Του Γιώργου Πετράκη
Το Κυπριακό για σειρά ετών αντιμετωπίζεται ως ένα θέμα δημοσιογραφικής και διπλωματικής ρουτίνας.
Ένα θέμα που αρκεί μια γενική δήλωση για « δίκαιη και βιώσιμη λύση βασισμένη στις αποφάσεις του ΟΗΕ» για να βγει η υποχρέωση, ένα σύνθημα για την Κυρήνεια για να συγκινηθούν όλοι όσοι ακόμη δεν θέλησαν να περάσουν την πράσινη γραμμή για να ξαναδούν τα σπίτια τους στην κατεχομένη Κύπρο, ένα μήνυμα για το τι θα συμβεί εάν συνεχισθεί το status quo, για να προβάλλει το πόσο αναγκαία είναι μια λύση, η όποια λύση του Κυπριακού προκειμένου να αποφευχθεί αυτό το αδιόρατο …κακό.
Όμως το Κυπριακό πέρα από όλα αυτά είναι ζήτημα επιβίωσης του Κυπριακού Ελληνισμού και ζήτημα Εθνικής Ασφάλειας για την Ελλάδα.
Και πέραν των συναισθηματισμών και των ιδεολογημάτων, πρέπει να αντιμετωπισθεί ως μείζον θέμα ασφάλειας, θέμα εθνικής στρατηγικής και περιφερειακών γεωστρατηγικών ισορροπιών.
Επειδή οι επιδιώξεις και οι στοχεύσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς αλλά και της Αθήνας είναι συγκεχυμένες, εχει ενδιαφέρον να καταγραφεί το πλαίσιο των τουρκικών επιδιώξεων και οι κόκκινες γραμμές που δεν μπορεί να υπερβεί ούτε η Αθήνα ούτε η Λευκωσία.
Το Κυπριακό αποτελεί στρατηγικής σημασίας ζήτημα για την Τουρκία και είναι χαρακτηριστικό ότι ο ίδιος ο Νταβούτογλου στο περίφημο βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος» ανέφερε ότι εάν δεν υπήρχαν οι Τουρκοκύπριοι, η Τουρκία θα έπρεπε να τους εφεύρει.
Στόχος της Τουρκίας δεν είναι η για …ανθρωπιστικούς λόγους επίλυση του Κυπριακού. Η Τουρκία έχοντας καταλάβει την …λάθος πλευρά της Κύπρου, επιδιώκει τώρα να αποκτήσει τον έλεγχο όλου του νησιού μέσω μιας συνομοσπονδιακής λύσης με ενισχυμένη διζωνικοτητα.. Όπου η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα υπόκειται στον απόλυτο έλεγχο, μέσω των βέτο της τουρκοκυπριακής μειοψηφίας.
-Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή λύση που έστω και θεωρητικά μπορεί να προνοεί καθεστώς Εγγυήσεων και είναι πραγματικά απαράδεκτο ότι ο κ. Αναστασιάδης στην συνέντευξη του στον Πολίτη όχι μόνο υπονόησε ότι μπορεί να διατηρηθεί μια μορφή Εγγυήσεων υπό την Ε.Ε. , η τον ΟΗΕ αλλά συμπεριέλαβε στους «Εγγυητές» και την Τουρκία. Όμως η Τουρκία δεν είναι Σουηδία η κάποια άλλη τρίτη χώρα, αλλά δύναμη κατοχής.
-Δεν είναι δυνατόν να μην εχει θιγεί η οικονομική διάσταση της λύσης ώστε να είναι γνωστό το κόστος της Λύσης αλλά και το ποιος θα καλύψει αυτό το κόστος αρκετών δισεκατομμυρίων δολαρίων.
-Δεν μπορεί να γίνεται λόγος για ενδιάμεση η προσωρινή πολιτική συμφωνία πλαίσιο καθώς τίποτε δεν μπορεί να συμφωνηθεί εάν δεν υπάρξει τελική συμφωνία.
ΚΥΡΙΩΣ: δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η οποιαδήποτε αναφορά και σύνδεση με το φυσικό αέριο και την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας… Και δεν μπορεί να υπάρξει ούτε καν έμμεση αναφορά σε «αποφυγή μονομερών ενεργειών» καθώς η ελληνική εμπειρία από την Συμφωνία της Μαδρίτης είναι οδυνηρή καθώς η Ελλάδα αποδέχθηκε να μην ασκήσει το δικαίωμα της για επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. και για έρευνες στην υφαλοκρηπίδα της.
ΥΓ. Αυτό που πρέπει να αντιληφθούν όλοι είναι ότι όποιο σχέδιο και να εγκριθεί μεταξυ των πολιιτκων ηγεσιών,τελικός κριτής θα είναι ο κυπριακός λαός….
πηγήΤο Κυπριακό για σειρά ετών αντιμετωπίζεται ως ένα θέμα δημοσιογραφικής και διπλωματικής ρουτίνας.
Ένα θέμα που αρκεί μια γενική δήλωση για « δίκαιη και βιώσιμη λύση βασισμένη στις αποφάσεις του ΟΗΕ» για να βγει η υποχρέωση, ένα σύνθημα για την Κυρήνεια για να συγκινηθούν όλοι όσοι ακόμη δεν θέλησαν να περάσουν την πράσινη γραμμή για να ξαναδούν τα σπίτια τους στην κατεχομένη Κύπρο, ένα μήνυμα για το τι θα συμβεί εάν συνεχισθεί το status quo, για να προβάλλει το πόσο αναγκαία είναι μια λύση, η όποια λύση του Κυπριακού προκειμένου να αποφευχθεί αυτό το αδιόρατο …κακό.
Όμως το Κυπριακό πέρα από όλα αυτά είναι ζήτημα επιβίωσης του Κυπριακού Ελληνισμού και ζήτημα Εθνικής Ασφάλειας για την Ελλάδα.
Και πέραν των συναισθηματισμών και των ιδεολογημάτων, πρέπει να αντιμετωπισθεί ως μείζον θέμα ασφάλειας, θέμα εθνικής στρατηγικής και περιφερειακών γεωστρατηγικών ισορροπιών.
Επειδή οι επιδιώξεις και οι στοχεύσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς αλλά και της Αθήνας είναι συγκεχυμένες, εχει ενδιαφέρον να καταγραφεί το πλαίσιο των τουρκικών επιδιώξεων και οι κόκκινες γραμμές που δεν μπορεί να υπερβεί ούτε η Αθήνα ούτε η Λευκωσία.
Το Κυπριακό αποτελεί στρατηγικής σημασίας ζήτημα για την Τουρκία και είναι χαρακτηριστικό ότι ο ίδιος ο Νταβούτογλου στο περίφημο βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος» ανέφερε ότι εάν δεν υπήρχαν οι Τουρκοκύπριοι, η Τουρκία θα έπρεπε να τους εφεύρει.
Στόχος της Τουρκίας δεν είναι η για …ανθρωπιστικούς λόγους επίλυση του Κυπριακού. Η Τουρκία έχοντας καταλάβει την …λάθος πλευρά της Κύπρου, επιδιώκει τώρα να αποκτήσει τον έλεγχο όλου του νησιού μέσω μιας συνομοσπονδιακής λύσης με ενισχυμένη διζωνικοτητα.. Όπου η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα υπόκειται στον απόλυτο έλεγχο, μέσω των βέτο της τουρκοκυπριακής μειοψηφίας.
- Είναι εντελώς αψυχολόγητο, το να διαμορφώνεται η τακτική όχι με στόχο την επόμενη νίκη, αλλά με μοναδικό γνώμονα το να στρωθεί το χαλί για την επόμενη υποχώρηση, πριν ακόμη ζητηθεί.
- Ο κ. Αναστασιάδης θα πρέπει εμπράκτως να αποδείξει ότι μεταβαίνει στην Γενεύη με διττή ιδιότητα και ετσι θα συμμετάσχει στην Διεθνή Διάσκεψη, ως πρόεδρος της Δημοκρατίας και ως ηγέτης της ελληνοκυπριακής κοινότητας. Δεν αρκεί όμως η δική του δηλωση αλλά θα πρέπει και ο ΟΗΕ να τον υποδεχθει με αυτές τις δυο ιδιοτητες….
- Δεν διαπραγματεύεσαι έναντι ενός αδίστακτου και ανεξέλεγκτου, λαβωμένου «αντιπάλου», την στιγμή που εσύ βρίσκεσαι σε στιγμή υψίστης αδυναμίας.
- Δεν εμπλέκεσαι σε διαπραγμάτευση όταν ο «άλλος» βρίσκεται σε θέση ισχύος, καθώς ειδικά έναντι της Ελλάδας διαθέτει ως όπλο την ασύμμετρη απειλή του ανοίγματος της βαλβίδας των μεταναστευτικών ροών .
- Ο κ. Ερντογάν, στην κορυφαία στιγμή της αντιδυτικής και αντιευρωπαϊκής συμπεριφοράς, επιδιώκει μέσω του Κυπριακού να αποσπάσει εκβιαστικά μια θέση και ένα βήμα στις Βρυξέλλες. Δεν είναι τυχαίο ότι η ψοφοδεής Κομισιόν, ανίκανη να παράξει άλλου είδους πολιτικές, εισηγείται την απονομή νέων δώρων και επαίνων στον Ερντογάν προκειμένου να εξασφαλίσουν την εύνοια του και την συνέχιση της συνεργασίας με την Ε.Ε. στο μεταναστευτικό.
-Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή λύση που έστω και θεωρητικά μπορεί να προνοεί καθεστώς Εγγυήσεων και είναι πραγματικά απαράδεκτο ότι ο κ. Αναστασιάδης στην συνέντευξη του στον Πολίτη όχι μόνο υπονόησε ότι μπορεί να διατηρηθεί μια μορφή Εγγυήσεων υπό την Ε.Ε. , η τον ΟΗΕ αλλά συμπεριέλαβε στους «Εγγυητές» και την Τουρκία. Όμως η Τουρκία δεν είναι Σουηδία η κάποια άλλη τρίτη χώρα, αλλά δύναμη κατοχής.
- Η ιδέα για Σύμφωνο Φιλίας Ελλάδας-Τουρκίας επανενωμενης Κύπρου είναι ένα εντελώς ανεδαφικό πλαίσιο, καθώς εκ μέρους της Άγκυρας παραμένει η αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και το casus belli που καθιστούν απαγορευτικό κάθε τέτοιο σύμφωνο και πρακτικά δεν δίνουν την δυνατότητα ούτε καν έναρξης συνομιλιών σε αυτή την βάση.
- Δεν μπορεί οι ελληνοκύπριοι να αποδεχθούν συμφωνία που προσφέρει στους Τουρκοκύπριους και στην Τουρκία συγκυριαρχία στο νησί και εμμέσως συνιδιοκτησία με την Άγκυρα στους φυσικούς πόρους του νησιού.
- Η εκ περιτροπής προεδρία εφόσον δεν συνοδεύεται με σταθμισμένη ψήφο και κοινό ψηφοδέλτιο ( π.χ. στα πρότυπα των ΗΠΑ, με κοινή πρόταση για πρόεδρο -αντιπρόεδρο) λειτουργεί διχαστικά και υπονομεύει την ομαλή συμβίωση ενώ αλλοιώνει την φυσιογνωμία και την ταυτότητα του νησιού, καθώς παραβιάζει την «ισότητα» την οποία συχνά επικαλείται η Άγκυρα, προσφέροντας δυσανάλογο με το μέγεθος της τουρκοκυπριακής κοινότητας πεδίο επιρροής εις βάρος της πλειοψηφίας των ελληνοκυπρίων .
-Δεν είναι δυνατόν να μην εχει θιγεί η οικονομική διάσταση της λύσης ώστε να είναι γνωστό το κόστος της Λύσης αλλά και το ποιος θα καλύψει αυτό το κόστος αρκετών δισεκατομμυρίων δολαρίων.
-Δεν μπορεί να γίνεται λόγος για ενδιάμεση η προσωρινή πολιτική συμφωνία πλαίσιο καθώς τίποτε δεν μπορεί να συμφωνηθεί εάν δεν υπάρξει τελική συμφωνία.
ΚΥΡΙΩΣ: δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η οποιαδήποτε αναφορά και σύνδεση με το φυσικό αέριο και την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας… Και δεν μπορεί να υπάρξει ούτε καν έμμεση αναφορά σε «αποφυγή μονομερών ενεργειών» καθώς η ελληνική εμπειρία από την Συμφωνία της Μαδρίτης είναι οδυνηρή καθώς η Ελλάδα αποδέχθηκε να μην ασκήσει το δικαίωμα της για επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. και για έρευνες στην υφαλοκρηπίδα της.
ΥΓ. Αυτό που πρέπει να αντιληφθούν όλοι είναι ότι όποιο σχέδιο και να εγκριθεί μεταξυ των πολιιτκων ηγεσιών,τελικός κριτής θα είναι ο κυπριακός λαός….
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου