Τα 12 ναυτικά μίλια στα οποία αναφέρεται συνεχώς ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, για το Λιβυκό πέλαγος, έρχονται σε αντίθεση… με την πραγματικότητα. Θα μας επέτρεπε η ΕΕ χάραξη «οικοπέδων» και ερευνητική δραστηριότητα αν δεν αποδεχόταν ελληνικά δικαιώματα σε αποστάσεις τραγικά μεγαλύτερες από το «φετίχ» του ΥΠΕΞ με τα 12 ναυτικά μίλια; Είναι παραπλανητικό, διότι παρόλο που είναι κάτι διαφρετικό χωρικά ύδατα και ΑΟΖ, συσκοτίζεται το πραγματικό θέμα που χρήζει κατά προτεραιότητα διαχείρισης και ξεκαθαρίσματος.
Αυτή είναι η απορία που εξέφρασε προς το «DP», όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει τις εξελίξεις, ο ομότιμος καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης, Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων, Τομέας Ανίχνευσης και Εντοπισμού Κοιτασμάτων και ομότιμος ερευνητής της Γεωλογικής Υπηρεσίας του Καναδά, καθηγητής Αντώνης Φώσκολος.
Όπως μας ανέφερε χαρακτηριστικά, η ελληνική κυβέρνηση πραγματοποίησε γεωφυσικές έρευνες το 2013 μέχρι και σε αποστάσεις 120 ναυτικών μιλίων με βάση απόφαση της ΕΕ (απόφαση των 27 κρατών-μελών) η οποία ανεγνώριζε την ελληνική ΑΟΖ βάσει της UNCLOS…
Επίσης, με βάση το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, επί υπουργίας Γιάννη Μανιάτη, η ΕΕ μας επέτρεψε να καθορίσουμε / χαράξουμε τα εννιά (9) «οικόπεδα» νότια της Κρήτης που επεκτείνονται 200 χιλιόμετρα, ήτοι τα προαναφερθέντα 120 ναυτικά μίλια.
Αυτά όλα καταγράφονται και σε επίσημους χάρτες του υπουργείου Ενέργειας, ενώ απόδειξη της νομιμότητας είναι και η καταφυγή ενεργειακών κολοσσών και άλλων μεσαίου μεγέθους εταιριών στην ελληνική πλευρά για την εξασφάλιση αδείας.
Τον Δεκέμβριο του 2017, η Ευρωπαϊκή Ένωση, πάλι με βάση το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, έδωσε άδεια έρευνας και εκμετάλλευσης σε δύο θαλάσσια οικόπεδα που έχουν συνολική έκταση δύο φορές την έκταση της Πελοποννήσου και βρίσκονται 120 ναυτικά μίλια από την Κρήτη, ενώ εφάπτονται με την ΑΟΖ της Λιβύης.
Αποτελεί αυτό ή όχι de facto αναγνώριση της ελληνικής ΑΟΖ, αναρωτήθηκε ο καθηγητής; Όπως διευκρίνισε, οι πολύ μεγάλες εταιρίες, όπως για παράδειγμα οι Exxon-Mobil και Total έχουν και άρτια καταρτισμένους νομικούς συμβούλους, ολόκληρα επιτελεία, ώστε να τις προστατεύσουν από ενδεχόμενη λανθασμένη ερμηνεία του διεθνούς δικαίου που θα καθιστούσε τις εταιρίες ευάλωτες σε νομικά μέτρα και υπέρογκες αγωγές αποζημιώσεων…
Αυτό προκαλεί ερωτήματα για τα αντίστοιχα «επιτελεία» του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, καθότι ενώ οι εταιρίες κατέληξαν ότι οι έρευνες προς εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στη νότια και νοτιοδυτική Κρήτη είναι καθ’ όλα νόμιμες, μέχρι την απόσταση 120 ναυτικών μιλίων από τη νήσο, ενώ ο «βηματισμός» του ΥΠΕΞ παραμένει ακατανόητος. Μας έχουν δώσει την ΑΟΖ «στο πιάτο» κι εμείς παριστάνουμε πως δεν αντιληφθήκαμε τίποτα για να μην ενοχληθεί η Άγκυρα.
Επίσης, το Πολεμικό Ναυτικό δηλώνει πως υπερασπίζεται την ελληνική ΑΟΖ, υπενθύμισε ο καθηγητής, εκφράζοντας την ακόλουθη απορία: «Γιατί αυτή η διαφορά μεταξύ ΥΠΕΘΑ και ΥΠΕΞ όπως προκύπτει από τη διαφορετική ορολογία που χρησιμοποιούν τα δυο υπουργεία; Ποιο το νόημα να συζητά ο Νίκος Κοτζιάς τα 12 ναυτικά μίλια για το Λιβυκό πέλαγος;
Νόημα θα είχε μόνο για το Αιγαίο»… μπορεί να είναι δυο εντελώς διαφορετικά πράγματα, τα χωρικά ύδατα και η ΑΟΖ, όμως έως πότε θα παίζουμε το παιχνίδι της Τουρκίας που μονίνως μας υπαγορεύει την ατζέντα, αποκλείοντάς μας εμμέσως όσα θέματα δεν την εξυπηρετούν;
Ας το κάνει στο Αιγαίο για να εκμεταλλευτούμε τα κοιτάσματα του Θρακικού πελάγους που ανέρχονται σε 1,5 δις βαρέλια αργού πετρελαίου, συμπλήρωσε, υπενθυμίζοντας ότι τα δικαιώματα εκμετάλλευσης τα έχουν οι Calfrac (75%) και τα ΕΛΠΕ (25%). «Στο Ιόνιο και στο Λιβυκό έχουμε ήδη ΑΟΖ αναγνωρισμένη και… δεν το έχουμε καταλάβει», μας είπε χαρακτηριστικά.
Για να καταλήξει: «Τούτων λεχθέντων, τι στην ευχή συζητάνε με την Κύπρο και την Αίγυπτο οι υπουργοί Εξωτερικών; Είναι δυνατό να πιστέψουμε ότι συζητούν για… τα 12 ναυτικά μίλια;»… και η μυστική διπλωματία έχει όρια, ανέφερε συμπληρώνοντας: «Και η μυστική διπλωματία χρειάζεται νομιμοποίηση από τον εντολέα του κάθε πολιτικού σε μια δημοκρατία».
Δημοσίευση σχολίου