Η παγκόσμια ελίτ είναι ειδήμων στον καθορισμό των εκλογών. Είναι υψίστης σημασίας το παιχνίδι της πολίτικης κυριαρχίας αφου οι εκλογές, οι οποίες διεξάγονται κάθε τέσσερα χρόνια , περιορίζονται όσον αφορά τον έλεγχο και την αξιοπιστία των μειούμενων, όπως σημειώνεται από την Carroll Quigley
Αυτό ήταν προφανές όταν το κόμμα των προσπάθησε να αποκλείσει τον Ron Paul από την εκλογική διαδικασία, μια προσπάθεια υπό την αιχμή του δόρατος των «δίκαιων και ισορροπημένων» εταιρικών μέσων ενημέρωσης.
Οι κυρίαρχες ελίτ βασίζονται στην παροιμία του Lincoln, όπως ο συνωστισμός τους επιβεβαιώνει τον κανόνα: « Μπορείτε να ξεγελάσετε μερικούς από τους ανθρώπους για καιρό, και όλους τους ανθρώπους για λίγο καιρό, αλλά δεν γίνεται να ξεγελαστούν όλοι οι άνθρωποι συνέχεια».
Έτσι ο Ομπάμα, ο οποίος είχε πουληθεί ως σωτήρας και τελικά κατέληξε , σύμφωνα με μια πρόσφατη δημοσκόπηση από το Πανεπιστήμιο Quinnipiac, ο χειρότερος πρόεδρος από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο 2 .
Η Χίλαρι Κλίντον Γίνεται Επιλογή
Για μήνες τώρα τα ιδιωτικά ΜΜΕ μας έχει βομβαρδίσει σχετικά με τις ηγετικές ικανότητες της Χίλαρι Κλίντον. Επίσης, ευρέως θεωρείται ότι θα πρέπει να επιλεγεί για να «κληρονομήσει» την θέση του Ομπάμα. Πρόσφατα, ωστόσο, υπήρξαν ψίθυροι σχετικά με την Κλίντον και την υγεία και την ηλικία της καθως και την ικανότητά της να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του λαού των ΗΠΑ.
Παρά θέματα σχετικά με την Κλίντον και την δυνατότητα να αποδειχθεί μια ακατάλληλη επιλογή, οι νεοσυντηρητικοί την έχουν την προμοτάρει ως μια πολεμοχαρής γυναίκα που θα ήθελαν να την δουν εκπροσωπεί την αμερικανική εξωτερική πολιτική μετά τις εκλογές το 2016.
Κοροϊδεύουμε την Βάση της Δημοκρατίας με το λαϊκισμό της Elizabeth Warren
Την Κυριακή ο Edward Klein , γράφει για την New York Post, δηλώσεις του Ομπάμα θα υποστηρίξει την γερουσιαστή της Μασαχουσέτη Elizabeth Warren, μια κίνηση που χαρακτηρίζεται ως τσίμπημα στην Χίλαρι Κλίντον.
Αν οι Δημοκρατικοί πρόκειται να διατηρήσουν τον έλεγχό τους στο Λευκό Οίκο, θα είναι απαραίτητο να ξεγελάσουν και πάλι τους αριστερούς, όπως έκαναν το 2008, όταν ο Ομπάμα απεικονίζεται ως σωτήρας και φονιάς του κακού εταιρικών και των τραπεζικών επιρροών στην Ουάσιγκτον.
Ο «πρώτος μαύρος πρόεδρος πρόδωσε τις υποσχέσεις του και συνέχισε την ατζέντα της Wall Street και τον ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας. Αυτός ήταν, που οι Δημοκρατικοί σύντομα ανακάλυψαν προς απογοήτευσή τους, σχεδόν δυσδιάκριτος από το Ρεπουμπλικανικό προκάτοχό του, το αποδοκιμασμένο George W. Bush.
«Χάρη στην ειλικρινή στάση της ενάντια στις μεγάλες τράπεζες και στο κορυφαίο 1 τοις εκατό, η Warren είναι η αγαπημένη των προοδευτικών. Κέρδισε τις ευχαριστίες της Γερουσίας χρωστώντας την έδρα της σε εκατομμύρια δολάρια δωρεές από το εξωτερικό της Μασαχουσέτης, που έγιναν από πλούσιους περιβαλλοντολόγους και διασημότητες του Χόλυγουντ.»
Elizabeth Warren: παγκόσμιο εργαλείο με Προοδευτική πίστωση
Παρά το γεγονός ότι μια προσπάθεια έχει γίνει για να κρατήσει την λίστα συνεισφέρων της Elizabeth Warren πεντακάθαρη, ο δεύτερος μεγαλύτερος συνεισφέρων στην καμπάνια της Γερουσίας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου – οι Δημοκράτες και ο George Soros χρηματοδοτούν τον MoveOn.org.
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Μπους έγινε έκκληση για τον τερματισμό της κατοχής του Ιράκ, αλλά σύντομα προδόθηκε αυτό το αντιπολεμικό κίνημα με την υποστήριξη της νομοθεσίας που θεσπίστηκε από τον τότε Πρόεδρο της Βουλής, Νάνσι Πελόζι, ο οποίος ήταν αποφασισμένος να συνεχίσει την παράνομη κατοχή και υποστήριξη των στόχων της εξωτερικής πολιτικής της παγκόσμιας ελίτ.
«Δεν είμαστε καν σίγουροι ότι ο MoveOn αντιτίθεται στον πόλεμο στο Ιράκ,» έγραψε ο Joshua Frank για την Dissident Voice το 2006. «Σίγουρα συσπειρώθηκαν με την αντιπολίτευση στο θέμα της εισβολής, πριν από μερικά χρόνια, αλλά από τότε έχουν κάνει ελάχιστα πράγματα που αν μη τι άλλο θα πρέπει να συγκεντρώσουν το σεβασμό του αντιπολεμικού κινήματος. Παρά την τραγελαφική κατάσταση του Κέρι στον πόλεμο του Ιράκ το 2004, ο MoveOn εκλιπαρούσε τα μέλη τους να δωρίσουν χρήματα στην προεκλογική του εκστρατεία, αλλά δεν είπε μια λέξη για τις αντιπολεμικές διαθέσεις του.
Ο Τζον Κέρι έχει ακολουθήσει ευσυνείδητα τον προκάτοχο του. «Έχει γίνει η μεγαλύτερο μαζορέτα για τον πόλεμο κατά της Συρίας σε ολόκληρο την διοίκηση», γράφει ο Matthew Rothschild . «Για άλλη μια φορά, η πλειοψηφία του αμερικανικού κοινού δεν θέλει τον πόλεμο. Και για άλλη μια φορά, η πολιτική τάξη είναι αποφασισμένη να μας παρασύρει σε αυτόν.
Το Δημοκρατικό Κόμμα είναι το πολεμικό συμβαλλόμενο μέρος
Οι Δημοκρατικοί, όπως υποστηρίζεται από τους αντιπάλους τους στο κόμμα των Ρεπουμπλικανών, είναι εμποτισμένοι με αίμα. «Ιστορικά, το Δημοκρατικό Κόμμα είναι το κόμμα του πολέμου στις Ηνωμένες Πολιτείες, αφού απαρτίζουν την ενεργή συμμετοχή των ΗΠΑ στον Α “Παγκόσμιο Πόλεμο, Β” Παγκόσμιο Πόλεμο, την πολεμο της Κορέας και του Βιετνάμ παρά τη σημαντική λαϊκή υποστήριξη για τον απομονωτισμό ή τη μη επέμβαση, ιδιαίτερα και μεταξύ των Ρεπουμπλικανών, «γράφει ο Philip Giraldi , ένας πρώην αξιωματικός της CIA.
«Αυτό εξακολουθεί να ισχύει παρά την ατυχή έγκριση της νεοσυντηρητικού τύπου για την παγκόσμια κυριαρχία, η οποία προέρχεται από Trotskyite των νεοσυντηρητικών και εχει Στρως ρίζες και όχι από οποιαδήποτε πραγματική, συντηρητικη Δημοκρατικη παράδοση του Λευκού Οίκου.»
Η Νέα Δημοκρατία, η οποια θέτει την δημοκρατία στο κέντρο όλων, μετατρέπει την Elizabeth Warren, στο χειρότερο εφιάλτη της Χίλαρι Κλίντον.
Οι Φιλελεύθεροι επαινούν την Warren αγνοώντας τη στάση της σχετικά με τον πόλεμο και την επίμονη διατήρηση της κατάστασης της εθνικής ασφάλειας.
«Πρέπει να συνεχίσουμε επιθετικές προσπάθειες μας εναντίον της Αλ Κάιντα, και πρέπει να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε τις προσπάθειες της μυστικής υπηρεσιας, στην επιβολή του νόμου, της εσωτερικής ασφάλειας,» αναφέρει Warren στο τμήμα της εξωτερικής πολιτικής της Γερουσίας στην ιστοσελίδα της.
Έχει συμφωνήσει με τις απόψεις των νεοσυντηρητικών για το Ιράν, επιμένοντας ότι αποτελεί θανάσιμο κίνδυνο για τις Ηνωμένες Πολιτείες και συνεχίζουν, παρά τα γεγονοτα, μια επιδίωξη των πυρηνικών όπλων.
«Οι ίδιοι οι προοδευτικοί που αρνήθηκαν τις απόψεις του Μπαράκ Ομπάμα για την εξωτερική πολιτική, και οι οποίοι τώρα αισθάνονται προδομένοι λέγοντας ότι ο Ομπαμα δεν είναι ο φιλελεύθερος σωτήρας που είχαν φανταστεί, επαναλαμβάνουν το λάθος τους με τον Warren,» προειδοποιεί ο Max Blumenthal .
«Με AIPAC οδηγούν την τάση για πόλεμο στο παιχνίδι της προεκλογικής εκστρατείας, όπου δεν υπάρχει καλύτερη στιγμή για να ζητήσουν λογοδοσία από υποψηφίους, όπως ο Warren. Ποιος εξυπηρετεί αυτούς τους σκοπούς;
Οι φιλελεύθερες δυνάμεις της βάσης που την έκαναν μια λαϊκίστικη ήρωα ή το λόμπι που επιδιώκει να οδηγήσει τις ΗΠΑ σε έναν αμφίβολο, δυνητικά καταστροφικό πόλεμο;»
Θα μας ξεγελάσουν ξανα
Η Elizabeth Warren είναι, όπως η Χίλαρι Κλίντον, ένα φερέφωνο του κόμματος του πολέμου και της ελίτ.
Η διαφορά είναι η έμφαση της Warren σχετικά με τα κοινωνικά και οικονομικά θέματα – θέματα που αντιμετωπίζονται πάντοτε με τα σοσιαλιστικά ημίμετρα που σπάνια οδηγούν σε ουσιαστική αλλαγή – ενώ πάντα υποστηρίζει τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και «ανθρωπιστικές» επεμβάσεις της κατάκτησης και της κυριαρχίας που διευθύνεται από τους τραπεζίτες και τους ελιτιστές που ισχυρίζεται ότι είναι εναντίον.
Μετάφραση-Απόδοση: Αναστασία Καρδιανού
πηγή
Δημοσίευση σχολίου