Όλοι παίρνουν θέση μπροστά στη σφοδρή γεωπολιτική σύγκρουση που έρχεται - Και μόνο η Ελλάδα μαλακίζεται, με τους ξεφτιλισμένους τιμονιέρηδες που διαθέτει. Ενδεχομένως να μαλακίζεται και η Τανγκανίκα, αλλά αυτό προς το παρόν δε μας αφορά...
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Οι κοινωνίες βυθίζονται σε ένα επικίνδυνο παραμύθι – με προεξάρχουσα την Ελληνική – κι αν δεν αφυπνιστούν έγκαιρα από την επικοινωνιακή μαστούρα που οδηγεί στην αποβλάκωση.
Τότε αργά ή γρήγορα η αφύπνιση θα είναι οδυνηρή, και η ανθρωπότητα θα έχει βυθιστεί στην κόλαση του πολέμου. Στην Ελλάδα μια χούφτα δωσίλογοι, που μόνο με τα χρώματα της ντροπής θα απαριθμήσει τα πεπραγμένα τους η ιστορία, φρόντισαν να τσουβαλιάσουν την Ελληνική κοινωνία στο μπουντρούμι της συνενοχής για όσα συμβαίνουν στη χώρα, και συνεχίζουν να την παραμυθιάζουν αδίστακτα, πως αν επιδείξει καρτερικότητα, θα έρθουν οι μέρες του success, της πολυσυζητημένης ανάπτυξης, και θα νεκραναστηθεί από τις στάχτες της η χιλιοτραγουδισμένη ευημερία.
Την ίδια στιγμή, η ίδια η χώρα – αυτό δηλαδή που συνιστά τον πραγματικό πλούτο μας – βγαίνει στο σφυρί. Και μαζί με τη χώρα εκποιείται μεθοδικά το σύνολο της αξιακής – αμυντικής της θωράκισης, διότι αυτοί που την εκποιούν ξέρουν καλά πως ένας λαός απογυμνωμένος από ιδανικά και αξίες, είναι ένας κιοτεμένος λαός, ένας ραγιάς λαός, ένας λαός ευάλωτος στις...
βουλιμικές ορέξεις του καθένα.
Στη λογική αυτής της παραμύθας δυστυχώς κινείται και η αντιπολίτευση. Ολόκληρη η αντιπολίτευση.
Είτε διεκδικεί το ρόλο του διαχειριστή σ ένα παιχνίδι που τους κανόνες του καθόρισαν άλλοι…
Είτε μιλά περισσότερο ή λιγότερο συγκεκριμένα για ανατροπές (κοινωνικές και επαναστατικές), για ανατροπές που ωστόσο δε θα έρθουν, όσο αποσυνδέονται ή πιο σωστά όσο δεν εντάσσονται μέσα σε ευρύτερες γεωπολιτικές ανακατατάξεις.
Και ο λόγος είναι απλός…
Κανείς δε μπορεί να τις εμπνεύσει…
Κανείς δε μπορεί αποσπασμένα από το γενικότερο περιβάλλον να τις διεκδικήσει. Και φυσικά…
Κανένας δεν πρόκειται να τις παραχωρήσει, από τη στιγμή που έχει στα χέρια του το μηχανισμό, τα μέσα και τη στήριξη των διεθνών συμμοριών προκειμένου να αντισταθεί.
Ας πάμε τώρα και στην αμείλικτη πραγματικότητα…
Η χώρα μας έχει αλυσοδεθεί με ένα χρέος που δεν υπάρχει περίπτωση να πληρωθεί στον αιώνα τον άπαντα. Την ίδια στιγμή, οι σφετεριστές της πολιτικής εξουσίας, δεσμεύονται στη λογική της αιώνιας εξυπηρέτησής του, υποθηκεύοντας πατρίδα και αξιοπρέπεια, αφήνοντας κάθε μελλοντική γενιά Ελληνόπουλων, απογυμνωμένη και από τα δυο.
Παρόντες αλλά και εν αναμονή σφετεριστές της πολιτικής εξουσίας, ψευδώς ισχυρίζονται πως η προσμονή της πολυπόθητης ανάπτυξης θα φέρει τη λύση των προβλημάτων.
Ουδέν ψευδέστερον αυτής της άθλιας επικοινωνιακής απάτης…
Διότι αν η ανάπτυξη όπως αυτοί την αντιλαμβάνονται, ήταν το φάρμακο δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν, τότε δε θα απειλούνταν σήμερα με κατάρρευση χώρες στις οποίες οι δείκτες της ανάπτυξης μεγαλουργούν (βλέπε Ρωσία, Τουρκία, Ιαπωνία κλπ).
>Ούτε φυσικά θα είχαν γυρίσει στο κόκκινο τα αναπτυξιακά πρόσημα χωρών που και την υποδομή, και την παραγωγή, αλλά και τις συνολικές προϋποθέσεις επιταχυνόμενης ανάπτυξης διαθέτουν (βλέπε Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία κλπ).
Το παραμύθι της ανάπτυξης λοιπόν, όπως κι εκείνο της παραγωγικής ανασυγκρότησης ή των διαρθρωτικών παρεμβάσεων (είδατε στόμφο που έχουν αυτές οι λέξεις???) μπορεί να έχει τη δική του ξεχωριστή θέση στα εγχειρίδια της οικονομικής επιστήμης, αλλά στους απατεώνες που τα επικαλούνται θα πρέπει να θυμίσουμε δυο πράγματα:
Η οικονομία και τα πρωτόκολλά της, ουδέποτε υπήρξαν αποσυνδεδεμένα από το μοντέλο της πολιτικής. Και…
Η οικονομία και τα πρωτόκολλά της, αντιμετωπίζουν μεγάλα ζόρια όταν δραπετεύουν από τις σελίδες των βιβλίων, και έρχονται αντιμέτωπα με τους αδυσώπητους κανόνες της γεωπολιτικής.
Αφήστε λοιπόν ελεεινοί τα παραμύθια…
Χρήμα χωρίς αντίκρισμα, θα μπορούσαν να παράγουν σε 24ωρη βάση τα φωτοτυπικά του πλανήτη, να το μοιράσουν στους λαούς και να τους αποκοιμίσουν και πάλι στη ραστώνη της ευημερίας, όπως ακριβώς έκαναν και στο παρελθόν. Κι αυτή η χαρτούρα θα λάδωνε το γρανάζι των μηχανών, και όλα θα είχαν κάθε λόγο να δουλεύουν ρολόι.
Δε θέλουν όμως να κυκλοφορήσει χρήμα…
Γιατί το χρήμα το χρησιμοποίησαν ως μέσον εκβιασμού, χειραγώγησης και εν τέλει άλωσης των κοινωνιών, με στόχο το γενικευμένο πλιάτσικο στις ψυχές των ανθρώπων, στην αξιακή τους φαρέτρα, και στις ίδιες τις πατρίδες τους.
Όλοι παίρνουν θέση μπροστά στη σφοδρή γεωπολιτική σύγκρουση που έρχεται…
Και μόνο η Ελλάδα μαλακίζεται, με τους ξεφτιλισμένους τιμονιέρηδες που διαθέτει. Ενδεχομένως να μαλακίζεται και η Τανγκανίκα, αλλά αυτό προς το παρόν δε μας αφορά.
Ο πλανήτης, και πάντως σίγουρα η ευρύτερη περιοχή στην οποία ανήκουμε, έχει μπει για τα καλά σε μια διαδικασία επαναχάραξης των συνόρων του, και τα χρέη των κρατών χρησιμοποιήθηκαν ή ως εργαλείο παροπλισμού των λαών, ή ως βολικό άλλοθι για την αφαίμαξη ζωτικών χώρων.Στα επικίνδυνα παιχνίδια που βρίσκονται σε εξέλιξη στην ευρύτερη περιοχή, η Ελλάδα μόνο το δρόμο της αξιοπρέπειας και της πλήρους ανάκτησης της εθνικής της κυριαρχίας, όφειλε να επιλέξει. Και όφειλε να το κάνει, στέλνοντας στο διάβολο τα χρέη, τους δανειστές, τους εκβιαστές, την αληταρία του Αιγαίου, αποφασισμένη να ανακτήσει όσα της στέρησαν.
Ήδη σήμερα παρέταξαν πάνω από 7.000 πραιτοριανούς στο κέντρο της Αθήνας, με εντολή να τσακίσουν οτιδήποτε διανοηθεί να χαλάσει την ησυχία του τουρκομογγόλου Νταβούτογλου τον οποίο προσκύνησαν.
Θα υπάρξουν τουρκόψυχοι πραιτοριανοί που θα σηκώσουν το χέρι τους απέναντι σε Έλληνα πολίτη για χάρη του Οθωμανού εισβολέα??? Τι λέτε εσείς???
πηγή
Δημοσίευση σχολίου