι άλλοι, έχουμε και υποχρεώσεις. «Δεν αλλάζει τίποτα» είναι τεμπελιά και προτροπή στην τεμπελιά. «Το παιχνίδι είναι στημένο» είναι μέρος της αλήθειας, αλλά είναι και δήλωση μέχρι που είσαι σταθερά μη διατεθημένος να φτάσεις. «Αυτοί οι πολιτικοί μας αξίζουν» είναι πεποίθηση που ενδυναμώνει αυτούς τους πολιτικούς που έχουμε.
«Επαναστάτες του πληκτρολογίου/καναπέ» είναι χαρακτηρισμοί του φορέα που αν εκφράσεις γνώμη είναι «λαϊκισμός», αν διαφωνείς «είσαι ψεκασμένος», αν κινηθείς με νόμιμα μέσα είσαι «αριστερός» και θα πέσεις πάνω στο «ακαταδίωκτο», αν υπογράφεις ψήφισμα «δε θα καταφέρετε τίποτα με αυτά», αν δεν κάθεσαι σπίτι «δεν είσαι καθωσπρέπει», αν διαφοροποιηθείς «δεν έχεις κομματική πειθαρχία», αν δε βρίσκεις δουλειά «να πας στο εξωτερικό» [που φρόντισαν άλλοι πολίτες να υπάρχουν δουλειές], αν δε δουλεύεις σεζόν [γαλέρα] είσαι «τεμπέλης», αν θέλεις να διαδηλώσεις «απειλείται η κοινωνικοοικονομική ζωή [..]», αν υπηρετείς στην Ελλάδα «να του βγάλουν το γράσο από τα μάτια», αν πεις ακριβώς τρεις λέξεις σε δημόσιο χώρο πριν από εκλογές σε απαγάγουν στην κυριολεξία και σε πετάνε σαν να ήσουν σακούλα σκουπιδιών, αν δε θέλεις να στέλνουμε όπλα στην Ουκρανία «είσαι ρωσόφιλος», αν θέλεις αντί για την Ουκρανία να πάνε στην Κύπρο είσαι «τουρκοφοβικός», αν μιλάς για διαρκή εγκλήματα πολέμου στην Κύπρο «έχεις αλυτρωτισμό», αν είσαι υπερήφανος που είσαι Έλληνας «είσαι εθνικιστής», αν εκφράζονται απειλές απόβασης είναι «για εσωτερική κατανάλωση», αν δε θέλεις να δηλωθείς εχθρός της μεγαλύτερης πυρηνικής δύναμης «είσαι πουτινάκι», αν περιμένεις το ασθενοφόρο ή το μισθό σου στις ΕΔ «δεν έχουμε λεφτά», αν είσαι ακρίτας από τους Αρκιούς έχεις «οθωμανικό δίκαιο», αν καίγονται σπίτια «έχουμε κλιματική αλλαγή», αν καίγεται ένας νομός «έχουμε περισσότερα εναέρια μέσα από άλλες χώρες».
Άρα δε φταίνε τα εναέρια μέσα, φταίνε οι υπουργοί σας. Απλό. Ασκούν έλεγχο στα εναέρια μέσα, επίβλεψη, κτλ; Μεριμνούν για πρόληψη, σύλληψη εμπριστών; Απραξία 9 μήνες κάθε χρόνο και το καλοκαίρι «κλιματική αλλαγή»; Φταίνε και τα δάση που είναι ξύλινα και δεν έρχονται με τις δικές τους πισίνες και βυτιοφόρα. Δε μπορείς να το αφήσεις για άλλη φορά και 3 βδομάδες μετά γίνεται στάχτη. Αν δε επιτεθείς με οποιοδήποτε -όσο ακίνδυνο- τρόπο σε κυβερνητικό «είσαι εχθρός της δημοκρατίας» υποθέτω ή «εικόνες ντροπής». Δεν είναι καλή ιδέα και δεν πρέπει να συστήνεται. Ένα στέλεχος που φυτρώνει υπουργός με επιλογή πρωθυπουργού και χωρίς σταυροδοσία μετράει τις επιλογές του βάσει ενός ατόμου τυπικά. Από πρωθυπουργό κρίνεται η καρέκλα και από κυβέρνηση η ελευθερία. Όταν αδιαφορεί να απαντήσει στις επίσημες ερωτήσεις βουλευτών επί σειρά μηνών πχ. φαίνεται ποιος έχει τον χαρακτηρισμό «εχθρός της δημοκρατίας» και ποιος έχει τη χάρη. Στους διαγωνισμούς που κερδίζει αυτό το κράτος είναι: 1. κατατρομοκράτηση, 2. περιορισμός των ελευθεριών και 3. φτώχεια. Αυτά ακριβώς θα ενισχυθούν μαζί με τον τελευταίο χαρακτηρισμό. Το θυμοειδές τους πολλοί Έλληνες πολιτικοί των τελευταίων ετών το επιδεικνύουν συστηματικά σε Έλληνες πολιτικούς και πολίτες. Τους γνωστούς «ψεκασμένους». Σε όλες τις άλλες εθνικότητες πολιτών και πολιτικών υπάρχει μια γλυκύτητα, σχεδόν θρησκευτική «και το άλλο μάγουλο», μια πραότητα που δεν ξεχωρίζει από τον νεκρό, μια σύνεση που δεν ξεχωρίζει από την παράνοια [με εξαίρεση το «you have not been to Samos»]. Μετά από τόσους τόνους χημικά, ξύλο από ΜΑΤ, εκχυδαϊσμό κάθε πτυχής της ζωής μας, ποταμούς ψεμάτων από ΜΜΕ, εξοντωτικές τιμές στα πάντα, δολοφονία χαρακτήρων και ατόμων νιώθεις ακόμα επαναστάτης του πληκτρολογίου ή ελεύθερος πολιορκημένος;
Το προκείμενο δεν είναι ωστόσο οι ταμπέλες που εδραιώνονται. Βοηθούν επικοινωνιολόγοι να αλλάζει το θέμα συζήτησης για να μη γίνει ποτέ στην κοινωνία η συζήτηση τη δεδομένη στιγμή. Μένουν να τσακώνονται οι μεν με τους δε αν είναι τελικά πρόβλημα το πρόβλημα. Εσύ είσαι «κακός» και αυτό που είναι περιουσία των Ελλήνων πρέπει να το στέλνουμε σε μια χώρα σε δεινή θέση χωρίς να υπάρχει εγγύηση για την ώρα της δικής μας δεινής θέσης, κερδίζουμε έναν εχθρό χωρίς να συμφωνήσει έστω προφορικά ο δέκτης των οπλικών συστημάτων ότι έγινε κατά τον ίδιο τρόπο παράνομη εισβολή στην Κύπρο. Η πελάτισσα κυβέρνηση που χρειάζεται προστασία από διαδηλώσεις όσο παρασκευάζει σκάνδαλα, είναι ευχαριστημένη με τον επικοινωνιολόγο.
Κι εδώ που φτάσανε υπάρχει καλύτερη άμυνα από την επίθεση; Κατηγορήθηκε για μοντάζ ηχητικού υλικού ο εμπειρογνώμονας ενώ το παρακράτος είναι που έκανε μοντάζ σε άλλο ηχητικό για να ενοχοποιηθεί αποκλειστικά ο σταθμάρχης. «Κερδίζει» έτσι η εγκληματική οργάνωση μερικά χρόνια μέχρι να αποδειχθεί η αθωότητα, πετώντας σπόρους αμφιβολιών στους εύπιστους και προμηθεύοντας μια σταθερή γραμμή άμυνας τα κυβερνητικά στελέχη που κάνουν περιφορά σε τηλεοπτικά κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας. Προσοχή στο κενό ανάμεσα στον γάιδαρο που πετάει και την επικοινωνιακή στρατηγική. Στο πλαίσιο αυτό κατηγορείται η βουβή αντιπολίτευση. Όχι επειδή δε βγάζει κανένα ήχο αλλά επειδή υποτίθεται ότι έβγαλε: φέρνει στα μέτρα του το πρόβλημα, δύναται να κάνει κριτική στην αντιπολίτευση και απαντά ως να ήταν εκείνη στις συγκεντρώσεις σε όλες τις πλατείες της χώρας και μη.
«Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα» αυτοαναιρεί το κράτος, την ύπαρξη πολιτικών, τη δημοκρατία. Μικρότερες κατά πολύ χώρες όπως το Ισραήλ, η Σιγκαπούρη, το Κατάρ, η Ισλανδία και άλλες δεν αυτοπεριορίζονται ως τέτοιες. Όταν λέει πρωθυπουργός αυτή ακριβώς τη φράση θέλει να καλλιεργήσει ανοχή, υποχωρήσεις και οι πολίτες να μη περιμένουν πολλά. Ξορκίζουμε αυτό το προεκλογικό σύνθημα-μοτίβο με τη φράση «η Αθήνα του Περικλή, που λέτε, ήταν μια μικρή πόλη!» και όποιος μπορεί, ας γελάσει.
«Μαζί τα φάγαμε». Γιατί δεν είμαστε πλούσιοι τότε; Κοιτάζεις τα οικονομικά στοιχεία και λες αυτοί πρέπει πριν λίγους μήνες να βγήκαν από πόλεμο, δεν έχουν διμερείς σχέσεις σαν είναι κάποια σαλαφιστική αίρεση απομονωμένων εξτρεμιστών, ζουν στην έρημο κυρίως αφού εισάγουν τρόφιμα, δεν έχουν σύστημα εκπαίδευσης αφού δεν παράγουν σχεδόν τίποτα, δεν έχουν πρώτες ύλες και μπορεί να έχουν υποστεί κάποια καταστροφή ανάλογη πυρηνικού ατυχήματος. Και δεν έχει γίνει τίποτα από αυτά!!! Ζούμε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου, έχει καλό κλίμα, δεν κάνει τσουνάμι, δεν έχει 9 ρίχτερ σεισμούς, έχει πλούσιο υπέδαφος, έχει ιστορία, μεγάλους λογοτέχνες, φιλοσόφους …αλλά δεν έχει όραμα. Δεν έχει ελπίδα. Η φτωχότερη χώρα στην ΕΕ δεν έχει καν στόχους. Για αυτό πρέπει να εμπεδώσουν όλοι το «είμαστε-μια-μικρή-χώρα», για να μη διανοηθούν να κάνουν Όνειρα. Να μη θέτουν στόχους πέρα από την άκρη του μήνα.
Το πόσο μεγάλο είναι κάτι έχει ευθέως σχέση με το χρόνο που αφιερώνουμε.
Βρες ένα πρόβλημα, όσο ασήμαντο και να φαίνεται και λύσε το. Οριστικά. Αν δε μπορείς μόνος σου πρέπει να έρθεις μαζί μας γιατί ούτε εμείς μπορούμε μόνοι μας. Και δεν μιλώ αποκλειστικά ως Πνοή Δημοκρατίας. «Το άσπρο, μαύρο» δε θέλει απροετοίμαστους πολίτες. Μέχρι τώρα όλες οι επιβολές του ήταν συγκρουσιακές όπως στα Τέμπη.
«Μα από που να αρχίσω;». Από το σύνταγμα. Όχι μόνο ως φυσικό χώρο, αλλά ως άρθρα.
Το προκείμενο δεν είναι ωστόσο οι ταμπέλες που εδραιώνονται. Βοηθούν επικοινωνιολόγοι να αλλάζει το θέμα συζήτησης για να μη γίνει ποτέ στην κοινωνία η συζήτηση τη δεδομένη στιγμή. Μένουν να τσακώνονται οι μεν με τους δε αν είναι τελικά πρόβλημα το πρόβλημα. Εσύ είσαι «κακός» και αυτό που είναι περιουσία των Ελλήνων πρέπει να το στέλνουμε σε μια χώρα σε δεινή θέση χωρίς να υπάρχει εγγύηση για την ώρα της δικής μας δεινής θέσης, κερδίζουμε έναν εχθρό χωρίς να συμφωνήσει έστω προφορικά ο δέκτης των οπλικών συστημάτων ότι έγινε κατά τον ίδιο τρόπο παράνομη εισβολή στην Κύπρο. Η πελάτισσα κυβέρνηση που χρειάζεται προστασία από διαδηλώσεις όσο παρασκευάζει σκάνδαλα, είναι ευχαριστημένη με τον επικοινωνιολόγο.
Κι εδώ που φτάσανε υπάρχει καλύτερη άμυνα από την επίθεση; Κατηγορήθηκε για μοντάζ ηχητικού υλικού ο εμπειρογνώμονας ενώ το παρακράτος είναι που έκανε μοντάζ σε άλλο ηχητικό για να ενοχοποιηθεί αποκλειστικά ο σταθμάρχης. «Κερδίζει» έτσι η εγκληματική οργάνωση μερικά χρόνια μέχρι να αποδειχθεί η αθωότητα, πετώντας σπόρους αμφιβολιών στους εύπιστους και προμηθεύοντας μια σταθερή γραμμή άμυνας τα κυβερνητικά στελέχη που κάνουν περιφορά σε τηλεοπτικά κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας. Προσοχή στο κενό ανάμεσα στον γάιδαρο που πετάει και την επικοινωνιακή στρατηγική. Στο πλαίσιο αυτό κατηγορείται η βουβή αντιπολίτευση. Όχι επειδή δε βγάζει κανένα ήχο αλλά επειδή υποτίθεται ότι έβγαλε: φέρνει στα μέτρα του το πρόβλημα, δύναται να κάνει κριτική στην αντιπολίτευση και απαντά ως να ήταν εκείνη στις συγκεντρώσεις σε όλες τις πλατείες της χώρας και μη.
«Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα» αυτοαναιρεί το κράτος, την ύπαρξη πολιτικών, τη δημοκρατία. Μικρότερες κατά πολύ χώρες όπως το Ισραήλ, η Σιγκαπούρη, το Κατάρ, η Ισλανδία και άλλες δεν αυτοπεριορίζονται ως τέτοιες. Όταν λέει πρωθυπουργός αυτή ακριβώς τη φράση θέλει να καλλιεργήσει ανοχή, υποχωρήσεις και οι πολίτες να μη περιμένουν πολλά. Ξορκίζουμε αυτό το προεκλογικό σύνθημα-μοτίβο με τη φράση «η Αθήνα του Περικλή, που λέτε, ήταν μια μικρή πόλη!» και όποιος μπορεί, ας γελάσει.
«Μαζί τα φάγαμε». Γιατί δεν είμαστε πλούσιοι τότε; Κοιτάζεις τα οικονομικά στοιχεία και λες αυτοί πρέπει πριν λίγους μήνες να βγήκαν από πόλεμο, δεν έχουν διμερείς σχέσεις σαν είναι κάποια σαλαφιστική αίρεση απομονωμένων εξτρεμιστών, ζουν στην έρημο κυρίως αφού εισάγουν τρόφιμα, δεν έχουν σύστημα εκπαίδευσης αφού δεν παράγουν σχεδόν τίποτα, δεν έχουν πρώτες ύλες και μπορεί να έχουν υποστεί κάποια καταστροφή ανάλογη πυρηνικού ατυχήματος. Και δεν έχει γίνει τίποτα από αυτά!!! Ζούμε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου, έχει καλό κλίμα, δεν κάνει τσουνάμι, δεν έχει 9 ρίχτερ σεισμούς, έχει πλούσιο υπέδαφος, έχει ιστορία, μεγάλους λογοτέχνες, φιλοσόφους …αλλά δεν έχει όραμα. Δεν έχει ελπίδα. Η φτωχότερη χώρα στην ΕΕ δεν έχει καν στόχους. Για αυτό πρέπει να εμπεδώσουν όλοι το «είμαστε-μια-μικρή-χώρα», για να μη διανοηθούν να κάνουν Όνειρα. Να μη θέτουν στόχους πέρα από την άκρη του μήνα.
Το πόσο μεγάλο είναι κάτι έχει ευθέως σχέση με το χρόνο που αφιερώνουμε.
Βρες ένα πρόβλημα, όσο ασήμαντο και να φαίνεται και λύσε το. Οριστικά. Αν δε μπορείς μόνος σου πρέπει να έρθεις μαζί μας γιατί ούτε εμείς μπορούμε μόνοι μας. Και δεν μιλώ αποκλειστικά ως Πνοή Δημοκρατίας. «Το άσπρο, μαύρο» δε θέλει απροετοίμαστους πολίτες. Μέχρι τώρα όλες οι επιβολές του ήταν συγκρουσιακές όπως στα Τέμπη.
«Μα από που να αρχίσω;». Από το σύνταγμα. Όχι μόνο ως φυσικό χώρο, αλλά ως άρθρα.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου
EmoticonClick to see the code!
To insert emoticon you must added at least one space before the code.