Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη
Ενταγμένες στις τουρκικές ψυχολογικές (PsyOps) επιχειρήσεις… εσωτερικού ή εξωτερικού, οι δηλώσεις του Αρχιπλοιάρχου ε.α. Turker Erturk. Ζωηρή εντύπωση προκάλεσαν οι δηλώσεις του Τούρκου εν αποστρατεία Αρχιπλοιάρχου Turker Erturk σε τηλεοπτική του συνέντευξη. Μια συνέντευξη, κατά τη διάρκεια της οποίας χωρίς καμία εμφανή επιφύλαξη, ή φόβο ως προς τις συνέπειες που πιθανότατα θα επέφεραν τα λεγόμενά του, υποστήριξε ότι η τουρκική αμυντική βιομηχανία δεν έχει καταφέρει κάτι ουσιαστικό, πέρα από την αγορά απαρτίων και συστημάτων από το εξωτερικό και την ενσωμάτωσή τους σε πλατφόρμες που συναρμολογούνται εγχώρια. Είναι πράγματι έτσι, ή ο Τούρκος απόστρατος αξιωματικός σε ρόλο “λαγού” επιχείρησε να θολώσει τα νερά, σχετικά με τις πραγματικές δυνατότητες της;
Πολλοί στην Ελλάδα, πολλοί εκ των οποίων και ενασχολούμενοι πιο συστηματικά με το χώρο της άμυνας, έσπευσαν να συμφωνήσουν με τις δηλώσεις του Erturk. Προφανές κίνητρο ήταν ασφαλώς ότι οι αναφορές του ε.α. Τούρκου αξιωματικού, συμφωνούσαν με προκατασκευασμένα στερεότυπα και πεποιθήσεις που φέρει ο καθένας από εμάς. Αυτό όμως θα διέγραφε μονομιάς τα τεράστια βήματα εξέλιξης που έχει ολοκληρώσει τα τελευταία 20 χρόνια η τουρκική αμυντική βιομηχανία.
Αφήνουμε ασχολίαστο το ότι πρώτα και πάνω από όλα, από τα σημαντικότερα λάθη σε μία αντιπαράθεση οποιασδήποτε μορφής, είναι η υποτίμηση του αντιπάλου. Δεν μπορούμε όμως να μην ασχοληθούμε με το γεγονός ότι ειδικά στον τομέα των μη επανδρωμένων αεροσκαφών και συστημάτων (επίγειων και θαλάσσιων), η Τουρκία είναι πλέον παγκόσμιος παίκτης. Αυτό ισχύει είτε μας αρέσει να το ακούμε και να το διαβάζουμε, είτε όχι.
Ναι, πολλά από τα συστήματα και τα απάρτια αυτών των μη επανδρωμένων συστημάτων, αγοράζονται από το εξωτερικό. Από την Ευρώπη, τον Καναδά, τις ΗΠΑ και την Κίνα. Ακόμα και όταν κάποιες από τις χώρες αυτές βάζουν εξαγωγικούς περιορισμούς, η Τουρκία κατορθώνει και εισάγει κρίσιμα απάρτια μέσω εταιρειών που “μεσολαβούν” στην όλη διαδικασία… Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι επισήμως το ίδιο κάνουν πολλοί κατασκευαστές ανά τον κόσμο, όχι μόνο οι Τούρκοι.
Η πλατφόρμα, το ολοκληρωμένο και ικανό για την εκτέλεση συγκεκριμένων αποστολών, προϊόν, είναι αυτό που έχει για οποιονδήποτε δυνητικό χρήστη, την προστιθέμενη αξία που του αναλογεί. Απόδειξη αυτής της προστιθέμενης αξίας, είναι οι σημαντικές εξαγωγικές επιτυχίες που έχει σημειώσει το TB-2 Bayraktar. Οι Τούρκοι κατόρθωσαν, όταν υπέστησαν περιορισμούς εξαγωγής των πυργίσκων ηλεκτροοπτικών της WESCAM (τύπου MX-15D), από την καναδική κυβέρνηση να τον αντικαταστήσουν. Στην περίπτωση δε του Μαρόκου, απλά τα συστήματα αυτά αγοράστηκαν ξεχωριστά και ενσωματώθηκαν σε δεύτερο χρόνο στα αεροσκάφη!
Πέρα από το ότι η τουρκική Αselsan προσφέρει ήδη μία σχετικά ευρεία γκάμα τέτοιων προϊόντων, η ευρωπαϊκή αγορά και η κινεζική, διαθέτουν πληθώρα εναλλακτικών… Το ίδιο συνέβη και με τους εμβολοφόρους κινητήρες της Rotax (Αυστρία), που αντικαταστάθηκαν από ουκρανικούς όταν απαιτήθηκε. Φυσικά ο Τούρκος απόστρατος αξιωματικός δεν έκανε λόγο για τα δικινητήρια Akinci και Aksungur, αλλά ούτε και για το μη επανδρωμένο σκάφος επιφανείας ULAQ, ενώ απέφυγε και οποιαδήποτε αναφορά και στα όπλα που έχει αναπτύξει και πολλά παράγει πλέον μαζικά η τουρκική βιομηχανία.
Παρέχοντας μέσω αυτών, σοβαρές εναλλακτικές σε δεκάδες υποψήφιους χρήστες των μη επανδρωμένων συστημάτων της ανά τον κόσμο. Εναλλακτικές ολοκληρωμένες (πλατφόρμα – όπλα) που υιοθετούνται σε πολλές περιπτώσεις έναντι των αμερικανικών κυρίως και για λόγους κόστους, αλλά και για λόγους περιορισμών που συχνά-πυκνά θέτει η εκάστοτε κυβέρνηση των ΗΠΑ, ανάλογα με τα συμφέροντα και τη γεωπολιτική της ατζέντα σε κάθε περιοχή.
Είναι τέλος περιττό, να αναφερθούμε στην πολυσχιδή και πολύπλευρη τουρκική ναυπηγική βιομηχανία, την πυραυλική τεχνογνωσία που έχει επιτευχθεί (CEP 10 μέτρων και βεληνεκές μεγαλύτερο των 500 χιλιομέτρων) αντιγράφοντας αρχικά και κατόπιν βελτιώνοντας κινεζικούς βαλλιστικούς πυραύλους, αλλά και στην τεράστια προσπάθεια που καταβάλλεται στον τομέα της ανάπτυξης συστημάτων πυροβολικού και οχημάτων παντός είδους.
Είναι πολύ πρόσφατη η είδηση της πώλησης ρουκετών ημιενεργού καθοδήγησης λέιζερ τύπου TRLG-230 στην Ουκρανία για να την αγνοήσει κανείς, ενώ το ίδιο πρόσφατη είναι και η δοκιμαστική εκτόξευση πυραύλου επιφανείας-αέρος HISAR από κατακόρυφο εκτοξευτή MIDLAS (Milli Dikey Atım Lançer Sistemi – National Vertical Launch System) που προορίζεται να εξοπλίσει τις φρεγάτες I-Class (TCG Istanbul).
Κατόπιν όλων αυτών, αλλά και πολλών άλλων σημαντικών εξελίξεων σε πολλούς τομείς με κρισιμότερο όλων ίσως, τον ηλεκτρονικό πόλεμο, είναι σημαντικό να υπενθυμιστεί ότι η τουρκική οικονομία όντως αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα που είναι πολύ πιθανό να ματαιώσουν εν μία νυκτί, τα περισσότερα από τα προγράμματα που περιλαμβάνονται στον πολυσέλιδο κατάλογο των προϊόντων της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας.
Από την άλλη πλευρά βέβαια είναι τουλάχιστον εγκληματικό για την ελληνική πλευρά να υιοθετεί όσα υποστηρίζει ένας άνθρωπος που τελεί ενδεχομένως και σε διατεταγμένη υπηρεσία, ή λόγω δεδομένων “πατριωτικών διαπιστευτηρίων” έχει εξασφαλίσει μια δυνατότητα παρέκκλισης από την επίσημη γραμμή. Ίσως να επεδίωκε για να βάλει φρένο στον μεγαλοϊδεατικό λόγο των συμπατριωτών του, οι οποίοι φαίνεται να πέφτουν θύμα της ρητορικής του ιδίου τους του καθεστώτος, θεωρώντας ότι έχουν μετατραπεί σε υπερδύναμη. Αν δεν ίσχυε κάτι από τα ανωτέρω, πιθανότατα δεν θα προλάβαινε να ολοκληρώσει την τηλεοπτική του εμφάνιση.
Είναι ανάγκη λοιπόν να κοιτάξουμε τα του οίκου μας. Αν η παρούσα κυβέρνηση, μετά από την όντως αξιοσημείωτη προσπάθεια που έχει καταβάλλει περί τα εξοπλιστικά και τον εκσυγχρονισμό και την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων, επιθυμεί πράγματι να βάλει μόνιμα και δια παντός στον δρόμο της ανάπτυξης και την ελληνική αμυντική βιομηχανία, γνωρίζει τους τρόπους που απαιτούνται για να το πράξει. Η δαπάνη δισεκατομμυρίων ευρώ για τον επανεξοπλισμό και τον εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεων χωρίς βιομηχανικές επιστροφές, με την αιτιολογία του κατεπείγοντος μπορεί να λειτουργήσει για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Και αυτό το χρονικό διάστημα έχει παρέλθει. Καθιστώντας πλέον αυτή την αιτιολογία, που ως τακτική εφαρμόστηκε κατά κόρον και στο παρελθόν βέβαια, απλή δικαιολογία.
Συνεπώς δεν έχουμε παρά να αφήσουμε τους “λαγούς” του τουρκικού καθεστώτος (γιατί περί αυτού πρόκειται) στη δουλειά τους και ας κοιτάξουμε κι εμείς τη δική μας με βάση τα στοιχεία, τα δεδομένα και τη σκληρή πραγματικότητα που έχουμε απέναντι μας.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου