Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι ισχυρές εντυπώσεις για τις αλλαγές στην κορυφή της ηγεσίας στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, διαφόρων αποχρώσεων, λαμβάνουν τη μορφή «καταιγίδας» δημοσιευμάτων στις κυριακάτικες εφημερίδες και τον ηλεκτρονικό τύπο. Παράλληλα, καταγράφεται και η λίστα με τις τραγωδίες που έπληξαν τις Ένοπλες Δυνάμεις, καθώς επίσης και το ζήτημα των υποκλοπών. Με τη συνήθη «απόλυτη» αντιμετώπιση, οι απόψεις κυμαίνονται ανάμεσα σε όσους αντιμετωπίζουν τον απελθόντα Α/ΓΕΕΘΑ και τους οπαδούς του, ως επιτομή του απόλυτου κακού. Στον αντίποδα, λίγο απέχουμε από την εμφάνιση φωτογραφιών του εκλεκτού τους με φωτοστέφανο. Κερασάκι στην τούρτα όμως, τι άλλο, τα εξοπλιστικά προγράμματα! Κι εδώ η παθογένεια ξεχειλίζει…
Από τα δημοσιεύματα ξεχωρίζουν η συνέντευξη του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Νίκου Δένδια, στην «Καθημερινή» και τον Βασίλη Νέδο, καθώς επίσης και το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα στο «Πρώτο Θέμα» για εξοπλιστικό πακέτο από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Φέρει την υπογραφή του πολύπειρου διπλωματικού συντάκτη Νίκου Μελέτη, που καταπιάνεται όμως με εξειδικευμένα ζητήματα άμυνας. Καταρχήν, αυτό δικαιολογείται ότι οι πέραν του Ατλαντικού εξοπλισμοί αποτέλεσαν μέρος των συζητήσεων του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Μπλίνκεν, με τον Έλληνα πρωθυπουργό Μητσοτάκη, κατά την πρόσφατη συνάντησή τους στην Κρήτη. Κατά συνέπεια, φαίνεται ότι οι πηγές του καταξιωμένου δημοσιογράφου είναι, κατά πάσα πιθανότητα, κυρίως διπλωματικές – πολιτικές. Επίσης, να επισημανθεί ότι όλα τα αναφερόμενα έχουν αξία ως… μάζεμα -στη δεδομένη πολιτική συγκυρία- όσων έχουν ήδη γραφτεί τους τελευταίους μήνες σε πολλαπλά επιμέρους ρεπορτάζ από από πολλά ΜΜΕ, του DP συμπεριλαμβανομένου.
Οι εξοπλισμοί από τις ΗΠΑ όμως σχολιάζονται και στη συνέντευξη του ΥΕΘΑ, με αποτέλεσμα οι παρατηρήσεις να έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Διαβάζοντας προσεκτικά τη φρασεολογία που επιλέγει ο Δένδιας, είτε θα πρέπει κανείς να συμπεράνει ότι υπάρχει διάσταση απόψεων στο εσωτερικό της κυβέρνησης για το δέον γενέσθαι, είτε εναλλακτικά, ομάδες… πίεσης, χρησιμοποιούν πολιτικούς φίλους για να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Στο ρεπορτάζ του «Πρώτου Θέματος», αναφέρεται ως «πολύ σημαντική η αξιοποίηση της προσφοράς που υπάρχει … ενός εκτεταμένου πακέτου εξοπλισμών από τις ΗΠΑ, είτε με δωρεάν παραχώρηση είτε με εξαιρετικά μικρό κόστος [δεν προσδιορίζεται σε ύψος τι ορίζεται ως χαμηλό κόστος και για ποια οπλικά συστήματα] … που αφορά κυρίως πλεονάζον υλικό ή υλικό υπό απόσυρση».
Σε αυτό το πλαίσιο, παρουσιάζεται ως κυβερνητική απόφαση η απόκτηση τεσσάρων αμερικανικών πλοίων LCS ως «ενδιάμεση λύση», δηλαδή μέχρι την παράδοση των τριών FDI HN και την αναβάθμιση των MEKO 200HN. Δεν διευκρινίζεται εάν θα υπάρχει κόστος απόκτησης, αλλά προσδιορίζεται, πολύ χαλαρά, το κόστος ενίσχυσης του οπλισμού κάπου μεταξύ 100-400 εκατ. ευρώ.
Το επιχείρημα δηλαδή είναι, ότι με αυτό το ποσό -φανταζόμαστε θα μας ενημερώσουν σε νεότερο ρεπορτάζ εάν υπάρχει κόστος απόκτησης– το Πολεμικό Ναυτικό θα αποκτήσει «τέσσερις πλώρες». Είναι φανερή η απουσία τριβής με τις λεπτομέρειες του στρατιωτικού ρεπορτάζ, καθώς αναφέρεται ότι το κόστος ναυπήγησης τεσσάρων κορβετών θα ανερχόταν σε 1,7 δισ. ευρώ, ενώ στα στοιχεία που αποδεσμεύθηκαν τον περασμένο Αύγουστο στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου αναφέρεται σαφώς ότι ο προϋπολογισμός της «πρόσκτησης έως τεσσάρων κορβετών» ανέρχεται σε 2.122.880.000 ευρώ. Επίσης πρέπει να αναφερθεί ότι πριν το «πάγωμα» της διαδικασίας το κόστος τριών κορβετών, μαζί με τα όπλα τους, είχε ανέλθει σε περισσότερο των 2 δισ. ευρώ.
Κι αν αυτό θεωρείται ως επιχείρημα ενισχυτικό της προμήθειας των LCS, θα εξεταστεί παρακάτω σχετική αναφορά του Νίκου Δένδια, τόσο ποσοτική (πλώρες για το ΠΝ), το οποίο σαφέστατα συνδέεται με την προαναγγελία αναθεώρησης και της Δομής Δυνάμεων στις Ένοπλες Δυνάμεις, άρα και των οροφών κύριων οπλικών συστημάτων κάθε Κλάδου, όσο και ποιοτική (οπλισμός των μονάδων επιφανείας).
Αναφορά γίνεται και στην προοπτική απόκτησης των F-35. Με μια όμως διαφορά που δεν έχει επαρκώς επισημανθεί και αναδειχθεί στα ρεπορτάζ που καλύπτουν το θέμα μέχρι σήμερα. Ο Μητσοτάκης έκανε λόγο μετά τη συνάντηση με τον Μπλίνκεν στα Χανιά, για έγκριση του προγράμματος από τις αμερικανικές αρχές, όχι για αγορά. Κι εδώ έχει σημασία να διακρίνει κανείς την πολιτική-διπλωματική αξία αυτής της έγκρισης, ως κάτι διαφορετικό από την προμήθεια ή όχι του οπλικού συστήματος. Διότι από μόνη της έχει αναδειχθεί σε διπλωματικό «χαρτί». Γιατί να μην επιθυμεί η Ελλάδα να το στρέψει απέναντι σε αυτόν που πρώτος επιχείρησε να συνδέσει την προμήθεια των F-35 με την αποδέσμευση των για την τουρκική Αεροπορία (ΤΗΚ); Ας μην προτρέχουμε λοιπόν…
Το μοναδικό όμως δεδομένο, είναι ότι τα εξοπλιστικά προγράμματα από τις ΗΠΑ συζητήθηκαν. Αναφέρεται επίσης «συμφωνία». Πρόκειται όμως για λέξη που υποστηρίζει περισσότερες της μιας ερμηνείες. Είναι δυνατόν ο πρωθυπουργός της χώρας να συμφώνησε για ένα «εξοπλιστικό πακέτο» πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ, τη στιγμή που υποτίθεται πως έχει δώσει στον υπουργό Εθνικής Άμυνας το πράσινο φως να μελετήσει εκ νέου τις εξοπλιστικές προτεραιότητες της χώρας, αφού προηγηθεί η μελέτη και ενσωμάτωση των διδαγμάτων πολεμικών συγκρούσεων εν εξελίξει και αναδιοργανωθεί το ολόκληρο το σύστημα;
Πώς άραγε θα χρηματοδοτηθεί η νέα λίστα προτεραιοτήτων, εάν η χώρα δεσμευθεί να καταβάλει άνω των 5 δισεκατομμυρίων ευρώ – εάν αθροιστούν τα προγράμματα που αναφέρονται στη «συμφωνία»; Επίσης, αναφορές του ΥΕΘΑ στη συνέντευξη, την οποία εκ αντικειμένου θα θεωρήσουμε ως πιο… αυθεντική ερμηνεία των κυβερνητικών προθέσεων, δείχνουν να θέτουν «αστερίσκους» σε κάποια από τα προγράμματα. Όχι απαραίτητα ως ναι ή όχι σε μια προμήθεια, τουλάχιστον όμως έγερση ένστασης για το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης και την προτεραιότητά της.
Στην κορυφή της λίστας των οπλικών συστημάτων βρίσκεται το μαχητικό αεροσκάφος πέμπτης γενιάς F-35 Lightning II. Τι είπε γι’ αυτό ο Δένδιας; «Το F-35 είναι ένα εμβληματικό όπλο και νομίζω ότι λειτουργεί και στο συλλογικό φαντασιακό. Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή έχει μια εξαιρετικά ικανή Πολεμική Αεροπορία στο επίπεδο των μαχητικών αεροσκαφών. Εκτιμώ ότι έχουμε μια σαφή υπεροχή. Θα αποκτήσουμε τα F-35, αλλά δεν είναι απαραίτητο να τα πάρουμε αύριο το πρωί.»
Ας επιχειρήσουμε να αποκωδικοποιήσουμε αυτή την πρώτη αναφορά. Όταν αναφέρεται στο «συλλογικό φαντασιακό», είναι σαφές ότι στη σκέψη του υπουργού υπεισέρχεται και ένας ψυχολογικός παράγοντας. Δηλαδή, η επικοινωνιακή ανάδειξη του F-35 ως του «υπερόπλου» που θα σηματοδοτήσει την οριστική ανατροπή του status quo στη στρατιωτική ισορροπία στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο.
Η πραγματικότητα όμως, δείχνει να είναι για τον υπουργό πιο πολύπλοκη. Προσθέτοντας τα περί «εξαιρετικά ικανής» Πολεμικής Αεροπορίας και της «σαφούς υπεροχής», προφανώς στην παρούσα συγκυρία, το υποβαθμίζει όχι ως οπλικό σύστημα, αλλά ως προτεραιότητα. «Δεν είναι απαραίτητο να το αγοράσουμε αύριο το πρωί», λέει. Αυτό σαφώς αποκλίνει από το ρεπορτάζ της εφημερίδας. Κάνει επίσης λόγο για «ικανό αριθμό F-35». Αυτό αποκλείει τις σκέψεις για προμήθεια μόλις 12 μαχητικών του τύπου, έναντι «αλμυρού» τιμήματος, καθώς θα πρέπει να δημιουργηθεί και η απαραίτητη υποδομή υποστήριξης, το κόστος της οποίας δεν μειώνεται αναλογικά με το ποσοστό μείωσης του αριθμού των προς προμήθεια μαχητικών.
Δεν έμεινε όμως μόνο σε αυτό ο Δένδιας. Μιλώντας για το μαχητικό, προσθέτει ότι «παίρνοντας οπλικά συστήματα μόνο στην κορυφή της πυραμίδας και αγνοώντας τη βάση της πυραμίδας, δεν πάμε μπροστά», αναφέροντας τις ελλείψεις σε μεταφορικά αεροσκάφη. Ωστόσο, διαβεβαιώνει ότι η προμήθεια θα προχωρήσει, αλλά στον κατάλληλο χρόνο.
Αναφορά γίνεται και στον τομέα του Πολεμικού Ναυτικού, με έμφαση τις πολύ μεγάλες ελλείψεις σε πλοία επιφανείας. Εκεί έρχεται η πρώτη έκπληξη. Κάνει λόγο για ανάγκη εκσυγχρονισμού «ενός αριθμού από MEKO[200HN]». Αυτό, αποτελεί άμεση παραπομπή στον σχεδιασμό που είχε δημοσιοποιηθεί στο παρελθόν και ο οποίος είχε αποδοθεί στον τότε αρχηγό Στόλου αντιναύαρχο Παναγιώτη Λυμπέρη. Να υπενθυμιστεί, ότι ο εν λόγω αρχηγός, είχε κατηγορηθεί από φιλικά προσκείμενα στην προηγούμενη ηγεσία μέσα ενημέρωσης, ως το πρόσωπο που «προωθεί το μικρό Ναυτικό».
Το σκεπτικό του σχεδιασμού βασιζόταν στο εξ ορισμού υψηλό ρίσκο του προγράμματος εκσυγχρονισμού πλοίων τα οποία έχουν ηλικία 26 έως 32 ετών και για αυτό προτεινόταν ο εκσυγχρονισμός των δύο φρεγατών που βρίσκονται στην καλύτερη κατάσταση, η χρήση της τρίτης ως εκπαιδευτικού και ο παροπλισμός της τέταρτης ως πηγής ανταλλακτικών («κανιβαλισμός»). Οπότε, οδεύουμε ίσως για αναθεώρηση και απόφαση αναβάθμισης των δύο νεότερων;
Έμφαση και απόλυτη προτεραιότητα δίνει όμως και στη διαθεσιμότητα των πλοίων του ΠΝ, για τα οποία λέει, ότι δεν πρέπει «απλώς να βγαίνουν στη θάλασσα, αλλά να βγαίνουν με όλα τα συστήματά τους σε λειτουργία»! Αυτό δεν συνιστά «καρφί», αλλά… ταβανόπροκα! Τι νόημα έχει, αναφέρει, «να έχεις έναν τεράστιο στόλο του οποίου οι δυνατότητες είναι υποπολλαπλάσιες του αριθμού των πλοίων»! Άρα, ενδεχομένως επίκειται μείωση της οροφής των 18 κύριων μονάδων επιφανείας, ώστε ο νέος αριθμός να είναι πιο συμβατός με την πραγματική οικονομική κατάσταση της χώρας και των πιστώσεων που διατίθενται στις Ένοπλες Δυνάμεις. Ζητά δε, την «έξυπνη αξιοποίηση των πόρων που έχουμε».
Καταληκτικά, ο Νίκος Δένδιας προειδοποιεί έμμεσα όσους εφησυχάζουν με τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά: «Κατά τη φάση διαδοχής ενός ισχυρού μακροχρόνιου ηγέτη, πάντα δημιουργείται αστάθεια. Αυτή η αστάθεια δεν ξέρουμε πού μπορεί να ξεσπάσει. Άρα μιλάμε για 4,5-5 χρόνια από τώρα. Δηλαδή, πριν από το 2030 πρέπει να είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο». Προσθέτοντας όμως, ότι όταν υφίσταται «σωρεία εστιών αστάθειας» στη γειτονιά σου, από μόνο του απαιτεί να διατηρείς ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις…
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου