Δημοσθένης Γκαβέας
«Θα τον καταδιώκουμε όπου πηγαίνει» είχε δηλώσει ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου για τον ηγέτη των Κούρδων της Συρίας τον κ. Salih Muslim (Σαλέχ Μουσλίμ) τον οποίο η Άγκυρα έχει συμπεριλάβει στη λίστα με τους πλέον καταζητούμενους και τον έχει επικηρύξει με ένα εκατομμύριο δολάρια. Η δήλωση του Τούρκου ΥΠΕΞ έγινε λίγα εικοσιτετράωρα από την απελευθέρωση του κ. Μουσλίμ από τις αρχές της Τσεχίας που τον είχαν συλλάβει στις 25 Φεβρουαρίου του 2018 έπειτα από το αίτημα έκδοσης που έχει ζητήσει η Τουρκία από τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη.Ο 67χρονος Σαλέχ Μουσλίμ, είναι ο ιδρυτής και πρώην συμπρόεδρος του PYD (Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας), το οποίο η Αγκυρα το θεωρεί μαζί με την πολιτοφυλακή του, το YPG (Λαϊκές Δυνάμεις Προστασίας), προεκτάσεις του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) και το χαρακτηρίζει τρομοκρατική οργάνωση. Σημειώνεται ότι το PYD κυβερνά τη Ροτζάβα, το ντε φάκτο αυτόνομο κράτος που ίδρυσαν οι Κούρδοι της Βόρειας Συρίας και στην οποία περιλαμβάνεται και το Αφρίν.
Σήμερα ο κ. Σαλέχ Μουσλίμ είναι υπεύθυνος των Εξωτερικών υποθέσεων του Εκτελεστικού Συμβούλιου του Κινήματος της Δημοκρατικής Κοινωνίας (TEV-DEM) κύρια συνιστώσα του οποίου είναι το PYD. Η HuffPost Greece τον βρήκε στις Βρυξέλλες και μιλήσαμε μαζί του για την τουρκική στρατιωτική επιχείρηση με την ονομασία «Κλάδος Ελαίας» που είχε σαν αποτέλεσμα την πτώση του Αφρίν.
Το πρόσχημα της Τουρκίας ήταν ότι διεξάγει επιχειρήσεις κατά της τρομοκρατίας χαρακτηρίζοντας το PYD τρομοκρατική οργάνωση, παρότι αυτό και το YPG συνέδραμαν σε κοινές επιχειρήσεις με τις ΗΠΑ στην εκδίωξη και την αποδυνάμωση του κάποτε φοβερού, Ισλαμικού Κράτους.
Τελικά μπορούν χωρίς συμμάχους οι Κούρδοι της Συρίας να σταθούν στον αγώνα τους για τη διαφύλαξη της εθνικής τους ταυτότητας; Έχουν στρατηγική που θα τους επιτρέψει να σταθούν ως οντότητα στην μετά Ασάντ εποχή. Το όραμά τους για Δημοκρατία στη Μέση Ανατολή είναι ουτοπία ή μπορεί πραγματικά να υλοποιηθεί και να εφαρμοσθεί;
Philippe Wojazer / Reuters
Κύριε Μουσλίμ το Αφρίν έπειτα από 58 ημέρες αντίστασης στα τουρκικά στρατεύματα έπεσε. Γιατί ο Ερντογάν ξεκίνησε αυτή την επίθεση και ποια είναι η κατάσταση στην περιοχή σήμερα.
Ο Ερντογάν αυτό που ήθελε ήταν να εκδιώξει τους Κούρδους από την περιοχή και να τους αντικαταστήσει με τουρκομάνους ή όποιους άλλους χρειαζόταν εκεί. Πρόκειται για σχέδιο αραβοποίησης όπως το σχεδίαζε και το συριακό καθεστώς από το 1974 και δεν είχε καταφέρει να το εφαρμόσει. Στην ουσία οι στόχοι του ήταν δύο, ο πρώτος αφορά στην αλλαγή του δημογραφικού και ο δεύτερος να κάνει το Αφρίν μια ζώνη ασφαλείας για τους τρομοκράτες που υποστηρίζει. Όλες αυτές οι οργανώσεις, το Daesh (Ισλαμικό Κράτος), η αλ Νούσρα, και άλλες ομάδες που πολεμούν στη Συρία ήρθαν δια μέσου του τουρκικού κράτους και με την αρωγή της τουρκικής κυβέρνησης.
Πώς το λέτε αυτό με τέτοια βεβαιότητα. Οι Αμερικανοί ή οι Ρώσοι δεν θα το γνώριζαν αυτό; Πώς το αποδέχονται.
Έχουμε πολλά αποδεικτικά στοιχεία. Για παράδειγμα έπειτα από μάχες στο Κομπάνι συλλάβαμε, το YPG, πολλούς ένοπλους που είχαν στρατολογηθεί από το Ισλαμικό Κράτος, υπάρχουν ντοκουμέντα γι′ αυτά που σας λέω και σε αυτά αποδεικνύεται η σχέση της Τουρκίας με αυτές τις ομάδες, τις οποίες εξόπλιζε και τις υποστήριζε ακόμη και οικονομικά. Εν τω μεταξύ πολλοί κατάφεραν να ξεφύγουν από το πεδίο της μάχης και βρήκαν καταφύγιο στην Τουρκία. Από την πλευρά της η Τουρκία τους μάζεψε, τους κράτησε στους καταυλισμούς και στη συνέχεια τους χρησιμοποίησε στις μάχες κατά του Αφρίν. Συγκεκριμένα χρησιμοποίησε περίπου 3.000 άνδρες κυρίως στο βόρειο και δυτικό μέτωπο του Αφρίν.
Ο Ερντογάν υποστηρίζει τις τρομοκρατικές οργανώσεις και μαζεύοντας τους στο Αφρίν δεν προβαίνει μόνο σε μια δημογραφική αλλαγή στην περιοχή αλλά δημιουργεί και μια ζώνη ασφαλείας για όλους αυτούς τους οποίους κάποια στιγμή θα χρησιμοποιήσει
Όσον αφορά τους Αμερικανούς και τους Ρώσους. Πρέπει να καταλάβετε ότι η Τουρκία παίζει διπλό παιχνίδι. Είναι μέλος του ΝΑΤΟ από το 1952 και η γεωπολιτική της θέση την καθιστά χρήσιμη, ενώ με τους Ρώσους ποντάρισε στην τρέχουσα συγκυρία. Οι Ρώσοι πήγαν στη Συρία για να προστατέψουν το καθεστώς. Θεώρησαν δε πως πρέπει να έχουν καλές σχέσεις με την Τουρκία και έφτιαξαν μια σχέση βασισμένη σε ανταλλάγματα. Για παράδειγμα στη Γούτα υπήρχαν πολλές τρομοκρατικές οργανώσεις, από αυτές που προανέφερα και οι οποίες ήταν προσκείμενες στην Τουρκία και η Άγκυρα συμφώνησε να μην τις υποστηρίξει. Ωστόσο τις παρακίνησε να κινηθούν προς το Αφρίν. Ίσως να υπήρξε και κάποιου είδους συμφωνία το 2016 στη Γενεύη όπου τέθηκαν οι βάσεις που έδιναν στην Τουρκία τον έλεγχο της ανατολικής πλευράς του Ευφράτη και στην Ρωσία τον έλεγχο της δυτικής πλευρά του. Δεν ξέρουμε ακριβώς τις λεπτομέρειες των συμφωνιών που έγιναν στην Γενεύη, όμως φαίνεται ότι μοίρασαν τις σφαίρες επιρροής τους. Έτσι βάσει αυτών η Ρωσία ελέγχει τη δυτική πλευρά του Ευφράτη που σημαίνει τις περιοχές Shehba, Αλέπι, Αφρίν κτλ Με λίγα λόγια η συμφωνία με τους Ρώσους ήταν η μοιρασιά Η Τουρκία συμφώνησε σχετικά με τις ομάδες στην ανατολική Γούτα με αντάλλαγμα η Ρωσία να παραμείνει σιωπηλή για κάθε έγκλημα της Τουρκίας στο Αφρίν. Ταυτόχρονα διατρανώνει την πίστη της στη Βορειοτλαντική Συμμαχία και αυτό δεν την εμποδίζει να συνεργάζεται και με τη Ρωσία, αποκομίζοντας οφέλη και από τις δύο πλευρές.
Khalil Ashawi / Reuters
Δηλαδή αυτό που λέτε είναι ότι το Αφρίν γίνεται κέντρο τρομοκρατών που υποστηρίζονται από την Τουρκία.
Ναι, φτιάχνει αυτό το «καταφύγιο» στο Αφρίν στα πρότυπα της Ράκκα ή της Μουσούλης (στο Ιράκ) όταν ήταν υπό τον έλεγχο του Ισλαμικού Κράτους. Θα μπορεί να τους ελέγχει και να τους χρησιμοποιεί όχι μόνο ενάντια στους Κούρδους.
Αυτή τη στιγμή ο Ερντογάν έχει μεταφέρει περίπου 70.000 ανθρώπους από περιοχές προπύργια των τρομοκρατών στο Αφρίν και σε χωριά γύρω από αυτό. Πρόκειται μεταξύ άλλων για οικογένειες και μέλη αυτών των ένοπλων ομάδων που τους εγκαθιστούν στα σπίτια των Κούρδων που τα εγκατέλειψαν.
Δεν περιμέναμε ότι οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ δεν θα σεβόντουσαν τους κανόνες, ότι τα όπλα του ΝΑΤΟ θα χρησιμοποιούνταν εναντίον μας...
Και οι κάτοικοι του Αφρίν;
Κοιτάξτε δεν έχουν εγκαταλείψει όλοι τα σπίτια τους ορισμένοι έχουν παραμείνει. Όμως περίπου 200.000 έχουν φύγει για πιο ασφαλή μέρη ή μένουν σε καταυλισμούς στη Shehba και στα χωριά Sherawa. Πρέπει δε να τονίσω ότι η αντίσταση συνεχίζεται με την μορφή ανταρτοπόλεμου.
Εκτιμάτε ότι ο Ερντογάν θα συνεχίσει τις επιθέσεις και στις υπόλοιπες περιοχές της Ροτζάβα;
Πιστεύω πως το θέλει, αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα γι′ αυτόν. Εάν η δεύτερη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη του ΝΑΤΟ χρειάστηκε 58 ημέρες για να πάρει το Αφρίν τότε να είστε σίγουροι πως δεν θα είναι εύκολα τα πράγματα εάν συνεχίσει τις επιχειρήσεις και στις άλλες περιοχές. Αφήστε δε που δεν έχει εδραιώσει τη θέση του στο Αφρίν και ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει. Υπάρχει αντίσταση.
Κάτι άλλο που προβλημάτισε πολλούς ήταν η έκκληση κατά τη διάρκεια της τουρκικής επιχείρησης «Κλάδος Ελαίας» προς τον Ασάντ να στείλει στρατό στο Αφρίν, ενώ είστε εναντίον του και θέλετε αλλαγή του πολιτικού σκηνικού και μια Συρία χωρίς τον Ασάντ.
Ο Ασάντ είχε υποχρέωση να διαφυλάξει την ακεραιότητα της συριακής επικράτειας και δεν μπόρεσε να το κάνει, δεν τον άφησαν οι Ρώσοι. Όσον αφορά την επόμενη ημέρα στη Συρία, εμείς δεν θέλουμε μια διασπασμένη Συρία, αλλά μια δημοκρατική και αποκεντρωμένη χώρα, ένα κράτος με την μορφή της ομοσπονδίας όπου όλοι θα χωρούν και θα γίνονται σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Μιλάτε για δημοκρατία, όμως μπορεί να υπάρξει δημοκρατία όπως την αντιλαμβανόμαστε στη Δύση, για την Μέση Ανατολή ή πρέπει πάντα να υπάρχει ένας ισχυρός άνδρας που θα έχει τον έλεγχο.
Δημοκρατία είναι αυτό που κάνουμε στην Ροτζάβα. Δημοκρατία είναι πρώτα απ΄όλα κουλτούρα πρέπει να διδάξεις τον κόσμο, τη βάση, και ο λαός να λαμβάνει μέρος στις αποφάσεις. Το σύστημά μας είναι μια άμεση δημοκρατία που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ισότητα των γυναικών, στηρίζει το κοσμικό κράτος. Έχουμε ένα σύστημα θεσμών και διοίκησης που όλοι συμμετέχουν και δεν ελέγχεται από κανένα κόμμα ή το PYD, αλλά από τους κανονισμούς που έχουν θεσπιστεί. Σε όλο αυτό το εγχείρημα συμμετέχουν άραβες κούρδοι, χριστιανοί, όλοι. Θα μπορούσε να είναι ένα μοντέλο για την Μέση Ανατολή.
Την μετρημένη αντίδραση της διεθνούς κοινότητας και της Ευρώπης στην πτώση του Αφρίν την αποδίδω στον φόβο. Φοβούνται τον Ερντογάν
David W Cerny / Reuters
Και όμως υπάρχουν κατηγορίες για καταπίεση όσων δεν συμφωνούν, αλλά υπάρχει και η άποψη πως το PYD μετατρέπεται σ΄ένα κόμμα που μονοπωλεί την εξουσία στην ευρύτερη περιοχή κάτι που τρομάζει και τη Δύση και ίσως αυτός να είναι ο λόγος που το YPG δεν έτυχε ευρύτερης υποστήριξης στην τουρκική επίθεση.
Στη Ροτζάβα έχουμε 22 κόμματα και είναι καλοδεχούμενοι όλοι οι δημοσιογράφοι που θέλουν να δουν πως λειτουργεί το πολιτικό μας σύστημα και οι θεσμοί και αν η Τουρκία είναι τόσο θαρραλέα όσο θέλει να ισχυρίζεται θα μπορούσε να ανοίξει τις διόδους γι′ αυτούς να περάσουν. Επίσης να σας θυμίσω πως ότι πρόσφατα αντιπροσωπεία στην οποία συμμετείχε το PYD, το YPG, στρατιωτικοί, άραβες, γυναίκες, χριστιανοί, έγιναν δεκτοί από τον πρόεδρο της Γαλλίας. Αυτό κάτι σημαίνει. Ωστόσο σε όλα τα κράτη υπάρχουν ομάδες ατόμων που συντάσσονται με τον εχθρό. Μπορεί να υπάρχουν ορισμένοι που να υποστηρίζουν ότι εκπροσωπούν τον κουρδικό λαό στη Συρία, ας αφήσουν την Άγκυρα και ας έλθουν να μιλήσουν στον λαό θα τους ακούσουμε.
Και πώς αξιολογείτε το ρόλο της διεθνούς κοινότητας όσον αφορά την τουρκική επιχείρηση που συντέλεσε στην πτώση του Αφρίν και ποια τα μαθήματα που διδαχθήκατε από αυτή την περιπέτεια. Νιώθετε προδομένοι από τους συμμάχους σας.
Όχι, η λέξη προδοσία, είναι βαριά κουβέντα, άλλωστε δεν είχαμε κάποιου είδους συμφωνία με κανέναν για να πούμε ότι δεν τηρήθηκε. Όμως κατηγορούμε τους εαυτούς μας γιατί δεν προβλέψαμε πως δεν θα υπήρχε αντίδραση του συριακού καθεστώτος στην τουρκική εισβολή. Επίσης δεν περιμέναμε ότι οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ δεν θα σεβόντουσαν τους κανόνες, ότι τα όπλα του ΝΑΤΟ θα χρησιμοποιούνταν εναντίον μας και ότι ένα μέλος του ΝΑΤΟ θα καταλάμβανε κομμάτι της συριακής επικράτειας και η Συρία θα έμενε άπρακτη και σιωπηλή. Αυτό δεν το περιμέναμε. Φυσικά εμείς δεν έχουμε παραδώσει τα όπλα ο πόλεμος συνεχίζεται, η Τουρκία δεν έχει κατοχυρώσει τη θέση της, κάνουμε ανταρτοπόλεμο και θα το πάρουμε πίσω το Αφρίν, δεν ξέρω πότε, σε δύο μήνες, έναν χρόνο, όσο χρειαστεί, αλλά το Αφρίν θα το πάρουμε πίσω.
Οι μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας, η ΜΙΤ και η JITEM, έχουν διεισδύσει παντού στην Ε.Ε., από τα τζαμιά μέχρι τους διάφορους θεσμούς
Όσον αφορά στην μετρημένη αντίδραση της διεθνούς κοινότητας και της Ευρώπης στην πτώση του Αφρίν την αποδίδω στον φόβο. Φοβούνται τον Ερντογάν. Ειδικά η Ε.Ε τον φοβάται για δύο λόγους Ο πρώτος είναι οι διάφοροι εν υπνώσει πυρήνες του Daesh στην ΕΕ, στο Παρίσι, στο Βερολίνο και αλλού. Πρόκειται για ομάδες που έχουν περάσει από την Τουρκία και ορισμένους τους έχει στείλει η Άγκυρα στην Ευρώπη. Κάποιοι είναι πιθανό να λαμβάνουν απευθείας εντολές από την Τουρκία. Ο δεύτερος λόγος είναι οι πρόσφυγες, με τους οποίους ουκ ολίγες φορές ο Ερντογάν έχει απειλήσει ότι θα πλημμυρίσει την Ευρώπη εάν δεν γίνουν δεκτά διάφορα αιτήματά του. Ακόμη και κατά τη διάρκεια των τουρκικών επιχειρήσεων στο Αφρίν η Ε.Ε. χρηματοδότησε την Τουρκία στο πλαίσιο αντιμετώπισης του προσφυγικού. Έτσι η Τουρκία πήρε τα χρήματα από την Ευρώπη και με αυτά είναι πιθανό να χρηματοδότησε και πάλι τις τρομοκρατικές ομάδες που υποστηρίζει.
Επίσης, οι μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας, η ΜΙΤ και η JITEM, έχουν διεισδύσει παντού στην Ε.Ε., από τα τζαμιά μέχρι τους διάφορους θεσμούς. Επιπλέον βρίσκονται μέσα στις τουρκικές κοινότητες, όπως για παράδειγμα στη Γερμανία όπου οι αρχές της χώρας επανειλημμένα έχουν εντοπίσει τέτοιους πυρήνες και αποκαλύψει τη συγκεκαλυμμένη δράση τους. Ακόμη δείτε τι γίνεται με τις απαγωγές από διάφορα κράτη που αποδίδονται στις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες ή να σας θυμίσω τη τριπλή δολοφονία στο Παρίσι τον Ιανουάριο του 2013 της 54χρονης Σακινέ Τζανσίζ, μίας εκ των ιδρυτικών μελών του PKK, της Φιντάν Ντογάν, 28 ετών και της Λέιλα Σοϊλεμέζ, 24 ετών. Βρίσκονται παντού και έχουν σχέσεις με τον υπόκοσμο, και την Μαφία, αλλά είναι και μέσα στο ΝΑΤΟ και άλλους θεσμούς όπως προανέφερα. Άρα αντιλαμβάνεστε ότι η Ευρώπη έχει λόγους να φοβάται. Όμως είναι σημαντικό η Ευρώπη και η Δύση να σκεφτεί πώς δεν τους συμφέρει να χάσουν από συμμάχους τους Κούρδους.
Στην Τουρκία σύντομα θα διεξαχθούν εκλογές πιστεύετε ότι ο Ερντογάν θα καταφέρει και πάλι μέσα από αυτή τη διαδικασία να παραμείνει στην προεδρικό θώκο;
Ιστορικά εάν το δούμε κανένας δικτάτορας δεν βασίστηκε σε καμία δημοκρατική εκλογική διαδικασία για να διεκδικήσει την εξουσία. Εάν αυτό συμβεί στην Τουρκία θα είναι μοναδικό φαινόμενο.
Υπάρχουν ομοιότητες με την Κύπρο. Μια εχθρική δύναμη κατέχει ξένη επικράτεια...και εκεί επιχειρείται μια προσπάθεια αλλαγής του δημογραφικού. Η διαφορά μας είναι ότι εμείς αντιστεκόμαστε..
Ωστόσο εάν υπάρξει αλλαγή του πολιτικού σκηνικού τι θα σημαίνει αυτό για τους Κούρδους;
Βρισκόμασταν κοντά σε συμφωνία το 2015 για αναγνώριση των Κούρδων και μετά όλα άλλαξαν και επέμειναν πως δεν υπάρχει κουρδικό έθνος. Ίσως αν κάποιος Τούρκος ηγέτης και δεν ξέρω ποιος θα είναι αυτός, επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μπορεί να υπάρξει κάποια αλλαγή για τους Κούρδους στην Τουρκία, αν και ο Ερντογάν έχει δηλώσει πως δεν υπάρχει κουρδικό έθνος.
Δεν θέλουμε μια διασπασμένη Συρία, αλλά μια δημοκρατική και αποκεντρωμένη χώρα, ένα κράτος με την μορφή της ομοσπονδίας όπου όλοι θα χωρούν και θα γίνονται σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Βέβαια εμείς ζούμε στη Συρία και εάν η Τουρκία δεν αντιδράσει σε μια πολιτική λύση για τη Συρία εμείς είμαστε εντάξει και με τους Αραβες καταλαβαινόμαστε ζούμε στην ίδια χώρα, και με του Τουρκομάνους και με τους χριστιανούς. Σας είπα θέλουμε μια δημοκρατική Συρία που θα τους αναγνωρίζει όλους. πιστεύουμε στον εκδημοκρατισμό της κοινωνίας που θα ξεκινάει από τη βάση, τον λαό και θα είναι προς το συμφέρον των πολιτών.
Σε αυτό εκτιμώ ότι λόγο θα έχουν και άλλοι παίκτες στη Συρία και με την ευκαιρία θα ήθελα να μου σχολιάσετε το ρόλο του Ιράν
Κοιτάξτε ήδη από την Ισλαμική Επανάσταση στόχος του Ιράν είναι να προωθήσει τις ιδέες του βάσει της κυρίαρχης θρησκείας καθώς όπως γνωρίζετε οι Ιρανοί είναι σιίτες. Ήρθαν στη Συρία για να προστατέψουν το καθεστώς και το κάνουν. Επίσης και στο εσωτερικό του Ιράν δεν έχουν καταφέρει να λύσουν το κουρδικό ζήτημα με δημοκρατικό τρόπο. Όσον αφορά εμάς τους Κούρδους της Ροτζάβα μας φοβούνται. Φοβούνται το δημοκρατικό μας σύστημα και εάν προσπάθησαν να στρατολογήσουν στις ένοπλες δυνάμεις Κούρδους απέτυχαν γιατί τα πιστεύω τους δεν γίνονται αποδεκτά, δεν γίνεται αποδεκτό ένας άνθρωπος να αποφασίζει για όλο τον λαό. Και είναι λογικό η Τεχεράνη να μην αποδέχεται αυτή την ιδέα για μια αποκεντρωμένη Συρία γιατί ανησυχεί ότι αυτό μπορεί να επεκταθεί σαν αίτημα και στη Συρία. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι είναι ενάντια στους Κούρδους της Ροτζάβα.
Για το ρόλο της Ρωσίας;
Κοιτάξτε, λένε κάτι και μετά κάνουν κάτι άλλο. Δεν τους ενδιαφέρουν οι Κούρδοι και το πολιτικό τους δημοκρατικό σύστημα είναι εκεί για τα δικά τους συμφέροντα και την προστασία του καθεστώτος. Όσον αφορά τη συμμαχία τους με τους Τούρκους, τι να πω οι διαφορές τους είναι τόσο μεγάλες που δεν θα έπρεπε να είναι σύμμαχοι. Όπως και να έχει μπορεί να έχουν καταλήξει σε κάποιες συμφωνίες τώρα αλλά δεν ξέρουμε τι θα γίνει στο μέλλον, δεδομένου ότι οι Τούρκοι είναι οπορτουνιστές και πλέον βρίσκονται μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ. Εκτιμώ ότι αυτή η συμμαχία θα καταρρεύσει αλλά δεν γνωρίζω πότε θα γίνει αυτό.
Από την πλευρά τους οι Αμερικανοί έχουν τα δικά τους συμφέροντα στη Συρία και στην ουσία δεν μπορούν να φύγουν ούτε από εκεί αλλά ούτε και από το Ιράκ, εάν το κάνουν τότε φεύγουν από την Μέση Ανατολή.
Μου μιλήσατε για την επόμενη ημέρα στη Συρία και το όραμά σας όπου ο λαός θα ζήσει σε μια δημοκρατία. Όμως την επόμενη ημέρα η Συρία δεν είναι το αποτέλεσμα διαβουλεύσεων των μεγάλων δυνάμεων που επιχειρούν στην περιοχή;
Οι μεγάλες δυνάμεις μπορεί να έχουν τα σχέδια τους, όμως αυτά δεν υλοποιούνται χωρίς τη συγκατάθεση του λαού. Εάν ο λαός δεν συνεργαστεί τα σχέδια αυτά δεν θα πετύχουν.
Αυτό ακούγεται κάπως ουτοπικό, στην ιστορία βλέπουμε ότι οι λαοί συνήθως βρίσκονται προ τετελεσμένων γεγονότων, δείτε για παράδειγμα την Κύπρο, για την οποία παρεμπιπτόντως πολλοί έκαναν παραλληλισμό με το Αφρίν όταν ξεκίνησε η τουρκική επίθεση.
Φυσικά και υπάρχουν ομοιότητες. Μια εχθρική δύναμη κατέχει ξένη επικράτεια. Στην κατεχόμενη Κύπρο υπάρχουν 30.000 Τούρκοι στρατιώτες. Γιατί το ΝΑΤΟ δεν τους λέει να σηκωθούν και να φύγουν από εκεί; Επιπλέον είναι δε γνωστό πως και εκεί επιχειρείται μια προσπάθεια αλλαγής του δημογραφικού. Η διαφορά μας είναι ότι εμείς αντιστεκόμαστε. Δεν θα επιτρέψουμε να παραμείνει το Αφρίν υπό τουρκική κατοχή, κάτι που δεν έγινε στην Κύπρο και είναι ο λαός αυτός που πρέπει να αντισταθεί, είτε είναι Ελληνοκύπριοι, είτε Τουρκοκύπριοι, αντίσταση στην τουρκική κατοχή και τον στρατό. Αυτό κάνουμε στο Αφρίν Κούρδοι, Άραβες, όλοι μας ενάντια στην τουρκική κατοχή.
Μια ερώτηση όσον αφορά την πρόσφατη περιπέτειά σας στην Τσεχία. Σας συνέλαβαν βάσει της επικήρυξης που έχει εκδώσει ο Ερντογάν εις βάρος σας, αλλά λίγα εικοσιτετράωρα αργότερα αφεθήκατε ελεύθερος. Κάποια στιγμή πιστέψαμε πως θα είχαμε ακόμη μια περίπτωση όπως αυτή με τη σύλληψη του Οτσαλάν. Πλέον κινείστε ελεύθερα στην Ευρώπη, φοβάστε;
Δεν φοβάμαι αλλά παίρνω προφυλάξεις. Μπορεί κάπου να περιμένει και εμένα ένα αεροπλάνο. Όμως παίρνω προφυλάξεις. Ωστόσο αυτό που είναι σημαντικό να καταλάβει ο κόσμος είναι πως ο Ερντογάν είναι ένας επικίνδυνος άνθρωπος. Εργαλειοποιεί τις απαγωγές και τις συλλήψεις για να εκβιάζει. Δείτε για παράδειγμα τη σύλληψη και την κράτηση του Αμερικανού πάστορα Άντριου Μπρούνσον. Το ίδιο έχει συμβεί και την σύλληψη και κράτηση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών. Ο Ερντογάν, όπως είπα και πριν, υποστηρίζει τις τρομοκρατικές οργανώσεις και μαζεύοντας τους στο Αφρίν δεν προβαίνει μόνο σε μια δημογραφική αλλαγή στην περιοχή αλλά δημιουργεί και μια ζώνη ασφαλείας για όλους αυτούς τους οποίους κάποια στιγμή θα χρησιμοποιήσει. Δεν είναι μόνο η αναβίωση του νεοθωμανικού οράματος που προσπαθεί, αλλά στόχος του είναι η δημιουργία ενός χαλιφάτου στην περιοχή, αντιλαμβάνεστε πόσο επικίνδυνο είναι αυτό. Τολμώ δε να τον χαρακτηρίσω ως έναν νέο Χίτλερ, λίγο διαφορετικό, αλλά το ίδιο επικίνδυνο. Μπορεί τώρα να χτυπά τους Κούρδους στο Αφρίν αλλά είναι επικίνδυνος για τη Μέση Ανατολή και φυσικά για την Ευρώπη, τον έχετε ακούσει και εσείς που προειδοποιεί και απαιτεί αλλαγή της Συνθήκης της Λωζάννης και φυσικά οι απειλές που εκτοξεύει σε όσους του αντιτίθενται. Πρέπει να μπει ένα τέλος σε αυτό.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου