Δεν προκαλεί έκπληξη η απόφαση των ΗΠΑ και της Ε.Ε. από τη μια και της Ρωσίας από την άλλη να κλιμακώσουν τις εκατέρωθεν οικονομικές πιέσεις με φόντο τον ευρύτερο χώρο της Ευρασίας.
Από τη μια οι ΗΠΑ προβαίνουν σε στοχοποίηση των ρωσικών κρατικών τραπεζών, μπλοκάροντας τη συμμετοχή τους στις διεθνείς χρηματαγορές. Κομβικές ρωσικές τράπεζες, όπως η VTB, η Gazprombank ή η Vnescheconombank, διαθέτουν ομόλογα αξίας 15 δισ. δολαρίων που λήγουν τα επόμενα χρόνια, με συνέπεια να αυξάνονται οι κίνδυνοι για ένα συμπαντικό χρηματοπιστωτικό γεγονός. Ταυτοχρόνως με τις κυρώσεις μειώνεται η ροή ξένου κεφαλαίου. Ηδη στο πρώτο μισό του 2014 7,9 δισ. δολάρια έχουν εισρεύσει στη ρωσική οικονομία, είτε ως εξωτερικός δανεισμός είτε ως δυτικές επενδύσεις σε σχέση με τα 25 δισ. δολάρια της ίδιας περιόδου για το 2013. Οι ίδιες όμως οι ΗΠΑ βάζουν ένα όριο ως προς το εύρος του οικονομικού πλήγματος που θέλουν να επιφέρουν στη Ρωσία, αφήνοντας το σημαντικότερο ρωσικό τραπεζικό ίδρυμα, τη Sberbank, εκτός κυρώσεων, επιθυμώντας προφανώς να καταδείξουν τη διάθεσή τους για μη ολική σύγκρουση. Η Ευρώπη προχωρά σε κυρώσεις που έχουν να κάνουν με τη μη εξαγωγή τεχνολογίας στη ρωσική αγορά. Την ίδια όμως στιγμή τα κράτη της Ευρώπης επιδιώκουν μονομερώς να διατηρήσουν ανοιχτές τις πόρτες επικοινωνίας με τη Μόσχα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Γαλλία, η οποία είναι έτοιμη να παραδώσει τα δύο πολεμικά πλοία κλάσης Μιστράλ στη Ρωσία, κερδίζοντας από τη συμφωνία αυτή 1,2 δισ. ευρώ. Η στάση της Ε.Ε. απορρέει τόσο από τον ρόλο που διαδραμάτισε ως κεντρικός πυρήνας υποστήριξης των εξεγερμένων Oυκρανών εναντίον της κυβέρνηση του Βίκτορ Γιανουκόβιτς όσο και από το ότι δεν θα ήταν δυνατόν να μη δείξει έμπρακτα την αντίδρασή της απέναντι στην κατάρριψη του μοιραίου αεροσκάφους των Μαλαισιανών Αερογραμμών, αφού ο κύριος όγκος επιβατών προερχόταν από την Ολλανδία. Τέλος, η Ρωσία βγαίνει στην αντεπίθεση διακόπτοντας ένα μεγάλο μέρος των εισαγωγών σε γεωργικά και άλλα προϊόντα από την Ευρώπη για έναν χρόνο, ενώ είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα επηρεαστεί, αν όχι η ροή του φυσικό αερίου, σίγουρα η τιμολογιακή πολιτική της Gazprom προς το ευρωπαϊκό πελατολόγιό της. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των τιμών σε όλα τα προϊόντα, γεγονός που θα επηρεάσει τις ευρωπαϊκές οικονομίες με αυξημένη εξάρτηση στις εισαγωγές, όπως για παράδειγμα η ελληνική.
Από τις εξελίξεις κερδίζει η Τουρκία, που σπεύδει να καλύψει τα κενά στα είδη πρώτης ανάγκης στη ρωσική αγορά, υιοθετώντας για άλλη μια φορά τον ρόλο του επιτήδειου ουδέτερου και δημιουργώντας ρήγμα στην ενιαία στάση της Δύσης. Η στάση αυτή της Τουρκίας οφείλει να προβληματίσει ΗΠΑ και Ε.Ε. ως προς την άρνησή της να συνταχθεί ξεκάθαρα με τον υπόλοιπο δυτικό κόσμο. Η Ελλάδα πλήττεται σημαντικά από τις εξελίξεις τόσο στον ενεργειακό τομέα όσο και εξαιτίας του ρωσικού αποκλεισμού στα γεωργικά προϊόντα. Ας είμαστε όμως νηφάλιοι. Δεν είναι προς το συμφέρον μας να ακολουθήσουμε μια άλλη πολιτική από αυτή που εφαρμόζουν τα συμμαχικά μας δίκτυα στα οποία μετέχουμε, ΝΑΤΟ και Ε.Ε. Η χειρότερη εξέλιξη στη φάση αυτή που βρισκόμαστε θα ήταν να χαρακτηριστούμε από τους συμμάχους μας free-riders και να βρεθούμε για άλλη μια φορά στη γωνία. Ανήκουμε στη Δύση από την εποχή του Ελευθέριου Βενιζέλου κι αυτό δεν επιδέχεται αστερίσκους. Ταυτοχρόνως όμως η Πολιτεία οφείλει να μειώσει την τεράστια ζημιά που η κοινωνία θα υποστεί λόγω της αύξησης της τιμής του φυσικού αέριου και ο αγροτικός μας τομέας εξαιτίας της ρωσικής πολιτικής των κλειστών θυρών για τον επόμενο χρόνο. Πώς; Θέτοντας μέσω των Ελλήνων ευρωβουλευτών, πλην ασφαλώς αυτών της Χρυσής Αυγής για λόγους πολιτικής ουσίας αλλά και ιδεολογικής διάστασης, αίτημα για ενεργοποίηση όλων αυτών των οικονομικών προνοιών που το κοινοτικό κεκτημένο και η Συνθήκη της Λισαβόνας εμπεριέχουν (ρήτρες αλληλεγγύης). Το αν οι Ελληνες ευρωβουλευτές μας μπορούν να το επιτύχουν είναι μια άλλου είδους συζήτηση που έχει να κάνει α) με το ειδικό βάρος τους μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο, β) με την ικανότητά μας να εκλέγουμε τους καλύτερους και τους πιο εξειδικευμένους στην πολύπλοκη ευρωπαϊκή πολιτική για τις ώρες που η Ελλάδα χρειάζεται εύστοχους πολιτικούς ελιγμούς.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου