
H «Κ» φέρνει στο φως έγγραφο του ΓΕΕΘΑ, που συντάχθηκε μία ημέρα μετά τη μοιραία νύχτα και περιγράφει λεπτό προς λεπτό τα δραματικά γεγονότα.
Παύλος ΠαπαδόπουλοςEνα άκρως απόρρητο έγγραφο του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμυνας, που συντάχθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 1996, μία ημέρα μετά τη νύχτα των Ιμίων, περιγράφει λεπτό προς λεπτό την εξέλιξη της κρίσης και φωτίζει τα πρόσωπα, τις αποφάσεις και τα γεγονότα εκείνες τις κρίσιμες ώρες. Η κρίση άρχισε να λαμβάνει σοβαρές διαστάσεις στις 22 Ιανουαρίου 1996, την ίδια ημέρα που ο Κώστας Σημίτης εξελέγη πρωθυπουργός από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ.
Εκείνη την ημέρα ο δήμαρχος Καλύμνου Δημήτρης Διακομιχάλης, αντιδρώντας σε πληροφορίες ότι το τουρκικό ΥΠΕΞ θεωρεί τα Ιμια τουρκικά, τοποθετεί την ελληνική σημαία στην ανατολική νησίδα των Ιμίων. Το Σάββατο 27 Ιανουαρίου Τούρκοι δημοσιογράφοι της «Χουριέτ» την αντικαθιστούν με την τουρκική σημαία. Την Κυριακή 28 Ιανουαρίου στις 10.00, το ταχύ περιπολικό «Αντωνίου» αφαιρεί την τουρκική και επαναφέρει τη «δημοτική» ελληνική σημαία – χωρίς να έχει αυτή την εντολή. Η εντολή του υπουργού Αμυνας Γεράσιμου Αρσένη ήταν απλώς να αφαιρεθεί η τουρκική σημαία. Αλλωστε στις βραχονησίδες δεν υπάρχουν σημαίες. Στο υπουργείο Αμυνας συνειδητοποιούν ότι η νέα ελληνική σημαία τοποθετήθηκε από τις Ενοπλες Δυνάμεις, άρα τώρα οι Ενοπλες Δυνάμεις θα πρέπει να προσφέρουν φύλαξη στη σημαία. Σύμφωνα με το απόρρητο έγγραφο, στις 20.50 εκείνης της Κυριακής αποβιβάστηκαν στην ανατολική Ιμια επτά βατραχάνθρωποι για να φρουρήσουν τη σημαία. Στις έξι το πρωί της Δευτέρας 29 Ιανουαρίου επιβιβάστηκαν εκ νέου στην κανονιοφόρο «Πυρπολητής» και επέστρεψαν στην Κάλυμνο. Στις 08.25 ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ ναύαρχος Χρήστος Λυμπέρης διέταξε το ΓΕΝ να αποβιβάσει και πάλι βατραχανθρώπους στα Ιμια, κάτι το οποίο πραγματοποιήθηκε στις 10.45.
Το κρίσιμο 24ωρο
Τα ξημερώματα της Τρίτης 30 Ιανουαρίου στις 04.27 το ΓΕΝ στέλνει στα Iμια τη φρεγάτα «Ναβαρίνο». Στις 08.55 αποστέλλεται από το ΓΕΕΘΑ σήμα που ενημερώνει ότι ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, έπειτα από απόφαση του υπουργού Aμυνας, αναλαμβάνει την επιχειρησιακή διοίκηση της 1ης Στρατιάς, της ΑΣΔΕΝ, των εφεδρειών ΓΕΣ (Μονάδες Ειδικών Δυνάμεων), των μάχιμων μονάδων του Πολεμικού Ναυτικού και της ΑΤΑ. Ο Λυμπέρης εκτιμά ότι μπορεί οι Τούρκοι να αποβιβαστούν στην Καλόλιμνο. Και έτσι γίνεται η επιλογή να εγκατασταθούν σε αυτό το νησί καταδρομείς (και όχι στη δυτική Iμια). Eτσι, στις 14.56 διατάσσεται η αυξημένη επιτήρηση της Καλολίμνου (Γαϊδουρονήσι), μιας νησίδας ένα ναυτικό μίλι δυτικά των Ιμίων. Στις 15.20 απογειώνονται δύο ελικόπτερα με 12 άνδρες από την Κω και φτάνουν στη νησίδα στις 15.40. Αργά το βράδυ, μέσα σε λιγότερο από μια ώρα ο Λυμπέρης θέτει σε επιφυλακή το σύνολο των Ενόπλων Δυνάμεων. Στις 23.20 αποφασίζεται από τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ η διασπορά μονάδων Eβρου και Νήσων Ανατολικού Αιγαίου σε νέες θέσεις που παρέχουν πρόσθετες δυνατότητες για την ανάληψη στρατιωτικών αποστολών. Στις 23.41 εκδίδεται σήμα για τον απόπλου του συνόλου του ελληνικού στόλου. Στις 23.48 έρχεται η διαταγή στις Ειδικές Δυνάμεις για την εφαρμογή άκρως απόρρητων σχεδίων («Ερινύς» και «Κίρκη»). Στις 23.57 εκδίδεται σήμα για να τεθεί η Πολεμική Αεροπορία σε διάταξη μάχης.
Προκειμένου να φωτιστεί καλύτερα το χρονικό των στρατιωτικών ενεργειών που αναφέρονται λεπτομερώς στο απόρρητο έγγραφο του ΓΕΕΘΑ, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε τις πολιτικές πρωτοβουλίες που πραγματοποιήθηκαν παράλληλα εκείνη τη νύχτα. Κοντά στα μεσάνυχτα και αφού έχει λήξει η κοινοβουλευτική συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στη νέα κυβέρνηση Σημίτη, συγκαλείται στο γραφείο του πρωθυπουργού στη Βουλή σύσκεψη της κυβερνητικής επιτροπής στην οποία συμμετείχαν οι: Ακης Τσοχατζόπουλος, Θεόδωρος Πάγκαλος, Γεράσιμος Αρσένης, Γιάννος Παπαντωνίου, Δημήτρης Ρέππας και ο ναύαρχος Χρήστος Λυμπέρης με παρόντες τον γενικό γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου Τάσο Μαντέλη και τους συμβούλους του πρωθυπουργού, Νίκο Θέμελη και Δημήτρη Καραϊτίδη. Ο Σημίτης ζητάει ενημέρωση. Πρώτος μιλάει ο Λυμπέρης, ο οποίος έχει απλώσει τους χάρτες του Αιγαίου πάνω στο τραπέζι των συσκέψεων. Υποστηρίζει ότι η Ελλάδα διαθέτει τις μεγαλύτερες δυνάμεις στην περιοχή και ζητεί να ξεκαθαριστούν οι κανόνες εμπλοκής για τον βομβαρδισμό των βραχονησίδων εφόσον καταστεί αναγκαίο ή για τον εμβολισμό τουρκικού πλοίου. Ο Λυμπέρης, όπως έχει αναφέρει στο βιβλίο του «Πορεία σε ταραγμένες θάλασσες» (εκδ. Ποιότητα, 1999) υποστήριζε τη «στρατηγική του πρώτου πλήγματος». Εξηγούσε ότι η Ελλάδα μπορούσε να επιφέρει αποφασιστικό πλήγμα στην Τουρκία, που θα ακύρωνε τον σχεδιασμό της για το Αιγαίο, έστω κι αν η αναμενόμενη τουρκική απάντηση θα οδηγούσε επίσης σε κάποιες ελληνικές απώλειες. Ο Σημίτης εξηγεί ότι ανάμεσα στο δίλημμα «διμερή διαπραγμάτευση για τα θέματα του Αιγαίου ή πόλεμο, η Ελλάδα μπορεί, εάν θέλει, να επιλέξει το δεύτερο αλλά θα καταλήξει στο πρώτο», αφού ύστερα από μια σύρραξη θα ακολουθήσει διαπραγμάτευση, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα της σύρραξης. Στη συνέχεια, σύμφωνα με το βιβλίο του Σημίτη «Πολιτική για μια δημιουργική Ελλάδα» (εκδ. Πόλις, 2005) έγινε ο εξής διάλογος: ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου
Click to see the code!
To insert emoticon you must added at least one space before the code.