Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Ξέρετε ποιος είναι ο πιο μεγάλος κίνδυνος για εμάς, δηλαδή για την Κύπρο; Η δικτατορία στην Τουρκία! Η φασιστική δικτατορία! Γιατί; Να σας πω.
Ο φάκελος των εγκλημάτων του Ταγίπ Ερντογάν είναι αρκετά φουσκωμένος. Τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό. Αν ανοίξει ο φάκελος της Συρίας, ο Ερντογάν θα βρεθεί στο Διεθνές Δικαστήριο Εγκλημάτων Πολέμου μαζί με τους λαφυραγωγούς τζιχαντιστές. Σε αυτό τον λογαριασμό υπάρχουν οι βόμβες που εξερράγησαν στο Σούρουτς, την Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη και προκάλεσαν ομαδικά εγκλήματα. Ύστερα είναι οι νέοι που δολοφονήθηκαν κατά τις διαδηλώσεις στο πάρκο Γκεζί. Ύστερα τα σκάνδαλα ρουσφετιού.
Ύστερα οι χιλιάδες αθώοι που ρίχτηκαν στη φυλακή. Μόλις ανατραπεί από την εξουσία, θα του ζητηθεί να λογοδοτήσει για όλα αυτά. Θα βρεθεί στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Είτε θα καταδικαστεί σε ισόβια. Είτε θα φύγει από τη χώρα, αν μπορέσει. Δηλαδή, για να μην έχει την τύχη που είχαν όλοι οι δικτάτορες στην Ιστορία, πρέπει να παραμείνει στον θώκο που βρίσκεται τώρα μέχρι να πεθάνει. Μέχρι να πεθάνει! Δεν υπάρχει άλλος δρόμος γι’ αυτόν! Ιδού, αυτό είναι που αποκάλεσα τον πιο μεγάλο κίνδυνο για εμάς.
Επειδή γνωρίζει πολύ καλά τι θα πάθει άμα φύγει από την εξουσία, θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να μην ανατραπεί. Το μεγαλύτερο ατού του είναι αυτά που θα κάνει στο εξωτερικό. Διότι αυτά είναι που τον βολεύουν πιο πολύ. Μόνο έτσι κάνει τους αντιπολιτευόμενους να σιωπήσουν. Και δεν τους κάνει απλώς να σιωπήσουν, καταφέρνει να τους μαζέψει γύρω του. Γίνεται σχεδόν «εθνικός ήρωας». Ιδού η Συρία. Και η Κύπρος. Και στις δύο περιπτώσεις είναι κατακτητής και στις δύο απολαμβάνει την πλήρη στήριξη της αντιπολίτευσης.
Όταν εισήλθε στο Αφρίν χειροκροτήθηκε θερμά. Πήρε ένα χειροκρότημα και για την περικύκλωση της Κύπρου από τη θάλασσα. Μόλις γίνει λόγος για την Κύπρο, σταματούν τα νερά στην Τουρκία, σταματούν και τα μυαλά. Υπάρχει ακόμα και παραίνεση από τμήματα της αντιπολίτευσης για να πάει ακόμα πιο πέρα και να δώσει ένα γερό χαστούκι στους Ελληνοκύπριους. Αν επιτεθεί στις πόλεις που βρίσκονται στον νότο και επιχειρήσει να κατακτήσει εδάφη, θα γίνει ο «δεύτερος Ατατούρκ»!
Και θα σιγουρέψει την παραμονή του στον θώκο μέχρι να πεθάνει. Γιατί νομίζετε ότι ετοιμάζεται τώρα να πάρει νέα εδάφη στη Συρία; Για να ενισχύσει τις «εθνικές νίκες» του! Με τέτοιες νίκες προσπαθεί να κλείσει την πληγή από την ήττα του στις δημοτικές εκλογές της Κωνσταντινούπολης. Έτσι αποκαθιστά τις απώλειές του και το γεγονός ότι πέφτει σε δυσμένεια. Έτσι επουλώνει τις πληγές του.
Έχει πάρει τη στήριξη του Πούτιν. Διαχειρίζεται την κατάσταση με τον Τραμπ. Ενώ η Ευρώπη είναι ανήμπορη, όπως πάντα. Του λένε «μην το κάνεις», αλλά ενόσω του το λένε αυτό, εκείνος κάνει περισσότερα και κανείς δεν μπορεί να του κάνει τίποτα. Κοιτάξτε το εξής. Η Αμερική και η Ρωσία συμφώνησαν, λέει, για να μπει στο Μπαμπίτς στη Συρία. Δηλαδή του άναψαν το πράσινο φως για να μπει! Μήπως βγήκε κανείς μέχρι σήμερα να τον ρωτήσει «τι δουλειά έχεις εσύ στη Συρία;». Κατακτά φανερά τα συριακά εδάφη. Και εσείς ακόμα κάνετε λόγο για διεθνές δίκαιο. Ποιο δίκαιο; Αν λειτουργούσε το διεθνές δίκαιο, μήπως θα μπορούσε να μπει καθόλου στη Συρία; Θα μπορούσε να μείνει 45 χρόνια στην Κύπρο;
Ο Ταγίπ Ερντογάν σιγουρεύει την καρέκλα του στην Τουρκία μέσω της Συρίας και της Κύπρου. Έχει δύο εχθρούς: Τους Κούρδους στη Συρία. Και τους Ελληνοκύπριους στην Κύπρο. Ενόσω ψηλώνει τους τόνους στην Τουρκία εναντίον και των δύο αυτών εχθρών, παρατείνει την περίοδο παραμονής του στον θώκο. Καίγεται από επιθυμία για να εισέλθει στις προεδρικές εκλογές του 2023 ως ένας εθνικός ήρωας των εθνικών νικών. Και το παράξενο είναι ότι και η αντιπολίτευση τον σιγοντάρει γι’ αυτό.
Τόσο η κυβέρνηση όσο και η αντιπολίτευση στην Τουρκία πάσχουν από την εθνική ασθένεια. Είναι χειρότερη από την πανώλη! Χειρότερη από τη χολέρα. Αυτές είναι δυνατόν να θεραπευτούν, αλλά ακόμα δεν βρέθηκε η θεραπεία για την εθνική ασθένεια, όπως στην περίπτωση του καρκίνου! Επιπλέον, υπάρχει και το εξής: Δεν βολεύει η ειρήνη έναν δικτάτορα όπως ο Ταγίπ Ερντογάν. Πρέπει να συντηρεί τεταμένο το κλίμα και σαν να πρόκειται να ξεσπάσει πόλεμος ανά πάσα στιγμή. Και αυτό κάνει. Ακόμα και εμείς εδώ αρχίσαμε να ρωτάμε ο ένας τον άλλον:
Θα γίνει πόλεμος στην Κύπρο; Μέχρι πού θα προχωρήσει η ένταση; Μέχρι πού θα πάρει ο Ταγίπ Ερντογάν τις προκλήσεις του στη θάλασσα; Πόσο υπομονετικά θα συμπεριφερθεί η Ελλάδα, που λέει ότι θα απαντήσει σε οποιανδήποτε ενέργεια με την ελληνοκυπριακή πλευρά;
Ο Μουσταφά Ακιντζί, ο οποίος θα συναντηθεί με τον Αναστασιάδη στις 9 Αυγούστου, λέει «ας ρίξουμε τους τόνους, ας μειώσουμε την ένταση», αλλά δεν έχει κάνει βήμα πίσω από τις κόκκινες γραμμές του. Κοινή επιτροπή για την ενέργεια. Εγγυήσεις της Τουρκίας. Πολιτική ισότητα. Και υπάρχει και το Βαρώσι, που είναι ένα άλλο ακανθώδες θέμα. Η τουρκική πλευρά επιδιώκει να ανοίξει το Βαρώσι υπό τουρκική διοίκηση, αποκλείοντας τα Ηνωμένα Έθνη. Ο Ακιντζί λέει «ας το λύσουμε εντός των ΗΕ». Αν δεν γίνει αυτό που λέει και παρά ταύτα επιχειρηθεί να ανοίξει το Βαρώσι υπό τουρκική διοίκηση με παραγκωνισμό των ΗΕ, τι θα κάνει ο Ακιντζί; Θα αντισταθεί μαζί μας στο ίδιο μέτωπο ενάντια σε αυτή τη νέα πειρατεία;
Άνοιξε η όρεξη των λύκων για νέο πλιάτσικο στο Βαρώσι. Μπροστά ο Ταγίπ, πίσω αυτοί. Ο πρόγονός σου είναι πλιατσικολόγος, η γενιά σου είναι λαφυραγωγός! Πότε ονομάσατε απογραφή το πλιάτσικο;
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου