Η απόφαση του Βλ. Πούτιν να επικεντρωθούν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στις περιοχές Ντονιέτσκ και Λουγκάνσκ συνιστούν αναμφίβολα κίνηση τακτικής αναδίπλωσης. Αιτία είναι τα αδιέξοδα που προκάλεσαν η διασπορά των ρωσικών δυνάμεων, τα πολλά μέτωπα που άνοιξε από τον βορρά τον νότο και τα ανατολικά, και η ουκρανική αντίσταση. Η αδυναμία προέλασης προς το Νικολάγιεφ και την Οδησσό, όπως και η αποτυχία κατάληψη μεγάλων πόλεων στο βορρά, αλλά και η καθυστέρηση στην κατάληψη της Μαριούπολης επέβαλαν μια μετριοπαθέστερη προβολή στόχου.
Του ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ
Ωστόσο, τα όσα έχουν επιτευχθεί δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητα, καθώς οι περιοχές που έχουν καταληφθεί έχουν τεράστια έκταση. Το πρόβλημα δημιουργείται από την εικόνα που είχε δημιουργηθεί αρχικώς για τον τελικό στόχο, που ήταν κάτι πολύ ευρύτερο, σε σχέση με τις απώλειες σε έμψυχο υλικό και μέσα.
Επιπλέον, αυτή η ασάφεια ακυρώνει τις όποιες προσπάθειες, πραγματικές ή εικονικές, για διπλωματική λύση. Ο κυριότερος λόγος της αναδίπλωσης είναι η διαχείριση της εικόνας του πολέμου στο εσωτερικό της Ρωσίας, τουλάχιστον για την παρούσα φάση.
Σε χώρες όπως η Ρωσική Ομοσπονδία ή η Κίνα, που η πολιτική εξουσία επιβάλλεται της οικονομικής, και όχι όπως στην Δύση, που στην ουσία η πολιτική είναι προέκταση και πολλές φορές υποχείριο της οικονομικής, οι κυρώσεις δεν θα έχουν άμεσο πολιτικό αποτέλεσμα.
Αντιθέτως, αυτό που μετρά περισσότερο στις κοινωνίες αυτές είναι η ικανότητα της ηγεσίας να ανταποκριθεί στις εθνικές επιδιώξεις. Αυτό που θα έπληττε το κύρος του προέδρου θα ήταν μια ήττα επί του πεδίου. Άρα χρειάζεται κάποια απτή επιτυχία. Και αυτή η επιτυχία είναι η κατάληψη του συνόλου των εδαφών των δύο περιφερειών, του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ.
Στο Ντονιέτσκ ο βασικός στόχος είναι πρωτίστως η Μαριούπολη αλλά και ένα μεγάλο τμήμα βορειότερα που διεξάγονται σφοδρές μάχες. Στο Λουγκάνσκ έχει καταληφθεί πάνω από το 90% αλλά μένει ένα σημαντικό κομμάτι με δύο αστικά κέντρα. Στα μέτωπα αυτά είναι συγκεντρωμένες μεγάλες δυνάμεις του ουκρανικού στρατού, οι οποίες επί οκτώ (8) χρόνια είχαν δημιουργήσει αξιόμαχες δομές, καθώς ουσιαστικά διεξαγόταν ένας διαρκής πόλεμος χαμηλής έντασης.
Ως εκ τούτου, το να ολοκληρωθεί η κατάληψη των περιοχών αυτών θα συνιστά
• μια απτή επιτυχία που μπορεί να παρουσιαστεί ως τέτοια στη ρωσική κοινωνία, αφού άλλωστε η αφορμή του πολέμου ήταν η διάσωση των αδελφών Ρώσων του Ντονμπάς (Λουγκάνσκ και Ντονιέτσκ).
• ένα συντριπτικό πλήγμα στον ουκρανικό στρατό
• ένα επίσης μεγάλο κτύπημα στο ηθικό των Ουκρανών
• τη μετατροπή της Αζοφικής σε ρωσική θάλασσα.
• αδιαπραγμάτευτα κεκτημένα στις διαβουλεύσεις με την ουκρανική πλευρά.
Ωστόσο, η Ρωσία δεν θα περιοριστεί στην κατάληψη του Ντονμπάς. Είναι πολύ δύσκολο οι περιοχές που έχουν κατακτηθεί με τόσο αίμα να επιστραφούν στο Κίεβο. Ήδη και στους άλλους νομούς που έχουν καταληφθεί γίνονται διαδικασίες ενσωμάτωσης στην Ρωσία: Στην Χερσώνα και στο νότιο Ζαπαρόζιε το ρούβλι έχει αντικαταστήσει την γρίβνα, η ρωσική γλώσσα επανέρχεται παντού και αλλάζουν στις πόλεις οι αρχές.
Ταυτόχρονα ο ηγέτης της «ΛΔ» του Λουγκάνσκ μίλησε για ένταξη της «Δημοκρατίας» στην Ρωσική Ομοσπονδία. Το ίδιο εκφράστηκε στην συνέχεια και από το Ντονιέτσκ. Ωστόσο, αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από την ουκρανική ηγεσία. Δεν μπορεί να δεχθεί τον εδαφικό ακρωτηριασμό του κράτους με επίσημη συμφωνία. Αυτό θα γινόταν μόνον με το πιστόλι στον κρόταφο. Πράγμα δύσκολο, αφού προϋποθέτει κατάληψη του Κιέβου, που θα ήταν ακόμη πιο αιματηρή και καταστροφική από ότι της Μαριούπολης. Επιπλέον είναι φανερό ότι οι ΗΠΑ είναι αποφασισμένες να πολεμήσουν μέχρι και τον τελευταίο… Ουκρανό στρατιώτη.
Ως εκ τούτου, ίσως η Μόσχα θα προσπαθήσει να δημιουργήσει όσο το δυνατόν περισσότερα δεδομένα υπέρ της επί του εδάφους, που θα παραμένουν ως τέτοια, de facto, όπως η νότιος Οσετία και η Αμπχαζία στην Γεωργία. Η προοπτική υποβοηθείται και από την μαζική μετανάστευση, καθώς θα είναι δύσκολη η επιστροφή των Ουκρανών που έφυγαν σε περιοχές που θα ελέγχονται από την Ρωσία.
Αυτό το σενάριο ταυτόχρονα δυσκολεύει στο άμεσο μέλλον, την έστω σταδιακή αποκατάσταση των σχέσεων με την Δύση, ή τουλάχιστον με χώρες της Δυτικής Ευρώπης, που θα το επιθυμούσαν.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου