Παραχαράσσουν ξανά την ιστορία.
Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική-Οι Τούρκοι παζάρευαν με τους Άγγλους το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, και μεγάλα νησιά του Αιγαίου και ποιο ρόλο έπαιξε ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός“Φοβού τους Τούρκους και Δώρα φέροντες”, σε παράφραση του γνωστού αρχαίου ρητού, με αφορμή τα νέα κόλπα του ελεγχόμενου τουρκικού τύπου, περί υπενθύμισης της “ τεράστιας τουρκικής επισιτιστικής βοήθειας” στην δοκιμαζόμενη Ελλάδα τότε Ελλάδα της περιόδου 1941-1943, όπου πέθαναν από λιμό περίπου 350 χιλιάδες άνθρωποι σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις.
Τουρκικά παραμύθια για την τουρκική δήθεν βοήθεια που ήταν του Ερυθρού Σταυρού και όχι των Τούρκων
Εντελώς απροσδόκητα η τουρκική εφημερίδα SABAH, σε άρθρο αναφέρει ότι “η Τουρκία και η Ελλάδα βρίσκονται σε μεγάλη αντίθεση σήμερα εν έτει 2022, αλλά πριν από πολλές δεκαετίες, η Τουρκία βρισκόταν πίσω από μια εκστρατεία βοήθειας προς τη γείτονά της κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όπως και η Ελλάδα πρόσφερε βοήθεια στον απόηχο ενός καταστροφικού σεισμού στην Τουρκία το 1999.
Η πτώση της Αθήνας από τους Ναζί στις 27 Απριλίου 1941 και η επακόλουθη κατοχή της ηπειρωτικής Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα (Γερμανία, Βουλγαρία και Ιταλία) άφησαν κατεστραμμένες υποδομές, την βιομηχανία και την γεωργία της Ελλάδος, μετά από μήνες πολέμου με Γερμανούς και Ιταλούς.
Οι Ναζί έθεσαν σε κίνηση ένα αδίστακτο πρόγραμμα οικονομικής εκμετάλλευσης και κατάσχεσης που περιελάμβανε την υφαρπαγή πρώτων υλών και τροφίμων από την Ελλάδα, για ντύσιμο, τροφή και εξοπλισμό των γερμανικών δυνάμεων που πολεμούσαν σε όλη την Ευρώπη.
Σε συνδυασμό με τον αποκλεισμό της Ελλάδας από τους Συμμάχους, όλο αυτό οδήγησε σε δραστικές ελλείψεις τροφίμων στη χώρα, ιδιαίτερα στην πρωτεύουσα Αθήνα και στο παρακείμενο λιμάνι του Πειραιά.
Σύμφωνα με τον Έλληνα ιστορικό Πολυμέρη Βόγλη, τουλάχιστον 300.000 Έλληνες πέθαναν από πείνα ή υποσιτισμό κατά τη διάρκεια της κατοχής που κράτησε μέχρι τον Οκτώβριο του 1944.
Η Τουρκία ήταν από τις πρώτες χώρες που έσπευσαν να βοηθήσουν την Ελλάδα που επλήγη από την πείνα, σύμφωνα με τον Γενικό Διευθυντή της Τουρκικής Ερυθράς Ημισελήνου (Kızılay) Ibrahim Altan, τονίζοντας το σημείο σε συνέντευξή του στο Anadolu Agency (AA).
Ο ίδιος τόνισε ότι η Τουρκία, της οποίας ο πληθυσμός αντιμετώπιζε επίσης έντονες ελλείψεις τροφίμων καθώς εκατομμύρια άνδρες έπρεπε να εγκαταλείψουν τα χωράφια για να καταταγούν, δεν αγνόησε τη δεινή κατάσταση που υπήρχε στην γειτονική Ελλάδα.
Η πρώτη παρτίδα ανθρωπιστικής βοήθειας, πάνω από 2.000 τόνοι, συμπεριλαμβανομένου ψαριού, χοιρινού κρέατος, αυγών και πατατών, αναχώρησε από την Κωνσταντινούπολη στις 6 Οκτωβρίου 1941, με το πλοίο Kurtuluş, ένα τουρκικό φορτηγό πλοίο που θα έπαιζε κρίσιμο ρόλο στην ανακούφιση πολλών Ελλήνων.
“Ένα παλιό φορτηγό πλοίο, σχεδόν 60 ετών τότε, μετέφερε όχι μόνο πάνω από 8.000 τόνους τόσο αναγκαία βοήθεια αλλά και την ελπίδα και το αίσθημα αλληλεγγύης στην Ελλάδα", παρατήρησε ο Τούρκος αξιωματούχος.
Ο Αλτάν σημείωσε ότι παρόλο που το Kurtuluş βυθίστηκε στη Θάλασσα του Μαρμαρά στο πέμπτο του ταξίδι βοήθειας προς την Ελλάδα τον Φεβ. 1942, λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών, μετά από ένα εξάμηνο υποχρεωτικό διάλειμμα, την αποστολή του ανέλαβαν άλλα τουρκικά πλοία που οργανώθηκαν από η κυβέρνηση και η Τουρκική Ερυθρά Ημισέληνος και έτσι σώθηκε η …...Ελλάδα από τους...Τούρκους”, καταλήγει εν κατακλείδι το άρθρο.
Η πραγματικότητα και η δόλια διαστρέβλωση της αλήθειας από Τούρκο αξιωματούχο
Σύμφωνα με έγκυρες πηγές, οι συντονισμένες πιέσεις από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, προς τις συμμαχικές κυβερνήσεις και τις φιλανθρωπικές οργανώσεις, λόγω του τρομερού λιμού στην Ελλάδα το 1941, ανάγκασαν Γερμανία και Ιταλία να αποδεχθούν την επισιτιστική βοήθεια του Διεθνή Ερυθρού Σταυρού μέσω ...Τουρκίας.
Στις 21 Αυγούστου του 1941 γίνεται επιτέλους αποδεκτή η διοχέτευση 50.000 τόνων τροφίμου και ρουχισμού από την Τουρκία με τουρκικά πλοία και μπόλικο παρασκήνιο για το πραγματικό ύψος της βοήθειας που είχε φτάσει στην τουρκική επικράτεια.
Την ίδια στιγμή πολλοί Έλληνες διέφευγαν στα μικρασιατικά παράλια και τοποθετούνταν σε φυλασσόμενους καταυλισμούς, ενώ το τουρκικό κράτος συνεργάζονταν με τους Γερμανούς, σε μαι κατάσταση πολύ επικίνδυνη για πολλούς Έλληνες ( πολλοί σκοτώθηκαν εντός Τουρκίας) που καταζητούνταν στην κατεχόμενη πατρίδα και επιθυμούσαν να μετακινηθούν προς την Αίγυπτο που ήταν η έδρα της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης.
Σε κάποια στιγμή τότε, η Αγγλία ζήτησε επιτακτικά από τους Τούρκους να διακόψουν τις διπλωματικές της σχέσεις με τον Άξονα ως ένδειξη αλληλεγγύης προς τους Έλληνες.
Ο τότε Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Ρουστού Σαράτσογλου, όχι μόνο αρνήθηκε να προσχωρήσει η χώρα του στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων, αλλά απέρριψε ακόμη και μια απλή αποδοκιμασία της κατοχής της χώρας μας.
Σε αντίθεση, η Τουρκία υπέγραψε σύμφωνο φιλίας με τη Γερμανία, τον Ιούλιο του 1941, σε μια εποχή δηλαδή που ολόκληρη η Ευρώπη αγωνιζόταν κατά των δυνάμεων του Άξονα.
Οι Τούρκοι τότε είχαν βάλει σημάδι την Θεσσαλονίκη και την Δυτική Θράκη μαζί με τα νησιά του Αιγαίου-όλως τυχαίως το ίδιο κάνουν και σήμερα
Σύμφωνα με έγκυρα των βρετανικών διπλωματικών αρχών, το διάστημα εκείνο, παρά τις περί «ουδετερότητας» διακηρύξεις της, η Τουρκία διαπραγματευόταν την έξοδό της στον πόλεμο στο πλευρό της Γερμανίας έναντι εδαφικών ανταλλαγμάτων.
Τα ίδια όμως ανταλλάγματα η Τουρκία ζητούσε ταυτόχρονα μυστικά και από τους Άγγλους, παίζοντας παράλληλα όπως κάνει πάντα «σε δύο ταμπλό».
Οι Τούρκοι δεν ζητούσαν αλλά απαιτούσαν την Δυτική Θράκη, την Κριμαία, την Υπερκαυκασία, αλλά και δικαιώματα σε Συρία, Ιράκ, Αίγυπτο και Αλβανία.
Επίσης, εξέφραζαν την επιθυμία να αποκτήσουν κάποια νησιά του Αιγαίου, τα Δωδεκάνησα, την Κύπρο και επιπλέον το λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Όλες οι ομοιότητες εκείνης της εποχής, ως προς τις τουρκικές επιδιώξεις είναι τρομακτικά ίδιες, αφού οι Τούρκοι σήμερα εκφράζουν αλυτρωτικές επιδιώξεις σε Δυτική Θράκη, νησιά ( που θέλουν να έρθουν βράδυ), ενώ έχουν εισβάλει σε Συρία και Ιράκ.
Αίγυπτος, Παλαιστίνη και Λιβύη είναι μέσα στις επιδιώξεις τους για επιρροή και έλεγχο αυτών των περιοχών.
Η ιστορία δεν αλλάζει, δεν παραχαράσσεται και δεν μεταβάλλεται ανάλογα με τις ορέξεις κανενός καθεστώτος, ειδικά του του τουρκικού, που δεν έχει βάλει μυαλό μετά από τόσα χρόνια, επιδιώκοντας να δεχθεί μεγάλα πλήγματα από την δύση, η οποία δεν έχει λύσει ακόμη το “ Ανατολικό ζήτημα”.
Δημοσίευση σχολίου