Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Οι τελευταίες δηλώσεις του ισλαμιστή προέδρου της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, αποτελούν -κατά τη γνώμη μου- τη μεγαλύτερη απειλή εναντίον του Ελληνισμού από την εισβολή του Αττίλα, τον μαύρο Ιούλη του 1974, όταν με τη βοήθεια του Χένρι Κίσιγκερ η κατοχική δύναμη κατέλαβε το 40% της Κύπρου.
Τον παρακολουθούμε χρόνια πολλά τον Ερντογάν. Από τότε που δεν ήταν τίποτα και μας τον είχε συστήσει, μαζί με τον Αμντουλλάχ Γκιούλ, ο εξαίρετος συνάδελφος, Λάμπρος Παπαντωνίου.
Τον παρακολουθούμε, λοιπόν, πριν εκλεγεί καν δήμαρχος, όταν πήγαινε στην Αμερική, με την οποία ερωτοτροπούσε. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην αρχή, και όταν πρωτοβγήκε από τη φυλακή, ήταν ο αγαπημένος των Αμερικανών και των Ευρωπαίων επειδή πίστευαν ότι θα έφερνε αέρα Δημοκρατίας στην Τουρκία. Και αντί Δημοκρατία έφερε ακραίο εθνικο-ισλαμισμό.
Ομολογώ ότι δεν τον άκουσα να εκτοξεύει ποτέ τόσο ευθεία απειλή εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου φυσικά. Και να μην κάνουμε λάθος: δεν πρόκειται για ανθελληνική ρητορική για να την χρησιμοποιήσει στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Είναι «διατριβή», είναι το σχέδιο μίας ομιλίας αν θέλετε αγαπητοί αναγνώστες, που προηγείται της τελικής εντολής. Μόνο που ξεχνά την ήττα στον Έβρο… Και το κάζο στο Αιγαίο τον Ιούλιο… Είμαι πεπεισμένος ότι θα πάρει και τρίτο μάθημα αν τολμήσει και κάνει τις απειλές πράξη.
Και ερχόμαστε στο δια ταύτα. Τι μπορεί να σημαίνει αυτή η άνευ προηγουμένου απειλή του Ερντογάν;
Προσωπικά πιστεύω πως ότι λέει το εννοεί. Αυτή είναι η μία εξήγηση αν και έχουμε ακόμα ορισμένους με αξιώματα στην Αθήνα και τη Λευκωσία που τελευταία υποστηρίζουν ότι ο Τούρκος Πρόεδρος, κάνει ότι κάνει, επειδή καταρρέει η οικονομία του και δεν θέλει οι πολίτες να ασχολούνται με θέματα που επηρεάζουν την τσέπη τους. Πάλι στηρίζονται σε εντελώς λάθος ανάλυση.
Η άλλη εξήγηση είναι η παρακάτω, και συνέβη και σε άλλες περιπτώσεις σε άλλες περιοχές του κόσμου: Ο Ερντογάν βρίσκεται υπό πραγματικά πολύ μεγάλη πίεση από τους όποιους ξένους του τηλεφωνούν και τον συμβουλεύουν να υποχωρήσει, και απλά παίζει τα ρέστα του πριν συμφωνήσει σε αποκλιμάκωση και σε διάλογο.
Νομίζω ότι η πρώτη εξήγηση είναι πιο ορθή, αν και ελπίζω να συμβαίνει η δεύτερη εκδοχή: Να είμαστε πραγματικά και ειλικρινά κοντά σε αποκλιμάκωση και διάλογο και να έχει συνετιστεί ο Ερντογάν, κάτι που δυστυχώς δεν το βλέπουμε δια γυμνού οφθαλμού.
Προκαλεί μεγάλη εντύπωση το εξής γεγονός, και είναι βασικό το ερώτημα που τίθεται: Δεν ακούνε στις Βρυξέλλες, στο Βερολίνο, στην Ουάσιγκτον αυτές τις δηλώσεις; Και αν τις ακούνε πως στο καλό αντιδρούν;
Μπορεί κάποιος να απαντήσει ότι τηλεφωνούν, συμβουλεύουν, προσπαθούν. Όλα αυτά αποδείχθηκε ότι δεν φέρνουν κανένα αποτέλεσμα. Όμως, όπως αποδείχθηκε το καλοκαίρι του 2018, αποτέλεσμα και μάλιστα άμεσα, έχουν μόνο οι πραγματικές κυρώσεις. Τίποτα άλλο. Με ένα μήνυμα στο Twitter ο κ. Τραμπ έστειλε …αδιάβαστο τον πρόεδρο της Τουρκίας.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τις μεγαλύτερες υποχρεώσεις έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου έχουν οι Ευρωπαίοι, η γραφειοκρατία των Βρυξελλών και το Βερολίνο. Έχουν ευθύνες βεβαίως και οι Αμερικανοί, διότι μαζί με τους Ευρωπαίους υποθάλπτουν την τουρκική επιθετικότητα επειδή δεν την σταματούν. Αν και μπορούν.
Απαιτείται μεγάλη προσοχή τις επόμενες μέρες. Οι σημερινές δηλώσεις του Ερντογάν δεν είναι κουβέντες λογικού ανθρώπου.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Είχαμε ακόμα μία εξέλιξη την Παρασκευή, που αφορά την γειτονιά μας, τα Βαλκάνια. Άρα και την Ελλάδα. Και θα επιμείνω στο θέμα αυτό διότι είναι σοβαρό…
Στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων μεταξύ Σερβίας και Κοσόβου, η αμερικανική πλευρά κατέθεσε πρόταση που αφορούσε το Ισραήλ. Ζήτησε από τον κ. Βούτσιτς να μεταφερθεί η σερβική πρεσβεία στην Ιερουσαλήμ και απαίτησε από τον πρωθυπουργό του Κοσόβου να αποκαταστήσει διπλωματικές σχέσεις με το Εβραϊκό Κράτος.
Οι δύο ηγέτες απάντησαν θετικά και πλέον το Ισραήλ μπαίνει σφήνα και στα Βαλκάνια. Και αυτή η νέα εξέλιξη είναι καλή για την Ελλάδα, αφού διατηρεί στενές σχέσεις συνεργασίας με την Ιερουσαλήμ. Το Εβραϊκό Κράτος υποστηρίζεται απόλυτα από τον πρόεδρο της Αμερικής, ο οποίος δεσμεύθηκε να προστατεύσει την ασφάλεια του Ισραήλ.
Το τελευταίο διάστημα ο κ. Τραμπ έχει ξεπεράσει εαυτόν στην προσπάθεια του να επαναφέρει δυναμικά το Ισραήλ στη διεθνή σκηνή. Η τελευταία κίνηση του ήταν απρόβλεπτη και έπιασε στον ύπνο και τη Ρωσία αλλά περισσότερο την Τουρκία, που ισχυρίζεται ότι έχει επιρροή στην Αλβανία, στη Βοσνία και στο Κόσοβο. Τα πράγματα τώρα αλλάζουν…
Δημοσίευση σχολίου