Του Ζαχαρία Μίχα
Πριν από λίγη ώρα, το υπουργείο Εθνικής Άμυνας εξέδωσε ανακοίνωση, με την οποία γίνεται γνωστή συμφωνία Ελλάδας-Γερμανίας για την παραχώρηση Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης (ΤΟΜΑ) τύπου BMP-1 που είχε αποκτήσει η Ελλάδα από τα αποθέματα της Ανατολικής Γερμανίας και σε αντάλλαγμα θα λάβει ίδιο αριθμό ΤΟΜΑ MARDER.
Πρόκειται για μια συμφωνία η οποία είναι επικερδής για την άμυνα της χώρας, στο μέτρο που παραχωρούνται, όχι απευθείας στην Ουκρανία, αλλά στη Γερμανία, τα απαρχαιωμένα και «σε αποστρατεία» BMP-1 και στη θέση τους θα παραληφθούν πιο σύγχρονα ΤΟΜΑ (των M113 που χρησιμοποιεί ο ελληνικός Στρατός) τα MARDER. Πρόκειται για ΤΟΜΑ που είχε απασχολήσει τον ελληνικό Στρατό και στο παρελθόν.
Το πραγματικό ζήτημα όμως δεν είναι στρατιωτικό, αλλά πολιτικό. Η είδηση αρχικά έγινε γνωστή στις δηλώσεις του Γερμανού καγκελάριου, Όλαφ Σολτς, μετά τη συνάντηση με τον Έλληνα πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη: «Σήμερα μίλησα με τον Έλληνα πρωθυπουργό για μια παρόμοια [με άλλων για τον εξοπλισμό της Ουκρανίας] συμφωνία με την Ελλάδα, η οποία διαθέτει τέτοια συστήματα [σοβιετικής προέλευσης] και θα την προμηθεύσουμε με γερμανικά άρματα μάχης», δήλωσε ο κ. Σολτς κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.
Οι λεπτομέρειες θα καθοριστούν στο επίπεδο των υπουργών Άμυνας των δυο χωρών προσεχώς. Το πρόβλημα όμως είναι ότι είχαν προηγηθεί κατά μισή ώρα οι δηλώσεις του Έλληνα πρωθυπουργού, ο οποίος δεν έκανε καμία απολύτως αναφορά στη συμφωνία. Οι δηλώσεις Σολτς εγείρουν ζήτημα εάν οι Έλληνες δημοσιογράφοι πρέπει να πληροφορούνται τη συμφωνία από ξένους ηγέτες, επειδή οι δικοί τους για λόγους μη κατανοητούς επιλέγουν να τηρήσουν σιγή ιχθύος.
Είναι η ίδια σκανδαλώδης σιγή ιχθύος που τηρείται απέναντι σε κάθε οπλικό σύστημα ή πυρομαχικό έχει στείλει η Ελλάδα στην Ουκρανία. Με αποτέλεσμα να αναπτύσσεται παραφιλολογία περί του αν η χώρα έστειλε πολλαπλούς εκτοξευτές RM-70 και πόσους, ή αν έστειλε μόνο ρουκέτες που αξιοποιεί το σύστημα και πόσες.
Εφόσον η ελληνική κυβέρνηση είναι πεπεισμένη ότι οι επιλογές της είναι επωφελείς για τα ελληνικά συμφέροντα, σφάλει που δεν ανακοινώνει ευθαρσώς τι έχει συμφωνήσει και να υποστηρίξει σθεναρά τη θέση της. Η ασάφεια φέρνει και επικοινωνιακά τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα. Παράλληλα, εγείρεται και ζήτημα για το αν και κατά πόσον δικαιούται να το αποσιωπεί στο πλαίσιο ενός δημοκρατικού πολιτεύματος.
Είχαν όμως προηγηθεί και επίμονες ερωτήσεις στον Κυριάκο Μητσοτάκη για την αντίδραση Σολτς όταν του έδειξε τον χάρτη της «Γαλάζιας Πατρίδας» των Τούρκων, ο οποίος παραβιάζει με τον πιο βάναυσο τρόπο την ελληνική κυριαρχία. Και σε αυτό το σημείο –παρότι οι Έλληνες δημοσιογράφοι επανήλθαν δυο φορές με ερωτήσεις– ο πρωθυπουργός επέλεξε να μείνει σε μια γενικού χαρακτήρα αρχική τοποθέτηση που αφορούσε τι είπε ο ίδιος στον Γερμανό καγκελάριο, αποφεύγοντας να αποκαλύψει την απάντηση που έλαβε:
«Είχαμε μία πολύ φιλική κουβέντα με τον καγκελάριο, του εξήγησα πως δεν νοείται η τακτική ίσων αποστάσεων, ιδίως από μία χώρα, που έχει το καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη χώρας. Ο Καγκελάριος αντελήφθη την έκταση του προβλήματος. Ο χάρτης της γαλάζιας πατρίδας είναι η καλύτερη απόδειξη για το ότι η Τουρκία μας απειλεί».
Υπό αυτό το πρίσμα, δικαιούται κανείς να υποθέσει, ότι η ανακοίνωση της συμφωνίας από τον Όλαφ Σολτς για τα ελληνικά ΤΟΜΑ που θα καταλήξουν στην Ουκρανία υποδηλώνει αδιαφορία για τον επικοινωνιακό χειρισμό του Κυριάκου Μητσοτάκη. Προφανώς, ο καγκελάριος θεώρησε αυτονόητη την ενημέρωση, εφόσον δεν υπήρχε συμφωνία περί του αντιθέτου. Εξίσου προφανές είναι κι ότι αποκλείεται να μην σημειώθηκε από την καγκελαρία η αποφυγή αναφοράς στο θέμα από τον Έλληνα πρωθυπουργό.
Με δεδομένη την προ ημερών επανάληψη, από τον εκπρόσωπο της γερμανικής κυβέρνησης, της πάγιας έκκλησης σε Ελλάδα και Τουρκία «να τα βρουν», αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η επίσημη θέση της Γερμανίας εξακολουθεί να είναι στάση Πόντιου Πιλάτου. Στάση εξίσωσης του θύτη με το θύμα. Το ερώτημα που εγείρεται λοιπόν, είναι να ειπωθεί από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ποια ήταν η στάση του Γερμανού ομολόγου του στην δική του έμμεση παράσταση διαμαρτυρίας.
Εάν το Βερολίνο αδυνατεί να κατανοήσει και να συμπαρασταθεί στο αυτονόητο για να μην κακοκαρδίσει την Άγκυρα και τον Ερντογάν, αναρωτιέται κανείς με ποια λογική οι δυο χώρες θα εισέλθουν σε διαπραγματεύσεις για την ολοκλήρωση εξοπλιστικών συμφωνιών δισ. ευρώ, οι οποίες δεν είναι μυστικό ότι επωάζονται στο παρασκήνιο.
Μήπως όλα αυτά δεν συμβαδίζουν με την ξεκάθαρη αναφορά του Έλληνα πρωθυπουργού στη σημερινή ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, ότι θα δοθεί «σαρωτική απάντηση σε όποιον νομίσει ότι τα σύνορα επαναχαράσσονται με την ισχύ»;
Δημοσίευση σχολίου