Τιερί Μεϊσάν
Για τον Τιερί Μεϊσάν (Thierry Meyssan), η συριακή σύγκρουση μπορεί να κλιμακωθεί σε οποιαδήποτε στιγμή σε Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι ΗΠΑ δεν είναι πλέον σε θέση να εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις τους, όπως το είδαμε με τη συμφωνία του Μπαϊραμιού, αλλά δεν θέλουν να εγκαταλείψουν το στόχο τους (να εμποδίζουν την ανάπτυξη της Κίνας και της Ρωσίας έτσι ώστε να διατηρήσουν μια μονοπολική παγκόσμια τάξη). Η Μόσχα και το Πεκίνο, από τη πλευρά τους, εκτιμούν ότι είναι σε θέση ισχύος από τούδε και στο εξής. Πλησιάζουμε τη στιγμή-κλειδί ανατροπής της παγκόσμιας τάξης ή του πυρηνικού πόλεμου.
Δίκτυο Βολταίρος | Βηρυτός (Λίβανος) | 6 Οκτωβρίου 2016
Η Μόσχα ποτέ δεν πίστεψε στην ειλικρίνεια της Ουάσιγκτον. Ωστόσο, από τις 30 Ιουνίου 2012, δεν σταμάτησε να συνάψει συμφωνίες που δεν τηρήθηκαν ποτέ. Δεν θεωρεί τις Ηνωμένες Πολιτείες ως αφέντη του κόσμου, αλλά ως παρακμάζουσα αυτοκρατορία. Έχοντας επίγνωση της τεράστιας στρατιωτικής δύναμης του Πενταγώνου, συμπεριλαμβανομένης της πυρηνικής, σκοπεύει να φέρει απαλά τη Ουάσιγκτον στο νεκροταφείο, αποφεύγοντας να αντιδράσει και να ενεργοποιεί ένα Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οδηγώντας βήμα με βήμα τις Ηνωμένες Πολιτείες να υπογράψουν την παύση των εχθροπραξιών του Μπαϊραμιού στη Συρία, η Ρωσία σκόπευε να περιορίσει λίγο περισσότερο τις επιλογές του «εταίρου» της. Στην πραγματικότητα, παρά τις καθησυχαστικές λενινιστικές δηλώσεις της, η Ουάσιγκτον δεν ήταν σε θέση να διαχωρίσει οποιονδήποτε «μετριοπαθή» από τους «εξτρεμιστές». Ωστόσο, η συμφωνία προέβλεπε ότι οι διορισμένοι μετριοπαθείς από τον Τζον Κέρυ θα ενσωματώνονταν στο μηχανισμό μάχης κατά των τζιχαντιστών και μετά θα συμπεριλαμβάνονταν στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας του προέδρου Μπασάρ Άσαντ.
Η Ουάσιγκτον δεν βρίσκεται πλέον παρά μόνο με δύο επιλογές: είτε να αποχωρήσει από τη συριακή σύγκρουση, είτε να εισέλθει σε μετωπική πολεμική σύγκρουση κατά της Ρωσίας, σε πλανητικό επίπεδο.
Η Ουάσιγκτον στη συνέχεια δημοσίευσε επιλεγμένα αποσπάσματα από μια συζήτηση μεταξύ του Τζον Κέρι και εκπροσώπων του σαλονιού της συριακής αντιπολίτευσης, που καταγράφηκε «άθελά», στις 22 Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη.Ακούμε τον υπουργό εξωτερικών να αποδοκιμάσει το Κογκρέσο των ΗΠΑ που αρνείται να στείλει άνδρες να ανατρέψουν την Αραβική Δημοκρατία της Συρίας και να συμβουλεύει στους αντιπολιτευόμενους να βρουν μια άλλη στρατιωτική δύναμη για να κάνουν τη δουλειά στη θέση τους και να τους φέρει στην εξουσία.
Ο νέος μέντορας δεν θα μπορούσε να είναι τίποτα διαφορετικός από τη συμμαχία που ήδη προωθήθηκε μεταξύ της Σαουδικής Αραβίας, του Ισραήλ, της Ιορδανίας, του Κατάρ και της Τουρκίας. Με άλλα λόγια, η Ουάσιγκτον παραιτείται από τον πόλεμο, αλλά τίποτα δεν αλλάζει πραγματικά στο έδαφος. Συνεχίζει με την αποκλειστική ευθύνη των υποτελών της.
Από την πλευρά της, χωρίς να φοβάται η ίδια την αναμέτρηση, η Ρωσία διατηρεί τις αξιώσεις της στη Συρία και αναπτύχθηκε μυστικά στρατιωτικά στην Υεμένη κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Το Σάββατο, εκτόξευσε έναν πύραυλο έδαφος-θάλασσα προς το HSV-2 Swift, το καταμαράν του στρατού των ΗΑΕ και το κατέστρεψε. Παρά το γεγονός ότι σύμφωνα με δημοσιογραφικές νατοϊκές πληροφορίες, ο πύραυλος εκτοξεύτηκε από τους Χούθι και η ναυαρχίδα του Ναυτικού των ΗΑΕ θα είχε υποστεί μόνο ζημιές, τα γεγονότα είναι πεισματάρικα.
Το μήνυμα αυτό απευθυνόταν τόσο στο ΝΑΤΟ όσο και στις πετρελαϊκές δικτατορίες του Κόλπου: ο Γενικός Πόλεμος είναι δυνατός και η Μόσχα δεν θα διαφύγει.
Η Ουάσιγκτον δεν αντέδρασε στο περιστατικό στην Υεμένη και καταφεύγει στους υποτελείς της.
Θεωρώντας ότι η διένεξη δεν περιορίζεται στη Συρία, αλλά ότι τα προβλήματα συσσωρεύονται εδώ και χρόνια, η Μόσχα θεωρεί ότι ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει, ακόμη και αν διεξάγεται μόνο σε περιορισμένη περιοχή, τη Συρία.
Εδώ και πέντε χρόνια, 129 κράτη και 16 διεθνείς οργανισμοί υποστηρίζουν τις Ηνωμένες Πολιτείες κατά της Συρίας, της Αλγερίας, του Ιράν, της Ρωσίας, της Κίνας και της Βόρειας Κορέας. Ο Πούτιν ανέστειλε τη ρωσοαμερικανική συμφωνία για τον περιορισμό του στρατιωτικού πλουτωνίου· μια απόφαση που έχει στόχο την απάντηση σε τυχόν πυρηνική πρόκληση.
Με τη κατάθεση ενός νομοσχεδίου στη Δούμα, θέτει τον όρο ότι η συμφωνία σχετικά με το πλουτώνιο θα αποκατασταθεί, όταν η Ουάσιγκτον θα τηρήσει τις υποσχέσεις της: απομάκρυνση των όπλων που εγκαταστάθηκαν από το ΝΑΤΟ στα πρώην σοβιετικά κράτη, κατάργηση των αντι-ρωσικών κυρώσεων που συσσωρεύονται από του νόμου Magnitsky έως το πραξικόπημα στο Κίεβο· όλες διεκδικήσεις που μας γυρίζουν 15 χρόνια πίσω.
Η Ουάσιγκτον πίστευε ότι θα μπορούσε να περιορίσει τον ρωσικό χώρο και την επιρροή της· ότι μπορούσε να υποσχεθεί, να μη κρατήσει τις υποσχέσεις της και να ζητήσει συγνώμη. Αυτό ίσχυε κατά τη διάρκεια της κατάρρευσης της ΕΣΣΔ. Δεν ισχύει πλέον σήμερα.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου