Το τουρκικό περιοδικό «C4Defence» στο τεύχος του περασμένου Δεκεμβρίου φιλοξενεί ένα άρθρο που αναφέρεται στην Ελλάδα για το πόσο ευάλωτη είναι σε μια τουρκική επίθεση και στο γεγονός ότι οι Έλληνες θεωρούν τον εαυτό τους ως εκπροσώπους του Ελληνικού Πολιτισμού.
Το άρθρο που φέρει τον τίτλο «Αξιολόγηση της Ελλάδας» [‘Yunanistan Değerlendirmesi’] υπογράφεται από τον Δρ Μπασάλ Μπαϊσάλ (Başar Baysal), επισημαίνει ότι «Η Ελλάδα που βλέπει τον εαυτό της ως εκπρόσωπο του Ελληνικού Πολιτισμού, μια χώρα που έχει πολλά νησιά, είναι ανοιχτή σε ναυτικές αποβάσεις».
Ο Μπασάλ Μπαϊσάλ γράφει:
«Η πρωτεύουσα και οι μεγάλες πόλεις της χώρας βρίσκονται συνήθως στις πεδιάδες στα νότια και ανατολικά της χώρας. Σε μια επιχείρηση που θα γίνει από τη θάλασσα, είναι πιθανό ο στρατός που διαθέτει μεγάλο αριθμό προσωπικού να φτάσει γρήγορα στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Δεδομένου ότι η Ελλάδα δεν είναι πολύ μεγάλη χώρα σε έκταση, το βάθος άμυνας είναι περιορισμένο. Η ύπαρξη πολλών νησιών μακριά από την ηπειρωτική χώρα δυσκολεύει επίσης την Ελλάδα να υπερασπιστεί τα νησιά κατά τη διάρκεια του πολέμου. Δεν υπάρχει κανένα φυσικό στοιχείο που να μπορεί να αντέξει η ελληνική άμυνα μέχρι τον ποταμό Νέστο απέναντι σε επίθεση από τη Δυτική Θράκη. Η γεωγραφία είναι σε μειονεκτική θέση όσον αφορά την άμυνα στη γραμμή ανατολής-δύσης. Απέναντι στις επιθέσεις που μπορεί να προέρχονται από τη γραμμή βορρά-νότου, το βάθος άμυνας είναι σχετικά υψηλότερο».
Ο Μπαϊσάλ που είναι λέκτορας στο πανεπιστήμιο Μπιλίμ της Άγκυρας, στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης, επισημαίνει ότι η Ελλάδα θέλει στρατηγικά να κυριαρχήσει στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Σημειώνει ότι αυτή η στρατηγική καλύπτει πολλούς κοινωνικούς, οικονομικούς και στρατιωτικούς τομείς, από την κυριαρχία στους εμπορικούς δρόμους, τη χρήση των ενεργειακών πόρων στην περιοχή και την απόκτηση μέγιστου εισοδήματος από τον περιφερειακό τουρισμό.
Το άρθρο που φέρει τον τίτλο «Αξιολόγηση της Ελλάδας» [‘Yunanistan Değerlendirmesi’] υπογράφεται από τον Δρ Μπασάλ Μπαϊσάλ (Başar Baysal), επισημαίνει ότι «Η Ελλάδα που βλέπει τον εαυτό της ως εκπρόσωπο του Ελληνικού Πολιτισμού, μια χώρα που έχει πολλά νησιά, είναι ανοιχτή σε ναυτικές αποβάσεις».
Ο Μπασάλ Μπαϊσάλ γράφει:
«Η πρωτεύουσα και οι μεγάλες πόλεις της χώρας βρίσκονται συνήθως στις πεδιάδες στα νότια και ανατολικά της χώρας. Σε μια επιχείρηση που θα γίνει από τη θάλασσα, είναι πιθανό ο στρατός που διαθέτει μεγάλο αριθμό προσωπικού να φτάσει γρήγορα στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Δεδομένου ότι η Ελλάδα δεν είναι πολύ μεγάλη χώρα σε έκταση, το βάθος άμυνας είναι περιορισμένο. Η ύπαρξη πολλών νησιών μακριά από την ηπειρωτική χώρα δυσκολεύει επίσης την Ελλάδα να υπερασπιστεί τα νησιά κατά τη διάρκεια του πολέμου. Δεν υπάρχει κανένα φυσικό στοιχείο που να μπορεί να αντέξει η ελληνική άμυνα μέχρι τον ποταμό Νέστο απέναντι σε επίθεση από τη Δυτική Θράκη. Η γεωγραφία είναι σε μειονεκτική θέση όσον αφορά την άμυνα στη γραμμή ανατολής-δύσης. Απέναντι στις επιθέσεις που μπορεί να προέρχονται από τη γραμμή βορρά-νότου, το βάθος άμυνας είναι σχετικά υψηλότερο».
Ο Μπαϊσάλ που είναι λέκτορας στο πανεπιστήμιο Μπιλίμ της Άγκυρας, στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης, επισημαίνει ότι η Ελλάδα θέλει στρατηγικά να κυριαρχήσει στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Σημειώνει ότι αυτή η στρατηγική καλύπτει πολλούς κοινωνικούς, οικονομικούς και στρατιωτικούς τομείς, από την κυριαρχία στους εμπορικούς δρόμους, τη χρήση των ενεργειακών πόρων στην περιοχή και την απόκτηση μέγιστου εισοδήματος από τον περιφερειακό τουρισμό.
Αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Στο πλαίσιο αυτό, η Ελλάδα ασκεί ενεργή πολιτική σε πολλά θέματα, από το ζήτημα της επέκτασης των χωρικών υδάτων της χώρας στο Αιγαίο στα 12 μίλια, μέχρι την προστασία και χρήση της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης της ελληνοκυπριακής διοίκησης.
Η Ελλάδα αναλαμβάνει ενέργειες για να αυξήσει την κυριαρχία της στην περιοχή προκειμένου να πετύχει τους στόχους της.
Ένα από αυτά είναι η διεκδίκηση της κυριαρχίας σχεδόν όλων των χερσαίων τμημάτων στο Αιγαίο διεκδικώντας δικαιώματα στα «egeaydak» (νησιά, νησίδες και βράχοι των οποίων η κυριαρχία δεν μεταβιβάστηκε στην Ελλάδα με συμφωνίες) μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, η ιδιοκτησία των οποίων δεν προσδιορίστηκε στη συνθήκη της Λωζάνης και επακόλουθες συμφωνίες.
Εάν η Ελλάδα μπορέσει να εφαρμόσει επιτυχώς αυτόν τον στόχο, θα μπορέσει να ελέγξει όλη την κίνηση των πλοίων στα Στενά των Δαρδανελίων και της Κωνσταντινούπολης, άρα και όλο το θαλάσσιο εμπόριο στη Μαύρη Θάλασσα.
Και πάλι, προς υποστήριξη αυτής της διατριβής, η Ελλάδα θέλει να αυξήσει τα χωρικά ύδατα των νησιών και των βράχων από τα 6 μίλια που ισχύουν σήμερα στο Αιγαίο Πέλαγος στα 12 μίλια.
Η ένσταση της Τουρκίας σε αυτήν την περίπτωση είναι ότι (το διεθνές δίκαιο) δεν μπορεί να εφαρμοστεί στο Αιγαίο Πέλαγος όπως σε άλλες θάλασσες και ότι το Αιγαίο έχει ειδικό καθεστώς.
Αυτή η κατάσταση έχει προκαλέσει μεγάλα προβλήματα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας στο παρελθόν και οι δύο χώρες δεν έχουν καταφέρει ακόμα να καταλήξουν σε συμφωνία.
Επιπλέον, η Ελλάδα υποστηρίζει ότι τα κατοικημένα νησιά του Αιγαίου, όπως τα νησιά της ανοιχτής θάλασσας και των ωκεανών, έχουν μια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, όπως η ηπειρωτική χώρα.
Ωστόσο, η περιοχή της ΑΟΖ της ηπειρωτικής Τουρκίας στο Αιγαίο Πέλαγος καλύπτει πολλά μεγάλα και μικρά νησιά της Ελλάδας.
Λόγω αυτής της κατάστασης, η διαμάχη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αυξάνεται τα τελευταία χρόνια.
Συνεχίζεται η σύγκρουση των δύο κρατών για τις θάλασσες για την Κύπρο. Η Ελλάδα και η Κυπριακή κυβέρνηση, που δεν αναγνωρίζουν την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου (το Ψευδοκράτος), ισχυρίζονται ότι ένα πολύ σημαντικό τμήμα της περιοχής της ΑΟΖ της νήσου Κύπρου βρίσκεται υπό την ελληνική διοίκηση. Αυτή η κατάσταση δεν γίνεται αποδεκτή από την ΤΔΒΚ και την Τουρκία».
Δημοσίευση σχολίου