Anadolu: Το Αιγαίο δεν θα γίνει ποτέ ελληνική λίμνη. Ο Μητσοτάκης δεν έχει στρατηγικό όραμα για την Τουρκία, εμμένει σε φαντασιώσεις.

Η επίσκεψη Μητσοτάκη στη Νότια Κύπρο δείχνει την έλλειψη στρατηγικού οράματος της ελληνικής πλευράς για την Τουρκία και τις πραγματικότητες στο νησί.

Εάν η ελληνική πλευρά κατόρθωνε να απαλλαγεί από την εμμονή της να καταστεί ο μοναδικός ιδιοκτήτης του νησιού και να εγκαταλείψει την επεκτατική της πολιτική, που στοχεύει να μετατρέψει το Αιγαίο σε ελληνική λίμνη, τότε θα διαμορφωνόταν μια κατάσταση win-win για όλους τους ενδιαφερόμενους…
Αυτό αναφέρει σε άρθρο του στο πρακτορείο Anadolu ο Husein Isiksal, ειδικός σύμβουλος του Προέδρου της «ΤΔΒΚ» και Μέλος της Διαπραγματευτικής Ομάδας…
Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο κ. Isiksal, «O Μητσοτάκης είναι ο πρώτος Έλληνας πρωθυπουργός που παρευρέθηκε σε εκδήλωση στην Κύπρο, μετά από πρόσκληση του Ελληνοκύπριου ηγέτη Νίκου Χριστοδουλίδη, για την 50ή επέτειο της Τουρκικής Ειρηνευτικής Επιχείρησης στην Κύπρο (σ.σ. έτσι την χαρακτηρίζει ο γράφων)».
Πώς πρέπει να διαβάσουμε αυτή την επίσκεψη και πώς θα μπορούσε να επηρεάσει το πολιτικό τοπίο στο νησί; διερωτάται…
«Η παρουσία Μητσοτάκη εμφάνισε μια Ελλάδα που εμμένει στη φαντασίωση να επιβάλει μια ηγεμονία στην Ανατολική Μεσόγειο…
Συνεπώς, ενδέχεται να υπάρξουν εξελίξεις στο Κυπριακό στο άμεσο μέλλον.
Κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα στις 7 Δεκεμβρίου 2023, ο Τούρκος πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan αναφέρθηκε σε μια νέα εποχή προσέγγισης και σε μια θετική ατζέντα μεταξύ των δύο χωρών.
Η υπογραφή των 15 διακηρύξεων, συμφωνιών και μνημονίων συνεργασίας, που αφορούσαν ευρύ φάσμα τομέων, όπως ο τουρισμός, η ενέργεια, το εμπόριο, η εκπαίδευση και οι μεταφορές, έδωσε την ευκαιρία για έναν πιο εποικοδομητικό διάλογο στις τουρκοελληνικές σχέσεις.
Εν προκειμένω αξίζει να σημειωθεί πως είναι πραγματικά ενδιαφέρον να βλέπουμε ξανά και ξανά ότι κάθε φορά που η Τουρκία πλησιάζει την Ελλάδα, η ελληνική πλευρά το αντιλαμβανόταν ως ευκαιρία να επιβάλει την πολιτική της βούληση στην τουρκική πλευρά.

Ακολουθεί η εσφαλμένη αντίληψη ότι η τουρκική πλευρά θα συμβιβαστεί με την ελληνική πλευρά και θα αποδεχθεί τις κόκκινες γραμμές της στο Αιγαίο, για την οριοθέτηση των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας της Ανατολικής Μεσογείου και για το Κυπριακό για λόγους βελτίωσης Διαδικασία ένταξης Τουρκίας-Ευρωπαϊκής Ένωσης» σημειώνει ο Isiksal, και προσθέτει: Αναμφισβήτητα, για άλλη μια φορά αυτή η φαντασίωση κρύβεται πίσω από την πρόσφατη επίσκεψη του Μητσοτάκη στο νησί.
Παρομοίως, η ψευδαίσθηση της ελληνοκυπριακής κυβέρνησης ότι είναι η μοναδική νόμιμη αρχή του νησιού υπό το πρόσχημα της νομίμως αδρανούς «Κυπριακής Δημοκρατίας» είναι ο δημιουργός του Κυπριακού και ο θεματοφύλακας της ύπαρξής του.
Παρά τις περιορισμένες δημογραφικές, στρατιωτικές και οικονομικές δυνάμεις της, η ελληνική πλευρά ακολούθεί μια επεκτατική πολιτική στην Ανατολική Μεσόγειο, προσπαθώντας να αποκλείσουν την ΤΔΒΚ και την Τουρκία, που έχει τη μεγαλύτερη ακτή στην Ανατολική Μεσόγειο, από τις περιοχές πολιτικής ισορροπίας και υδρογονανθράκων.

Σημαντική η συνεργασία

Γιατί είναι σημαντικό για την Ελλάδα να συνεργαστεί με την Τουρκία;
Τα τελευταία χρόνια έχουν σημειωθεί κρίσιμες εξελίξεις στην περιοχή.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία και η τραγωδία στη Γάζα αποτελούν νέες εστίες σύγκρουσης σε αυτήν την ήδη ασταθή περιοχή.
Αυτές οι συγκρούσεις κλιμάκωσαν επίσης την παράτυπη μετανάστευση, που αποτελεί μια από τις σημαντικότερες σύγχρονες απειλές για την ασφάλεια της Ελλάδας.
Ειδικά ο πόλεμος στην Ουκρανία προκαλεί πολιτική και οικονομική αστάθεια σε όλο τον κόσμο και θέτει σε κίνδυνο την ασφαλή μεταφορά ενεργειακών πόρων στην Ευρώπη.
Η Ελλάδα θα πρέπει να συνεργαστεί με την Τουρκία για την επίλυση πολλών κρίσιμων παγκόσμιων και περιφερειακών προβλημάτων όπως η παράτυπη μετανάστευση, η διεθνής τρομοκρατία, η ασφαλής πρόσβαση σε ενεργειακούς πόρους και ούτω καθεξής.
Επιπλέον, όπως υποστηρίζουν σχεδόν όλοι οι ειδικοί, ο ασφαλέστερος και πιο κερδοφόρος τρόπος για να φτάσουν οι υδρογονάνθρακες από την Ανατολική Μεσόγειο στην ευρωπαϊκή αγορά είναι μέσω της Τουρκίας.
Από αυτή την άποψη, αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι ο πρόεδρος της ΤΔΒΚ Ersin Tatar πρότεινε έξι εποικοδομητικές προτάσεις για συνεργασία με την ελληνική πλευρά τον Ιούλιο του 2022 προς όφελος και των δύο εθνοτήτων που ζουν στο νησί.

Οι προτάσεις για συνεργασία περιλαμβάνουν την κατανομή των πόρων υδρογονανθράκων σε όλο το νησί, τη μετάβαση στην πράσινη ενέργεια, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας ηλεκτρικής διασύνδεσης του νησιού με το δίκτυο της ΕΕ μέσω της Τουρκίας, και τη βελτιστοποίηση της χρήσης της ηλιακής ενέργειας, συμπεριλαμβανομένων των επενδύσεων σε όλο το νησί.
Επιπλέον, ο Τούρκος Πρόεδρος Erdogan πρότεινε μια περιφερειακή διάσκεψη East-Med για τους υδρογονάνθρακες για την επίλυση των υπαρχόντων πολιτικών και νομικών προβλημάτων με τη συμμετοχή όλων των παράκτιων κρατών και ενδιαφερομένων, συμπεριλαμβανομένων της τουρκοκυπριακής και της ελληνοκυπριακής πλευράς.
Εάν η ελληνική πλευρά μπορέσει να απαλλαγεί από την εμμονή του να είναι ο μοναδικός ιδιοκτήτης του νησιού και να εγκαταλείψει την επεκτατική πολιτική της που στοχεύει να μετατρέψει το Αιγαίο σε ελληνική λίμνη, τότε θα υπάρξει μια win-win κατάσταση για όλους τους ενδιαφερόμενους.
Ομοίως, μια δίκαιη, ρεαλιστική, πρακτική και βιώσιμη λύση στην Κύπρο μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της υπάρχουσας πραγματικότητας στο νησί, δηλαδή τη δημιουργία μιας δομής συνεργασίας.
Ο πρόεδρος της ΤΔΒΚ Tatar έχει δηλώσει πολλές φορές ότι η τουρκική πλευρά δεν θα επενδύσει σε ένα «νεκρό και θαμμένο» ομοσπονδιακό μοντέλο λύσης που δεν έχει αποφέρει θετικά αποτελέσματα τα τελευταία 60 χρόνια.

Αυτή είναι επίσης μια κρατική πολιτική για την Τουρκία και η ελληνική πλευρά δεν έχει καμία δύναμη να επιβάλει τη βούλησή της στην τουρκική πλευρά σε αυτό το θέμα.
Συνοψίζοντας, ο αρθρογράφος, αναφέρει: «Η επίσκεψη Μητσοτάκη στη Νότια Κύπρο στις 20 Ιουλίου είναι ένα φρέσκο παράδειγμα της έλλειψης στρατηγικού οράματος της ελληνικής πλευράς για τη συνεργασία με την Τουρκία και τις πραγματικότητες στο νησί.
Με άλλα λόγια, ο Μητσοτάκης για άλλη μια φορά φαίνεται να παρεξηγεί τη σημασία της καλλιέργειας μιας σταθερής και συνεργατικής σχέσης με την Τουρκία.
Η προτίμηση της τουρκικής πλευράς για διπλωματία έναντι της μονομερούς και δυναμικής εξωτερικής πολιτικής βασισμένης στη δράση θα συνεχίσει να δίνει τις απαραίτητες απαντήσεις στην ελληνική πλευρά που προτιμούσε να βασίζεται στη ρητορική, τη βοήθεια από τους εξωτερικούς παράγοντες και τη διπλωματία του φαύλου κύκλου για πολλά χρόνια».

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.