Αίσθηση προκαλεί δημοσίευμα του Foreign Affairs το οποίο καλεί την ουκρανική ηγεσία να προετοιμαστεί για διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία.
Ήδη η Ουκρανία αντέδρασε έντονα στο δημοσίευμα, το οποίο υπογράφουν οι ειδικοί επί των διεθνών σχέσεων Samuel Charap και Jeremy Shapiro που τονίζουν ότι το Κίεβο και οι δυτικές χώρες θα πρέπει να προετοιμάσουν μια βάση για ειρηνευτικές συνομιλίες προκειμένου να διευθετηθεί η σύγκρουση στην Ουκρανία.
Πρόκειται για δύο διπλωμάτες που απηχούν τις θέσεις της επίσημης αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και αυτό είναι το πλέον σημαντικό: Εμμέσως οι ΗΠΑ ζητούν να αρχίσει να στρώνεται το έδαφος για διαπραγματεύσεις που σίγουρα δεν θα γίνουν πάνω στην ανεδαφική φόρμουλα Zelensky αλλά πάνω στη ρωσική πραγματικότητα που έχει εμπεδωθεί στην πρώτη γραμμή.
Οργή στην Ουκρανία
Οι δυτικές χώρες δεν πρέπει να προσπαθήσουν να πείσουν το Κίεβο να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τη Μόσχα, απαντά ο γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας της Ουκρανίας, Alexey Danilov.
«Οι προσπάθειες των διεθνών διαμεσολαβητών που εκπροσωπούν ισχυρές χώρες δεν πρέπει να στοχεύουν στο να πείσουν την Ουκρανία, αλλά στο να πείσουν τη Ρωσία να ενεργήσει στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου», έγραψε στη σελίδα του στο Facebook.
Ο Danilov πρόσθεσε ότι απαντά σε κάθε είδους προβλέψεις εμπειρογνωμόνων και σχόλια από «ανώνυμες πηγές», τα οποία έχουν ενταθεί στο τελευταίο κύμα συζητήσεων για την «ανάγκη επίτευξης συναίνεσης», «κατάπαυσης του πυρός», αναζήτησης ειρηνικών τρόπων», και «έναρξης διαβουλεύσεων και διαπραγματεύσεων».
Foreign Affairs: Παρά τη δυσπιστία τους, Ρωσία - Ουκρανία πρέπει να αρχίσουν συνομιλίες
O πόλεμος στην Ουκρανία θα τελειώσει με διαπραγματεύσεις υποστηρίζουν στο άρθρο τους οι δύο ειδικοί.
«Ακόμη και αν επί του παρόντος δεν υπάρχει θέμα συμφωνίας, όλα τα μέρη θα πρέπει να λάβουν μέτρα τώρα για να υπάρξει η πιθανότητα συνομιλιών στο μέλλον. Στη μέση ενός πολέμου, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε εάν ένας αντίπαλος είναι πραγματικά έτοιμος να τερματίσει τις μάχες ή τις συνομιλίες για ειρήνη μόνο και μόνο για να προωθήσει τους στόχους του πολέμου.
Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να ανοίξουμε κανάλια επικοινωνίας ώστε να είμαστε σε θέση να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία να επιδιώξουμε την ειρήνη όταν έρθει αυτή η ευκαιρία», σημειώνουν.
«Είναι καιρός να αρχίσουν να δημιουργούνται αυτά τα κανάλια. Για την Ουκρανία και τους δυτικούς εταίρους της, αυτό σημαίνει να μιλάμε και όλα τα μέρη θα πρέπει να συμφωνήσουν σε ενδεχόμενες διαπραγματεύσεις.
Το έδαφος για την έναρξη των διαπραγματεύσεων θα πρέπει να περιλαμβάνουν αλλαγές στη ρητορική, διορισμό ειδικών απεσταλμένων για συνομιλίες, αυτοεπιβληθέντες περιορισμούς στα σκληρά στρατιωτικά χτυπήματα και ανταλλαγές αιχμαλώτων πολέμου.
Εάν καμία από τις πλευρές δεν ξεκινήσει αυτή τη διαδικασία, τα αντιμαχόμενα μέρη πιθανότατα θα παραμείνουν κολλημένα εκεί που βρίσκονται σήμερα - να μάχονται σκληρά για εκατοστά εδάφους, με τρομερό κόστος για την ανθρώπινη ζωή και την περιφερειακή σταθερότητα, για τα επόμενα χρόνια.
Η αμοιβαία δυσπιστία καθιστά δύσκολο να γίνει το πρώτο βήμα προς το τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η Δύση βλέπει τη Μόσχα ως πηγή προπαγάνδας και ψέματος, τόσο εθισμένη στις αναλήθειες που λέει ψέματα ακόμα και στον εαυτό της.
Επίσης η Μόσχα κατηγορεί τη Δύση για μία σειρά υποσχέσεων που αθέτησε κατά το παρελθόν», υποστηρίζουν οι δύο επιστήμονες.
Η Ουκρανία και η Ρωσία είχαν μακρά ιστορία αμοιβαίων κατηγοριών για αθέτηση υποσχέσεων ακόμη και πριν η Μόσχα προσαρτήσει την Κριμαία το 2014. Μετά τον Φεβρουάριο του 2022, η εμπιστοσύνη έγινε αδύνατη.
Ωστόσο, η αμοιβαία δυσπιστία μεταξύ των εμπόλεμων είναι χαρακτηριστικό κάθε πολέμου, και συνεπώς κάθε διαπραγμάτευσης που τερματίζει αυτούς τους πολέμους.
Εάν η εμπιστοσύνη ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για την επικοινωνία, οι εμπόλεμοι δεν θα άρχιζαν ποτέ να μιλάνε. Τα μέρη μπορούν και πρέπει να αρχίσουν να συζητούν παρά την αμοιβαία δυσπιστία τους, τονίζουν Shapiro και Charap.
Τι πρέπει να κάνει η Δύση
«Για τους συμμάχους των Ουκρανών, πρωταρχικό είναι να αρχίσουν να μιλάνε για διαπραγματεύσεις μεταξύ τους. Κάποιοι θα χρειαστούν να γίνουν πειστικοί.
Άλλοι είναι ήδη πεπεισμένοι και χρειάζονται απλώς ένα σημάδι ότι η διπλωματία δεν είναι πλέον ταμπού. Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν επανειλημμένα δηλώσει ότι αναμένουν ότι ο πόλεμος θα τελειώσει σε μια διευθέτηση κατόπιν διαπραγματεύσεων.
Αλλά δεν έχουν κοινοποιήσει στους άλλους συμμάχους τι σημαίνει αυτό στην πράξη ούτε έχουν προσανατολίσει ρητά τη στρατηγική για τον τερματισμό του πολέμου γύρω από ένα αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων.
Τελικά, η συζήτηση για τη διπλωματία των συγκρούσεων πρέπει να ξεκινήσει στις συναντήσεις του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου και των G-7, καθώς και σε διμερείς δεσμεύσεις μεταξύ των συμμάχων στα υψηλότερα επίπεδα. Το να μιλάμε για συζήτηση δεν συνεπάγεται αλλαγές στην πολιτική βραχυπρόθεσμα.
Χρειάζεται να δαπανηθεί χρόνος και προσπάθεια για την ανάπτυξη μιας διπλωματικής στρατηγικής πολύ πριν αρχίσουν πραγματικά οι διαπραγματεύσεις.
Παράλληλα με την ενδοσυμμαχική συζήτηση, το θέμα πρέπει να τεθεί στο τραπέζι στις δεσμεύσεις μεταξύ των συμμάχων και της Ουκρανίας.
Το Κίεβο δικαιολογημένα ανησυχεί ότι μια κίνηση προς τις διαπραγματεύσεις θα σημάνει τον τερματισμό της στρατιωτικής βοήθειας. Καθώς θα αρχίσουν να συζητούν με το Κίεβο για διαπραγματεύσεις οι σύμμαχοι θα πρέπει επομένως να συνεχίσουν ή ακόμα και να αυξήσουν τη βοήθεια για την ασφάλεια.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους μπορούν να ξεκινήσουν ζητώντας τις απόψεις της Ουκρανίας σχετικά με τα θέματα της επικοινωνίας με την άλλη πλευρά κατά τη διάρκεια των μαχών και τη φύση του τέλους του πολέμου. Αυτή τη στιγμή, αυτά τα θέματα δεν είναι στην ημερήσια διάταξη.
Μόλις οι Ουκρανοί αξιωματούχοι αρχίσουν να ακούνε τις ίδιες ερωτήσεις από πολλούς συνομιλητές σε πολλαπλά επίπεδα, θα συμμετάσχουν σε εσωτερικές συζητήσεις για να προσδιορίσουν τις προτιμήσεις και την προσέγγισή τους στη διπλωματία συγκρούσεων.
Η σύνδεση του θέματος των συνομιλιών σε συζητήσεις σχετικά με τη μακροπρόθεσμη στρατιωτική και οικονομική βοήθεια θα υπογράμμιζε επίσης μια σημαντική πραγματικότητα: Καμία βοήθεια δεν μπορεί να διασφαλίσει την ασφάλεια και την ευημερία της Ουκρανίας χωρίς το τέλος του πολέμου», υπογραμμίζουν στο άρθρο – παρέμβαση οι δύο ειδικοί.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου