Στιγμές 1981 έζησε πριν από λίγο η Ελλάδα, καθώς η πανηγυρική ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στα προπύλαια για τη νίκη του στις εκλογές, θύμισε απολύτως τον Ανδρέα Παπανδρέου! Από τη «γλώσσα του σώματος» μέχρι τη φρασεολογία, όλα θύμιζε Ανδρέα Παπανδρέου, μαζί όμως με μηνύματα προς την Ευρώπη και τον κόσμο, ότι δεν έχουν λόγο να φοβούνται ότι η πολιτική που θα ακολουθηθεί, θα έχει σαν στόχο τη ρήξη και όχι τη συνεννόηση.
Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ο Αλέξης Τσίπρας ανέφερε ότι στην «πολιτική συνταγή» που φέρνει στην κυβέρνηση θα σεβαστεί την υποχρέωση να μη δημιουργηθούν νέα ελλείμματα, σε ένα σήμα στις αγορές ότι η δημοσιονομική πειθαρχία θα αποτελέσει «αρχή» επί της οποίας θα κινηθεί η νέα κυβέρνηση, έχοντας απόλυτη συναίσθηση ότι η εποχή των δανεικών για κατανάλωση, έχει παρέλθει για την Ελλάδα.
Μίλησε με θέρμη για το «κοινό μας ευρωπαϊκό σπίτι», σε μια άμεση δέσμευση ότι η θέση της Ελλάδας δεν μπορεί να είναι πουθενά αλλού, παρά στην Ενωμένη Ευρώπη. Με τον τρόπο αυτό, ο Αλέξης Τσίπρας υπογράμμισε ότι τα σενάρια περί της επιστροφής στη δραχμή δεν εντάσσονται στην ατζέντα της κυβέρνησής του.
Όλα δείχνουν ότι στρατηγική του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ είναι η αποφυγή της ασφυκτικής πίεσης που μέχρι τώρα ασκούσαν οι δανειστές της χώρας, μέσω της μεγιστοποίησης της πίεσης που θα ασκήσουν στο Βερολίνο κυρίως η «αριστερή Ευρώπη» που θα ακόμα και να μη συνταχθεί πίσω από το «όραμα της ελληνικής Αριστεράς», δεν θα διάκεινται και εχθρικά απέναντί του.
Σε αυτό βοηθά η μετακίνηση του Τσίπρα προς το χώρο της κεντροαριστεράς, όπως προκύπτει από τη νικητήρια ομιλία του απέναντι στους οπαδούς του, με την πολιτικώς ορθή ρητορική που χρησιμοποίησε, παράλληλα με τα όποια «επαναστατικά» συνθήματα.
Ήδη, στα μέσα της εβδομάδας θα βρεθεί στην Αθήνα ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, σε ένα είδος διαμεσολάβησης ανάμεσα στην Αθήνα και το Βερολίνο, αφού αμέσως μετά ο Σουλτς έχει προγραμματισμένη συνάντηση με την Άγκελα Μέρκελ.
Δηλαδή, τόσο με την κυβέρνηση του Ματέο Ρέντσι στην Ιταλία και του Φρανσουά Ολάντ στη Γαλλία, δύο κυβερνήσεις που δεν θα είχαν αντίρρηση να χρησιμοποιήσουν τον Τσίπρα ως «πολιορκητικό κριό» για να κάμψουν τις ιδεοληψίες του Βερολίνου και να προωθηθεί μια πιο φιλική προς τους ευρωπαϊκούς λαούς πολιτική.
Βέβαια, φαιδρότητες όπως αυτά περί πολιτών που ψήφισαν που αναφέρει στα κανάλια ο πολιτευτής Στρατούλης, αντιδρώντας στα πρώτα αρνητικά μηνύματα από τη Γερμανία, θα πρέπει επιμελώς να αποφευχθούν, αφού ακόμα και IQ επιπέδου Στρατούλη, θα πρέπει να αντιληφθούν, ότι και στις άλλες χώρες πολίτες ψηφίζουν και έχουν λόγο για το που θα πάνε τα χρήματα από τους δικούς τους φόρους.
Την ίδια στιγμή, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας αναδεικνύει τις παθογένειές του. Ο Αντώνης Σαμαράς μετέβη εντελώς μόνος του στο Ζάππειο Μέγαρο για τις δηλώσεις, ενώ μεγαλοστελέχη (ονόματα δεν λέμε υπολήψεις δεν θίγουμε), είναι απλά εξαφανισμένα από τις τηλεοράσεις, στο πλαίσιο της γνωστής εμετικής μικροπολιτικής τακτικής στην οποία είναι εθισμένα τις δεκαετίες που βρίσκονται στα πολιτικά πράγματα, επιδιώκοντας να είναι παρόντα την επόμενη μέρα, φορτώνοντας όλη την ευθύνη στον στενό κύκλο του Αντώνη Σαμαρά.
Πρόκειται για φύρα της ελληνικής πολιτικής που πρέπει να εκλείψει, μπας και η χώρα αποκτήσει σοβαρό φιλελεύθερο και ενδεχομένως και κάποιο άλλο δεξιό κόμμα, καθότι η σαπίλα της παλιάς πολιτικής τάξης με τις βαρονίες και τους ρεμπεσκέδες γόνους που… συνεχίζουν την παράδοση, βρωμάει πλέον… από χιλιόμετρο.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου