Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ
Η πανδημία που πλήττει τον πλανήτη μας θα αποτελέσει ένα ιστορικό ορόσημο. Όσοι επιζήσουν θα βρεθούν σε έναν άλλο διαφορετικό κόσμο. Το μέλλον θα δείξει αν θα είναι καλύτερος ή χειρότερος.
Μέχρι στιγμής η ανθρωπότητα μετρά θύματα και βλέπει να ανατρέπονται τα πάντα. Για παράδειγμα η πανίσχυρη Αμερική , η οποία κατάφερε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο να αναδειχτεί σε υπερδύναμη , σε παγκόσμιο ηγέτη ,καταρρέει μπροστά στον ιό. Επένδυσε επί χρόνια σε πυρηνικά όπλα, σε αεροπλανοφόρα, σε έξυπνες βόμβες και αγνόησε την υγειονομική περίθαλψη των πολιτών . Σήμερα δεν μπορεί να τη σώσουν τα όπλα που παρήγαγε… Στον αντίποδα η Κίνα κατάφερε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να νικήσει τον ιό, με συγκριτικά λιγότερα θύματα…
Ηγέτες όπως ο Τράμπ, ο Τζόνσον και ο Ερντογάν επιβεβαιώνουν τη ρήση του Κομφούκιου :”Εάν κάπου υπάρχει μεγάλη σκιά μικρών ανθρώπων, αυτό σημαίνει ότι σε εκείνο το μέρος δύει ο ήλιος”.
Ποιος θα καλύψει το κενό της αμερικανικής ηγεμονίας; Η Κίνα ; Ή ο κόσμος θα στραφεί ξανά στα εθνικά κράτη χωρίς κηδεμόνες και προστάτες; Αμείλικτα τα ερωτηματικά.
Καθημερινά δημοσιεύονται αναλύσεις, σενάρια , σκέψεις έγκριτων επιστημόνων που προσπαθούν να διαφωτίσουν τους πολίτες. Ένας από αυτούς ο Yuval Noah Harari, συγγραφέας του σπουδαίου έργου Sapiens (κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Αλεξάνδρεια σε μετάφραση Μιχάλη Λαλιώτη το 2015), δημοσίευσε ένα εξαιρετικό άρθρο στους Financial Times. Λόγω του μεγάλου όγκου του θα παραθέσουμε μερικές από τις σκέψεις του:
“…. Η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει τώρα μια παγκόσμια κρίση. Ίσως τη μεγαλύτερη κρίση της γενιάς μας. Οι αποφάσεις που θα λάβουν οι πολίτες και οι κυβερνήσεις τις επόμενες εβδομάδες θα διαμορφώσουν τον κόσμο για τα επόμενα χρόνια. Θα διαμορφώσουν όχι μόνο τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης , αλλά και την οικονομία, την πολιτική και τον πολιτισμό μας. Η καταιγίδα θα περάσει , η ανθρωπότητα θα επιζήσει. Πολλά βραχυπρόθεσμα μέτρα έκτακτης ανάγκης θα αποτελέσουν ένα προσόν ζωής. Αυτός είναι ο χαρακτήρας των καταστάσεων έκτακτης ανάγκης. Προχωρούν γρήγορα ιστορικές διαδικασίες . Χρησιμοποιούνται επικίνδυνες τεχνολογίες επειδή οι κίνδυνοι να μην κάνεις τίποτα είναι μεγαλύτεροι. Όλες οι χώρες χρησιμεύουν ως ινδικά χοιρίδια σε μεγάλης κλίμακας κοινωνικών πειραμάτων.
…..Σε αυτή την περίοδο κρίσης, αντιμετωπίζουμε δυο σημαντικές επιλογές .Την ολοκληρωτική επιτήρηση των πολιτών ή την ενδυνάμωση των πολιτών. Και η δεύτερη είναι μεταξύ της εθνικιστικής απομόνωσης και της παγκόσμιας αλληλεγγύης.
Στη μάχη ενάντια στην πανδημία αρκετές κυβερνήσεις έχουν αναπτύξει ήδη νέα εργαλεία επιτήρησης. Η πιο σημαντική περίπτωση είναι η Κίνα. Παρακολουθώντας τα smart phones των ανθρώπων και με εκατοντάδες εκατομμύρια κάμερες αναγνώρισης προσώπων, υποχρέωσαν τους πολίτες να ελέγχουν και να αναφέρουν τη θερμοκρασία του σώματος τους. Έτσι οι κινεζικές αρχές μπόρεσαν να εντοπίσουν γρήγορα τους ύποπτους φορείς του ιού και τις επαφές που είχαν.
Χώρες που μέχρι τώρα απέρριπταν την επιτήρηση “πάνω από το δέρμα”, ίσως αναγκαστούν να αποδεχτούν την επιτήρηση “κάτω από το δέρμα”. Ας θεωρήσουμε ότι μια κυβέρνηση απαιτεί από πολίτες να φοράνε βιομετρικό βραχιόλι για να παρακολουθεί τη θερμοκρασία και τους παλμούς της καρδιάς. Τα δεδομένα θα αποθηκεύονται και θα αναλύονται από κυβερνητικούς παράγοντες. Θα γνωρίζουν δηλαδή την κατάσταση της υγείας σας, τις επαφές σας, τα συναισθήματα χαράς ή λύπης ακόμα και τις προτιμήσεις που έχετε σε Τηλεοπτικούς Σταθμούς.
….Μια μεγάλη μάχη δίνεται τα τελευταία χρόνια για την προστασία της ιδιωτικής ζωής. Η κρίση του ιού μπορεί να ανατρέψει τη μάχη αυτή , γιατί όταν οι άνθρωποι αναγκάζονται να επιλέξουν ανάμεσα στα προσωπικά δεδομένα και την υγεία, αναμφισβήτητα θα επιλέξουν την υγεία.
Μπορούμε να επιλέξουμε την υγεία και να σταματήσουμε την επιδημία όχι με την καθιέρωση καθεστώτων ολοκληρωτικής επιτήρησης , αλλά με την ενδυνάμωση των πολιτών. Ένας ενημερωμένος πληθυσμός είναι συνήθως πολύ πιο αποτελεσματικός από έναν αστυνομοκρατούμενο. Αλλά για να επιτευχθεί ένα τέτοιο επίπεδο συμμόρφωσης και συνεργασίας απαιτείται εμπιστοσύνη. Οι άνθρωποι πρέπει να εμπιστεύονται την επιστήμη, τις δημόσιες αρχές και τα ΜΜΕ.
…. Η ανθρωπότητα πρέπει να κάνει μια επιλογή . Θα ταξιδέψουμε προς την κατεύθυνση της διαίρεσης ή θα υιοθετήσουμε την πορεία της παγκόσμιας αλληλεγγύης; Αν επιλέξουμε τον διαχωρισμό , αυτό όχι μόνο θα παρατείνει την κρίση, αλλά πιθανόν να οδηγήσει σε ακόμα χειρότερες καταστροφές στο μέλλον. Αν επιλέξουμε την παγκόσμια αλληλεγγύη , θα είναι μια νίκη όχι μόνο εναντίον του κορνωναϊού, αλλά και εναντίον όλων των μελλοντικών επιδημιών και κρίσεων που θα μπορούσαν να απειλήσουν την ανθρωπότητα τον 21ο αιώνα”.
Μακάρι οι άνθρωποι να επιλέξουν την αλληλεγγύη. Να σταματήσουν την παραγωγή καταστροφικών όπλων και να επενδύσουν στους τομείς της υγείας και της παιδείας.
Ο στυγνός καπιταλισμός και οι υπερόπτες ηγέτες τύπου Τραμπ και Τζόνσον δεν μας αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Αν όμως οι πολίτες αναλογιστούν ότι σήμερα πεθαίνουν 20 εκατ. παιδιά από πείνα, στην Ταϊλάνδη ένα παιδί πρέπει να εργάζεται 55 μέρες για να μπορέσει να αγοράσει ένα εισιτήριο για τη Ντίσνεϊλαντ, ένα εκατ Ινδοί εργάζονται με 1.2$ την ημέρα στα ορυχεία για την εξόρυξη διαμαντιών και ότι το 1% του πλανήτη κατέχει το 50% του επίγειου πλούτου , σίγουρα θα πάρουν και θα επιβάλουν στις κυβερνήσεις τους τις σωστές αποφάσεις.
Τι λένε τώρα οι Αμερικανοί πολίτες που υποστήριζαν σε ποσοστό 85% ότι θα ψήφιζαν μια φασιστική κυβέρνηση αν τους υποσχόταν βελτίωση των οικονομικών τους…
Η ζωή τελικά δεν είναι μόνο απόλαυση υλικών αγαθών. Είναι ουσία , την οποία χάσαμε για να κυνηγούμε μάγισσες, λανθασμένα πρότυπα . Καιρός να στραφούμε στις πραγματικές αξίες που απωλέσαμε θέλοντας να μοιάσουμε στην Μαντόνα και να νιώθουμε χαρά μόνο αν αποκτήσουμε εσώρουχα της Victoria Secret…
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου