Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Φαίνεται πως τα πράγματα έχουν ξεπεράσει πλέον και το τελευταίο ανεκτό όριο. Άραγε αυτό το έχουν συνειδητοποιήσει οι «μαριονέτες» της τρόικας που θέλουν να αυτοονομάζονται κυβέρνηση και υπουργικό συμβούλιο;
Οι νέοι νομοί δίνουν την χαριστική βολή στον ελληνικό λαό και τον στέλνουν ή στα σίδερα των φυλακών, οι οποίες αδυνατούν πλέον να εξυπηρετήσουν την… τόσο αυξημένη ζήτηση, ή στο εκτελεστικό απόσπασμα για μια… «καλύτερη» ζωή.
Η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε λογικό δεδομένο και οι εξελίξεις που προδιαγράφονται για την ήδη «κονταροχτυπημένη» ελληνική κοινωνία, μοιάζουν με την καρμανιόλα του μελλοθανάτου που στέκεται έτοιμος να του πάρουν το κεφάλι.
Η λογική στην Ελλάδα της δεύτερης δεκαετίας του εικοστού πρώτου αιώνα έχει πεθάνει και μαζί της πέθανε κάθε έννοια ομαλότητας, κάθε έννοια νομιμότητας, κάθε έννοια συνταγματικότητας.
Πως ένας λαός καταρρακωμένος μπορεί να επιβιώσει από αυτούς που θέλουν να τον εξαφανίσουν από προσώπου γης;
Ο αγώνας είναι πλέον αγώνας ζωής ή θανάτου.
Που είναι αυτοί που ακόμα νοιάζονται για τον ελληνικό λαό και τι κάνουν;
Αξιωματικοί, Δικαστές, Ιεράρχες, ακαδημαϊκοί, διανοούμενοι, καλλιτέχνες, κατέχοντες στρατηγικά πόστα, τι κάνουν όταν βλέπουν να ρίχνεται η χώρα στον Καιάδα από μια κυβέρνηση ανδρείκελο;
Γιατί δεν ξεσηκώνεται κάνεις από αυτούς που μπορούν ακόμα να μιλήσουν αντί να περιμένουν άφωνοι θεατές, να οδηγηθούμε σε μια καινούργια Βαστίλη;
Αλλοίμονό μας αν φτάσουμε στο σημείο να χυθεί αίμα (ήδη η αρχή έγινε με όλες τις ολέθριες συνέπειες).
Γιατί δεν ξεσηκώνονται οι δικαστές αυτής της χώρας όταν παραβιάζεται με τέτοιο σκανδαλώδη και εγκληματικό τρόπο το ελληνικό σύνταγμα, αυτό το σύνταγμα που είναι ο θεμελιώδης λίθος ύπαρξης της χωράς, ο θεμελιώδης λίθος της ίδιας μας της ύπαρξης σαν λαός και σαν έθνος;
Την ίδια ώρα που άνεργοι μεροκαματιαρήδες και ελεύθεροι επαγγελματίες σέρνονται στα δικαστήρια και στην φυλακή για χρέη λίγων χιλιάδων ευρώ σε κάποια ληστρική εφορία, για καθυστέρηση πληρωμής του ληστρικού ΦΠΑ, την ίδια ώρα αυτοί που κατάκλεψαν το κράτος και το έφεραν σε αυτή την κατάσταση κυκλοφορούν ελεύθεροι και ωραίοι και το πιο χειρότερο, θρασύδειλοι εμφανίζονται από τις οθόνες τους οι «σωτήρες» του έθνους.
Αυτή είναι η δικαιοσύνη τους;
Αυτοί που ορκίστηκαν να υπηρετούν την πατρίδα, γιατί δεν ξεσηκώνονται όταν αυτή η πατρίδα «αλυσοδένεται» και ο λαός της αργοπεθαίνει από μια εγκληματική κυβέρνηση;
Τι άλλο να περιμένουμε;
Να δούμε τους πολίτες να πηδούν από τα παράθυρα των σπιτιών τους ή να καίνε τα ίδια τα σπίτια τους πριν τους τα κατάσχει η ελληνική, (ποια ελληνική;) εφορία;
Αυτοί που ορκιστήκαν να υπηρετούν την ελληνική σημαία, τι έχουν να πουν όταν ξεπουλιούνται ελληνικά κεκτημένα ακόμα και ελληνικά εδάφη σε Τούρκους χάριν, όπως μας λένε, της οικονομικής του πολιτικής και να προσθέτουν και από πάνω ότι είναι υπερήφανοι γι’ αυτό το ξεπούλημα;
Η υπερηφάνεια δηλαδή στην υπηρεσία της προδοσίας!
Τι άλλο θα πρέπει να γίνει χάριν αυτής της οικονομικής πολιτικής για να υπάρξει αντίδραση;
Να δούμε στην ακρόπολη να κυματίζει η γερμανική σημαία για να «σωθεί» η χώρα ή ότι έχει απομείνει από αυτή;
Προσέξτε! Η τελευταία ευκαιρία μας είναι μπροστά μας.
Έρχονται, είτε το θέλουν είτε δεν το θέλουν, εκλογές και αυτό είναι η μεγάλη τους «δυστυχία». Αν δεν φύγουν, αν δεν «γκρεμιστούν» αυτοί που μας έσυραν στον γκρεμό και στη συνέχεια αν δεν πληρώσουν για όλα αυτά τα εγκλήματα τους, τότε, θα πρέπει να φορέσουμε μαύρα περιβραχιόνια και να αποδεχτούμε, όσοι θα έχουμε ακόμα απομείνει, ότι η Ελλάδα ήταν μια ξεχασμένη ιστορία με ένα λαμπρό παρελθόν που θάφτηκε χάριν της μνημονιακής της «σωτηρίας».
Για όνομα του Παντοδύναμου, ας μην σκεπτόμαστε αυτό το ενδεχόμενο.
πηγή 
Δημοσίευση σχολίου